O Ραφαέλ Κορρέα σχετικά με τη Βενεζουέλα, τον Ασάνζ και την «πρόληψη της ολοκληρωτικής καταστροφής της πατρίδας μας»
Ο Max Blumenthal παίρνει συνέντευξη από τον πρώην πρόεδρο του Ισημερινού Ραφαέλ Κορρέα, ο οποίος βρισκόταν στη Βενεζουέλα για να παρακολουθήσει τις βουλευτικές της εκλογές και να δείξει στήριξη προς μια κυβέρνηση που βρίσκεται υπό την παρατεταμένη οικονομική και πολιτική επίθεση των ΗΠΑ.
Πηγή: The Grayzone
Ο Κορρέα εξετάζει θέματα που κυμαίνονται από την καταπίεση στη χώρα του υπό την εξουσία του απερχόμενου νεοφιλελεύθερου προέδρου της, Λένιν Μορένο, μέχρι τη δίωξη του Τζούλιαν Ασάνζ και το ρόλο ενός αναδόχου της CIA στο να στοχοποιήσει αυτόν και τον ιδρυτή του Wikileaks.
Οι Blumenthal και Κορρέα συζητούν επίσης την προοπτική μιας αριστερής νίκης στις επερχόμενες εθνικές εκλογές του Ισημερινού, και τι κάνει η κυβέρνηση των ΗΠΑ για να το σταματήσει.
MAX BLUMENTHAL: Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δίνετε να σας μιλήσω εδώ στο Καράκας. Φαίνεται ότι έχετε έρθει από πιο μακριά από μένα εδώ. Έχετε έρθει από την Ευρώπη, όπου ζείτε τώρα.
Γιατί θεωρήσατε ότι ήταν τόσο σημαντικό να έρθετε εδώ στη Βενεζουέλα αυτή τη στιγμή για αυτές τις εκλογές;
RAFAEL CORREA: Ευχαριστώ για τη συνέντευξη. Βασικά, ήμουν στο Μεξικό. Έπρεπε να πάω στο Μεξικό για να συμμετάσχω σε κάποιες συναντήσεις. Παρέτεινα το ταξίδι λίγο γιατί, αν είχα επιστρέψει στο Βέλγιο, θα έπρεπε να μπω σε καραντίνα, και δεν θα μπορούσα να φύγω ξανά. Ήρθα εδώ απευθείας απ’ το Μεξικό.
Αλλά αν ήμουν στο Βέλγιο, πιθανότατα θα είχα έρθει απευθείας, διότι για μένα η Βενεζουέλα είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς και οι εκλογές της. Υπάρχει μια σειρά από μύθους, ψέματα και έλλειψη ειλικρίνειας. Και έτσι θέλω να φέρω αυτή την μαρτυρία πίσω στην Ευρώπη, και στον κόσμο, για το τι πραγματικά συμβαίνει στη Βενεζουέλα.
MAX BLUMENTHAL: Μιλήσατε για ορισμένα από τα ψέματα που λέγονται για τη Βενεζουέλα, ορισμένα από τα ψέματα που αναπτύσσονται στα μέσα ενημέρωσης. Μόλις αναφέραμε την εφημερίδα Wall Street Journal και το Κογκρέσο των ΗΠΑ που επινόησαν σχόλια του Diosdado Cabello, ενός από τα πιο σημαντικά πολιτικά πρόσωπα εδώ, ότι δήθεν απείλησε να μην παραδώσει φαγητό στους Βενεζουελάνους αν δεν ψήφιζαν. Ήταν ένα τεραστιο ψέμα.
Ποια νομίζετε ότι είναι τα μεγαλύτερα ψέματα για τη Βενεζουέλα που πρέπει να αντιμετωπίσετε; Και γιατί νομίζετε ότι ήταν τόσο σημαντικό να έρθετε εδώ για να παρακολουθήσετε αυτές τις εκλογές;
RAFAEL CORREA: Είναι σημαντικό να υπάρχουν διεθνείς παρατηρητές που θα καταθέσουν. Θα σας έλεγα ότι οι εκλογές στη Βενεζουέλα είναι ακόμη και βαρετές. Γιατί όλα πάνε τόσο καλά. Είναι τόσο ήρεμοι. Λόγω της αποτελεσματικότητας της μεθόδου ψηφοφορίας.
Χρειάζονταν 20 δευτερόλεπτα για να ψηφίσουν οι πολίτες, πράγμα που είναι καλό στο πλαίσιο αυτής της πανδημίας. Επειδή ας θυμηθούμε επίσης ότι αυτές οι εκλογές διεξήχθησαν εν μέσω πανδημίας, χωρίς καύσιμα, με διακοπές ρεύματος σε ορισμένες πολιτείες, σημειώθηκαν ακόμα και απεργίες στις μεταφορές σε ορισμένες πολιτείες.
Είναι λοιπόν απαραίτητο να πούμε στον κόσμο ότι εδώ γίνονται εκλογές όπως σε κάθε άλλη χώρα. Οι εκλογές που έχασε η κυβέρνηση πριν από πέντε χρόνια, ήταν τότε έγκυρες, αλλά τώρα που ορισμένα τμήματα της αντιπολίτευσης ήξεραν ότι θα έχαναν, ήθελαν να τις μποϊκοτάρουν. Και έτσι τώρα δεν θεωρούνται πλέον έγκυρες.
Αρκετά με αυτό το διπλό πρότυπο. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να παρακολουθεί κανείς αυτές τις εκλογές, που δείχνουν μια οργάνωση που σπάνια βλέπουμε. Πολύ καλά οργανωμένες.
