Diego Fusaro: Η «φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο Αμερικανικός εθνικισμός που επεκτείνεται παγκοσμίως»

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2019



(μετάφραση Google)

1 - Προσπαθώ να επισημάνω τις αντιφάσεις αυτού του παρόντος στο οποίο ο καθένας υπολογίζει και κανείς δεν σκέφτεται. Στο οποίο ο οικονομικός, τεχνικός και επιστημονικός λόγος έχει επιβληθεί ως ο μόνος έγκυρος λόγος, και έχει ως στόχο να αντικαταστήσει όλους τους άλλους.

 2 - Τελικά, η παγκοσμιοποίηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο Αμερικανικός εθνικισμός που έχει επεκταθεί σε όλο τον κόσμο και ως εκ τούτου είναι μια μορφή εθνικισμού που οδηγείται στη μέγιστη ανάπτυξή του.

3 - Σήμερα το κράτος αποτελεί τον μοναδικό επαναστατικό φορέα της αντιπαγκοσμιοποίησης ενάντια στο κεφάλαιο, καθώς αποδεικνύεται από τα γεγονότα στις Μπολιβαριανές χώρες, όπως η Βολιβία, η Βενεζουέλα και το Εκουαδόρ, παρά τα περιορισμένες δυνατότητες, δημιουργούν μορφές λαϊκής κυριαρχίας, σοσιαλιστικής, πατριωτικής, αντι-παγκοσμιοποιημένης ταυτότητας.

4 - Σήμερα αυτοί που επισημαίνουν την ανάγκη για πολιτικό έλεγχο της οικονομίας και, ως εκ τούτου, την επαναφορά της εθνικής κυριαρχίας ενάντια στο κοσμοπολίτικο άνοιγμα, αμέσως διασύρονται με ταμπέλες "φασίστας", 'Κοκκινωπός" και "Σταλινικός'.

5 - Το αληθινό πρόσωπο του σημερινού φασισμού είναι αυτό της κοινωνίας της αγοράς: ο ολοκληρωτισμός των αγορών και τα κερδοσκοπικά χρηματιστήρια.

6 - Το καθήκον της πνευματικής, ακαδημαϊκής και δημοσιογραφικής τάξης είναι να εξασφαλίσει ότι οι λαοί αποδέχονται την κυριαρχία της άρχουσας τάξης αντί να επαναστατούν.

7 - Είμαστε μάρτυρες μια διαδικασίας μέσω της οποίας το κεφάλαιο αφαιρεί τα κοινωνικά δικαιώματα, τα οποία είναι δικαιώματα που συνδέονται με την εργασία, με την κοινωνική ζωή. Καταργεί τα δικαιώματα αυτά και, αντ 'αυτού, αυξάνονται τα δικαιώματα των καταναλωτών -δείτε την παρένθετη μητρότητα- πάντα συνδέονται με την κατανάλωση που πραγματοποιείται σε ατομική βάση, χωρίς ποτέ να αμφισβητείται η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και, στην πραγματικότητα, ενισχύεται το καπιταλιστικό σύστημα αντί να εξασθενεί.

8 - Το κεφάλαιο αφήνει τους ανθρώπους  να βγουν στους δρόμους για το Gay Pride, για τα ζώα και για τα πάντα, αλλά αυτό που δεν μπορούν είναι να βγουν στους δρόμους για να πολεμήσουν ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά, ενάντια στην επισφάλεια της εργασίας ή κατά της καπιταλιστικής οικονομίας! Και αν αυτό συμβεί, τότε υπάρχει καταστολή, όπως συμβαίνει στη Γαλλία με κίτρινα γιλέκα.

9 - Ο σημερινός καπιταλισμός θέλει να βλέπει παντού το άτομο χωρίς ταυτότητα και χωρίς δεσμούς, τον καταναλωτή που δημιουργεί σχέσεις μίας χρήσης που βασίζονται στην κατανάλωση ώστε να ενσωματώσει την κοινωνία σε μια ενιαία παγκόσμια αγορά.

