Ενα σάπιο σύστημα δεν μπορούν παρά να το υπηρετούν σάπιοι πολιτικοί.

Σάββατο 3 Μαρτίου 2018



Πώς θα χαρακτηρίζατε κάποιον που πήρε μερικά χιλιάρικα με νόμιμο τρόπο, που παραδέχεται ότι είναι αυτός που εισηγήθηκε τη σχετική «βολική» διάταξη, και μόλις το θέμα γίνεται γνωστό, δηλώνει ότι «εύλογα προτίθεται να επιστρέψει» το ποσό που πήρε; Φτηνολαμόγιο είναι ο χαρακτηρισμός που θα έβγαινε από το στόμα ενός απλού λαϊκού ανθρώπου.

Αναφερόμαστε στον τέως υπουργό και νυν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Μάρδα, που παραδέχτηκε ότι είναι αυτός που συνεννοήθηκε με τον Σαγιά και στο νόμο για το τρίτο Μνημόνιο πέρασαν μια διάταξη που προβλέπει να παίρνουν επιδότηση ενοικίου και οι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί και υφυπουργοί, όπως παίρνουν οι βουλευτές από το 1994. «Ως εξωκοινοβουλευτικός υπουργός, από τον Φεβρουάριο έως τον Αύγουστο 2015, έλαβα την προβλεπόμενη από το νόμο επιδότηση ενοικίου, την οποία εύλογα προτίθεμαι να επιστρέψω», έγραψε ο Μάρδας, λες και απευθυνόταν σε ηλίθιους. Προτίθεται να επιστρέψει τα λεφτά που πήρε (που πρέπει να είναι γύρω στις 7-8 χιλιάδες ευρώ, γιατί από τον Σεπτέμβρη του 2015 έγινε βουλευτής), τώρα που ξέσπασε θόρυβος. Μέχρι τώρα, τέτοια σκέψη δεν του είχε περάσει από το μυαλό! Το «εύλογο» έχει να κάνει όχι με τις πομπές του, αλλά με το ότι αυτή αποκαλύφτηκε!

Αμ' η Αντωνοπούλου; «Ιδιαίτερα σε αυτήν την περίοδο της κρίσης, που χιλιάδες κόσμος αγωνιά για την κατοικία του, το εισόδημά του, τα δάνειά του, αντιλαμβάνομαι ότι κάθε παροχή, ακόμη και νόμιμη, εξοργίζει. Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι η οικονομική μου κατάσταση, όπως αποτυπώνεται στις δηλώσεις του “πόθεν έσχες“, ενίσχυσε την αγανάκτηση του κόσμου», έγραψε στην -από κάθε άποψη- προκλητική δήλωσή της. Τα ήξερε όλ' αυτά, όμως εν πλήρη συνειδήσει τσέπωνε το παραδάκι, προσδοκώντας ότι «δε θα γίνει θέμα». Γνώριζε ότι αυτό που έκανε «εξοργίζει» και «ενισχύει την αγανάκτηση», αλλά τσέπωνε το χιλιάρικο κάθε μήνα, ποντάροντας στο ότι δε θα γίνει γνωστό, οπότε κανένας δε θα εξοργιστεί. Ο λαός θα μείνει με την άγνοια κι αυτή η ζάμπλουτη με το πληρωμένο από το υστέρημα του λαού διαμέρισμα στο Κολωνάκι!