Μου έκανες άλλη ερώτηση;
MAX BLUMENTHAL: Ναι, η άλλη μου ερώτηση αφορούσε μόνο τα ψέματα που πρέπει να αντιμετωπίζουμε συνεχώς στα παραδοσιακά ΜΜΕ μας για τη Βενεζουέλα.
RAFAEL CORREA: Σχετικά με τις υποτιθέμενες απειλές που έχουν να κάνουν με τις εκλογές, δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο. Μπορείς να ρωτήσεις τους ανθρώπους. Επίσης, σκεφτείτε τα εξής: είναι ένα πράγμα να μην επιτρέπεται να εγγραφείτε ως κόμμα και έτσι να ζητάτε μποϊκοτάζ των εκλογών επειδή δεν επετράπη στο κόμμα σας να συμμετάσχει ή δεν δόθηκε ευκαιρία να κερδίσει.
Αλλά είναι άλλο πράγμα να μην θέλεις να συμμετάσχεις, να ζητάς μποϊκοτάζ, και μετά να λες, «Α! υπήρξε μικρή συμμετοχή, επειδή ο κόσμος μας στήριζε!». Αν έχετε τόση υποστήριξη, πάρτε μέρος και κερδίσετε! Δεν έχει νόημα. Λένε ψέματα.
Στην πραγματικότητα, ένα μέρος της αντιπολίτευσης ζήτησε ένα εκλογικό μποϊκοτάζ, όχι επειδή δεν ήταν τάχα καλά οργανωμένες, όχι επειδή υπήρξε τάχα νοθεία, όχι επειδή υπήρχε κάποιο εμπόδιο στη συμμετοχή, αφού συμμετείχε ένα μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης. Είναι απλά επειδή ήξεραν ότι θα νικηθούν. Και μέχρις εδώ, αυτό δεν είναι δημοκρατικό.
Η Βενεζουέλα είναι ακραία περίπτωση. Έφτασαν μέχρι το σημείο να φέρουν εις πέρας τη βαρβαρότητα του εμπάργκο της Βενεζουέλας. Εξαιτίας αυτού, ο λαός της Βενεζουέλας υποφέρει. Έφτασαν σε γελοιότητα, που δεν έχει προηγούμενο, της αναγνώρισης μιας κυβέρνησης, ενός ανθρώπου που αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος σε ένα πάρκο και ο οποίος είχε λάβει μόλις 60.000 ψήφους για να γίνει βουλευτής στην Εθνοσυνέλευση, χωρίς πραγματική εξουσία.
Διότι ακόμα και όταν δεν θέλουν να νομιμοποιήσουν τον Nicolás Maduro, είναι προφανές ότι αυτός είναι που κατέχει την εξουσία. Έτσι, αν θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν τον λαό της Βενεζουέλας, πρέπει να έχουν ως συνομιλητή το άτομο που κατέχει την εξουσία. Όχι έναν κλόουν που αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος σε ένα πάρκο.
Αυτά λοιπόν είναι ακραία πράγματα που δεν έχουν ξαναειδωθεί. Τα υπόλοιπα είναι παρόμοια, αλλά προσέξτε, αυτά είναι πολύ σοβαρά ακραία. Για παράδειγμα, (στο παρελθόν) η Βενεζουέλα είχε περισσότερα από 50 δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα από το πετρέλαιο. Φέτος δεν πρόκειται να φτάσει τα 500 εκατομμύρια δολάρια. Αυτό είναι το ένα εκατοστό του ποσού. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό;
Επιπλέον, το πετρέλαιο αντιστοιχούσε πάντα στο 90% ή περισσότερο του συναλλάγματος της Βενεζουέλας. Επομένως, το γεγονός ότι η Βενεζουέλα μπόρεσε να επιβιώσει δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα θαύμα.
Υπάρχει μεγάλη υποκρισία όταν ψευδοαναλυτές μιλούν για την κατάσταση στη Βενεζουέλα, την οικονομική της πολιτική, τη μετανάστευση, και δεν λένε ότι το έθνος έχει αποκλειστεί και ότι έχει πλεον μια πολεμική οικονομία. Είναι σαν να έριχναν μια ατομική βόμβα στη Χιλή, και την επόμενη ημέρα να έλεγα οτι ο νεοφιλελευθερισμός απέτυχε. Αρκετά με την υποκρισία.
Αυτές οι ακρότητες δεν έχουν παρατηρηθεί σε άλλες χώρες, εκτός από την Κούβα. Αλλά οι υπόλοιπες τακτικές είναι παρόμοιες με αυτές που εφαρμόζονται αλλού. Υπάρχουν πιο λεπτές παρεμβάσεις εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών. Χρηματοδοτουν την αντιπολίτευση με το Εθνικό Ίδρυμα για τη Δημοκρατία, το οικονομικό σκέλος της CIA. Χρηματοδοτεί τις λεγόμενες ΜΚΟ, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις που είναι στην πραγματικότητα οργανώσεις της αντιπολίτευσης, προσπαθώντας μόνιμα να βλάψουν τις κυβερνήσεις.
Αλλά και το πιο ισχυρό μέσο αποσταθεροποίησης που διαθέτουν είναι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τα εθνικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης που λένε διαρκώς ψέματα, παραμορφώνουν τα γεγονότα και εξαπατούν τους ανθρώπους.
MAX BLUMENTHAL: Ακούμε τόσα πολλά για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βενεζουέλα, για «εξωδικαστικές δολοφονίες που επιβλήθηκαν από τον Μαδούρο.» Όλες αυτές οι αναπόδεικτες φήμες που φιλτράρονταν από την αντιπολίτευση στην έκθεση της Michel Bachelet του ΟΗΕ, και στη συνέχεια επαναλαμβάνονται συνεχώς.
