Με αφορμή τη συζήτηση γύρω από το Σίτυ Πλάζα, που εκτός από απ τό παράδειγμα μπαναστατικής άσκησης ( η κατάργηση της ιδιωτικής περιουσίας ως μπαναστατική άσκηση αρχίζει και τελειώνει στην περιουσία συγκεκριμένης συμπολίτισσας εν προκειμένω της Αλίκης Παπαχελά), ενώ το ξενοδοχείο της συνεχίζει να είναι πηγή ένδοξου Crowdfunding αγαπησιάρικων ψυχόπονων γερμανών με πλαδαρά πορτοφόλια, έτοιμων να τα ανοίξουν φθάνει αυτοί οι περίεργα ντυμένοι και μελαψοί ενίοτε τύποι να μείνουν αρκετά μακριά τους, εκτός κι αν πρόκειται για σούπερ ντούπερ εξειδικευμένους επιστήμονες οπότε μας κάνουν μια χαρά και παύουν να έχουν κι άλλο χρώμα...
Εδώ που το συζητάμε, εμείς έχουμε τη συλλογική μνήμη των ταγμάτων των ντόπιων τοποτηρητών των συμφερόντων τους (γερμανοτσολιάδες τους φωνάζαμε), κι αυτοί εξακολουθούν να έχουν την συνήθεια των αφ-υψηλού αποδιδόμενων εντολών χωρίς να λερώνονται στις βρώμικες υποθέσεις. Τόσο όσο.
Παρακολουθώντας λοιπόν σήμερα το απόγευμα σε ζωντανή ροή ένα ολιγόλεπτο βιντεάκι από την "είσβολή" της ιδιοκτήτριας στο άτριο του κτιρίου της, αφενός θαύμασα το κουράγιο της και την ψυχραιμία της μόνη της να πάει εκεί. Αλλά η σκηνή είναι καταπληκτική, αφού η Αλίκη μπαίνει ήρεμα κι απλά,σαφώς δεν αποτελεί απειλή κι οι τύποι αρχικά είναι αδιάφοροι μεχρι να συνειδητοποιήσουν πως πρόκειται για την ιδιοκτήτρια,και ότι καταγράφεται η συνομιλία τους, οπότε χωρίς να σηκωθούν από τις θέσεις και τις ασχολίες τους, οι βορειοευρωπαίοι και βορειοαμερικανοί θαμώνες φωνάζουν τους τοποτηρητές, ενώ δυο γυναίκες που κατεβαίνουν τις σκάλες στο άκουσμα της προσταγής-κελεύσματος των γκαουλαντερς εξαφανίζονται, και καταφθάνει η ντόπια και συνοδός να την βγάλει έξω με φωνές ή σπρωξίδια και με την απειλή του καλέσματος της...αστυνομίας. Η σκηνή σουρεαλιστική κατ-ελάχιστον, ο κλέφτης να απειλεί τον ιδιοκτήτη ότι θα του φέρει την αστυνομία, ενώ ο μόνος φουκαράς πρόσφυγας, αδύνατος και εμφανώς ταλαίπωρος, αυτο-φιλοξενείται υπαιθρίως έξω σε κάτι χαρτόνια στην πάλαι ποτέ υπερυψωμένη ζαρντινιέρα της πρόσοψης. Αλλά γι αυτόν ο τόσο φιλόξενος χώρος εις υγείαν της Παπαχελά φυσικά δεν έχει να προσφέρει θαλπωρή, φαγητό και κρεβάτι, όπου φτωχός κι η μοίρα του εξάλλου ο τύπος δεν είναι του team.
Κι αντιλαμβάνομαι πως στην λεπτή γραμμή ισορροπίας της ζυγαριάς η πλάστιγγα έχει ήδη αρχίσει να ξεφεύγει επικίνδυνα κι εδώ,όπως κι αλλού, γιατί είναι άλλο η αλληλεγγύη κι η ανθρωπιά κι άλλο η πολιτική εκμετάλλευση και το χυδαίο κλέψιμο. Και μια και μιλάμε για πολιτική, να θυμίσω ότι το πιο υποκριτικό και βρώμικο, είναι η συμπεριφορά προς την ιδιοκτήτρια από τους μπαναστάτες... τους αγωνιζόμενους του γλυκού νερού που ιδιωτικά μπορεί και να ψελλίζουν πως δήθεν διαφωνούν, αλλά δημόσια εγκαλούν, ταμπελάρουν κλπ όποιον τολμήσει να τους πει πως ο ιδιωτικός ψίθυρος δεν συναγωνίζεται την δημόσια δική τους συλλογικότατη κραυγή υπέρ των απατεώνων που τάχουν τακιμιάσει με την γερμανική κυβέρνηση και την γερμανικότατη κομματοκρατία, τσεπώνοντας στα μουλωχτά τα αντιστοιχα αργύρια... Κι αντί να ζητάνε το λόγο για τις αναμνηστικές αυτάρεσκες σέλφις με τους απατεώνες, κουνάνε το δάχτυλο και στοχοποιούν τους υπόλοιπους που δεν το ανέχονται.
Γεωργία Γαρδαλινού
facebook.com
Κι ενώ καταλήψεις αδειάζουν στην Αθήνα τρεις τρεις, η καταπάτηση City Plaza καλά κρατεί.
Εδώ και δύο περίπου χρόνια και μετά από τρεις εισαγγελικές εντολές εκκένωσης και μια δικαστική απόφαση ασφαλιστικών νομής και κατοχής τελεσίδικη που έχει επιδοθεί από 1/9/2017 η αστυνομία και το κράτος αρνούνται να συνδράμουν στις επιταγές του νόμου, οδηγώντας την ιδιοκτήτρια σε πλήρη ένδεια και κίνδυνο φυλάκισης.
Την ώρα που τα ΜΑΤ είναι απασχολημένα στο να προστατεύουν τον Σαββίδη και να δέρνουν και συλλαμβάνουν διαδηλωτές και κάθε είδους διαμαρτυρόμενους.
Στην Ertopen η Αλίκη Παπαχελά δίνει ιστορικό και σαφή στοιχεία για την λαμογιά που λέγεται "κατάληψη City Plaza" και προστατεύεται πλήρως απ το κράτος και την αστυνομία.
sioualtec.blogspot.com
