….. «Ειρήνη Γκίνη. Ή Μίρκα Γκίνοβα. Η κομμουνίστρια δασκαλίτσα, η «Σλαβομακεδόνισσα», η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε από καταβολής ελληνικού κράτους. Ναι, έδωσε τη ζωή της τότε, το μακρινό 1946, για το σοσιαλισμό, για το ΚΚΕ. Αλλά και για κάποια άλλα πράγματα, που αφορούσαν στο λαό της, και που τότε διακήρυσσε το ΚΚΕ. Τότε. Αλλά τώρα…. Ευτυχώς αυτή σκοτώθηκε νωρίς.»Αυτή η μικρή ανάρτηση στο fb του δημοσιογράφου Θανάση Καρτερού, υπεύθυνου στο γραφείο Tύπου του κ. Τσίπρα, λέει όλη την αλήθεια για τους στόχους και τα κίνητρα που οδήγησαν το δίδυμο Τσίπρα-Κοτζιά να ξεπουλήσει την Μακεδονία με αποστασίες και ασφυκτικές διαδικασίες, καταλύοντας ουσιαστικά το Σύνταγμα και λοιδορώντας με άθλιες συνεχιζόμενες ύβρεις τον ελληνικό λαό που στην συντριπτική του πλειοψηφία αντιτίθεται στην συμφωνία των Πρεσπών, εξαίρετο δείγμα μαρξιστικού ολοκληρωτισμού και απολυταρχίας εις βάρος ενός ολόκληρου έθνους, της ιστορίας του και του μέλλοντός του, το οποίο ναρκοθετεί στην κυριολεξία.
Κι όλ’ αυτά για να αποδείξουν στον ξιπασμένο εαυτό τους, που κατάντησε χειρότερος κι απ’ την πιο αντιπαθή δεξιά κι έπαιξε και κορόιδεψε συνειδητά το ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα του 2015, ότι αυτοί είναι οι συνεπείς αριστεροί, οι ασυμβίβαστοι επαναστάτες. Αυτοί εφαρμόζουν τα κελεύσματα της Γ΄ Διεθνούς και του ΚΚΕ για ανεξάρτητη Μακεδονία, αυτοί κερδίζουν τελικά στον εμφύλιο.
Είναι, λοιπόν, πέραν κάθε εφιάλτη. Το μέλλον της Ελλάδας να καθορίζει, εκατό χρόνια μετά, μια καταγέλαστη κι ανυπόληπτη κομμουνιστική διεθνής. Πού στις αποφάσεις της δεν έδινε και δεν δίνει κανείς φυσικά την παραμικρή σημασία, παγκοσμίως. Μόνο οι Έλληνες αριστεροί τις θεωρούν αιώνια θέσφατα, και καταδικάζουν την χώρα βάσει αυτών.
Αυτές τις μαρξιστικές παρακρούσεις έκαναν πράξη ο Τσίπρας, ο Κοτζιάς, τέως μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Βούτσης κλπ. Ήθελαν να αποδείξουν ότι αυτοί είναι ατσάλινοι μπαρουτοκαπνισμένοι σύντροφοι και ποιος άλλος θα λύσει το Μακεδονικό, δικαιώνοντας τον μακεδονικό λαό, αν όχι η Αριστερά, η ανανεωτική, η καλύτερη, η πιο διεθνιστική, η πιο ρηξικέλευθη;
Εξ ου και το μελοδραματικό ύφος της ανάρτησης κι οι κατηγορίες κατά του ΚΚΕ ότι ξέχασε τον διεθνισμό του. Λόγια για επιθεώρηση τρίτης διαλογής. Κανένα ενδιαφέρον για την Ελλάδα, την ιστορία μας, για τους Έλληνες που σκοτώθηκαν προασπίζοντας την Μακεδονία, για το μέλλον των παιδιών μας. Τίποτα. Μόνο για «την Σλαβομακεδόνισσα δασκαλίτσα» που έπεσε «για τον λαό της», στασιάζοντας κατά της κυβέρνησης ενός άλλου λαού, αν θέλει λοιπόν να συνεχίσουμε τον συλλογισμό του ο δημοσιογράφος.
Πλέον όμως όχι σλαβομακεδονικός λαός, αλλά Μακεδονικός λαός, με μακεδονική γλώσσα και ταυτότητα, και υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης. Είναι όμως ελληνική μια κυβέρνηση που ξεπουλάει την Ελλάδα και τα δίκαιά της; Ήταν ελληνική κυβέρνηση η χούντα, είναι ελληνική κυβέρνηση αυτή του Σύριζα; Η απάντηση στο ερώτημα θα καθορίσει τις εξελίξεις στο Σκοπιανό.
