Μichel Onfray: Τα βιβλία και οι δηλώσεις του περί εθνικισμού, ισλαμοφοβίας, ομοφοβίας και λαϊκισμού οξύνουν την ήδη εμφυλιοπολεμική ατμόσφαιρα στη Γαλλία
Κατηγορούν τον Μichel Onfray για εθνικισμό, ισλαμοφοβία, ομοφοβία, λαϊκισμό: Ο Michel Onfray καυτηριάζει το κίνημα της πολιτικής ορθότητας, την «τυραννία των μειονοτήτων» και τον πολιτισμό «του μετανθρωπισμού» τον οποίον αναλύει στο βιβλίο του «Το πλοίο των τρελών» που κυκλοφόρησε στο τέλος του 2020.
Ο Γάλλος φιλόσοφος και συνεκδότης του περιοδικού Front Populaire αφηγείται, ανεκδοτολογικά, εξωφρενικές ιστορίες από τον πολιτισμό του 21ου αιώνα: την περίπτωση μιας 8χρονης μικρής που βγαίνει στην τηλεόραση και δηλώνει ότι θέλει να αλλάξει φύλο· την περίπτωση των vegan που ζητούν την κατάργηση των σκυλιών για τους τυφλούς (τους οποίους θεωρούν «σκλάβους» των ανθρώπων)· την περίπτωση μιας ανθρωπολόγου που παραπονιέται ότι στα μουσεία Φυσικής Ιστορίας υπάρχουν περισσότεροι αρσενικοί απ’ ό,τι θηλυκοί δεινόσαυροι. Ο Michel Onfray δεν χαρίζεται ούτε στην Γκρέτα Τούνμπεργκ, την οποία θεωρεί όργανο των περιβαλλοντολόγων (και των γονιών της), ενώ ο ίδιος δηλώνει ότι δεν έχει γνώμη για την κλιματική αλλαγή εφόσον δεν ξέρει τίποτα από γεωλογία και συναφείς επιστήμες. Μεταξύ άλλων, επιτίθεται με σφοδρότητα στους δημοσιογράφους και στους πολιτικούς διότι ενισχύουν τη γελοιότητα του σημερινού πολιτισμού επιταχύνοντας την παρακμή του: «Όταν κάποιος κραυγάζοντας Αλλάχ Αχμπάρ κόβει το λαρύγγι κάποιου άλλου, το πρώτο που λένε οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί είναι “προς θεού, μην είστε ισλαμοφοβικοί!”», γράφει καλώντας τους αναγνώστες να διαβάσουν ή να ξαναδιαβάσουν το μυθιστόρημα «Υποταγή» του Michel Houellebecq. «Η υποταγή» γράφει ο Onfray «είναι ο τρόπος εφαρμογής της πολιτικής ορθότητας που βρίσκεται παντού στην κοινωνία μας: από τις σχολικές καντίνες όπου έχει αφαιρεθεί το χοιρινό, μέχρι τα πανεπιστήμια όπου, όλως προσφάτως, η κυβέρνηση Μακρόν διαπίστωσε ότι επικρατεί η ισλαμοαριστερά». Ο Onfray ειρωνεύεται την κυβέρνηση και ιδιαίτερα την υφυπουργό Frédérique Vidal, η οποία ανέθεσε στο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών μελέτη γύρω από την ισλαμοαριστερά: «Έβαλε ένα όργανο της ισλαμοαριστεράς να κάνει έρευνα για τον εαυτό του. Είναι σαν να βάζεις τον ντίλερ να κάνει έρευνα για τα βαποράκια».
Και καθώς η πανεπιστημιακή κοινότητα ζητάει σήμερα την παραίτηση της υφυπουργού, δημοσκόπηση δείχνει ότι 7 στους 10 Γάλλους πιστεύουν ότι όντως η ισλαμοαριστερά είναι «μια γάγγραινα». Ο Michel Onfray σχολιάζει αυτό το αποτέλεσμα με μια παλιά του παρατήρηση περί της κοινής λογικής που χαρακτηρίζει τον γαλλικό λαό – αλλά σπεύδει να προσθέσει ότι «δεν υπάρχει ελπίδα», ότι ο γαλλικός πολιτισμός, ότι ολόκληρος ο ιουδαιοχριστιανικός πολιτισμός, βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. «Στους δρόμους» λέει «δεν υπάρχει αστυνομική βία, αλλά βία μεταξύ φυλών· εκτυλίσσεται πόλεμος φυλάρχων. Οι φυλές δεν σέβονται τον γαλλικό νόμο. Όταν είσαι αλλοδαπός χωρίς έγγραφα, είσαι παράνομος. Είναι απλό».
Στην πραγματικότητα χρησιμοποιεί τα παραδείγματα για να εξηγήσει το πώς βρισκόμαστε σε κατάσταση αδιάκοπου παραληρήματος: «Επιδίδονται όλοι σε μειονοτικό και ταυτοτικό παραλήρημα, ενώ οι αξίες της δημοκρατίας είναι εντελώς αντίθετες: η δημοκρατία δεν βλέπει άνδρες, γυναίκες, λευκούς, μουσουλμάνους και Εβραίους: βλέπει πολίτες ίσους έναντι του νόμου. Ζούμε το θλιβερό τέλος του οικουμενισμού κι αυτή η εμπειρία είναι τρομερή: ο καθένας κραδαίνει την υποκειμενικότητά του, το χρώμα του δέρματός του, τη θρησκεία του. Έτσι δεν φτιάχνεται δημοκρατία, φτιάχνεται το σημερινό αυταρχικό καθεστώς της “προοδευτικής” κατήχησης, της ηθικολογίας που δεν σηκώνει αντιρρήσεις».
Michel Onfray «La nef des fous» (Το πλοίο των τρελών)Ο Onfray είναι σήμερα κομμένος από πολλά ΜΜΕ στη Γαλλία. Εκείνος απαντά ότι και από την πλευρά του έχει αποκλείσει ορισμένα ΜΜΕ διότι είτε τον καθυβρίζουν, είτε τον λογοκρίνουν στο μοντάζ. Εξάλλου, παρά τις σπουδές του, το έργο του (πολλά από τα φιλοσοφικά του βιβλία κυκλοφορούν και στα ελληνικά) και τη μακρά θητεία του στο πανεπιστήμιο, τα αριστερά έντυπα τον προσφωνούν πλέον ως «υποτιθέμενο φιλόσοφο» και ξεχνούν ότι είναι άνθρωπος της αριστεράς επί περισσότερα από 45 χρόνια. «Είμαι άνθρωπος της παλιάς αριστεράς» λέει ο 62χρονος Onfray, «όταν η αριστερά ήταν οικουμενική και κοσμική, όταν δεν γονάτιζε μπροστά στο κατακτητικό Iσλάμ. Σήμερα παρουσιάζουμε τον σκοταδισμό ως διαφωτισμό».
