Οι εισαγγελικές αρχές στην περιοχή του Πιεμόντε της Ιταλίας, σύμφωνα με το Reuters (15/3), δήλωσαν τη Δευτέρα που μας πέρασε ότι κατάσχεσαν μια παρτίδα 393.600 δόσεων του εμβολίου AstraZeneca COVID-19 μετά το θάνατο ενός άνδρα λίγες ώρες μετά την παραλαβή του. Ταυτόχρονα η εισαγγελία διέταξε διεξαγωγή προανάκρισης για πιθανή ανθρωποκτονία.
Η εισαγγελία κινήθηκε αφού πρώτα η περιφερειακή διοίκηση του Πιεμόντε ανέστειλε τη χρήση της παρτίδας ABV5811, όταν ο Σάντρο Τονγκάτι, ένας 57χρονος δάσκαλος μουσικής, αρρώστησε και πέθανε αμέσως μετά τον εμβολιασμό του. Ο Τονγκάτι εμβολιάστηκε το Σάββατο το απόγευμα, είπε η σύζυγός του στις ιταλικές εφημερίδες. Ανέπτυξε υψηλή θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της νύχτας και ένιωσε ξανά άρρωστος την Κυριακή το πρωί. Κλήθηκε ασθενοφόρο, αλλά πέθανε λίγο αργότερα.
Οι δικαστές στη Σικελία την περασμένη εβδομάδα είχαν διατάξει επίσης την κατάσχεση μιας άλλης παρτίδας εμβολίου AstraZeneca μετά τους ξαφνικούς θανάτους δύο ανδρών που είχαν μόλις εμβολιαστεί. Η ιταλική κυβέρνηση έσπευσε να δηλώσει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για τη σύνδεση των θανάτων με το εμβόλιο κι έτσι επέτρεψε να συνεχίσει να χορηγείται το εμβόλιο AstraZeneca.
Όμως μετά τις ενέργειες των εισαγγελικών αρχών του Πιεμόντε και την προκαταρκτική ανάκριση για ανθρωποκτονία με αφορμή το θάνατο του 57χρονου Τονγκάτι, η ιταλική κυβέρνηση εξαναγκάστηκε να ανακοινώσει αναστολή των εμβολιασμών με AstraZeneca για «προληπτικούς λόγους». Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση έδωσε εντολή να διεξαχθούν οι απαραίτητες ιατροδικαστικές έρευνες για να επιβεβαιωθεί, ή να αποκλειστεί η σχέση του συγκεκριμένου εμβολίου και των θανάτων.
Λέμε «υποτίθεται» γιατί τέτοια ιατροδικαστική έρευνα ακόμη δεν έχει διεξαχθεί και παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση Ντράγκι, μαζί με τις κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας, μόλις χθες ανακοίνωσαν ότι θα επανεκκινήσουν τον εμβολιασμό με AstraZeneca. Η Ιρλανδία, η Δανία, η Νορβηγία, η Ισλανδία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ισπανία, μαζί με άλλες 10 χώρες εντός και εκτός Ευρώπης, είχαν αναστείλει από τις αρχές της εβδομάδας τη χρήση του συγκεκριμένου εμβολίου μετά από προβλήματα θρομβώσεων, ορισμένα εκ των οποίων αποδείχθηκαν θανατηφόρα, σε άτομα που μόλις είχαν εμβολιαστεί.
Μόνο η Βρετανία, το Βέλγιο και η Ελλάδα, αδιαφόρησαν τελείως για τις θανατηφόρες παρενέργειες και συνέχισαν κανονικά τον εμβολιασμό με AstraZeneca. Στην Ελλάδα μάλιστα δεν υπάρχει ούτε καν επίσημη καταγραφή παρενεργειών, ως όφειλαν να κάνουν οι υγειονομικές αρχές εκ του νόμου.
Κι αυτό συνιστά κακουργηματική αμέλεια για όσους υπεύθυνους που ενέχονται, ή εκτελούν εντολές συγκάλυψης. Ειδικά όσον αφορά στους επικεφαλής του ΕΟΔΥ, αλλά και της λεγόμενης Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμού.
Στη Βρετανία όπου υπάρχει επίσημη καταγραφή των παρενεργειών εντός 48 ωρών από τον εμβολιασμό, τα στοιχεία είναι άκρως ανησυχητικά. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη δημοσιευθείσα έκθεση της 9ης Μαρτίου, σε σύνολο αναφορών για παρενέργειες του εμβολίου AstraZeneca στην περίοδο 4/01/21 έως 28/02/21, ύψους 54.180, παρατηρήθηκαν 201.622 εκδηλώσεις σοβαρών παρενεργειών και 275 θανατηφόρα περιστατικά.
