"Εγώ προσωπικά δε θα έβλεπα παράλογο να υπάρξει ένα ανώτατο πλαφόν γενικά στις συντάξεις. Η σύνταξη δεν είναι ένα μέσο πλουτισμού για το συνταξιούχο, αλλά ένα μέσο για να εξασφαλιστεί η αξιοπρεπής του διαβίωση στο τέλος της ζωής του. Συνεπώς, το να έμπαινε ένα ανώτατο πλαφόν στο σύνολο των συντάξεων, που παίρνει κανείς από οποιαδήποτε πηγή, άσχετα κυρίες η επικουρικές, εγώ δε θα το έβλεπα προσωπικά παράλογο και στο βαθμό, βεβαίως, που μιλάμε για λεφτά, τα οποία δεν προέρχονται από τις καταβολές εισφορών εκ μέρους του ασφαλισμένου, αλλά προέρχονται από το κράτος. Το ανώτατο πλαφόν θα μπορούσε να προστατέψει τους χαμηλοσυνταξιούχους. Αν ένας άνθρωπος παίρνει, ας πούμε, 5.000 ευρώ από τρεις-τέσσερις συντάξεις, δεν τις χρειάζεται τις 5.000 για να ζήσει. Θα μπορούσε να μπει ένα πλαφόν... να είναι κάπου -ξέρω εγώ- στις 3.000; Στις 2.500; Το συζητάμε. Ούτως ώστε να μπορέσουμε να αποφύγουμε μειώσεις επικουρικών συντάξεων σε ανθρώπους, οι οποίοι το σύνολο των συντάξεων που παίρνουν -κυρία, επικουρική, κλπ- είναι στα 600, 700, μπορεί και λιγότερα. Γιατί εκεί πραγματικά τα χρειάζονται απολύτως"
Κατά την άποψη μου είναι ίσως η πρώτη ουσιαστική πρόταση που που κατατίθεται από στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ προς την κατεύθυνση της καταπολέμησης παθογενειών της οικονομίας μας.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και κυρίως η κυβέρνηση ότι αν επιθυμεί την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη οφείλει να παρουσιάσει δικές της μεταρρυθμίσεις για την εξοικονόμηση πόρων αλλιώς θα αναγκαστεί να αποδεχθεί τις μεταρρυθμίσεις που προτείνουν οι δανειστές και που κυρίως πλήττουν τα φτωχά στρώματα του πληθυσμού.
Η κυβέρνηση πρέπει να προτείνει τις δικές της "αριστερές" μεταρρυθμίσεις και οφείλει να προστατέψει τους ανθρώπους που την εμπιστεύτηκαν. Μεταρρύθμιση δεν είναι να κάνεις παροχές σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη και με το άλλο χέρι να τις παίρνεις πίσω με οριζόντια φορολογία όπως για παράδειγμα ο φόρος λίπους ή καπνού. Αυτό είναι επικοινωνιακή διαχείριση. Ούτε είναι λύση η παροχολογία με δανεικά λεφτά.
Μεταρρύθμιση είναι η χάραξη μιας πολιτικής που θα οδηγεί σε αναδιανομή πλούτου και κοινωνική δικαιοσύνη. Και σε αυτά τα πλαίσια η πρόταση Χρυσόγονου θα πρέπει να εκτιμηθεί από τους αρμόδιους για τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής.
Έντιμος συμβιβασμός σημαίνει ανάληψη πολιτικής ευθύνης για μέτρα δυσάρεστα. Αυτό η κυβέρνηση δεν μπορεί να το αποφύγει αφού έχει κάνει την πολιτική επιλογή (παρερμηνεύοντας τη λαϊκή εντολή) να δώσει τη μάχη εντός ευρωζώνης.
Αν η κυβέρνηση δεν καταθέσει τις δικές της προτάσεις και απλά περιοριστεί στο να αρνείται αυτές που προτείνουν οι δανειστές, τότε οδηγούμαστε σε στάση πληρωμών.
Αν ακολουθήσει μια παθητική στάση μη θέλοντας να αναλάβει πολιτικό κόστος και ρήξη στο εσωτερικό, θα οδηγηθεί σε άτακτη υποχώρηση και αποδοχή μέτρων παρόμοιων με εκείνα που είχαν συμφωνήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις και που οδήγησαν σε φοροεξόντωση των φτωχών και φοροαπαλλαγή των πλουσίων.
Συνεπώς αν η κυβέρνηση θέλει να διασωθεί πολιτικά εντός ευρωζώνης θα πρέπει να σπάσει αυγά στο εσωτερικό και όχι στο εξωτερικό. Να δείξει τι είναι αυτό στο οποίο μπορεί να διαφοροποιηθεί μια αριστερή κυβέρνηση στα πλαίσια της ασφυκτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας που επιβάλλει η ευρωπαϊκή ελίτ.
Αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτή την ιστορική για την αριστερά πρόκληση, το πιο έντιμο που έχει να κάνει είναι η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία μέσω δημοψηφίσματος και όχι νέων εκλογών. Οι εκλογές σημαίνουν παραίτηση και αποφυγή ανάληψης ευθυνών. Θα οδηγήσουν δε με μαθηματική ακρίβεια στη δημιουργία ενός πολυκομματικού εκτρώματος ελεγχόμενου από τις δυνάμεις της διαπλοκής και στο σφαγιασμό του λαού αφού θα λαμβάνονται αποφάσεις χωρίς πολιτικό κόστος με πρόσχημα τη δήθεν σωτηρία της πατρίδας.
Το δημοψήφισμα είναι στοιχειώδης δημοκρατική υποχρέωση ενός κόμματος που αναγκάζεται για κάποιο λόγο να παρεκκλίνει από τις προγραμματικές του δεσμεύσεις. Ο λαός εμπιστεύτηκε τον ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές. Είναι τώρα η σειρά του ΣΥΡΙΖΑ να ανταποδώσει αυτή την εμπιστοσύνη δίνοντας τη δυνατότητα στον λαό να συμμετέχει σε κάθε απόφαση που αφορά το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του.