Αλλά αυτό που δεν ακούν και πολύ οι τηλεθεατές μας στις Ηνωμένες Πολιτείες από τα παραδοσιακά ΜΜΕ, είναι το τι συμβαίνει στον Ισημερινό τον τελευταίο χρόνο περίπου. Όλη αυτή η καταστολή, η φυλάκιση του Jorge Glas, οι κατηγορίες για τρομοκρατία κατά του Ricardo Patiño, ο οποίος συνδέθηκε με κάποιον τρόπο με τον Ola Bini από τη Σουηδία, που φυλακίστηκε χωρίς να έχει δικαστεί· Και η δική σου στοχοποίηση, ο αποκλεισμός σου.
Ίσως μπορείς να υποδείξεις αυτή τη στην καταστολή και να εξηγήσεις στους θεατές μας τι συμβαίνει στον Ισημερινό από τότε που ανέλαβε καθήκοντα ο Λένιν Μορένο.
RAFAEL CORREA: Πρώτον, πρέπει να τονίσω τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που μόλις ανέφερες. Στην Κολομβία, οι κοινωνικοί ηγέτες σκοτώνονται κάθε μέρα, και δεν είναι καν στις ειδήσεις πλέον. Από την άλλη πλευρά, στη Βενεζουέλα, αν ο Leopoldo López είχε φυλακιστεί για την υποκίνηση των guarimbas που σκότωσαν περισσότερους από 40 ανθρώπους, έκαψαν ζωντανούς ανθρώπους που πίστευαν ότι ήταν Chavistas επειδή είχαν σκούρο δέρμα, τότε θα ήταν παγκόσμιο σκάνδαλο.
MAX BLUMENTHAL: Ναι, ο Orlando Figuera.
RAFAEL CORREA: Υπάρχει λοιπόν ένα διπλό πρότυπο σε μεγάλο βαθμό. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει με τον Ισημερινό. Τα τελευταία χρόνια υπήρξε μεγάλη καταστολη στην περιοχή. Στην Κολομβία. Στον Ισημερινό 11 νεκροί, 1.300 τραυματίες, 1.200 συνελήφθησαν τον Οκτώβριο του 2019· Στη Χιλή, εκατοντάδες άνθρωποι που έχασαν τα μάτια τους λόγω πλαστικών σφαιρών. Όμως τίποτα δεν συμβαίνει εκεί, δεν υπάρχει πρόβλημα.
Αλλά αν στη Βενεζουέλα ένα φασιστικό στέλεχος της αντιπολίτευσης φυλακιστεί, ένα στέλεχος που οδήγησε τους ανθρώπους στη βία και προκάλεσε δεκάδες θανάτους, τότε αυτό είναι μια επίθεση στα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι μεγάλη υποκρισία. Και όπως είπες, δεν είναι καν γνωστό τι συμβαίνει στον Ισημερινό.
Για παράδειγμα, στις 7 Φεβρουαρίου έχουμε εκλογές και το ψηφοδέλτιό μας προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Δεν με άφησαν να συμμετάσχω, με κόλπα. Οι υποψήφιοι μας εγγράφηκαν στις 18 Σεπτεμβρίου, και έχει δημιουργηθεί μια σειρά συμβάντων, ώστε ακόμα και σήμερα η εγγραφή να μην έχει οριστικοποιηθεί.
Αυτό σημαίνει ότι κινδυνεύουμε να μην μπορέσουμε να συμμετάσχουμε. Έκαναν το αδύνατο δυνατό, για να μην μας επιτρέψουν να συμμετάσχουμε, δυόμισι μήνες μετά την εγγραφή μας.
Εάν αυτό είχε συμβεί στη Βενεζουέλα, γνωρίζετε ποιοι θα ήταν οι τίτλοι των μέσων ενημέρωσης. Τέτοια νέα θα ήταν σε όλο τον κόσμο. Υπάρχει μεγάλη υποκρισία.
Στον Ισημερινό το κράτος δικαίου παραβιάζεται μόνιμα. Κατέλαβαν το κράτος με μια εντελώς απατηλή, παραποιημένη διαβούλευση απουσία συνταγματικού ελέγχου. Χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους, ανέλαβαν τον έλεγχο του συμβουλίου που διορίζει όλες τις εποπτικές αρχές. Αλλά όντας μη ικανοποιημένος με αυτό, μέσω αυτής της διαβούλευσης ο πρόεδρος της δημοκρατίας μπόρεσε να διορίσει άμεσα τα μέλη ενός μεταβατικού συμβουλίου.
Ο πρόεδρος του συμβουλίου τρελάθηκε. Αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας. Δήλωσε ότι οι αποφάσεις του υπερέβαιναν το Σύνταγμα. Ήταν ένας 86χρονος τύπος που κατέληξε να πεθάνει. Αντί να τον στείλουν σε άσυλο, τον χειροκροτούσαν.
Μεταξύ άλλων, διέλυσε το Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο δεν μπορεί να διαλυθεί. Κήρυξε έξι μήνες συνταγματικής κενής έδρας. Τα έχουμε ζήσει όλα αυτά.
Επιπλέον, είναι η πολιτική δίωξη στην υπόθεση Odebrecht. Όλοι το ξέρουν. Ο αντιπρόεδρος Jorge Glas έχει φυλακιστεί για περισσότερα από τρία χρόνια, χωρίς να έχουν ανακαλύψει τίποτα. Καταδικάστηκε με έναν παλαιότερο ποινικό κώδικα για να τον φυλακίσουν για περισσότερα χρόνια και να τον εμποδίσουν να επιστρέψει στην αντιπροεδρία.
