Τρύφων Αλεξιάδης :
"Το φορολογικό σύστημα είναι άδικο, δεν αφήνει κανέναν εκτός φορολογίας, κατανέμει αδίκως στις εισοδηματικές ομάδες τα βάρη και δεν εκπληρώνεται η συνταγματική επιταγή ο καθένας να συμβάλει ανάλογα με τις δυνάμεις του.
Αυτή η ανωμαλία εντάθηκε λόγω των μνημονίων και θα πρέπει να κάνουμε έναν πραγματικό και σε βάθος διάλογο και όχι στείρα πολεμική για να λυθούν τα προβλήματα της οικονομίας και της φορολογίας.
Αυτή την στιγμή ακόμη και για τους οικονομικά αδύνατους δεν υπάρχει αφορολόγητο αφού η υποβολή αποδείξεων, όπως είναι δομημένο το σύστημα δεν προσφέρει κάτι στον κράτος και τον φορολογούμενο. Από 1/1/2016 στόχος του Υποικ είναι να εφαρμοστεί το μέτρο του χτισίματος του αφορολόγητου με τις κάρτες , χρεωστικές και πιστωτικές."
Τι μας λέει με άλλα λόγια ο Τρύφων; Ότι οι 350 χιλιάδες οικογένειες που δεν έχουν ούτε έναν εργαζόμενο ή αλλιώς πάνω από ένα εκατομμύριο άνεργοι (ανεπίσημα πολλοί περισσότεροι), χάνουν το αφορολόγητο και θα φορολογούνται σαν ελεύθεροι επαγγελματίες από το πρώτο (τεκμαρτό) ευρώ. Όπως είναι γνωστό, το τεκμήριο ξεκινάει με 3.000 ευρώ επειδή κάποιος αναπνέει και μόνο.
Και μου είπε κάποιο αριστερό παπαγαλάκι : "...ο ΟΑΕΔ στην τράπεζα βάζει το επίδομα ανεργίας, άρα και ο άνεργος θα έχει κάρτα..."
Ποιοι όμως είναι αυτοί που παίρνουν επίδομα από τον ΟΑΕΔ; Ούτε ο ένας στους δέκα ανέργους δεν το παίρνει σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία δηλαδή ένας στους είκοσι ή ένας στους τριάντα με τα ανεπίσημα. Κυρίως γιατί η ανεργία είναι μακροχρόνια. Ήδη βαδίζουμε στα πέντε χρόνια λιτότητας και μνημονίων και δεν έχει δημιουργηθεί ούτε μια καινούργια θέση εργασίας. Το ποσοστό της ανεργίας παραμένει αμετάβλητο. Άρα όποιος είχε την ατυχία να χάσει τη δουλειά του, μπήκε στον μακρύ κατάλογο των μακροχρόνια ανέργων και έχει εξαντλήσει ότι επιδόματα δικαιούταν, αν δικαιούταν γιατί λόγω έλλειψης πόρων βάζουν και αυστηρά κριτήρια.
Μια φίλη μου για παράδειγμα εργαζόταν πωλήτρια, έκλεισε το κατάστημα και άρχισε να παίρνει ταμείο ανεργίας. Μετά από έξι μήνες βρήκε δουλειά και διέκοψε το ταμείο. Ο νέος εργοδότης όμως δεν της φέρθηκε καλά, ήταν όλο υπονοούμενα και γενικά υπήρχε μια καταπιεστική ατμόσφαιρα που δεν μπόρεσε να την αντέξει και σηκώθηκε κι έφυγε. Όταν ξαναπήγε στον ΟΑΕΔ για επίδομα, της είπαν ότι για να δικαιούται κάποιος επίδομα, πρέπει να έχει συμπληρώσει δωδεκάμηνη επιδότηση στο παρελθόν. Αυτή είχε μόνο έξι μήνες και έτσι αποκλείστηκε από όλες τις παροχές του ΟΑΕΔ.
Φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις ανέργων που για να τα λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, αποκλείονται λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.
Όλοι οι άνεργοι ζούνε κυρίως με τη βοήθεια των συγγενών τους. Και κάποιοι απασχολούνται περιστασιακά σε θελήματα για να βγάλουν ένα χαρτζιλίκι. Για παράδειγμα όταν εγώ παίρνω τα ξύλα μου για το τζάκι, πληρώνω δυο παιδιά άνεργα από τη γειτονιά για να τα κουβαλήσουν και να τα στιβάξουν στην αποθήκη. Ο ένας μάλιστα άνεργος λογιστής.
Για τα χρήματα που δίνω φυσικά δεν γίνεται να πάρω απόδειξη. Αυτά τα παιδιά που κάνουν δυο μεροκάματα τον μήνα (όπου και εάν βρουν), αν τα δηλώσουν στην εφορία, αν δηλαδή το κάνουν νόμιμα με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα ούτε το μπλοκάκι να αγοράσουν που αν δεν κάνω λάθος κάνει γύρω στο πεντακοσάρικο αλλά αν τους έρθει και ο φόρος ελεύθερου επαγγελματία θα βρεθούν καταχρεωμένοι στην εφορία.