«Η επιδότηση αποτελεί τμήμα της αμοιβής μου» έγραψε η ίδια! Αφού αποτελεί τμήμα της αμοιβής σου, τότε γιατί κίνησες τις διαδικασίες επιστροφής των χρημάτων; Στην ίδια δήλωση η εν λόγω κυρία είπε κι άλλο χοντρό ψέμα: «Από τον Αύγουστο 2017, οπότε έληξε η περίοδος για την οποία είχα αιτηθεί την επιδότηση, σταμάτησα να την λαμβάνω, καθώς δεν κατέθεσα νέα αίτηση». Δεν ήταν δύσκολο να αποκαλυφθεί (από ένα ψάξιμο στη «Διαύγεια»), ότι είχε κάνει αίτηση και για το διάστημα Αυγούστου-Νοέμβρη 2017 και της είχε ήδη εγκριθεί ποσό 4.000 ευρώ (η εγκριτική απόφαση έχει ημερομηνία 13.12.2017). Και φυσικά, αν κάποιος ή κάποιοι (πολύ πιθανόν «άσπονδοι φίλοι» της εντός ΣΥΡΙΖΑ) δεν «σφύριζαν» την είδηση, θα έκανε κι άλλες αιτήσεις και θα εισέπραττε κανονικότατα το χιλιάρικο για κάθε μήνα που θα ήταν υπουργός.


Λαμόγια και ψεύτες



Δεν αναφερόμαστε καθόλου στους ανελίτες, σαν τη Χρυσοβελώνη, που επίσης εισέπρατταν την επιδότηση ενοικίου και δηλώνουν ότι δεν προτίθενται να την επιστρέψουν. Φυσικά, και αυτοί μέλη της ίδιας κυβέρνησης είναι, για την οποία οι συριζαίοι επαίρονται ότι έχει οικοδομηθεί στη βάση της εντιμότητας (που τρέχει από το μπατζάκια όλων τους). Μένουμε μόνο στους «ηθικά πλεονεκτούντες» συριζαίους. Η σαπίλα δεν περιορίζεται μόνο στο ζεύγος Αντωνοπούλου-Παπαδημητρίου και στον Μάρδα. Ούτε στον αναπληρωτή υπουργό Φωτάκη, που δηλώνει ότι δεν πήρε τα λεφτά, μολονότι είχε κάνει τη σχετική αίτηση (καταθέτοντας και τα δικαιολογητικά που προβλέπει η σχετική απόφαση Χουλιαράκη - 2/73/ΔΕΠ, ΦΕΚ 20Β/14.1.2016) και του είχε εγκριθεί το ποσό, ενώ διαθέτει σπιταρώνα στο Ψυχικό.

«Απ' όσο μπορώ να γνωρίζω δεν υπάρχει κάποιος άλλος»(πέραν της Αντωνοπούλου), έλεγε ο Τζανακόπουλος στο πρωινάδικο του Alpha την περασμένη Τρίτη, εν γνώσει του ότι λέει ψέματα (τρεις μέρες περίμεναν, στη διάρκεια των οποίων πληροφορήθηκαν τα πάντα - δεν είναι δα και τόσο πολλοί οι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί και υφυπουργοί της τελευταίας τριετίας). Οταν οι δημοσιογράφοι του είπαν για τον Μάρδα, απάντησε «Οχι, δεν το γνωρίζω»! Μετά από μερικές ώρες είχε αποκαλυφθεί ότι δεν υπήρξε εξωκοινοβουλευτικός υπουργός ή υφυπουργός (μη κάτοικος Αθήνας) που να μην έχει πάρει την επιδότηση! Ο ίδιος άνθρωπος (ο Τζανακόπουλος) πήγε μετά από μερικές ώρες στη Βουλή, για να «κονταροχτυπηθεί» με τον Μητσοτάκη ως «αντ' αυτού» του Τσίπρα, και αράδια-ζε -εν πλήρη συνειδήσει- το ένα ψέμα μετά το άλλο: «Κανένας εξωκοινοβουλευτικός Υπουργός δεν έκανε χρήση της, πέραν -ξαναλέω- της λανθασμένης, ομολογημένα λανθασμένης επιλογής της κ. Αντωνοπούλου». Κι ακόμα: «Η κ. Αντωνοπούλου τις 12.000 ευρώ θα τις επιστρέψει». Οι 27.000 ευρώ που πήρε η Αντωνοπούλου έγιναν 12.000!