10 - Η χρήση της εθνικής γλώσσας είναι μια πολιτιστική μάχη αντίστασης στην παγκοσμιοποίηση, αντίστασης σε αυτήν την «πολιτιστική γενοκτονία», όπως την αποκάλεσε ο Παζολίνι. Η παγκοσμιοποίηση εκτελείται καταστρέφοντας πολιτισμούς στο όνομα του μόνου επιτρεπτού προτύπου: Καταναλωτής, άπατρις, χωρίς ταυτότητα, ο οποίος μιλά ανώνυμα Αγγλικά των ανιθαγενών χρηματοπιστωτικών αγορών.


Ο Diego Fusaro (Ντιέγκο Φουσάρο) είναι Ιταλός φιλόσοφος που διδάσκει Ιστορία της Φιλοσοφίας στο IASSP στο Μιλάνο (Ινστιτούτο Ανώτερων Στρατηγικών και Πολιτικών Σπουδών). Είναι πτυχιούχος Ιστορίας της Φιλοσοφίας και κάτοχος διδακτορικού στη Φιλοσοφία της Ιστορίας. Οι μελέτες του εστιάζονται στον γερμανικό ιδεαλισμό, στους προπαρασκευαστικούς στοχαστές του (Spinoza) και στους οπαδούς του (Marx), με ιδιαίτερη εστίαση στα ιταλικά ρεύματα σκέψης (Gramsci, Gentile).

 ---------------

 1- Trato de poner de manifiesto cuáles son las contradicciones de este presente en el que todo el mundo calcula y nadie piensa. En el que la razón económica y técnica, técnico-científica, se ha impuesto como la única razón válida, y pretende reemplazar a todas las demás.

2- Al fin y al cabo, el globalismo no es más que el nacionalismo estadounidense que se ha hecho mundo y, por lo tanto, es una forma de nacionalismo llevado a su máximo desarrollo.

3- Hoy el Estado puede representar el único vector de una revolución opositora contra el capital mundialista, tal y como demuestran perfectamente los acontecimientos de los países bolivarianos, como Bolivia, Venezuela o Ecuador que, a pesar de sus límites estructurales, están creando formas de populismo soberanista, socialista, patriótico, anti-globalista e identitario.

4- Hoy quien reafirma la necesidad de controlar políticamente la economía y, por lo tanto, reintroducir la soberanía contra la apertura cosmopolita, es vilipendiado y tachado inmediatamente de ‘fascista’, ‘rojipardo’ y ‘estalinista.

5- El verdadero rostro del fascismo actual es el de la sociedad de mercado: el totalitarismo de los mercados y de las bolsas de valores especulativas.

6- La tarea de la clase intelectual, académica y periodística es garantizar que los dominados acepten el dominio de la clase dominante en lugar de rebelarse.

7- Estamos asistiendo a un proceso mediante el cual el capital nos quita los derechos sociales, que son derechos vinculados al trabajo, a la vida comunitaria en la polis; anula estos derechos y, en cambio, aumenta los derechos del consumidor – véanse los vientres de alquiler -, siempre vinculados a un consumo que se lleva a cabo de manera individual, sin cuestionar nunca el orden de la producción y que, de hecho, terminan fortaleciendo el sistema capitalista en lugar de debilitarlo.

8- El capital deja que las personas salgan a la calle por el orgullo gay, por los animales y por todo, pero ¡qué no se atrevan a echarse a las calles para luchar contra la esclavitud de los salarios, contra la precariedad o contra la economía capitalista! De ser así, ahí está la represión, como sucedió en Francia con los chalecos amarillos.

9- El capitalismo actual quiere ver en todas partes al individuo sin identidad y sin vínculos, al consumidor que entabla relaciones desechables basadas en el consumo para reducir a la sociedad a un único mercado global.

10- La reivindicación de la lengua nacional es una batalla cultural de resistencia a la globalización, de resistencia a ese ‘genocidio cultural’, como lo llamaba Pasolini, que la globalización está llevando a cabo destruyendo las culturas en nombre del único modelo permitido: el consumidor de mercancías, apátrida, posidentitario, que habla el inglés anónimo de los mercados financieros apátridas.


observatoriocrisis.com
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