Με άλλα λόγια στο σύνολο των περιστατικών όπου εκδηλώνονται παρενέργειες λόγω του εμβολιασμού, το 0,5% οδηγείται στον θάνατο. Να θυμίσουμε απλά ότι οι τρέχουσες εκτιμήσεις του ΠΟΥ για τη θνησιμότητα από COVID-19 κυμαίνονται μεταξύ 0,2% και 1%.
Αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι η αντίστοιχη έκθεση των βρετανικών αρχών (9/3) για τις αναφορές παρενεργειών λόγω εμβολιασμού με mRNA Pfizer-BioNTech στην περίοδο 9/12/20 έως 28/02/21, καταγράφουν 33.207 αναφορές με 94.809 παρενέργειες, εκ των οποίων 227 με θανατηφόρα κατάληξη. Δηλαδή ποσοστό θνησιμότητας 0,68%.
Με άλλα λόγια, όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία, το εμβόλιο της AstraZeneca εμφανίζει σημαντικά μεγαλύτερη τάση για παρενέργειες έναντι του εμβολίου Pfizer-BioNTech. Ωστόσο το δεύτερο παρουσιάζει μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας μέσω παρενεργειών έναντι του πρώτου. Δηλαδή το εμβόλιο mRNA έχει την τάση να οδηγεί περισσότερους εμβολιασμένους στο θάνατο μέσω παρενεργειών εντός των πρώτων 48 ωρών σε σύγκριση με το εμβόλιο της AstraZeneca.
Βέβαια, όλα αυτά είναι παντελώς ασήμαντα για τους εκπροσώπους του ιατροβιομηχανικού συμπλέγματος, οι οποίοι θεωρούν ότι τα ποσοστά αυτά των παρενεργειών και της θνησιμότητας από τα συγκεκριμένα εμβόλια στον υγιή πληθυσμό, δεν πρέπει να μας απασχολούν. Ξέρετε γιατί; Διότι οι αξιωματούχοι υγείας επιμένουν ότι τα οφέλη από το εμβόλιο για την πρόληψη της μόλυνσης από Covid-19 υπερτερούν κατά πολύ όλων των σχετικών κινδύνων!
Καταλάβατε τι λένε; Δεν πειράζει αν τα συγκεκριμένα εμβόλια πυροδοτούν μια αύξηση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας λόγω παρενεργειών στον υγιή πληθυσμό, ο οποίος εμβολιάζεται. Διότι ο κίνδυνος μόλυνσης από τον COVID-19 συνιστά πιο σοβαρή απειλή.
Καταρχάς, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι τα συγκεκριμένα εμβόλια αποτρέπουν την μόλυνση από τον COVID-19. Υπάρχουν μόνο ισχυρισμοί των εταιρειών και όσων διαπλέκονται με το ιατροβιομηχανικό σύμπλεγμα παγκόσμια.
Κι όχι μόνο αυτό. Τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η θνησιμότητα λόγω παρενεργειών εντός 48 ωρών από τον εμβολιασμό, είναι τουλάχιστον ανάλογη με το ποσοστό θνησιμότητας από COVID-19. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε φανταστείτε την έκρηξη νοσηρότητας και θνησιμότητας που εγκυμονεί ο εμβολιασμός με τα συγκεκριμένα εμβόλια για τον υγιή πληθυσμό μέσο-μακροπρόθεσμα.
Αν οι κυβερνήσεις, μαζί με τους αξιωματούχους υγείας, αδιαφορούν τόσο προκλητικά για τις παρενέργειες και τους θανάτους που σημειώνονται σε σχέση με τον εμβολιασμό μέσα στο πρώτο 48ωρο, αναλογιστείτε τι ενδιαφέρον θα δείξουν για τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα που θα εκδηλωθεί λόγω των εμβολίων μέσα στους επόμενους μήνες ή και χρόνια.
