Οι πραγματικοί οικολόγοι αυτού του πλανήτη, είναι οι λαοί που παλεύουν κόντρα στα εγκλήματα που διαπράττουν οι πολυεθνικές κόντρα στη φύση και ξέρουμε πως θυσιάζουν τη ζωή τους για τα χωριά τους, τα βουνά και τα ποτάμια τους.
Έπειτα πεθαίνουν, πεθαίνουν όμως με τα χέρια καθαρά, χέρια που ποτέ δεν αντάλλαξαν χειραψία με προεδρους του ΔΝΤ ή πρώην προεδρους των ΗΠΑ ή αλλων βρυκολάκων που ρουφάνε το αίμα του πλανήτη μας.
Η Γκρέτα, το νέο υπερ προβαλλόμενο -από τα δικά τους μέσα- πρόσωπο, την οποία εχουμε δει να χαριεντίζεται με τη Κριστίν Λαγκάρντ, πρόεδρο του ΔΝΤ (του φορέα που ρίχνει στη μιζέρια ολόκληρους λαούς), να ανταλλάσσει χειραψία, μια χειραψία που μας παρουσιάζει την ικανοποίηση του συστήματος, για όποιον εξυπηρετεί τους σκοπούς τους, να εισέρχεται δηλαδή, σαν ένας Δούρειος Ίππος, μέσα στους αγώνες των λαών, και να αποπροσανατολίζει, έτσι ώστε να χαραμίζουμε την ενέργεια μας, σε δρόμους χωρίς διέξοδο, έτσι ώστε να μη δούμε ποτέ τη ρίζα και την πραγματική αιτία του προβλήματος και συνεπώς να μη βρεθεί ποτέ μία πραγματική λύση.
Η τηλεόραση, ο τύπος και η βιομηχανία του θεάματος, ελέγχονται από τα καπιταλιστικά μονοπώλια. Αυτά τα μονοπώλια, ως συνήθως έχουν κάποιο κεφάλαιο και στις βιομηχανίες του στρατού, τους κλάδους της κτηνοτροφίας, της γεωργίας, της χημείας, των φαρμάκων κ.α.
Όλα αυτά εξηγούν γιατί τα ΜΜΕ δεν προβάλλουν κανέναν ακτιβιστή που προσπαθεί να παρουσιάσει το πραγματικό πρόβλημα, κανέναν αγωνιστή που φωνάζει για την πηγή του κακού, κανέναν που κινείται εναντίον του καπιταλιστικού συστήματος.
Αλλά όπως η γάγγραινα δεν γιατρεύεται με μια γάζα, έτσι και η καταστροφή του πλανήτη δε θα σταματήσει με μεθοδους πλασέμπο, που το ίδιο το σύστημα προσφέρει, για να κατευθύνει την απογοήτευση του κόσμου προς αδιέξοδα.
Για τους νεκρούς μας λοιπόν, δεν θα κάνουν ούτε ενός λεπτού σιγή.
Πάνω απο 1500 ακτιβιστές, αγρότες, ιθαγενείς, αυτόχθονες δολοφονημένοι στην Κολομβία σε λιγότερο απο 5 χρόνια, άλλοι 1000 στο Μεξικό και ακόμα πολλοί στη Βραζιλία, στην Αφρική και την Ασία.
Και μας παρουσιάζουν τώρα, ενα εξοργισμένο κοριτσάκι, το οποίο όμως δε βλέπει κανένα λάθος στο καπιταλιστικό σύστημα, παρά μόνο επιρρίπτει ευθύνες στον καθένα από εμάς. Ένα θεατράκι, έτσι ώστε τα πάντα να συνεχίσουν κανονικά.
Πειραματίζονται για να δούνε, ως ποτε θα καταπίνεται αμάσητα με ένα χαζό χαμόγελο, αυτό που μας πασάρουν, ενώ στο μεταξύ αυτοί θα συνεχίζουν να καταπίνουνε τα δέντρα, τα ποτάμια, τα βουνά και τις θάλασσες.
Όσο και αν οι φωνές μας θα θάβονται, όσο οι σφαίρες σας θα τρυπάνε τα κρανία μας, όσες Γκρέτες και αν δημιουργήσετε, εμείς θα είμαστε εκεί, να συνεχίζουμε τον αγώνα μας και να σας δείχνουμε ότι δεν πρόκειται να καταπιούμε ποτέ αμάσητο όσα τα ΜΜΕ σας μας προσφέρουν.