Με το λεγόμενο Μακεδονικό συμβαίνουν δύο μοναδικά πράγματα στην παγκόσμια Ιστορία, τότε και τώρα:
Α) Μια εκλεγμένη κυβέρνηση και το κόμμα της στρέφεται συνειδητά και μετωπικά κατά του λαού που την εξέλεξε. Και υποστηρίζει τα συμφέροντα τρίτου λαού, τον οποίο ο λαός που τους εξέλεξε κατηγορεί για εις βάρος του κλοπή. Δηλαδή στην συμφωνία, τα Σκόπια «διαπραγματεύθηκαν» με τον εαυτό τους, όχι με κυβέρνηση τρίτου λαού. Κωμωδία ήταν οι εξάμηνες συζητήσεις. Ο Τσίπρας διασφάλισε τα δικά τους συμφέροντα όχι τα δικά μας, παραχωρώντας τους γλώσσα, ταυτότητα, εθνικότητα, χρήση όρων κλπ. Πιστεύει ότι η Ελλάδα έχει άδικο κι οι Σκοπιανοί δίκιο. Τι διαπραγμάτευση να κάνεις αν πιστεύεις ότι δείχνεις αλυτρωτισμό προς τα Σκόπια; Και κάνει τα πάντα να τους δώσει υπόσταση και τους αντιμετωπίζει σαν ισότιμους. Μπροστά στο πάθος να ταπεινώσουν την Ελλάδα, δεν τους νοιάζει ούτε το ΝΑΤΟ κι η ΕΕ. Το γράφουν οι «κατά λάθος Έλληνες» στους τοίχους: «Έχουμε πόλεμο με την Ελλάδα». Με τις Πρέσπες, νικητές του εμφυλίου είναι αυτοί. Το ότι ανοίγουν κι άλλο κύκλο εμφυλίου, φυσικά δεν τους ενδιαφέρει. Η Ελλάδα είναι ιμπεριαλιστική χώρα: αυτό πιστεύει ο Σύριζα και οι προστατευόμενοί του.
Β) Μια βουλγαρική συμμορία οικειοποιείται, από το 1900, το όνομα ενός παγκοσμίου φήμης πολιτισμού και την ιστορία του, που και τα δύο ανήκουν σε γειτονικό της έθνος. Και 118 χρόνια μετά κερδίζει όνομα κ.λπ., τούς το παραχωρεί οικειοθελώς η κυβέρνηση του έθνους που κατακλέβουν. Αξίζουν συγχαρητήρια στους κομιτατζήδες (ζωντανούς και πεθαμένους) για την μεθοδική επιμονή τους. Που στα τέλη του 19ου αιώνα, απογοητευμένοι που η βουλγάρικη/εξαρχική επίθεση για προσάρτηση της Μακεδονίας απέτυχε, αποσχίσθηκαν και σκαρφίστηκαν ότι είναι ξεχωριστός λαός απ’ τους Βούλγαρους, ότι είναι Μακεδόνες!! Αυτό ονομάζουν «εθνογένεση»! Έτσι υπεξαίρεσαν το όνομα και την ιστορία του γειτονικού τους λαού που δεν μπορούσαν να κερδίσουν, του ελληνικού.
Και για να αυξήσουν τις μηδαμινές πιθανότητες επιτυχίας τους, υποδύθηκαν τους κομμουνιστές επαναστάτες, ώστε να έχουν μια μόνιμη ομπρέλα. Σωτήρια κίνηση. Οι κομμουνιστές οραματιστές της Γ΄ Διεθνούς, προφητεύοντας ότι θα γίνει προλεταριακή επανάσταση στην προπολεμική Βουλγαρία, υποστήριξαν αμέσως, και για πάντα, τον σφετερισμό της Μακεδονίας απ’ την βουλγάρικη συμμορία. Άλλωστε, ήταν φοβεροί και τρομεροί διεθνιστές που θα άλλαζαν τα πάντα στον κακό κόσμο και θα έφεραν την ειρήνη. Των γκουλάγκ.
