Στο τελευταίο του διάγγελμα ο πρωθυπουργός ενοχοποίησε και πάλι την κοινωνία για να αποκρύψει τις δικές του ευθύνες. Ως συνηθίζει, αποποιήθηκε των ευθυνών του συντεταγμένου κράτους και του ρόλου που έπαιξαν οι κυβερνητικές αποφάσεις και τα φόρτωσε όλα στον εφησυχασμό που έδειξαν οι πολίτες. Η αλήθεια είναι ότι από τα μόλις 2 (!) νέα κρούσματα της 1ης Ιουνίου, μέχρι τα 153 χθεσινά κρούσματα της 6ης Αυγούστου μεσολάβησε μια πρωτοφανής κυβερνητική ανευθυνότητα. Δεν επρόκειτο καν για εφησυχασμό. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη «προσκάλεσε» το δεύτερο κύμα της πανδημίας πολύ γρηγορότερα από ότι έπρεπε και μπορούσε να γίνει. Η ενοχοποίηση των πολιτών και η επαναλαμβανόμενη αναφορά στην «ατομική ευθύνη» δεν μπορεί να καλύψει το φιάσκο της κυβερνητικής διαχείρισης.
Ο κ. Μητσοτάκης, αντί να επικαλείται το εθνικό φιλότιμο, θα όφειλε να θυμηθεί τι δήλωνε με φόντο το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Θα όφειλε επίσης να σκεφτεί τι συνέπειες είχαν οι πανηγυρισμοί ότι η Ελλάδα (υπό την ηγεσία του φυσικά) «νίκησε» την πανδημία. Ή τα αποτελέσματα που προκαλούσαν οι εικόνες του ίδιου ως άλλου Καίσαρα ή και των κυβερνητικών στελεχών να συνωστίζονται χωρίς μέτρα προστασίας και φυσικής αποστασιοποίησης σε φιέστες, εγκαίνια, θέατρα. Γιατί μπορεί τα ΜΜΕ όταν τρώνε να μην μιλάνε, αλλά όλοι οι υπόλοιποι δεν λοβοτομηθήκαμε ξαφνικά.
Η αυγουστιάτικη έξαρση των κρουσμάτων έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που η στήλη υποστήριξε από την πρώτη στιγμή: Η θετική πορεία της νόσου στην Ελλάδα οφείλεται κατά βάση στα αντικειμενικά δεδομένα της χώρας που συνέπιπταν με αυτά της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων. Η βασική κυβερνητική επιτυχία συνίσταται στο ότι ακολούθησε τις στοιχειώδεις συστάσεις των ειδικών. Δεν ήταν κάποιο σπουδαίο κατόρθωμα, άσχετα αν εμφανίστηκε προπαγανδιστικά ως μοναδική επιτυχία παγκόσμιας εμβέλειας. Η δε θετική εικόνα της Ελλάδας στην εξέλιξη κρουσμάτων και απωλειών πιστώνεται κυρίως στην αυτοπειθαρχία της κοινωνίας, που γνωρίζοντας τη διάλυση που έχει επέλθει στα συστήματα της Δημόσιας Υγείας, έκανε ενστικτωδώς τη σύγκριση με τις εκατόμβες νεκρών της γειτονικής Ιταλίας και ακολουθούσε υποδειγματικά τα μέτρα περιορισμού της νόσου.
Αυτό που με κόπους και θυσίες κερδήθηκε από τον ελληνικό λαό και το υγειονομικό δυναμικό της χώρας, η κυβέρνηση το σπατάλησε εν ριπή οφθαλμού: «Η Ελλάδα τα κατάφερε εντυπωσιακά να αντιμετωπίσει την πανδημία του κορωνοϊού. Κυρίες και κύριοι σας καλωσορίζουμε στο ελληνικό καλοκαίρι», μας ανήγγειλε η κυβέρνηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δηλώνει ότι «δε νιώθουμε ότι υπάρχει κάποιος ιδιαίτερο κίνδυνος». Ενάμισι μήνα μετά τις πόζες Μητσοτάκη στην Καλντέρα, τα ημερήσια κρούσματα είναι σε τριψήφιο νούμερο και προαναγγέλλονται πλέον τοπικά λοκ ντάουν σε τουριστικούς προορισμούς.