Όμως, ακόμη κι αν δεχθούμε ότι τα στοιχεία των θανάτων λόγω παρενεργειών δεν συνιστούν απόδειξη ευθύνης των συγκεκριμένων εμβολίων, όπως επισημαίνουν με επίσημες ανακοινώσεις τους ο Medicines and Healthcare products Regulatory Agency (MHRA) της Βρετανίας, ο European Medicines Agency (EMA) της ΕΕ, αλλά και ο ΠΟΥ, τότε δεν θα έπρεπε να προχωρήσουν σε ενδελεχή ιατροδικαστική έρευνα όσων κατέληξαν προκειμένου να αποσαφηνιστεί η αληθινή αιτία;
«Τα διαθέσιμα στοιχεία δεν υποδηλώνουν ότι οι θρόμβοι αίματος στις φλέβες (φλεβικός θρομβοεμβολισμός) προκαλούνται από το εμβόλιο Covid-19 AstraZeneca», δήλωσε από τους πρώτους ο MHRA για να ακολουθήσουν με ανάλογες δηλώσεις ο ΕΜΑ και ο ΠΟΥ. Χωρίς, ωστόσο, κανένα από τα εν λόγω ευαγή ιδρύματα να δημοσιοποιήσει τα «διαθέσιμα στοιχεία» με βάση τα οποία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι θάνατοι εντός 48ώρου από τον εμβολιασμό δεν οφείλονται στο συγκεκριμένο εμβόλιο.
Άλλωστε, πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν «διαθέσιμα στοιχεία» όταν δεν υπήρξε κανενός είδους ιατροδικαστική και ιστολογική έρευνα των περιστατικών. Απλά οι συγκεκριμένοι Οργανισμοί έτρεξαν με ανακοινώσεις τους, αφενός, να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της AstraZeneca και, αφετέρου, να δώσουν την απαραίτητη δικαιολογία στις κυβερνήσεις για να άρουν την αναστολή του εμβολιασμού με το συγκεκριμένο εμβόλιο.
Κάνει εντύπωση το γεγονός ότι κανείς από τους αξιωματούχους υγείας των εν λόγω ιδρυμάτων, αλλά και των κυβερνήσεων, δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει την ιατροδικαστική διερεύνηση των περιπτώσεων που έχουν αναφερθεί ως θάνατοι σχετιζόμενοι με τον εμβολιασμό. Κανείς!
Τι θα τους κόστιζε να το απαιτήσουν από τις αρμόδιες αρχές, αν είναι τόσο σίγουροι ότι οι θάνατοι αυτοί δεν οφείλονται σε παρενέργειες των συγκεκριμένων εμβολίων; Αν όντως ήταν τόσο σίγουροι, όσο μας λένε, τότε θα ήταν οι πρώτοι που θα απαιτούσαν την διερεύνηση των περιστατικών. Θα φώναζαν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο «αρνητή των εμβολιασμών».
Το μόνο που παπαγαλίζουν είναι ότι οι παρενέργειες είναι ασήμαντες, χωρίς να παρουσιάζουν κανένα στοιχείο, εκτός από αυθαίρετους ισχυρισμούς των «ειδικών» επί μισθώσει. Και τέλος πάντως, όπως και να έχει, οι ωφέλειες από τον εμβολιασμό υπερτερούν έναντι των κινδύνων απ’ αυτόν!
Φανταστείτε ότι το επιχείρημα αυτό το ξεστομίζουν χωρίς αιδώ επαγγελματίες της υγείας που έχουν ορκιστεί στο ιπποκρατικό θέσφατο: Ασκέειν, περί τα νοσήματα, δύο, ωφελέειν ή μη βλάπτειν! Δηλαδή ο γιατρός να είναι ωφέλιμος στην αντιμετώπιση των νοσημάτων, ή τουλάχιστον να μην βλάπτει.
Αυτός που υποστηρίζει μια ιατρική πράξη, όπως ο εμβολιασμός στον υγιή πληθυσμό αδιαφορώντας για τις βλάβες που πιθανόν να προκαλέσει, δεν διαφέρει σε τίποτε από τους ναζί γιατρούς, που κατά τη διάρκεια της δίκης τους στη Νυρεμβέργη το 1947 επικαλέστηκαν το ίδιο ακριβώς επιχείρημα για να δικαιολογήσουν τους θανάτους από τα πειράματα σε ανθρώπους: «Το όφελος για το Λαό ήταν πολλαπλάσιο από το κόστος σε ανθρώπινες ζωές λόγω των πειραμάτων» ισχυρίστηκαν οι εν λόγω γιατροί.