Μήπως, όμως, είναι καλύτερος ο Τσίπρας από το τσιράκι του; Από την Παρασκευή 23 Φλεβάρη ήταν γνωστό το θέμα. Το Σάββατο το «μπουμπούνισε» ο «Ελεύθερος Τύπος». Μούγκα η κυβέρνηση. Πέρασε το Σάββατο, η Κυριακή, μούγκα. Περίμεναν να δουν πού θα πάει η υπόθεση. Οταν είδαν ότι τη Δευτέρα το θέμα είχε γίνει πρώτη είδηση, βγήκε εσπευσμένα ο Τζανακόπουλος στη ραδιοφωνική εκπομπή του Χατζηνικολάου και είπε ότι ο πρωθυπουργός τηλεφώνησε στην Αντωνοπούλου και της… εξέφρασε τη διαφωνία του. Την παραίτησή της δεν τη ζήτησε! Γι' αυτό και η Αντωνοπούλου ουδέποτε παραιτήθηκε. Στην προκλητική μακροσκελή δήλωσή της, δε δήλωσε ότι θέτει την παραίτησή της στη διάθεση του πρωθυπουργού, αλλά: «φυσικά παραμένω στη διάθεση του Πρωθυπουργού»! Υπήρχαν βλέπετε προηγούμενα άλλων υπουργών (τελευταίο αυτό του Κουρουμπλή με την πετρελαιοκηλίδα στον Σαρωνικό) που ο Τσίπρας δεν έκανε δεκτές παραιτήσεις που «ετίθεντο στη διάθεσή του».

Στην προκειμένη περίπτωση το πράγμα είχε «παραχοντρύνει». Μερικές ώρες αργότερα, το Μαξίμου αναγκάστηκε να ανακοινώσει ότι ο Τσίπρας «έκανε δεκτή την παραίτηση» της Αντωνοπούλου (η οποία δεν είχε υποβληθεί με την ανακοίνωσή της, ούτε με νεότερη ανακοίνωσή της), χωρίς να παραλείψει να την ευχαριστήσει «για την τριετή σημαντική προσφορά της». «Ζητώ από τους συμπολίτες μου να με κρίνουν για το έργο μου, όπως αποτυπώνεται στην απομείωση της ανεργίας», είχε γράψει με θράσος χιλίων πιθήκων η Αντωνοπούλου στην ανακοίνωσή της! Ποια ανεργία μείωσε; Με ποιον τρόπο; Με τα διάφορα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας» και «κατάρτισης», που εξασφαλίζουν τζάμπα εργατικό δυναμικό για τους καπιταλιστές; Με τους «ωφελούμενους» των 300 ευρώ το μήνα, χωρίς ασφάλιση; Πράγματι, αυτά τα προγράμματα μειώνουν την ανεργία, αλλά μόνο στα χαρτιά, στους στατιστικούς υπολογισμούς, όχι στην πραγματικότητα. Μοιράζουν μερικά φιλανθρωπικά βοηθήματα, ανακυκλώνουν ανέργους, εξασφαλίζουν τζάμπα δούλους στους καπιταλιστές και συνηθίζουν έναν κόσμο -νέους κυρίους- στη λογική της αναζήτησης ελεημοσύνης και στη λογική της υποταγής στην ακόρεστη αυθαιρεσία των καπιταλιστών.