Μιλάμε τώρα για οικογένειες που έχουν μεγάλη ανάγκη, που ζούνε χωρίς τα απαραίτητα. Και δυστυχώς εσκεμμένα δεν υπάρχει ένας διαχωρισμός της φοροδιαφυγής για επιβίωση από τη φοροδιαφυγή για εύκολο πλουτισμό.
Δεν μπορεί ας πούμε να ζητάμε απόδειξη από τον επαίτη που βοηθάμε έξω στον δρόμο. Έχουμε φτάσει σε σημείο παραλογισμού με το πρόσχημα δήθεν καταπολέμησης της φοροδιαφυγής.
Έτσι με αυτόν τον "παράνομο" τρόπο καταφέρνει να επιβιώσει ένα κομμάτι της κοινωνίας, κυρίως νέων ανθρώπων που χωρίς και τη βοήθεια των συγγενών τους θα είχαν πεθάνει από την πείνα αφού στην Ελλάδα η κοινωνική πρόνοια είναι ανύπαρκτη.
Τι γίνεται όμως; Πολλά από αυτά τα παιδιά έχουν στην κατοχή τους ένα ακίνητο. Γιατί υπήρχε τόσα χρόνια στην Ελλάδα το έθιμο, οι γονείς να αφήνουν στα παιδιά τους ένα σπίτι. Σπίτια που προέρχονταν κυρίως από κληρονομιές και όχι από πλουτισμό. Αυτά τα σπίτια όπως φαίνεται έχουν βάλει στο μάτι οι τοκογλύφοι και οι συριζαίοι κοτζαμπάσηδες. Αλλιώς δεν θα υπήρχε λόγος να φορολογήσουν τον άνεργο γιατί όπως είναι γνωστό,
ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.
"Το φορολογικό σύστημα είναι άδικο, δεν αφήνει κανέναν εκτός φορολογίας, κατανέμει αδίκως στις εισοδηματικές ομάδες τα βάρη και δεν εκπληρώνεται η συνταγματική επιταγή ο καθένας να συμβάλει ανάλογα με τις δυνάμεις του.
Αυτή η ανωμαλία εντάθηκε λόγω των μνημονίων και θα πρέπει να κάνουμε έναν πραγματικό και σε βάθος διάλογο και όχι στείρα πολεμική για να λυθούν τα προβλήματα της οικονομίας και της φορολογίας.
Αυτή την στιγμή ακόμη και για τους οικονομικά αδύνατους δεν υπάρχει αφορολόγητο αφού η υποβολή αποδείξεων, όπως είναι δομημένο το σύστημα δεν προσφέρει κάτι στον κράτος και τον φορολογούμενο. Από 1/1/2016 στόχος του Υποικ είναι να εφαρμοστεί το μέτρο του χτισίματος του αφορολόγητου με τις κάρτες , χρεωστικές και πιστωτικές."
Τι μας λέει με άλλα λόγια ο Τρύφων; Ότι οι 350 χιλιάδες οικογένειες που δεν έχουν ούτε έναν εργαζόμενο ή αλλιώς πάνω από ένα εκατομμύριο άνεργοι (ανεπίσημα πολλοί περισσότεροι), χάνουν το αφορολόγητο και θα φορολογούνται σαν ελεύθεροι επαγγελματίες από το πρώτο (τεκμαρτό) ευρώ. Όπως είναι γνωστό, το τεκμήριο ξεκινάει με 3.000 ευρώ επειδή κάποιος αναπνέει και μόνο.
Και μου είπε κάποιο αριστερό παπαγαλάκι : "...ο ΟΑΕΔ στην τράπεζα βάζει το επίδομα ανεργίας, άρα και ο άνεργος θα έχει κάρτα..."
Ποιοι όμως είναι αυτοί που παίρνουν επίδομα από τον ΟΑΕΔ; Ούτε ο ένας στους δέκα ανέργους δεν το παίρνει σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία δηλαδή ένας στους είκοσι ή ένας στους τριάντα με τα ανεπίσημα. Κυρίως γιατί η ανεργία είναι μακροχρόνια. Ήδη βαδίζουμε στα πέντε χρόνια λιτότητας και μνημονίων και δεν έχει δημιουργηθεί ούτε μια καινούργια θέση εργασίας. Το ποσοστό της ανεργίας παραμένει αμετάβλητο. Άρα όποιος είχε την ατυχία να χάσει τη δουλειά του, μπήκε στον μακρύ κατάλογο των μακροχρόνια ανέργων και έχει εξαντλήσει ότι επιδόματα δικαιούταν, αν δικαιούταν γιατί λόγω έλλειψης πόρων βάζουν και αυστηρά κριτήρια.