Και το Odebrecht δεν κατηγορήθηκε ποτέ. Μπορείτε να το φανταστείτε; Το Odebrecht, η διεφθαρμένη εταιρεία, ο διαφθορέας, δεν κατηγορήθηκε ποτέ. Η συμφωνία με το Odebrecht είναι ξεκάθαρη: «Διατυπώνετε κατηγορίες εναντίον πολιτικών στόχων, και δεν σας κάνουμε τίποτα».
Έχω 36 ποινικές διαδικασίες. Ούτε ο Chapo Guzmán, ούτε ο Pinochet, ούτε ο Al Capone όλοι μαζί είχαν τόσες πολλές κατηγορίες. Για να μην συμμετέχω, καθώς με εμπόδισαν να είμαι υποψήφιος για την προεδρία, αλλά θα μπορούσα να είμαι υποψήφιος για την αντιπροεδρία. Για να μην συμμετάσχω ως αντιπρόεδρος, σε 17 ημέρες εξέδωσαν απόφαση. Ποτέ πριν δεν είχαν κάνει πράγματα με τέτοια ταχύτητα, για να με αποκλείσουν ως υποψήφιο.
Επομένως, έπρεπε να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά. Εκτός από τις μεγάλες διώξεις, Η πρώην πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης κατηγορήθηκε ότι υποκίνησε τις διαμαρτυρίες τον Οκτώβριο και έπρεπε να ζητήσει άσυλο στο Μεξικό. Την ημέρα που έφυγε για το Μεξικό, ο πατέρας της φυλακίστηκε. Κατηγορήθηκε ότι ήταν ο εκρόσωπός της. Σκάνδαλο σε όλα τα ΜΜΕ: «Βρέθηκαν τα εκατομμύρια της Gabriela Rivadeneira».
Ο Fernando Alvarado ζει εδώ στη Βενεζουέλα. Τον πήγαν σε δίκη για υποτιθέμενη κατάχρηση ενός συμβολαίου 12.000 δολαρίων. Οκτώ μήνες με 1.500 δολάρια το μήνα, για το μισθό ενός δημοσιογράφου. Εν τω μεταξύ, ένας τύπος που διαχειριζόταν 600 εκατομμύρια δολάρια κατηγορείται για υπεξαίρεση, και δεν έχει καμία σχέση με αυτό το συμβόλαιο. Είναι τόσο παράλογο που κατάφερε να κερδίσει τη δίκη, αλλά συνεχίζουν να τον έχουν μεταξύ των πιο καταζητούμενων εγκληματιών, υπάρχει ακόμη μια ανακοίνωση στα αεροδρόμια για τη σύλληψή του.
Πρόκειται πραγματικά για ταπεινωτική, καταδίωξη ανθρώπων. Άλλο ένα παράδειγμα, ο Ola Bini. Αυτή είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία. Αρχικά, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών μας Ricardo Patiño κατηγορήθηκε ότι είχε σχέση με δύο ρώσους χάκερ και κατασκόπευε την κυβέρνηση.
Του εξέδωσαν ένταλμα για μια διάλεξη που έδωσε, αλλά κατηγορήθηκε για κατασκοπεία μαζί με δυο Ρώσους χάκερ. Φαίνεται ότι οι Ρώσοι χάκερ δεν ήταν δύο αλλά ένας, και ήταν Σουηδός, ο Ola Bini, ο οποίος δεν γνωρίζει καν τον Ricardo Patiño. Αλλά αυτό ήταν ένα σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε δημόσια, ενώ επέμειναν ότι ήταν ο Ricardo Patiño.
Τελικά φυλάκισαν τον Ola Bini. Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος σε μια παράλογη εγκληματική διαδικασία, και δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Αργότερα είπαν ότι οι κωδικοί πρόσβασης του τηλεφώνου αποκρυπτογραφήθηκαν και ότι τώρα θα μαθαίναμε τα πάντα. Αυτό συνέβη πριν από περίπου έξι μήνες και ακόμη περιμένουμε να γίνουν γνωστά όλα.
Παρεμπιπτόντως, δεν γνωρίζω τον Ola Bini, αλλά έχει σημειωθεί πλήρης παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ola Bini, και είναι ξένος. Όμως εφόσον βρίσκεται στο Εκουαδόρ, μια δεξιά κυβέρνηση, ένας υποτελής των Ηνωμένων Πολιτειών, σίγουρα ούτε καν οι Βορειοαμερικανοί δεν γνωρίζουν γι’ αυτό.
Βλέπετε το διπλό πρότυπο που υπάρχει; Στη Βενεζουέλα όλα είναι σκάνδαλα. Ενώ σε άλλες χώρες της περιοχής, άνθρωποι σκοτώνονται. οι άνθρωποι καταπιέζονται. υπάρχουν πολιτικες διώξεις, μετά από δεκαετίες άνθρωποι ζητούν και πάλι πολιτικό άσυλο, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν πολιτικές διώξεις, ότι υπάρχει συνταγματική παραβίαση, αλλά αυτό δεν εμφανίζεται καν στις ειδήσεις
MAX BLUMENTHAL: Θεωρείς ότι είναι παράξενο το γεγονός ότι ο Mike Pompeo έχει επισκεφθεί τον Ισημερινό δύο φορές τους τελευταίους μήνες, ότι δείχνει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τον Ισημερινό; Είναι ασυνήθιστο;
RAFAEL CORREA: Φυσικά, δεν είναι παράξενο. Επιβεβαιώνει το προφανές: ότι η κυβέρνηση του Ισημερινού είναι πλήρως υποταγμένη στα συμφέροντα της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, πάνω απ’ όλα στην προσπάθεια καταδίωξης προοδευτικών ηγετών και στην προσπάθεια απειλής της σταθερότητας της Βενεζουέλας. Αυτό είναι προφανές.