Έτσι δικαιολόγησαν τα πειράματα σε ανθρώπους προκειμένου να βρουν θεραπευτικές μεθόδους για την βελτίωση της «φυλετικής υγιεινής» του πληθυσμού. Ποια είναι η διαφορά επί της ουσίας με τον ίδιο ισχυρισμό, που επικαλούνται όσοι σήμερα μας καλούν να αγνοήσουμε τους θανάτους από παρενέργειες των εμβολίων; Σε τι διαφέρουν από τους ναζί γιατρούς του παρελθόντος;
Βέβαια, οι δικαστές της Νυρεμβέργης του 1947 δεν αποδέχθηκαν τον ισχυρισμό των ναζί γιατρών και έδωσαν νομική υπόσταση στην επιταγή του Ιπποκράτη «ωφελέειν ή μη βλάπτειν»! Έκτοτε και σε ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο, συνιστά ποινικό αδίκημα με διαστάσεις εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας για όποιον οδηγεί στο θάνατο ανθρώπους με ιατρικές πράξεις, όπως ο εμβολιασμός με πειραματικά σκευάσματα, επικαλούμενος μάλιστα τη ναζιστική λογική ότι το όφελος υπερτερεί του κινδύνου!
Για να δούμε. Θα βρεθούν σήμερα δικαστές να ανακόψουν τη φόρα όλων αυτών που έχουν βαλθεί να επαναφέρουν την ιατρική στο ζόφο της ναζιστικής ηθικής και της «φυλετικής υγιεινής»; Να σημειώσουμε ότι παρά τις αφόρητες κυβερνητικές πιέσεις, οι δικαστικές αρχές στην Ιταλία επιμένουν στην ανάκριση περί ανθρωποκτονίας.
Πάντως όπως και να έχει, η όλη υπόθεση μας αφορά. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχίζεται αυτή η μαζική ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, η οποία ξεκίνησε με τα μέτρα καταστολής και γενικού εγκλεισμού και συνεχίζεται με τον εκβιαστικό εμβολιασμό του πληθυσμού με εμβόλια κάθε άλλο παρά ασφαλή.
Δημήτρης Καζάκης
Κι αυτό συνιστά κακουργηματική αμέλεια για όσους υπεύθυνους που ενέχονται, ή εκτελούν εντολές συγκάλυψης. Ειδικά όσον αφορά στους επικεφαλής του ΕΟΔΥ, αλλά και της λεγόμενης Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμού.
Στη Βρετανία όπου υπάρχει επίσημη καταγραφή των παρενεργειών εντός 48 ωρών από τον εμβολιασμό, τα στοιχεία είναι άκρως ανησυχητικά. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη δημοσιευθείσα έκθεση της 9ης Μαρτίου, σε σύνολο αναφορών για παρενέργειες του εμβολίου AstraZeneca στην περίοδο 4/01/21 έως 28/02/21, ύψους 54.180, παρατηρήθηκαν 201.622 εκδηλώσεις σοβαρών παρενεργειών και 275 θανατηφόρα περιστατικά.
Με άλλα λόγια στο σύνολο των περιστατικών όπου εκδηλώνονται παρενέργειες λόγω του εμβολιασμού, το 0,5% οδηγείται στον θάνατο. Να θυμίσουμε απλά ότι οι τρέχουσες εκτιμήσεις του ΠΟΥ για τη θνησιμότητα από COVID-19 κυμαίνονται μεταξύ 0,2% και 1%.
Αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι η αντίστοιχη έκθεση των βρετανικών αρχών (9/3) για τις αναφορές παρενεργειών λόγω εμβολιασμού με mRNA Pfizer-BioNTech στην περίοδο 9/12/20 έως 28/02/21, καταγράφουν 33.207 αναφορές με 94.809 παρενέργειες, εκ των οποίων 227 με θανατηφόρα κατάληξη. Δηλαδή ποσοστό θνησιμότητας 0,68%.
Με άλλα λόγια, όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία, το εμβόλιο της AstraZeneca εμφανίζει σημαντικά μεγαλύτερη τάση για παρενέργειες έναντι του εμβολίου Pfizer-BioNTech. Ωστόσο το δεύτερο παρουσιάζει μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας μέσω παρενεργειών έναντι του πρώτου. Δηλαδή το εμβόλιο mRNA έχει την τάση να οδηγεί περισσότερους εμβολιασμένους στο θάνατο μέσω παρενεργειών εντός των πρώτων 48 ωρών σε σύγκριση με το εμβόλιο της AstraZeneca.
