Εάν μας ρωτούσε κανείς πριν από δύο χρόνια τι μέλλει γενέσθαι, ουδείς θα μπορούσε να φανταστεί ότι ένας ιός, ο κορονοϊός, θα έφερνε τέτοιες ανατροπές στη ζωή μας.
Κι όμως ο ιός ήρθε, η πανδημία εγκαταστάθηκε, και τα κάθε λογής ηθικά διλήμματα ήρθαν στην επιφάνεια.
Άλλωστε η κρίση αυτή, είναι πρωτίστως ηθική και μετά υγειονομική.
Τα 10 πράγματα που μάθαμε από την πανδημία
Τι μαθαίνουμε λοιπόν καθημερινά από την πανδημία:
1. Πως όταν η κυβέρνηση θέλει μπορεί: Μπορεί να βγάλει στο περιθώριο οποιονδήποτε δεν έχει την ίδια άποψη με τη δική της. Βλέπε Τσιτσιπά που διατύπωσε, ό,τι λίγο πολύ έχουν όλοι οι Έλληνες στο μυαλό τους αλλά φοβούνται να το εκφράσουν μην τους πουν «ΨΕΚ».
Ο νέος όρος που έχει εισαχθεί στη ζωή μας για όσους διστάζουν να κάνουν το εμβόλιο για τον κορονοϊό αλλά θεωρούνται «ψεκασμένοι», λες και οι περισσότεροι πήγαν στα εμβολιαστικά κέντρα μέσα στην καλή χαρά με τις πλεξούδες τους να ανεμίζουν.
2. Πως όταν η κυβέρνηση θέλει, μπορεί να κατεβάσει από τον θρόνο του ακόμη και έναν παγκόσμιο πρωταθλητή: Όπως άλλωστε έπραξε με τον Τσιτσιπά που δήλωσε επίσημα, οτιδήποτε ψιθυρίζουν οι περισσότεροι στα σπίτια και στα καφενεία. Ότι υπάρχει φόβος για το εμβόλιο και τις πιθανές παρενέργειες.
3. Πως όταν η κυβέρνηση θέλει μπορεί: Να κάνει όλα τα ΜΜΕ να γράφουν το ίδιο πράγμα και το πόσο καταπληκτικό είναι ένα εμβόλιο, εξαφανίζοντας κάπου σε μονόστηλα, ειδήσεις που αναφέρουν για παράδειγμα ότι η προστασία από τη μετάλλαξη «Δέλτα» που προσφέρουν δύο εμβόλια μειώνεται έπειτα από 90 ημέρες
4. Πως ακόμη και η επιστήμη όταν θέλει μπορεί: Μπορεί τη μία να λέει ότι ο εμβολιασμός των παιδιών είναι ένα σύνθετο θέμα με δεδομένο ότι τα ανήλικα «έχουν ένα αδιαμόρφωτο ακόμη ανοσοποιητικό σύστημα» (Βλέπε Πρόεδρος Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών), αλλά λίγες ημέρες μετά η άποψη να ανατρέπεται και ο εμβολιασμός των παιδιών να είναι ο ιδανικός.
5. Μάθαμε επίσης σε αυτήν την πανδημία πως ενώ στόχος είναι να προστατευθούν οι ηλικιωμένοι που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, δε χρειάζεται να τους πιέσει κανείς να εμβολιαστούν, αλλά μπορούν απλά να εμβολιαστούν τα ανήλικα για να σώσουν τους μεγάλους.
6. Μάθαμε επίσης πως η επιστήμη μπορεί μια χαρά να προσαρμοστεί στα πολιτικά δεδομένα και να λαμβάνει πολιτικές αποφάσεις για το ποια περιοχή πρέπει να πέσει στα τάρταρα οικονομικά και να μπει σε lockdown, αλλά κάποια άλλη με τα ίδια επιδημιολογικά δεδομένα να μείνει στα ψηλά γιατί έτσι επιτάσσει η κυβερνητική κατάσταση.
7. Μάθαμε επίσης ότι η ενημέρωση, ακόμη και σε μία παγκόσμια κρίση που συμβαίνει κάθε 100 χρόνια, μπορεί να είναι κατευθυνόμενη και να μοιράζονται πληροφορίες από το υπουργείο Υγείας σε φίλια ΜΜΕ, αντί να δοθούν προς ενημέρωση όλων των πολιτών.
8. Μάθαμε επίσης πως η κεντρική εξουσία μπορεί και να τα γνωρίζει όλα αυτά και απλά να σφυρίζει αδιάφορα γιατί έτσι συμφέρει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η ίδια εξουσία που πόνταρε τα πάντα στον τουρισμό κλείνοντας 6 μήνες όλο τον πληθυσμό στο σπίτι του για να έρθουν οι τουρίστες στη χώρα με ένα απλό τεστ για να …ξεκουραστούν, μεταφέροντας στις αποσκευές τους φυσικά και τον κορονοϊό.
9. Ακόμη, σε αυτήν την υγειονομική κρίση μάθαμε ότι δεν συμφέρει να είσαι κανονικός δημοσιογράφος που κάνει ρεπορτάζ, γιατί κάπου εκεί κάποιοι θα ενοχληθούν που έχουν αναδείξει όλους τους εξωνημένους του συστήματος. Είναι οι ίδιοι που φρόντισαν και να πλουτίσουν μέσα στην πανδημία.
10. Και τέλος αυτό που μάθαμε μέσα στην υγειονομική κρίση είναι πως είμαστε απολύτως αδύναμοι και έκθετοι στα χέρια της κάθε κυβέρνησης, καθώς η αξιωματική αντιπολίτευση όχι απλά δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο έργο της, αλλά είναι και η επιτομή της αδυναμίας και του φόβου να εκφράσει ακόμη και τα αυτονόητα. Σε σημείο που απαξιοί και κανείς να ασχοληθεί.
Δήμητρα Ευθυμιάδου