MAX BLUMENTHAL: Η Αριστερά βιώνει τώρα μια ανάκαμψη σε όλη τη Λατινική Αμερική. Και ο Ισημερινός είναι ο επόμενος στη σειρά. Στον Ισημερινό πλησιάζουν οι εκλογές. Πιστεύεις ότι είναι δυνατόν να επιτευχθεί νίκη εκεί, υπό τις παρούσες συνθήκες, με τόση καταπίεση και καταστολή της πολιτικής αντιπολίτευσης στη χώρα σας;
RAFAEL CORREA: Οι δημοσκοπήσεις μας βάζουν νικητές, ακόμα και από τον πρώτο γύρο. Αλλά με όλη την εμπειρία που είχαν στη Βολιβία όπου γκρεμίστηκαν, είναι πρόθυμοι να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να αποτρέψουν τη νίκη μας.
Επομένως, είμαστε αισιόδοξοι, αλλά ποτέ αλαζόνες, και αναμένουμε να συμβεί κάτι. Τι σημαίνει αυτό; Ότι μπορούν ακόμα να εξαλείψουν το εισιτήριό μας στην κάλπη. Νομίζω ότι αυτό θα ήταν αυτοκτονία. Ωστόσο, μπορούν επίσης να καθυστερήσουν τις εκλογές λόγω της πανδημίας. Και μπορούν να συμπεριλάβουν παράνομα και άλλους υποψηφίους. Ο κατακερματισμός της ψηφοφορίας θα έβλαπτε τους υποψηφίους τους, ωστόσο θα μπορούσε επίσης να μας αφαιρέσει τις πιθανότητες να κερδίσουμε στον πρώτο γύρο.
Οπότε είναι πραγματικά απελπισμένοι. Είναι ικανοί για τα πάντα, διότι για αυτούς το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί είναι να κερδίσουμε. Διότι γνωρίζουν ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τη δικαιοσύνη.
Δεν είμαστε εκδικητικοί άνθρωποι, αλλά πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Χωρίς μίσος, αλλά με μνήμη.
Προφανώς, η κύρια πρόκληση εδώ είναι να ανακτήσουμε τη χώρα που τώρα κατακερματίζεται. Ο Ισημερινός βιώνει τη χειρότερη οικονομική κρίση στην ιστορία του, λόγω της κακοδιαχείρισης της πανδημίας και της οικονομίας, έτσι είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα.
Ζητώ από τον κόσμο να είναι πολύ προσεκτικός με το τι συμβαίνει στον Ισημερινό σε αυτές τις εκλογές.
MAX BLUMENTHAL: Ξέρω ότι διαβασες την έρευνά μου στο Grayzone UC Global, ενας προφανής ανάδοχος της CIA υπό την επίβλεψη του Mike Pompeo, πρώην διευθυντή της CIA, για να στοχεύσει τον Τζούλιαν Ασάνζ, ενώ ήταν στην πρεσβεία της χώρας σας στο Λονδίνο.
Και κατά τη διάρκεια της έρευνάς μου έλαβα, μέσω του ισπανικού δικαστηρίου, έγγραφα που είχε δημιουργήσει ο Ντέιβιντ Μοράλες, όπου σε παρακολουθούσε, σε κατασκόπευε, κατασκόπευε την οικογένειά σου, κατασκόπευε ακόμα και τον παραγωγό σου στο RT.
Τι μπορείτε να μας πεις για αυτή την εκστρατεία παραβίασης της ιδιωτικής ζωής σας; Είναι πιθανόν εγκληματικό. Θεωρεις τον Μάικ Πομπέο προσωπικά υπεύθυνο γι’ αυτό;
RAFAEL CORREA: Η κατασκοπεία που μου έκαναν είναι από την ίδια εταιρεία που κατασκόπευε τον Τζούλιαν Ασάνζ στην πρεσβεία μας. Ο άμεσος ένοχος είναι προφανώς ο David Morales, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την εταιρεία, αλλά είχε τακτικές επαφές με τη CIA. Αυτό ερευνάται.
Δεν θα μπορούσα να πω «ο Πομπέο ήξερε» αλλά ήταν σαφές ότι ο τύπος δούλευε με τη CIA και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και είναι σαφές ότι κατασκοπεύουν την οικογένειά μου, εμένα, τις κόρες μου.
Και μπορείτε να δείτε την κακή πίστη ορισμένων ΜΜΕ. Έχουν ήδη μάθει για τις δηλώσεις αυτού του ανθρώπου στην Ισπανία, και μπορείτε να δείτε τα πρωτοσέλιδα: «Ο Κορρέα εξουσιοδότησε να παρακολουθουν τις κόρες του.» Λένε «εξουσιοδότησε.» Πραγματικά δεν θυμάμαι, αλλά δεν θα ήταν λάθος να έχουν GPS στα τηλέφωνά τους σε περίπτωση που τις απαγάγουν, οτιδήποτε μπορούσε να εντοπιστεί μέσω τηλεφώνου. Αλλά άλλο πράγμα είναι να βάλουν κακόβουλο πρόγραμμα για να ακούσουν τις συνομιλίες τους. Και αυτό ανακαλύφθηκε στα τηλέφωνα των κοριτσιών μου.
Αλλά ο τύπος διαστρεβλώνει τα πάντα. Ξεγελούν τους ανθρώπους και τους κάνουν να πιστεύουν ψέματα. Δεν αναζητούν την αλήθεια. Ο Τύπος του Ισημερινού είναι πολιτικοί παράγοντες που επιδιώκουν μόνο να μας καταστρέψουν.