Βέβαια, όλα αυτά είναι παντελώς ασήμαντα για τους εκπροσώπους του ιατροβιομηχανικού συμπλέγματος, οι οποίοι θεωρούν ότι τα ποσοστά αυτά των παρενεργειών και της θνησιμότητας από τα συγκεκριμένα εμβόλια στον υγιή πληθυσμό, δεν πρέπει να μας απασχολούν. Ξέρετε γιατί; Διότι οι αξιωματούχοι υγείας επιμένουν ότι τα οφέλη από το εμβόλιο για την πρόληψη της μόλυνσης από Covid-19 υπερτερούν κατά πολύ όλων των σχετικών κινδύνων!
Καταλάβατε τι λένε; Δεν πειράζει αν τα συγκεκριμένα εμβόλια πυροδοτούν μια αύξηση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας λόγω παρενεργειών στον υγιή πληθυσμό, ο οποίος εμβολιάζεται. Διότι ο κίνδυνος μόλυνσης από τον COVID-19 συνιστά πιο σοβαρή απειλή.
Καταρχάς, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι τα συγκεκριμένα εμβόλια αποτρέπουν την μόλυνση από τον COVID-19. Υπάρχουν μόνο ισχυρισμοί των εταιρειών και όσων διαπλέκονται με το ιατροβιομηχανικό σύμπλεγμα παγκόσμια.
Κι όχι μόνο αυτό. Τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η θνησιμότητα λόγω παρενεργειών εντός 48 ωρών από τον εμβολιασμό, είναι τουλάχιστον ανάλογη με το ποσοστό θνησιμότητας από COVID-19. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε φανταστείτε την έκρηξη νοσηρότητας και θνησιμότητας που εγκυμονεί ο εμβολιασμός με τα συγκεκριμένα εμβόλια για τον υγιή πληθυσμό μέσο-μακροπρόθεσμα.
Αν οι κυβερνήσεις, μαζί με τους αξιωματούχους υγείας, αδιαφορούν τόσο προκλητικά για τις παρενέργειες και τους θανάτους που σημειώνονται σε σχέση με τον εμβολιασμό μέσα στο πρώτο 48ωρο, αναλογιστείτε τι ενδιαφέρον θα δείξουν για τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα που θα εκδηλωθεί λόγω των εμβολίων μέσα στους επόμενους μήνες ή και χρόνια.
Όμως, ακόμη κι αν δεχθούμε ότι τα στοιχεία των θανάτων λόγω παρενεργειών δεν συνιστούν απόδειξη ευθύνης των συγκεκριμένων εμβολίων, όπως επισημαίνουν με επίσημες ανακοινώσεις τους ο Medicines and Healthcare products Regulatory Agency (MHRA) της Βρετανίας, ο European Medicines Agency (EMA) της ΕΕ, αλλά και ο ΠΟΥ, τότε δεν θα έπρεπε να προχωρήσουν σε ενδελεχή ιατροδικαστική έρευνα όσων κατέληξαν προκειμένου να αποσαφηνιστεί η αληθινή αιτία;
«Τα διαθέσιμα στοιχεία δεν υποδηλώνουν ότι οι θρόμβοι αίματος στις φλέβες (φλεβικός θρομβοεμβολισμός) προκαλούνται από το εμβόλιο Covid-19 AstraZeneca», δήλωσε από τους πρώτους ο MHRA για να ακολουθήσουν με ανάλογες δηλώσεις ο ΕΜΑ και ο ΠΟΥ. Χωρίς, ωστόσο, κανένα από τα εν λόγω ευαγή ιδρύματα να δημοσιοποιήσει τα «διαθέσιμα στοιχεία» με βάση τα οποία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι θάνατοι εντός 48ώρου από τον εμβολιασμό δεν οφείλονται στο συγκεκριμένο εμβόλιο.
Άλλωστε, πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν «διαθέσιμα στοιχεία» όταν δεν υπήρξε κανενός είδους ιατροδικαστική και ιστολογική έρευνα των περιστατικών. Απλά οι συγκεκριμένοι Οργανισμοί έτρεξαν με ανακοινώσεις τους, αφενός, να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της AstraZeneca και, αφετέρου, να δώσουν την απαραίτητη δικαιολογία στις κυβερνήσεις για να άρουν την αναστολή του εμβολιασμού με το συγκεκριμένο εμβόλιο.
Κάνει εντύπωση το γεγονός ότι κανείς από τους αξιωματούχους υγείας των εν λόγω ιδρυμάτων, αλλά και των κυβερνήσεων, δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει την ιατροδικαστική διερεύνηση των περιπτώσεων που έχουν αναφερθεί ως θάνατοι σχετιζόμενοι με τον εμβολιασμό. Κανείς!