Μια φίλη μου για παράδειγμα εργαζόταν πωλήτρια, έκλεισε το κατάστημα και άρχισε να παίρνει ταμείο ανεργίας. Μετά από έξι μήνες βρήκε δουλειά και διέκοψε το ταμείο. Ο νέος εργοδότης όμως δεν της φέρθηκε καλά, ήταν όλο υπονοούμενα και γενικά υπήρχε μια καταπιεστική ατμόσφαιρα που δεν μπόρεσε να την αντέξει και σηκώθηκε κι έφυγε. Όταν ξαναπήγε στον ΟΑΕΔ για επίδομα, της είπαν ότι για να δικαιούται κάποιος επίδομα, πρέπει να έχει συμπληρώσει δωδεκάμηνη επιδότηση στο παρελθόν. Αυτή είχε μόνο έξι μήνες και έτσι αποκλείστηκε από όλες τις παροχές του ΟΑΕΔ.
Φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις ανέργων που για να τα λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, αποκλείονται λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.
Όλοι οι άνεργοι ζούνε κυρίως με τη βοήθεια των συγγενών τους. Και κάποιοι απασχολούνται περιστασιακά σε θελήματα για να βγάλουν ένα χαρτζιλίκι. Για παράδειγμα όταν εγώ παίρνω τα ξύλα μου για το τζάκι, πληρώνω δυο παιδιά άνεργα από τη γειτονιά για να τα κουβαλήσουν και να τα στιβάξουν στην αποθήκη. Ο ένας μάλιστα άνεργος λογιστής.
Για τα χρήματα που δίνω φυσικά δεν γίνεται να πάρω απόδειξη. Αυτά τα παιδιά που κάνουν δυο μεροκάματα τον μήνα (όπου και εάν βρουν), αν τα δηλώσουν στην εφορία, αν δηλαδή το κάνουν νόμιμα με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα ούτε το μπλοκάκι να αγοράσουν που αν δεν κάνω λάθος κάνει γύρω στο πεντακοσάρικο αλλά αν τους έρθει και ο φόρος ελεύθερου επαγγελματία θα βρεθούν καταχρεωμένοι στην εφορία.
Μιλάμε τώρα για οικογένειες που έχουν μεγάλη ανάγκη, που ζούνε χωρίς τα απαραίτητα. Και δυστυχώς εσκεμμένα δεν υπάρχει ένας διαχωρισμός της φοροδιαφυγής για επιβίωση από τη φοροδιαφυγή για εύκολο πλουτισμό.
Δεν μπορεί ας πούμε να ζητάμε απόδειξη από τον επαίτη που βοηθάμε έξω στον δρόμο. Έχουμε φτάσει σε σημείο παραλογισμού με το πρόσχημα δήθεν καταπολέμησης της φοροδιαφυγής.
Έτσι με αυτόν τον "παράνομο" τρόπο καταφέρνει να επιβιώσει ένα κομμάτι της κοινωνίας, κυρίως νέων ανθρώπων που χωρίς και τη βοήθεια των συγγενών τους θα είχαν πεθάνει από την πείνα αφού στην Ελλάδα η κοινωνική πρόνοια είναι ανύπαρκτη.
Τι γίνεται όμως; Πολλά από αυτά τα παιδιά έχουν στην κατοχή τους ένα ακίνητο. Γιατί υπήρχε τόσα χρόνια στην Ελλάδα το έθιμο, οι γονείς να αφήνουν στα παιδιά τους ένα σπίτι. Σπίτια που προέρχονταν κυρίως από κληρονομιές και όχι από πλουτισμό. Αυτά τα σπίτια όπως φαίνεται έχουν βάλει στο μάτι οι τοκογλύφοι και οι συριζαίοι κοτζαμπάσηδες. Αλλιώς δεν θα υπήρχε λόγος να φορολογήσουν τον άνεργο γιατί όπως είναι γνωστό,
ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.
Εύκολη λεία. Βάζοντας φόρο στους ανέργους και μη μπορώντας φυσικά να αντεπεξέλθουν, χάνουν τα σπίτια τους από την εφορία.
Εδώ λοιπόν έρχεται και δένει ο χτίστης ο Τρύφων. Που θα χτίσει το αριστερό του αφορολόγητο μόνο με κάρτες. Κάρτες που δεν μπορούν να βγάλουν οι άνεργοι αφού δεν έχουν εισόδημα και άρα θα φορολογηθούν σαν ελεύθεροι επαγγελματίες, χάνοντας την περιουσία τους (αν έχουν), για λίγες εκατοντάδες ευρώ. Αν δεν κάνω λάθος, με χρέος τριακόσια ευρώ η εφορία έχει το δικαίωμα να σου κάνει κατάσχεση.
Με τα δεδομένα που έχουμε μέχρι στιγμής και τις προαναγγελίες του υφυπουργού, αυτά που γράφω ισχύουν. Ελπίζω ότι οι αριστεροί μακελάρηδες θα σκεφτούν καλά τι νόμο θα φέρουν τελικά και με ποιον τρόπο θα προστατεύονται οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες από τη φορολαίλαπα.