Αλλά ο άμεσος ένοχος είναι η εταιρεία UC Global, ο David Morales. Στην Ισπανία διεξάγεται έρευνα για να καθοριστεί για ποιον εργάστηκαν αυτοί οι άνθρωποι. Αυτό που είναι αδιαμφισβήτητο είναι ότι κατασκοπεύουν τον Τζούλιαν Ασάνζ, εμένα, και την οικογένειά μου.
Πώς ταιριάζει η υπόθεση του Julian Assange με την τρέχουσα πολιτική του Ισημερινού; Δεν το κάνει. Γι’ αυτό τον παρέδωσαν αυτά τα καθάρματα. Αλλά δεν είχαν το δικαίωμα. Δεν ξέρω αν όλοι γνωρίζουν τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αλλά το δικαίωμα στο άσυλο είναι ιερό. Πρόκειται για ένα ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο έχει παραβιαστεί.
Λένε ότι το δικαίωμα στο άσυλο δεν μπορεί να είναι για κοινά εγκλήματα, αλλά είναι κοινό το έγκλημα του Τζούλιαν Ασάνζ; Αν μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς έγκλημα. Λένε ότι το άσυλο δεν μπορεί να είναι για ενέργειες που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι όμως η αλήθεια επίθεση κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Έτσι, η περίπτωση του Τζούλιαν Ασάνζ είναι παραδειγματική, αυτό που συμβαίνει είναι πολύ σοβαρό.
Ο θεσμός του ασύλου δεν έγινε σεβαστός. Ο Ισημερινός παραβίασε το ίδιο του το σύνταγμα. Το άρθρο 41 του συντάγματος απαγορεύει ρητά την παράδοση πρόσφυγα. Ο Μορένο το έκανε. Για πρώτη φορά στην ιστορία, μια χώρα, μια κυρίαρχη κυβέρνηση επέτρεψε σε μια ξένη ένοπλη δύναμη να εισέλθει στην πρεσβεία της.
Είναι φρικτό αυτό που συνέβη. Αλλά καθώς ήταν ο Μορένο, ο υπηρέτης των ΗΠΑ, ο Τύπος κρύβει το περιστατικό και είναι σαν να μην συνέβη απολύτως τίποτα.
Αλλά σε σχέση με την υπόθεση του Τζούλιαν Ασάνζ, είναι πολύ τρελό, είναι ένα κενό πολιτισμού. Το άτομο που καταγγέλλει τα εγκλήματα πηγαίνει στη φυλακή, ενώ οι εγκληματίες είναι αυτοί που τον καταδιώκουν. Αυτό είναι πολύ τρελό. Και πάλι, υποκρισία και δύο μέτρα και σταθμά.
Λένε: «Είναι επειδή το έγκλημα ήταν η διάδοση εμπιστευτικών πληροφοριών.» Είμαι αρχηγός κράτους, πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν εμπιστευτικές πληροφορίες, αλλά όχι για να κρύβονται εγκλήματα πολέμου.
Και τέλος, ποιος δημοσίευσε τις πληροφορίες; Ο Τζούλιαν Ασάνζ έδωσε τις πληροφορίες, αλλά ποιος τις δημοσίευσε; Δημοσιεύθηκε από τους New York Times, την El País, καθώς και από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Γιατί αυτά τα μέσα ενημέρωσης δεν διώκονται ποινικά;
Βλέπετε ότι όλα έχουν να κάνουν με την εξουσία. Αντιτίθενται στους πιο αδύναμους, στην προκειμένη περίπτωση στον δημοσιογράφο. Πρόκειται πραγματικά για μια τρελή υπόθεση, αυτος που λέει την αλήθεια, αυτός που καταγγέλλει τα εγκλήματα πολέμου, είναι αυτός που αντιμετωπίζει 175 χρόνια φυλάκισης, που διώκεται ακριβώς από τους εγκληματίες τους οποίους κατήγγειλε.
MAX BLUMENTHAL: Και όλα αυτά έγιναν δυνατά από τον Πρόεδρο Λένιν Μορένο, τον διάδοχό σου, ο οποίος κάποια στιγμή ήταν στο πλευρό σου. Αν δεν υπήρχε κυβέρνηση του Λένιν Μορένο, δεν θα είχε συλληφθεί ποτέ ο Τζούλιαν Ασάνζ στην πρεσβεία, αυτή η παραβίαση της κυριαρχίας της πρεσβείας του Ισημερινού στο Λονδίνο. Τίποτα από αυτά δεν θα είχε συμβεί.
Έτσι πάντα αναρωτιόμουν, ξέρετε, πριν γίνει αυτό το είδος δούρειου ίππου, αναρωτήθηκες ποτέ οταν δούλευες μαζί του, αν θα πήγαινε προς αυτή την κατεύθυνση; Είδες ποτέ κόκκινες σημαίες;
RAFAEL CORREA: Καθόλου. Μπορείς ακόμα να ανατρέξεις στην εκστρατεία του 2017, όπου με αποκάλεσε τον καλύτερο πρόεδρο της ιστορίας, τον καλύτερο πρόεδρο του κόσμου, τον καλύτερο Ισημερινό όλων των εποχών. Είπε ότι η κυβέρνησή μας ήταν θρύλος. Πλησίασε την Κούβα, πλησίασε τον Τσάβες, τους απένειμε ακόμα και μετάλλια.
Ο τύπος είναι ψυχοπαθής. Είναι ψυχοπαθής, γιατί κανείς δεν μπορεί να πει τέτοια αναίσχυντα ψέματα. Ο τύπος δεν ήταν ποτέ μαζί μας.
