 |
Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Το 99.9% της αριστεράς, αυτής τέλος πάντων που αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοια, δουλεύει σήμερα για το πολυεθνικό κεφάλαιο (κυριολεκτικά ή μεταφορικά δεν έχει σημασία, το αποτέλεσμα μας ενδιαφέρει).
Σε αυτό συνετέλεσε η άνοδος του βιοτικού επιπέδου των τελευταίων δεκαετιών η οποία επέτρεψε στους αστούς να ενισχύσουν τη θέση τους επενδύοντας στη δημιουργία μιας κρατικοδίαιτης μικροαστικής τάξης και παραδίδοντας παιδεία και πολιτισμό σε ανθρώπους "προοδευτικών" αντιλήψεων ώστε να υφανθεί περίτεχνα ο ιδεολογικός μανδύας της παγκοσμιοποίησης, του ενταφιασμού δηλαδή της ταξικής πάλης.
Συνακόλουθα, η αριστερά, που έψαχνε το δρόμο της μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, άδραξε την ευκαιρία προσεγγίζοντας τον φιλελευθερισμό και σταδιακά κατάντησε ο χρήσιμος ηλίθιος των ιμπεριαλιστικών think tanks, χάνοντας έτσι την επαφή της με τη λαϊκή βάση-θύμα της παγκοσμιοποίησης.
Ο αντι-καπιταλισμός της σημερινής αριστεράς είναι στην πραγματικότητα υπερ-καπιταλισμός και προσαρμογή του ριζοσπαστισμού στο κυρίαρχο ρεύμα.
Σημαία της δεν είναι η κατάργηση της εκμετάλλευσης (η κατάργηση του καπιταλισμού δηλαδή) αλλά οι ίσες ευκαιρίες για όλους τους ανθρώπους. Να μπορεί δηλαδή και ο άνθρωπος "ταπεινής" καταγωγής ή φυλής ή φύλου να γίνει κι αυτός εκμεταλλευτής -όχι μόνο τα "τζάκια".
Μοιραία, το αστικό έμφυλο αντικατέστησε το ταξικό, ο ιμπεριαλιστικός ανθρωπισμός υπερκέρασε το συμφέρον των λαϊκών μαζών και της εργατικής τάξης, η εθνική ανεξαρτησία (προϋπόθεση για λαϊκή κυριαρχία) βαφτίστηκε εθνικισμός, η πολιτισμική ισοπέδωση πολυπολιτισμός, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις λαϊκές εξεγέρσεις, ο οικοφασισμός σωτηρία του πλανήτη, ο υγειονομικός ολοκληρωτισμός σωτηρία του ανθρώπου κλπ. κλπ.
Τώρα κάποιοι, αντιλαμβανόμενοι τον κατήφορο της πλήρους ταύτισης με τα ιδεολογήματα του κεφαλαίου, ξεσκονίζουν τον Μαρξ για να μας πουν τι; Ότι το εκμεταλλευτικό σύστημα, φροντίζοντας για την αναπαραγωγή του, προστατεύει τα συστατικά στοιχεία του, επιχειρήσεις, εργαζόμενους, θεσμούς, που συμβάλλουν στην αναπαραγωγή των κοινωνικών ταξικών σχέσεων και άρα δεν μπορούμε να τοποθετούμαστε μονίμως στον αντίποδα των αποφάσεων της κυβέρνησης (αφού φροντίζει και για το δικό μας καλό, υγειονομικό εν προκειμένω). https://commune.org.gr/o-aristeros-anorthologismos-sta-chronia-tis-pandimias-meros-i-i-sygchysi-schetika-me-tin-fysi-tou-kratous/
Και το ισχυρίζονται αυτό στις σημερινές συνθήκες όπου η συγκέντρωση της παραγωγής, τα ρομπότ, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, η βιοτεχνολογία και οι τηλεπικοινωνίες αντικαθιστούν σταδιακά τους ανθρώπους σχεδόν σε όλες τις μορφές εργασίας.
Δεν έχουμε απλά στρατιές ανέργων αλλά ανθρώπων περιττών (τάξη παριών), που ζουν με επιδόματα. Επιδόματα που εξαρτώνται από την μεγαλοψυχία του κεφαλαίου, δηλαδή τη συμμόρφωση των "ωφελούμενων" στα προτάγματά του. Γιατί δεν νοείται άνεργος αν δεν υπάρχει προοπτική εργασίας, αν τα μέσα παραγωγής μπορούν να λειτουργούν χωρίς ή με ελάχιστο ανθρώπινο δυναμικό. Περιττός άνθρωπος λέγεται στη γλώσσα του κεφαλαίου.
Το εκμεταλλευτικό σύστημα δεν χρειάζεται να νταντεύει περιττούς ανθρώπους για να αναπαραχθεί. Αρκεί που ελέγχει το μονοπώλιο των πολυεθνικών (τα επιτεύγματα της επιστήμης, που λένε οι προοδευτικοί). Αρκεί που θα ελέγχει την ιδιοκτησία (που απεμπολούν οι προοδευτικοί για να γίνουν ενοικιαστές, όπως μας πληροφορεί κι ο ινστρούχτοράς τους WEF). Ενοικιαστές της ζωής, από δημιουργοί του κόσμου...
Και είμαστε ακόμη στην αυγή της δυστοπίας (ορθολογισμό το λέει ο σύντροφος στο πιο πάνω link)