Όλα αυτά υιοθέτησε και δεν απαρνήθηκε ποτέ οποιοδήποτε γκρουπούσκουλο, κομματίδιο ή κόμμα της αριστεράς στην Ελλάδα. Ούτε ποτέ τους απαρνήθηκαν την μαρξιστική θεώρηση, κατά την οποία η Ελλάδα είναι μια ιμπεριαλιστική ανορθογραφία, «κράτος φάντασμα» που από το 1821 και μετά όλο επεκτείνεται και πρέπει να την ανακόψουν και να την ταπεινώσουν. Με τέτοια δηλητηριάζουν ανήσυχα παιδιά στα πανεπιστήμια.
Έτσι το ΚΚΕ, με τις αποφάσεις του για ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη, έστειλε χιλιάδες, αθώα, μέλη του σε εξορίες, μακρονήσια, φυλακές, προσφυγιά, σε βασανιστήρια, σε εξευτελισμούς, αλλά στόχο δεν άλλαξε κανένα αριστερό κόμμα από το 1920: Περίμεναν υπομονετικά, πολύ υπομονετικά, περίμεναν μια συμφορά, όπως το μνημόνιο (αλλά πάντα τις συμφορές μας εκμεταλλεύονται: Μικρασία, ναζιστική κατοχή, Κύπρος, χούντα, για να αναδυθούν) ανέχτηκαν τα πάντα, έκαναν εμφύλιο, έχασαν και τους εξάγνισε η χούντα, αλλά στο τέλος κέρδισαν και επέβαλαν με αυταρχισμό και λεκτική βία την θέση τους:
Οι Βούλγαροι κομιτατζήδες του Βεμερό, που παριστάνουν τους αριστερούς αντιφασίστες, είναι Μακεδόνες, αυτοί είναι οι μόνοι Μακεδόνες, και πρέπει η Ελλάδα, που τους καταπιέζει, να τους αναγνωρίσει. Αυτό έκανε κι επιχαίρει ο Σύριζα, και κατηγορεί το ΚΚΕ ότι συμβιβάστηκε.
Είναι τόσο οφθαλμοφανή τα κίνητρά τους που μέχρι και το ίδρυμα Σόρος, ο ιδιοκτήτης χρηματοδότης της Φύρομ, προβαίνει σε αντίστοιχες διαπιστώσεις. Τους πίεσαν ίσως για διαπραγματεύσεις, οι Αμερικάνοι, δεν τους υπαγόρευσαν όμως τους όρους. Μόνοι τους θέλησαν και τα έδωσαν όλα. Και μόνοι τους, με τον Κοτζιά, είχαν ζητήσει «διαπραγματεύσεις» για να λύσουν το Μακεδονικό. Επρόκειτο βέβαια για παραχωρήσεις, όχι για «διαπραγματεύσεις».
Και μετά την παραχώρηση στους κομιτατζήδες, γονάτισαν στην Αλβανία, με την δολοφονία Κατσίφα. Και ετοιμάζονται, όπως έχω γράψει από πολύ καιρό, για το μεγάλο τους στόχο: την παράδοσή μας στην Τουρκία. Σε Αιγαίο, Θράκη, Κύπρο. Μεθαύριο ο Τσίπρας θα ακούσει τον Ερντογάν να μιλάει για Μακεδονία. Θα ‘ναι σαν μιλάει ο ίδιος. Έργο του είναι η συμφωνία που υποστηρίζουν οι δανειστές των μνημονίων.
Επιδιώκουν λοιπόν με συμφωνίες να δεσμεύσουν τις επόμενες κυβερνήσεις, θέλουν πάση θυσία να τιμωρήσουν την Ελλάδα, επειδή απλώς υπάρχει. Παίρνουν εκδίκηση για την (προσωρινή) ήττα τους στον εμφύλιο. Νίκησαν αυτοί, ύστερα από 80 χρόνια. Και δεν θα σταματήσουν. Με πρόσχημα την δήθεν «ειρήνη» στα Βαλκάνια (μεγάλο επίτευγμα να επιβάλλεις την ειρήνη, εκεί που επικρατεί ειρήνη επί 105 χρόνια), θα κάνουν όσες υποχωρήσεις μπορούν, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Μας το βεβαιώνει και το Ουράνιο Τόξο. Η οργάνωση των κομιτατζήδων στην Φλώρινα, έβγαλε ανακοίνωση ότι η Ελλάδα τους καταπιέζει 120 χρόνια. Συμφωνώ απολύτως.