Τι θα τους κόστιζε να το απαιτήσουν από τις αρμόδιες αρχές, αν είναι τόσο σίγουροι ότι οι θάνατοι αυτοί δεν οφείλονται σε παρενέργειες των συγκεκριμένων εμβολίων; Αν όντως ήταν τόσο σίγουροι, όσο μας λένε, τότε θα ήταν οι πρώτοι που θα απαιτούσαν την διερεύνηση των περιστατικών. Θα φώναζαν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο «αρνητή των εμβολιασμών».
Το μόνο που παπαγαλίζουν είναι ότι οι παρενέργειες είναι ασήμαντες, χωρίς να παρουσιάζουν κανένα στοιχείο, εκτός από αυθαίρετους ισχυρισμούς των «ειδικών» επί μισθώσει. Και τέλος πάντως, όπως και να έχει, οι ωφέλειες από τον εμβολιασμό υπερτερούν έναντι των κινδύνων απ’ αυτόν!
Φανταστείτε ότι το επιχείρημα αυτό το ξεστομίζουν χωρίς αιδώ επαγγελματίες της υγείας που έχουν ορκιστεί στο ιπποκρατικό θέσφατο: Ασκέειν, περί τα νοσήματα, δύο, ωφελέειν ή μη βλάπτειν! Δηλαδή ο γιατρός να είναι ωφέλιμος στην αντιμετώπιση των νοσημάτων, ή τουλάχιστον να μην βλάπτει.
Αυτός που υποστηρίζει μια ιατρική πράξη, όπως ο εμβολιασμός στον υγιή πληθυσμό αδιαφορώντας για τις βλάβες που πιθανόν να προκαλέσει, δεν διαφέρει σε τίποτε από τους ναζί γιατρούς, που κατά τη διάρκεια της δίκης τους στη Νυρεμβέργη το 1947 επικαλέστηκαν το ίδιο ακριβώς επιχείρημα για να δικαιολογήσουν τους θανάτους από τα πειράματα σε ανθρώπους: «Το όφελος για το Λαό ήταν πολλαπλάσιο από το κόστος σε ανθρώπινες ζωές λόγω των πειραμάτων» ισχυρίστηκαν οι εν λόγω γιατροί.
Έτσι δικαιολόγησαν τα πειράματα σε ανθρώπους προκειμένου να βρουν θεραπευτικές μεθόδους για την βελτίωση της «φυλετικής υγιεινής» του πληθυσμού. Ποια είναι η διαφορά επί της ουσίας με τον ίδιο ισχυρισμό, που επικαλούνται όσοι σήμερα μας καλούν να αγνοήσουμε τους θανάτους από παρενέργειες των εμβολίων; Σε τι διαφέρουν από τους ναζί γιατρούς του παρελθόντος;
Βέβαια, οι δικαστές της Νυρεμβέργης του 1947 δεν αποδέχθηκαν τον ισχυρισμό των ναζί γιατρών και έδωσαν νομική υπόσταση στην επιταγή του Ιπποκράτη «ωφελέειν ή μη βλάπτειν»! Έκτοτε και σε ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο, συνιστά ποινικό αδίκημα με διαστάσεις εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας για όποιον οδηγεί στο θάνατο ανθρώπους με ιατρικές πράξεις, όπως ο εμβολιασμός με πειραματικά σκευάσματα, επικαλούμενος μάλιστα τη ναζιστική λογική ότι το όφελος υπερτερεί του κινδύνου!
Για να δούμε. Θα βρεθούν σήμερα δικαστές να ανακόψουν τη φόρα όλων αυτών που έχουν βαλθεί να επαναφέρουν την ιατρική στο ζόφο της ναζιστικής ηθικής και της «φυλετικής υγιεινής»; Να σημειώσουμε ότι παρά τις αφόρητες κυβερνητικές πιέσεις, οι δικαστικές αρχές στην Ιταλία επιμένουν στην ανάκριση περί ανθρωποκτονίας.
Πάντως όπως και να έχει, η όλη υπόθεση μας αφορά. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχίζεται αυτή η μαζική ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, η οποία ξεκίνησε με τα μέτρα καταστολής και γενικού εγκλεισμού και συνεχίζεται με τον εκβιαστικό εμβολιασμό του πληθυσμού με εμβόλια κάθε άλλο παρά ασφαλή.
