Υπάρχουν καλά νέα σε σχέση με την Ελλάδα: η Γερμανία έχει κερδίσει περίπου 3 δισεκατομμύρια ευρώ σε έσοδα από τόκους με τις «βοήθειες» της.
Είναι αυτό κυνικό;
Όχι, αυτό είναι χειρότερο, είναι απάνθρωπο.
Φυσικά, οι ίδιοι οι Έλληνες είναι υπεύθυνοι γιατί ξεγελάστηκαν από τα χαμηλά επιτόκια της Ευρωζώνης και στη συνέχεια τα χρέη έγιναν ανεξέλεγκτα.
Αλλά δεν αξίζουν αυτή την μοίρα.
Συνολικά, από το 2010, περισσότερα από 270 δισεκατομμύρια ευρώ έχουν εισρεύσει στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, τα περισσότερα δισεκατομμύρια χρησιμοποιήθηκαν για την εξυπηρέτηση του χρέους. Τώρα που η τελευταία δόση των 15 δισεκατομμυρίων θα πληρωθεί στις αρχές Αυγούστου, η Ελλάδα μπορεί να επιστρέψει στη χρηματοπιστωτική αγορά για να χρηματοδοτήσει τον εαυτό της. Ωστόσο, η χώρα παραμένει υπό παρακολούθηση μέχρι το 2060 (αυτό δεν είναι τυπογραφικό λάθος) και αναμένεται να επιτύχει πρωτογενή πλεονάσματα για τα επόμενα 42 χρόνια, επομένως τα δημόσια έσοδα -πριν από την εξυπηρέτηση του χρέους- θα πρέπει να είναι μεγαλύτερα από τις δημόσιες δαπάνες.
Είναι λογικό αυτό; Όχι, αυτό είναι εντελώς παράλογο και δεν έχει επιτευχθεί από κανένα κράτος στη σύγχρονη εποχή.
Εξαιρετικά ψέματα
Έτσι η Ελλάδα, για να μην καταρρεύσει όταν στραφεί στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές, συμφώνησε ότι θα χρειαστεί επιμήκυνση στην αποπληρωμή δανείων και τόκων.
Αυτό ήταν απαραίτητο για την εκπλήρωση, πάνω απ 'όλα, της επιθυμίας της Γερμανίας να μην ξαναχρησιμοποιηθεί ο όρος «διαγραφή χρέους» για την Ελλάδα. Επειδή η κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας έχει επανειλημμένα υποσχεθεί στους Γερμανούς φορολογούμενους ότι δεν θα τους ζητηθεί ποτέ να πληρώσουν τον λογαριασμό ως οι σημαντικότεροι πιστωτές της Ελλάδας.
Είναι αυτή η υπόσχεση πιστευτή; Όχι, είναι ένα απλό ψέμα!
Η Ελλάδα δεν θα επιτύχει πρωτογενή πλεονάσματα σε ετήσια βάση μέχρι το 2060 ούτε θα μειώσει το δημόσιο χρέος της από 180% του ΑΕΠ, ήτοι 350 δισ. Ευρώ, σε ένα ανεκτό επίπεδο χωρίς διαγραφή χρέους.
Ο κ. Pierre Moscovici, επίτροπος της ΕΕ για θέματα νομισματικών υποθέσεων, δήλωσε μετά την απόφαση για αυτή την υποτιθέμενη τελευταία οικονομική διευθέτηση: «Η ελληνική κρίση τελείωσε απόψε».
Ο υπουργός Οικονομικών της χώρας κ. Euclid Zakalotos πρόσθεσε: «Νομίζω ότι αυτό είναι το τέλος της ελληνικής κρίσης».
Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας φόρεσε γραβάτα. Είχε υποσχεθεί να το κάνει αυτό όταν θα τελείωνε η κρίση.