121 χρόνια πριν, όμως, 122, 123 χρόνια, δεν τους καταπίεζε η Ελλάδα; Γιατί; Πού ήταν τότε οι Μακεδόνες; Δεν υπήρχαν; Και πώς ξεφύτρωσαν την επόμενη χρονιά; Και πώς μιλάνε βουλγάρικα κι έχουν βουλγάρικα ονόματα; Και στους Βαλκανικούς πολέμους πού ήταν; Και ποια σημαία είχαν αναγγέλλοντας την εθνογένεσή τους; Γιατί έκλεψαν τον ήλιο της Βεργίνας;
Άσχημες εξελίξεις μας περιμένουν, σε πολύ άσχημες περιπέτειες έβαλαν την Ελλάδα οι εγκληματικές αποφάσεις Τσίπρα. Πολύ φοβάμαι ότι τα χειρότερα δεν έχουν καν αρχίσει. Για ό,τι όμως συμβεί στο εξής, και που κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει, ένοχη απολύτως και εξ ολοκλήρου είναι η κυβέρνηση. Κανείς άλλος. Αυτοί μόνο. Δεν θα είμαστε εμπαθείς αν ευχηθούμε να τους δούμε κι αυτούς στο εδώλιο, τους Ιωαννίδηδες της Αριστεράς.
*Ο Αλέξανδρος Ασωνίτης είναι συγγραφέας. Το μυθιστόρημά του Εκτέλεση, μόλις κυκλοφόρησε απ’ τις εκδόσεις Πατάκη. Συντονίζει την σχολή σεμιναρίων Ανοιχτή Τέχνη.
ardin-rixi.gr
[Σημείωση ιστολογίου]
Θα παραθέσω κι ένα σχόλιο της ίδιας ανάρτησης, το οποίο πιστεύω συμπληρώνει το καλό αυτό άρθρο του Αλέξανδρου Ασωνίτη.
Θανάσης Τζιούμπας
“Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές” έλεγε κάποτε ο εθνικός μας ποιητής.
Και η μισή αλήθεια δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι εξυπηρετεί το αληθές.
Το κείμενο του Α. Ασωνίτη δεν περιέχει ανακρίβειες. Όμως έχει μια ουσιαστική παράλειψη. Όσο κι αν η στάση της αριστεράς για το “μακεδονικό” μοιάζει με τα δύο πρόσωπα του Ιανού, υπάρχει και το άλλο πρόσωπο.
Αληθές είναι, επίσης, ότι η μαζικότερη διαδήλωση του λαού της Αθήνας στην κατοχή δεν έγινε για την πείνα ή την καταπίεση, αλλά ακριβώς για το μακεδονικό, για να εμποδιστεί η προσάρτηση της Μακεδονίας στην Βουλγαρία. Στις 22 Ιουλίου του ’43 με διοργάνωση του ΕΑΜ προκηρύχθηκε γενική απεργία και εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος, κυρίως νέοι διαδήλωσαν και συγκρούστηκαν με τους Γερμανούς. Το μαρτυρολόγιο αναφέρει:
“Το πρωί της 22ας Ιουλίου 1943 περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας γεμίζοντας την οδό Πανεπιστημίου από την Ομόνοια μέχρι τα Προπύλαια καθώς και τους γύρω δρόμους. Όταν οι διαδηλωτές προσπάθησαν να φτάσουν στην Βουλγαρική πρεσβεία, δέχτηκαν πυρά πολυβόλου από στρατιωτικό όχημα. Στη διάρκεια της διαδήλωσης έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 15 άνθρωποι μεταξύ των οποίων τα μέλη της ΕΠΟΝ, Παναγιώτα Σταθοπούλου (17 χρονών), η οποία παρασύρθηκε από τεθωρακισμένο όχημα που έπεσε πάνω στους διαδηλωτές, Θεωνάς Μαυρομματίδης (φοιτητής), Θωμάς Χατζηθωμάς (σπουδαστής), Θανάση Τεριακής, (σπουδαστής), Ε. Αντωνιάδου (φοιτήτρια), Ιωάννης Κατσαρός και Κούλα Λίλη (φοιτήτρια) Επίσης η 23χρονη Όλγα Μπακόλα, ο Αντώνης Παπαδοσταυράκης, ανάπηρος του πολέμου του 1940, ο οποίος ήταν μέλος του ΕΑΜ Αναπήρων, ο Δημήτρης Δουκάκης, ο Αλέξανδρος Δεσύπρης και ο Χρήστος Κοντός. Οι τραυματίες ήταν 53 ή 60 “.