Και δεν μπορείς να δικαιολογήσεις την προδοσία γιατί ο τύπος είναι μέτριος, είναι διεφθαρμένος. Ίσως οι Αμερικάνοι ανακάλυψαν τον μυστικό του λογαριασμό στον Παναμά πριν από εμάς, τα κέρδη από τη διαφθορά του, τα οποία είναι ακόμα ανέγγιχτα. Μάλλον υποχώρησε σ’ αυτόν τον εκβιασμό.
Αλλά πώς μπορείς να εξηγήσεις το παθολογικό μίσος του προς εμάς; Γιατί ακόμα και οι σύμβουλοί του του είπαν, «Μην καταδιώκεις τον Κορρέα. Ο Κορρέα έχει λαϊκή υποστήριξη. Αλλά προτίμησε να καταστρέψει τον εαυτό του.
Έχει 6% λαϊκή υποστήριξη, το χειρότερο ποσοστό υποστήριξης στη Λατινική Αμερική και στην ιστορία της χώρας. Προτιμούσε να καταστρέψει τη χώρα, να προσπαθήσει να με καταστρέψει.
Δεν με κατέστρεψε, αλλά διέλυσε τη χώρα. Έχει βλάψει πολλούς καλούς ανθρώπους, πολλές οικογένειες. Και κατέστρεψε τη δική του κυβέρνηση, η οποία τώρα θεωρείται η χειρότερη κυβέρνηση στην ιστορία.
MAX BLUMENTHAL: Ενώ ήσασταν πρόεδρος του Ισημερινού, αντιμετωπίζατε την κυβέρνηση Ομπάμα σε πολύ τακτική βάση. Και αυτό σημαίνει ότι ασχοληθήκατε επίσης με τον Τζο Μπάιντεν, ο οποίος είναι τώρα ο εκλεγμένος πρόεδρος.
Πιστεύετε ότι μια κυβέρνηση του Μπάιντεν υπόσχεται κάτι διαφορετικό για τη Λατινική Αμερική από μια κυβέρνηση του Τραμπ, και συγκεκριμένα για τις σοσιαλιστικές ή αριστερές κυβερνήσεις;
RAFAEL CORREA: Είναι σαφές ότι ο Ομπάμα και ο Μπάιντεν είναι διαφορετικοί από τον Τραμπ. Ο Τραμπ είναι αμοραλιστής. Ο Τραμπ είναι ένας τύπος με πολύ απλό μυαλό. Πιστεύει ότι μια χώρα είναι σαν μια εταιρεία. Καυχιέται για φοροδιαφυγή· Δεν έχει καμία ηθική.
Είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί συναίνεση με τέτοιους ανθρώπους, να μιλήσουμε με τέτοιους ανθρώπους, με κάποιον χωρίς αρχές. Αλλά όχι μόνο αυτό. Τα μηνύματα που έστειλε, η ξενοφοβία, οι διακρίσεις, τόσα άλλα πράγματα, τα μηνύματα βίας. Ο Τραμπ ήταν πραγματικά ένας παγκόσμιος κίνδυνος.
Ο Μπάιντεν είναι κάτι άλλο. Δυστυχώς, θα μπορούσα να σας πω, ο Ομπάμα ήταν καλός άνθρωπος, σίγουρα έξυπνος. Το ίδιο και ο Μπάιντεν. Είναι αξιοθαύμαστος, καθως είχε μια τρομερά σκληρή ζωή. Αλλά είναι βυθισμένοι στο ίδιο σύστημα.
Μπορείς να συζητας με τις ελίτ, ίσως ακόμα και με τις ελίτ της Βενεζουέλας, και μπορεί να είναι οι πιο ευγενικοί άνθρωποι, που θα υποστηρίζουν τους φίλους τους. Αλλά στο τέλος δεν θα διστάσουν να διατάξουν τη δολοφονία αυτών των ανθρώπων που θεωρούν διαφορετικούς.
Έχετε αυτό το ιστορικό παράδειγμα, είστε Βορειοαμερικάνοι. Ο Τόμας Τζέφερσον, συγγραφέας του πιο όμορφου εγγράφου στην ιστορία της ανθρωπότητας, η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, η οποία στη δεύτερη παράγραφο της λέει, «Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυτονόητες, ότι όλοι οι άνδρες δημιουργούνται ίσοι(…) με ορισμένα αναφαίρετα δικαιώματα, μεταξύ αυτών η ζωή, η ελευθερία και η επιδίωξη της ευτυχίας.» Αλλά ο ίδιος ήταν ιδιοκτήτης σκλάβων.
Αυτό το θέμα ξεπερνά την καλοσύνη ή την κακία του ατόμου. Πιστεύουν ότι αυτό που πιστεύουν είναι αλήθεια. Αυτή είναι η έννοια του αμερικανικου εξαιρετισμού, καθώς και των ελίτ της Λατινικής Αμερικής, που πιστεύουν ότι είναι έτσι.
Όταν ο Thomas Jefferson μίλησε για την ελευθερία και το δικαίωμα στην ευτυχία του λαού, αναφερόταν μόνο στους ίδιους. Δεν θεώρησε τους μαύρους ανθρώπους ως ανθρώπους, και δεν ήταν επειδή ήταν κακός. Είναι επειδή δεν του πέρασε από το μυαλό. Έτσι μεγάλωσε, έτσι εκπαιδεύτηκε.