Σαν να μην κατάλαβε όλος ο κόσμος τι έτρεξε, ο Τσίπρας πήγε να βγει και από πάνω. «Η κυβέρνησή μας δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση, και για κανένα λόγο, να συμβιβαστεί με οποιαδήποτε παρέκκλιση από την ηθική», είπε με το γνωστό του θράσος από το βήμα του περιφερειακού συνέδριου στην Τρίπολη. Και συνέχισε: «Ο,τι γίνεται νόμιμα, δεν είναι αυτομάτως και εγγεγραμμένο στις δικές μας αξίες. Κι ας μοιάζει για κάποιους άδικο, άλλοι να έχουν την ευθιξία και να παραιτούνται για 23 χιλιάρικα και άλλοι να κάνουν το Κινέζο για 23 δισ. γιατί τόσο κόστισε στο λαό το σκάνδαλο του φαρμάκου». Είναι πραγματικά πρόκληση. Ολοι είδαμε τι συνέβη, όλοι καταλάβαμε ότι η μαντάμ προσπάθησε να κρατήσει τη θέση της με νύχια και με δόντια, με τη βοήθεια του Τσίπρα, κι αυτός μας είπε ότι παραιτήθηκε από… ευθιξία.

Ο Τσίπρας τουλάχιστον ανέβασε σε 23 τα χιλιάρικα της Αντωνοπούλου, όμως το αξιοσημείωτο είναι η προσπάθεια «επωφελούς συμψηφισμού», με τη λογική «οι δικοί μας πήραν λίγα, οι άλλοι έχουν φάει τον άμπακο, άρα δε δικαιούνται για να ομιλούν». Στην ίδια λογική είχε κινηθεί και ο Τζανακόπουλος προκαλώντας τον Μητσοτάκη στη Βουλή: «Εσείς θα επιστρέψετε τα 200 εκατομμύρια που πήρατε από τις τράπεζες; Αυτά είναι τα μεγάλα ερωτήματα!». Το ψεύτικο δόγμα «ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό» το επινόησε ο Τσίπρας με καθυστέρηση τριών ημερών και μόνο όταν είδε ότι απ' αυτή την ιστορία προκύπτει πολιτικό κόστος. Δεν ήταν ενέργεια κάποιου που «δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του», αλλά ενέργεια ενός στυγνού τεχνοκράτη της αστικής πολιτικής, που τα 'βαλε κάτω και είδε τι τον συμφέρει ή τι έχει το μικρότερο κόστος.

Με την ίδια λογική καθυστέρησε να διώξει και τον Παπαδημητρίου. Στην αρχή έκαναν το κορόιδο. Οταν έμαθαν ότι όλες οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες θα κυκλοφορούσαν με εξώφυλλα που ζητούσαν την παραίτηση και του Παπαδημητρίου, κατάλαβαν ότι θα είχαν μια ακόμα μέρα ντροπής και πολιτικού κόστους και αποφάσισαν να σκαρώσουν τη νυχτερινή ανταλλαγή SMS Παπαδημητρίου-Τσίπρα, προσδοκώντας ότι με την παραίτηση και του συζύγου της Αντωνοπούλου η πολιτική φθορά θα σταματούσε.

Ταξικές επιλογές


Τα ποσά της επιδότησης ενοικίου που πήραν οι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί πράγματι δεν είναι μεγάλα. Ομως η λογική της αρπαχτής που κρύβεται πίσω απ' αυτή την υπόθεση είναι τεράστια. Αποκαλύπτει τη λογική που κινούνται όλοι οι αστοί πολιτικοί: ό,τι προλάβουμε να φάμε, γιατί σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε. Κάπως έτσι ξεκίνησαν και οι πασόκοι τη δεκαετία του '80. Τότε δεν τους ήξεραν ούτε οι θυρωροί των πολυκατοικιών τους, όπως έλεγε ο αμίμητος Κατσιφάρας, αλλά σιγά-σιγά βρέθηκαν στα κότερα και στα σκυλάδικα (συγνώμη, πολιτιστικά κέντρα θέλαμε να πούμε). Η ιστορία με την επιδότηση ενοικίου αποκαλύπτει καθαρά την ίδια λογική, που διέπει και τους συριζαίους. Αλλωστε, κάποιοι που «ξεσκίζουν» έναν ολόκληρο λαό για λογαριασμό του κεφαλαίου, δεν το κάνουν έχοντας στο μυαλό τους τον… «δημοκρατικό δρόμο προς τον σοσιαλισμό». Το κάνουν εν πλήρη συνειδήσει. Αυτή η σάπια συνείδηση είναι που τους οδηγεί και στις μικρές ή μεγαλύτερες αρπαχτές. Δεν είναι «κορόιδα». Φροντίζουν, βέβαια, αυτά τα πράγματα να γίνονται στα μουλωχτά, ποντάροντας και στην ομερτά ολόκληρου του αστικού πολιτικού συστήματος.

