Ήταν προφανές από την αρχή ότι η «περιορισμένη στρατιωτική επιχείρηση» του Κρεμλίνου θα είχε ως αποτέλεσμα έναν διαρκώς διευρυνόμενο πόλεμο που θα οδηγούσε σε μια πυρηνική σύγκρουση, και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σύγκρουση συνέχισε να διευρύνεται.
Η τελευταία εξέλιξη μας φέρνει πιο κοντά στη χρήση πυρηνικών όπλων. Τα F-16, τα οποία ο Μπάιντεν είπε ότι δεν θα δοθούν ποτέ στην Ουκρανία, τώρα έχουν δοθεί, όπως είχα πει ότι θα συμβεί. Επιπλέον, δίνονται με αλόγιστα χαριστική μορφή. Η πρώτη αποστολή F-16 είναι αεροσκάφη που έχουν τροποποιήσεις που τους επιτρέπουν να οπλίζονται με πυρηνικά όπλα.
Για να καταλάβουμε πόσο απερίσκεπτο είναι αυτό, το Κρεμλίνο δεν έχει εναλλακτική από το να σκεφτεί ότι το αεροσκάφος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για επίθεση με τακτικά πυρηνικά όπλα στις συγκεντρώσεις ρωσικών στρατευμάτων. Το να αγνοηθεί αυτή η πιθανότητα θα σήμαινε κίνδυνο καταστροφής.
Όπως είπα ότι θα συμβεί, αυτή η τελευταία πρόκληση είναι μια ουσιαστική διεύρυνση του πολέμου. Το Κρεμλίνο εξετάζει τώρα επιθέσεις στις ευρωπαϊκές αεροπορικές βάσεις από τις οποίες θα επιχειρούν τα F-16. Με άλλα λόγια, ο Πούτιν στερείται πλέον το πρόσχημα ότι η σύγκρουση είναι περιορισμένη.
Ο Γκίλμπερτ Ντόκτορου βλέπει την κατάσταση όπως βλέπω εγώ και λυπάται «την θλιβερή μας πρόοδο στο δρόμο προς τον Αρμαγεδδώνα».
https://gilbertdoctorow.com/2023/06/19/tactical-nuclear-weapons-latest-news-from-russia/
Δεν μπόρεσα να βρω κανέναν έξυπνο λόγο για τον Πούτιν να επιτρέψει έναν πόλεμο, που θα έπρεπε να είχε τελειώσει γρήγορα προτού εμπλακεί η Δύση, να διαρκέσει για 16 μήνες χωρίς τέλος. Φαίνεται ότι ο Πούτιν περιμένει από τη Δύση να συνέλθει πριν να είναι πολύ αργά. Αν ναι, δείχνει την επιτυχία της αμερικανικής προπαγάνδας κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, ώστε ακόμη και σήμερα, παρ' όλες τις αποδείξεις, ο Πούτιν πιστεύει ότι κάπου στη Δύση υπάρχει μια βασική καλοσύνη που θα επιβληθεί στη Δύση πριν γίνει το μοιραίο βήμα.
Η έλλειψη συνειδητοποίησης της Δύσης είναι ακόμη χειρότερη. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου του 20ου αιώνα, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και εκείνες των χωρών του ΝΑΤΟ συνεργάστηκαν με τη σοβιετική κυβέρνηση για να εκτονώσουν τις εντάσεις και να επιβραδύνουν και να σταματήσουν την κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών. Η κουβανική κρίση πυραύλων, που προκλήθηκε από την τοποθέτηση πυρηνικών πυραύλων των ΗΠΑ στην Τουρκία στα σύνορα της Ρωσίας και από την προσπάθεια της CIA/Joint Chiefs να ανατρέψουν τον Κάστρο, έφερε στη συνειδητοποίηση στην Ουάσιγκτον και τη Μόσχα ότι ο Αρμαγεδδώνας πλησίασε. Η διαδικασία αποκλιμάκωσης που ξεκίνησαν οι Κένεντι και Χρουστσόφ ανανεώθηκε επί Νίξον, για την οποία η CIA τον τιμώρησε με το «Watergate», μια φάρσα όπως το «Russiagate», και τον απομάκρυνε από το αξίωμα. Όμως η διαδικασία της αποκλιμάκωσης συνεχίστηκε. Ακόμη και η Επιτροπή για τον παρόντα κίνδυνο, της οποίας ήμουν μέλος, υποστήριξε τη μείωση των εντάσεων με τους Σοβιετικούς.
Το 1963 υπήρξε η Συνθήκη για την απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών. Ακολούθησε η Συνθήκη για το Διάστημα που απέτρεψε την τροχιά των πυρηνικών όπλων. Στη συνέχεια, η Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Στη δεκαετία του 1970 υπήρχαν το SALT 1 και το SALT 2, η Συνθήκη κατά των βαλλιστικών πυραύλων και η σύμβαση για τα βιολογικά και τοξινικά όπλα. Στη δεκαετία του 1980 υπήρχε η Συνθήκη για τις Πυρηνικές Δυνάμεις Μέσου Βεληνεκούς. Το 1991 οι συνομιλίες για τη μείωση των στρατηγικών όπλων κατέληξαν στην απόφαση για περιορισμό στην ανάπτυξη συμβατικών όπλων στην Ευρώπη. Και άλλες συμφωνίες έκτοτε.
Σήμερα αυτά τα επιτεύγματα, που μείωσαν τις εντάσεις και την πιθανότητα πυρηνικού πολέμου, είναι εγκαταλελειμμένα ερείπια. Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, οι νεοσυντηρητικοί είδαν μια ευκαιρία για ηγεμονία και θεώρησαν τα επιτεύγματα που έβαλαν λουρί στον Αρμαγεδδώνα είναι εμπόδια στην άσκηση της αμερικανικής ηγεμονίας. Η παράνοια της Ουάσιγκτον να εξαπολύσει πυρηνικό πόλεμο έφερε το ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας, είχε ως αποτέλεσμα την ανατροπή των κυβερνήσεων των πρώην σοβιετικών κρατών και τη χρησιμοποίηση τους εναντίον της Ρωσίας όπως στην περίπτωση της Ουκρανίας, και σε μια ποικιλία προκλητικών ενεργειών και πολεμικής προπαγάνδας εναντίον της Ρωσίας και του Προέδρου της. Το επίπεδο της πολεμικής προπαγάνδας εναντίον της Ρωσίας σήμερα είναι τόσο υψηλό όσο και η προπαγάνδα κατά της Γερμανίας και της Ιαπωνίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μη ικανοποιημένη με τη μετατροπή της Ρωσίας σε εχθρό, η Ουάσιγκτον έκανε το ίδιο με την Κίνα και το Ιράν.
Αυτό είναι τρέλα. Μπορεί να καταλήξει μόνο στην καταστροφή του πολιτισμού.