Βέβαια υπάρχει και το άλλο πρόσωπο, αυτό που εκφράζουν οι φασίστες που μας κυβερνούν με αριστερό περιτύλιγμα, όπως ο κ. Θ. Καρτερός και οι άλλοι πληκτικοί χαρτοκόπτες της εξουσίας. Όμως ακόμα κι αν αυτοί λοβοτομούν την μνήμη θεωρώντας ανιόντες συγγενείς μόνο την Μίρκα Γκίνοβα, ας μην τους μιμηθούμε, ας τους θυμίζουμε κάθε φορά όλη την αλήθεια των αγώνων του ελληνικού λαού, στους οποίους η αριστερά, ενίοτε έστω, υπήρξε ουσιώδες συστατικό. Είναι ο μόνος δρόμος για να συνεννοηθούμε κάποτε όχι στην βάση των εμφυλιοπολεμικών διπόλων αλλά στο ύψος που απαιτούν οι προκλητικοί και επικίνδυνοι καιροί μας. Ας κρίνουμε τους κυβερνώντες με κριτήριο την στάση τους στο σήμερα, καταλογίζοντας σε αυτούς την επιλεκτική αμνησία που μας σερβίρουν για να δικαιολογήσουν την κατά παραγγελία εθνική μειοδοσία, ας μην κάψουμε τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Το να υπενθυμίζεις όλη την αλήθεια δεν είναι επικοινωνιακή τακτική, είναι εθνικά (αλλά και ηθικά) στρατηγική επιλογή.
[Σημείωση ιστολογίου]
Αυτό που απασχολεί σήμερα τον λαό, δεν είναι το τι έκανε η αριστερά πριν 50 ή 100 χρόνια αλλά το τι κάνει σήμερα. Και δεν αναφέρομαι στον ΣΥΡΙΖΑ, που όλοι ξέρουμε τι κάνει, αλλά στα υπόλοιπα κόμματα. Σύσσωμος ο (απλός) λαός ήταν απέναντι στη συμφωνία των Πρεσπών, αποφασισμένος να προασπίσει το εθνικό του δίκαιο και την ιστορική του κληρονομιά. Η αριστερά αποστασιοποιήθηκε. Με την στάση της και συνειδητά, παραχώρησε την προάσπιση του εθνικού θέματος στη δεξιά και στην ακροδεξιά.
Δεν πήρε καμία πρωτοβουλία πέρα από τις συνήθεις κομματικές αντινατοϊκές φανφάρες -ως φύλλο συκής. Παράλληλα στράφηκε ενάντια στον λαό που διαμαρτυρόταν, χαρακτηρίζοντας ακροδεξιούς και φασίστες όλους όσους συμμετείχαν στα συλλαλητήρια, ενώ κάποιοι διοργάνωναν παράλληλα αντιφασιστικά συλλαλητήρια.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Η αριστερά, στο σύνολο της, σήμερα θεωρεί δίκαιο το ξεπούλημα της Μακεδονίας, δίκαιες και τις ανιστόρητες απαιτήσεις των Σκοπίων σε βάρος της χώρας μας. Με την επιφύλαξη βέβαια του ιμπεριαλιστικού κινδύνου που λέγεται ΝΑΤΟ.
Και για να είμαστε δίκαιοι, η στάση της σημερινής αριστεράς (με εξαίρεση τους λιγοστούς μαοϊκούς) έρχεται σε αντίθεση όχι μόνο με το αίσθημα της κοινωνίας αλλά και με όλους σχεδόν τους παλιούς αγωνιστές αντιστασιακούς της αριστεράς όπως ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μανώλης Γλέζος -εμβληματικές μορφές που εξέφρασαν δημοσίως τις απόψεις τους και λοιδωρήθηκαν.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή η σημερινή αριστερά έχει εκφυλιστεί. Έχει γίνει ουρά του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου. Υιοθετεί τις θέσεις του κεφαλαίου, φροντίζοντας πρώτα να τις διανθίσει με ηχηρές κορώνες αριστεροσύνης πριν τις υλοποιήσει με προθυμία.
Το σημερινό ΚΚΕ δεν είναι ΕΑΜ και Ιούλης του '43. Είναι Βάρκιζα και ευρωκομμουνισμός (ξεχάστηκε ακόμα και ο πρόσφατος λόγος περί "ευρωμονόδρομου"). Για τους υπόλοιπους αριστερούς δεν αξίζει καν να αναφερθούμε, θα αδικήσουμε τον Σόρος..