Προσέξτε τις συνθήκες υπό τις οποίες ψηφίστηκε αυτή η διάταξη. Βρισκόμαστε στον Αύγουστο του 2015, με την κυβέρνηση, υπό την άμεση εποπτεία των τεχνικών κλιμακίων της τρόικας, να ετοιμάζει πυρετωδώς το τρίτο στη σειρά μνημονιακό πολυνομοσχέδιο, το οποίο περιλάμβανε το τρίτο Μνημόνιο και έναν κυκεώνα αντιλαϊκών διατάξεων. Αυξάνουν φόρους, κόβουν κοινωνικές δαπάνες, βάζουν χαράτσια. Μέσα σ' αυτόν τον ορυμαγδό, λοιπόν, την ώρα που ξεσκίζουν τον ελληνικό λαό, έχουν τη… νηφαλιότητα να… αποκαταστήσουν μια αδικία. Σύμφωνα με όσα λέει ο Μάρδας, ήταν αυτός που εισηγήθηκε στον Σαγιά να βάλουν τη διάταξη που δίνει επιδότηση ενοικίου -όπως ισχύει για τους βουλευτές από το 1994- και στα εξωκοινοβουλευτικά μέλη της κυβέρνησης.

Δε θυμόμαστε αν υπήρχε κι άλλος υπουργός που δικαιούνταν αυτή την επιδότηση τότε, το σίγουρο όμως είναι ότι ο Μάρδας ενδιαφερόταν για την πάρτη του. Γι' αυτό και φρόντισε να δώσει στη διάταξη αναδρομική ισχύ από τον Φλεβάρη του 2015, δηλαδή από τότε που σχημάτισαν κυβέρνηση οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Δηλαδή, πέρασε μια διάταξη για να ενθυλακώσει ο ίδιος μερικά χιλιάρικα. Κι όμως, αυτός ο τύπος εξακολουθεί να είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Ουδείς διανοήθηκε να τον κάνει πέρα.

Η συγκεκριμένη διάταξη προστέθηκε σε ένα κεφάλαιο του μνημονιακού πολυνομοσχέδιου που πετσοκόβει τα έξοδα κίνησης και τα εκτός έδρας των δημόσιων υπάλληλων! Και η τρόικα, που κοσκίνιζε τα πάντα, δεν είχε κανένα πρόβλημα να μην την εγκρίνει. Ταξικές επιλογές είν' αυτές. Θα περίμενε κανείς, ενόψει αυτής της διάταξης, να ζητήσει η τρόικα να κοπεί το επίδομα στέγασης και για τους βουλευτές, που είναι πολλαπλάσιοι από τους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς. Δεν το έκανε και μπορούμε να αντιληφθούμε τον λόγο. Η τρόικα αναγνωρίζει ότι το πολιτικό προσωπικό της αστικής δημοκρατίας πρέπει να έχει τα προνόμιά του, να απολαμβάνει μια άνετη ζωή, αντάξια του ρόλου που διαδραματίζει για το καπιταλιστικό σύστημα αυτό το πολιτικό προσωπικό.