Επομένως, είναι το ίδιο, με όλο τον σεβασμό προς τους κυβερνώντες των ΗΠΑ, μπορεί να είναι οι καλύτεροι άνθρωποι. Αλλά κοιτάξτε πόσους βομβάρδισε ο Ομπάμα. Κοίτα πόσους πολέμους δημιούργησε. Ξεκίνησε τις κυρώσεις κατά της Βενεζουέλας, και με ποιο κόστος κατέληξαν αυτές οι κυρώσεις;
Μπορεί να είναι σπουδαίος άνθρωπος, αλλά δεν καταλαβαίνει. Πιστεύει ότι ο κόσμος αρχίζει και τελειώνει με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πιστεύω λοιπόν ότι η αμερικανική εξωτερική πολιτική, ιδιαίτερα απέναντι στη Λατινική Αμερική, δεν θα υποστεί καμία ουσιαστική αλλαγή. Αλλά ορισμένα ακραία στοιχεία θα περικοπούν ως αποτέλεσμα, αυτό που σας έλεγα, του πόσο απλός στην σκέψη ήταν ο Τραμπ, του πόσο ήταν ένας άνθρωπος πρωτόγονος, χωρίς ηθικές. Όπως, για παράδειγμα, το μπλοκάρισμα των ακτών της Βενεζουέλας με πολεμικά πλοία. Δεν νομίζω ότι ο Μπάιντεν θα το συνεχίσει αυτό.
MAX BLUMENTHAL: Ανέκαθεν αναρωτιόμουν, δεδομένων των όσων συμβαίνουν στον Ισημερινό, πόσο έχει πέσει η χώρα στα χέρια των ΗΠΑ, πόσο έχει παραβιαστεί η κυριαρχία της, αν ποτέ μετανιωσες που αποχωρησες από το αξίωμα και πήγες στην Ευρώπη, και αν ευχήθηκες να είχες θέσει υποψηφιότητα για άλλη θητεία;
RAFAEL CORREA: Αποφάσισα να το κάνω αυτό. Ανακοίνωσα το 2014 ότι το 2017 δεν επρόκειτο να κατέβω υποψήφιος, επειδή η οικογένειά μου είναι πολυεθνική και για άλλους λόγους. Αν κάποιος μπορεί να συνεχίσει να το κάνει, τέλεια. Αλλά ο θεμελιώδης λόγος είναι ειλικρινά ότι η οικογένειά μου είναι πολυεθνική, η γυναίκα μου είναι από το Βέλγιο, και ζούσαμε στις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και 25 χρόνια.
Νωρίτερα, διέκοψα τη συνέντευξη για λίγο επειδή σήμερα είναι η επέτειος του θανάτου της πεθεράς μου. Επιστρέψαμε με χαρά το 2017, και σε 15 μήνες, 18 μήνες μετά ο πεθερός μου και η πεθερά μου πέθαναν. Η πεθερά μου πέθανε τον Σεπτέμβριο του 2018, ο πεθερός μου τον Δεκέμβριο του 2019. Και επιστρέψαμε στο Βέλγιο τον Ιούνιο του 2017.
Ήταν λοιπόν δίκαιο να πάμε να ζήσουμε στο Βέλγιο για λίγο. Η γυναίκα μου είναι από το Βέλγιο, οι δύο κόρες μου σπούδαζαν εκεί. Ήμουν κουρασμένος.
Δεν είναι ότι προσκολλάω στην εξουσία. Φυσικά και γνωρίζω την ευθύνη που έχω. Δεν πίστευα ποτέ ότι αυτό που συνέβη θα συνέβαινε, και αν ήξερα θα είχα συνεχίσει, όχι επειδή προσκολλάω στην εξουσία, αλλά επειδή εκπλήρωνα μια ευθύνη.
Αλλά ανακοίνωσα πριν από τρία χρόνια ότι δεν επρόκειτο να κατέβω υποψήφιος το 2017, και ότι επρόκειτο να κατοικήσω στο Βέλγιο, στην πραγματικότητα, ήθελα να αποσυρθώ από την πολιτική, διότι πιστεύω ότι κάποιος μπορεί να συμβάλει από άλλους τομείς.
Ήμουν πάντα στη πλευρά του ακαδημαϊκού κόσμου, και ήθελα να επιστρέψω σε αυτό. Είμαι οικονομολόγος με διδακτορικό με ειδίκευση στην ανάπτυξη. Είχα το προνόμιο να ηγηθώ μιας αναπτυσσόμενης χώρας για 10 χρόνια. Νομίζω ότι μπορώ να συνεισφέρω στην ανάλυση για την ανάπτυξη και ήθελα να γράψω. Αυτό ήταν το σχέδιο ζωής μου.
Αλλά η προδοσία συνέβη, και τότε ξεκίνησε αυτή η βάναυση δίωξη. Πιστέψτε με, σηκώνομαι κάθε μέρα για να δω ποια νέα υπόθεση έχουν φέρει εναντίον μου, ποια είναι η νέα κατηγορία. Η τελευταία ήταν την προηγούμενη βδομάδα. Με κατηγόρησαν ότι ανακάλεσα την επιδότηση από το Ινστιτούτο Κοινωνικής Ασφάλισης του Ισημερινού (IESS). Είναι έγκλημα αυτό, να καταργείς την επιδότηση του IESS; Αυτό λέγεται διακυβέρνηση!
Με έχουν κατηγορήσει ότι είμαι απαγωγέας, ότι διευθύνω ένα δίκτυο δωροδοκίας με «φυσική επιρροή», ότι είμαι δολοφόνος, ότι κακομεταχειρίστηκα τα αεροπλάνα, σαν να ήταν ο πρόεδρος πιλότος. Είναι τρομερό.
Εν πάση περιπτώσει, δεν μου επέτρεψαν να συνταξιοδοτηθώ. Έπρεπε να γυρίσω πίσω. Το θέμα τώρα είναι να αποτρέψουμε την πλήρη καταστροφή της πατρίδας μας και να αποτρέψουμε τη δίωξη των συντρόφων μας ώστε να αποκαταστήσουμε το μέλλον μας. Έπρεπε να απαντήσουμε στο κάλεσμα της ιστορίας, αλλά αυτό δεν ήταν το σχέδιο της ζωής μου.