Και οι τρεις αυτοί κύριοι θα πρέπει να προσέξουν μήπως η γραβάτα τους γίνει θηλιά κρεμάλας με την οποία θα κρεμαστούν από τον ελληνικό λαό.
Είναι υπερβολικό; Όχι, αυτό είναι πολύ πιθανό, δεδομένης της ελληνικής πραγματικότητας.
Οι ελληνικές συντάξεις έχουν μειωθεί σταδιακά κατά 60% μέχρι στιγμής, ενώ η επόμενη περικοπή αναμένεται να γίνει τον Ιανουάριο του 2019. Το 1/3 των συντάξεων γήρατος είναι ήδη κάτω από 500 ευρώ το μήνα, με κόστος διαβίωσης παρόμοιο με εκείνο της κεντρικής Ευρώπης. Γενικά, τα εισοδήματα έχουν πέσει κάτω από το επίπεδο του 2003. Και αυτό για τους Έλληνες που έχουν δουλειά. Το επίσημο ποσοστό ανεργίας είναι περίπου 20% και η ανεργία των νέων πάνω από το 45%. Για να μην μιλήσουμε για τους περισσότερους από 300.000 νέους και ειδικευμένους Έλληνες που έχουν ήδη μεταναστεύσει.
Περισσότερο από το 40% των Ελλήνων δεν μπορεί να πληρώσει το ΕΝΟΊΚΙΟ και τους λογαριασμούς εγκαίρως. Το σύστημα υγείας βρίσκεται σε καταστροφική κατάσταση. Περισσότεροι από 50.000 Έλληνες λέγεται ότι έχουν πεθάνει τα τελευταία χρόνια επειδή δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά την ιατρική περίθαλψη.
Τρία από τα έντεκα εκατομμύρια των Ελλήνων δεν καλύπτονται πλέον από την ασφάλιση υγείας. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο, όπως και στον Τρίτο Κόσμο, για τους ασθενείς να φέρνουν τα κλινοσκεπάσματα και τα είδη υγιεινής στο νοσοκομείο. Ένα "λάδωμα" βοηθά στην επιτάχυνση μιας θεραπείας υπό την προϋπόθεση ότι τα μηχανήματα λειτουργούν και τα φάρμακα είναι διαθέσιμα.
Σιωπηλή γκρίνια
Οκτώ χρόνια κρίσης, οκτώ χρόνια εικαζόμενης «βοήθειας» από την ΕΕ, δημιούργησαν μια χώρα όπου βασιλεύει βαθιά απελπισία, αγωνία, απελπισία και κυνισμός.
Το ευρωπαϊκό και το ελβετικό κοινό ασχολούνται με άλλα πράγματα που είναι στην επικαιρότητα. Οι εκλογές στην Τουρκία, η οργή του προέδρου των ΗΠΑ, το Παγκόσμιο Κύπελλο, το ειδυλλιακό τουριστικό kitsch καρτ ποστάλ που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ποιο είναι το ενδιαφέρον των περισσότερων για την Ελλάδα; Μόνο ευχές από τους Ευρωκράτες και Έλληνες πολιτικούς. Γκρίνια και στεναγμοί για τον ελληνικό λαού.
Μέχρι τώρα, κάθε ελληνική τραγωδία είχε ένα τέλος, το αργότερο στην «Έξοδο», ο χρόνος για την «κάθαρση», η αλλαγή νοοτροπίας και ο εξαγνισμός. Οι Έλληνες θα πρέπει να περιμένουν γι αυτό μέχρι το έτος 2060! Μετά από δύο γενιές! Από πού πρέπει οι Έλληνες να αντλήσουν την αισιοδοξία που χρειάζεται κάποιος για να πετύχει λίγη ευτυχία, να εκπαιδευτεί, να εργαστεί, να ξεκινήσει μια οικογένεια και να έχει μια προοπτική για μια καλύτερη ζωή;
René Zeyer, Basel Zeitungdefenddemocracy.press