Οχι, όμως, να κάνουμε τον Μάρδα αποδιοπομπαίο τράγο. Το ήξεραν και οι υπόλοιποι της κυβέρνησης. Θεωρούμε απίθανο ο Σαγιάς, αυτός ο στυγνός τεχνοκράτης, να μην ρώτησε τον Τσίπρα ή έστω τον Φλαμπουράρη. Το ήξερε ο Χουλιαράκης, που εξέδωσε την εφαρμοστική υπουργική απόφαση. Το ήξεραν οι υπουργοί που έκαναν αιτήσεις και έπαιρναν το επίδομα και οι υπουργοί που υπέγραφαν τις αποφάσεις για την πληρωμή του (το επίδομα δεν πληρώνεται από το Γενικό Λογιστήριο, αλλά από κάθε υπουργείο). Και είμαστε σίγουροι ότι το ήξερε και η μνημονιακή αντιπολίτευση. Κι αν δεν το ήξερε την παραμονή του δεκαπενταύγουστου του 2015, όταν τους καψονάριζε η Ζωή σε εκείνη την άγρια ολονυχτία, το έμαθαν σίγουρα μετά. Αλλά γιατί να διαφωνήσουν; Κάποια στιγμή θα βρεθούν και τα δικά τους κόμματα στην εξουσία. Αλλωστε, εκείνο που συζητούσαν στο εντευκτήριο της Βουλής οι «ψύχραιμοι» όλων των κομμάτων, ήταν πως κακώς έγινε τόσος θόρυβος, γιατί μπορεί κάποιου να του έρθει η ιδέα να ζητήσει να κοπεί το επίδομα και από τους βουλευτές.

Σαπίλα


Εχουμε αναφερθεί πολλές φορές στις «αρετές» των αστών πολιτικών, που είναι άριστοι στην υποκριτική, παίζοντας ρόλους ανθρώπων που θυσιάζονται για το κοινωνικό σύνολο. Και βέβαια, υποθέσεις σαν αυτή με το στεγαστικό επίδομα που ψήφισαν οι συριζαίοι για να το εισπράττουν οι ζάμπλουτοι υπουργοί τους ή σαν το ΕΚΑΣ που εισέπραττε παλιά ο Λιάπης είναι απλώς ενδεικτικά της καθολικής σαπίλας. Η σκέψη που μπορεί να κάνει κάποιος είναι εξαιρετικά απλή: αυτοί που τους τρέχουν τα σάλια και ορμάνε στα «λίγα», τι θα κάνουν όταν δουν μπροστά τους τα «πολλά»;

Εχουμε μιλήσει πολλές φορές για το «λόμπινγκ», που αλλού γίνεται επίσημα και αλλού (όπως στη χώρα μας) αφανώς. Ενα σάπιο σύστημα δεν μπορούν παρά να το υπηρετούν σάπιοι πολιτικοί. Και μια καθεστωτική Αριστερά, στυγνό όργανο του κεφαλαίου, δεν μπορεί παρά να είναι το ίδιο σάπια με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.

Αξίζει τον κόπο, απ' αφορμή αυτά τα μασκαραλίκια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και γενικότερα των αστών πολιτικών, να ρίξουμε μια ματιά στο μνημειώδες «Κράτος και Επανάσταση» του Λένιν. Να θυμηθούμε (ή να μάθουμε οι νεότεροι) πώς μόνο μια πραγματικά λαϊκή επανάσταση μπορεί να τσακίσει τον αστικό κρατικό μηχανισμό και πάνω στα συντρίμμια του να χτίσει ένα καινούργιο κράτος, ένα κράτος της εργατικής δημοκρατίας, της δικτατορίας του προλεταριάτου, που θα συνενώσει την εκτελεστική με τη νομοθετική εξουσία. Που το νομοθετικό του σώμα θα είναι ένα εργαζόμενο σώμα, χωρίς προνόμια και ιδιαίτερες παροχές για τα μέλη του, χωρίς απόσπασή τους από το επάγγελμα και την εργασία τους, ανακλητά ανά πάσα στιγμή από αυτούς που τα εξέλεξαν.



ΚΟΝΤΡΑ: ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 3 ΜΑΡΤΗ
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