Για το δεύτερο κύμα στην Ελλάδα φέρνει ακέραια την ευθύνη η κυβέρνηση. Δεν είναι μια αναπόφευκτη εξέλιξη. Από το σημείο που πρακτικά είχαν μηδενιστεί τα εγχώρια κρούσματα μέχρι σήμερα, μεσολάβησε το άνοιγμα του τουρισμού και η χαλάρωση στην αποφυγή του κοινωνικού συγχρωτισμού. Και οι δύο παράγοντες έχουν την υπογραφή του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο μεν τουρισμός άνοιξε υπό τις ιαχές της ελληνικής «νίκης» επί της πανδημίας. Ανεύθυνα και ελαφρόμυαλα η κυβέρνηση επιχείρησε να εξαργυρώσει την καλή πορεία της πανδημίας κατά την πρώτη φάση σε τουριστικά έσοδα. Θεώρησε ότι η χώρα είναι κυρίως τουριστικός προορισμός ξένων και δευτερευόντως τόπος που ζουν οι πολίτες της. Και όλα αυτά, ενώ κάθε πρόβλεψη έβλεπε μειωμένη τουριστική κίνηση της τάξης του 80-90%. Πράγματι, ο Ιούλιος έκλεισε με 1,3 εκατομμύρια τουρίστες, 15% συγκριτικά με το αντίστοιχο περσινό νούμερο. Η γκροτέσκο ταξιδιωτική οδηγία του Στέητ Ντιπάρτμεντ που συμβουλεύει τους Αμερικανούς να μην έρθουν στην Ελλάδα γιατί είναι πλέον υγειονομικά επικίνδυνη, ολοκληρώνει την εικόνα. Πόσο άξιζε το ρίσκο για μια κίνηση που ήταν καταδικασμένη όσον αφορά το οικονομικό αποτέλεσμα;
Η δε χαλάρωση σε μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης προκλήθηκε από τους πανηγυρικούς τόνους και τις κυβερνητικές ιαχές για «νίκη» επί της πανδημίας και συναντήθηκε φυσικά με την κοινωνική κούραση της απομόνωσης και της καραντίνας. Το να βλέπει κανείς μόνο το δεύτερο σκέλος και να κρύβει το πρώτο δεν είναι τίποτε άλλο από φθηνή φιλοκυβερνητική προπαγάνδα. Που γίνεται ακόμα φθηνότερη αν σκεφτούμε ότι η μεν κοινωνική κούραση είναι δικαιολογημένη και εν πολλοίς διαχειρίσιμη, οι δε πανηγυρικοί τόνοι αποσκοπούσαν απλώς στη συσσώρευση πολιτικών κερδών της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Μπορούσε να αποφευχθεί η καταστροφή της τουριστικής σεζόν διατηρώντας ταυτόχρονα τον έλεγχο επί των κρουσμάτων;
Την απάντηση την έδωσε ο κ. Τσιόδρας στην ενημέρωση της 4/8/2020: «Αν ελέγχαμε για παράδειγμα το ένα εκατομμύριο τουριστών που μπήκαν τον Ιούλιο θα έπρεπε να πληρώσουμε κάποιες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να ελέγχουμε τους πάντες». Ο επικεφαλής της επιτροπής εμπειρογνωμόνων παραδέχτηκε εμμέσως ότι η έκρηξη των νέων κρουσμάτων οφείλεται στο ότι η κυβέρνηση προτίμησε να μπουκώσει τα ΜΜΕ με δεκάδες εκατομμύρια για να δοξολογούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη αντί να προτιμήσει, με το ίδιο περίπου ποσό, να στήσει δομές και μηχανισμό ώστε να ελέγχονται οι πάντες σε όλες τις πύλες εισόδου της χώρας.Θα είχαν παραμείνει τα κρούσματα σε σχεδόν μηδενικό επίπεδο αν γίνονταν καθολικοί έλεγχοι στις εισόδους της χώρας; Πιθανότατα όχι. Κάτι θα ξέφευγε. Όμως δεν θα είχαμε τις τελευταίες ημέρες αυτό το ρεκόρ ημερησίων κρουσμάτων. Δεν συζητάμε καν το να ακολουθούνταν ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο με επιδότηση του εσωτερικού τουρισμού και αυστηρό περιορισμό στις εισόδους. Σε κάθε περίπτωση όμως οι προτεραιότητες της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν και είναι προφανείς: Τα ποσά που θα απαιτούνταν για καθολικά τεστ στους εισερχόμενους και για υποτυπώδη ενίσχυση των δομών και μηχανισμών υγειονομικού ελέγχου είναι λιγότερα από όσα δόθηκαν για τα ΜΜΕ της λίστας Πέτσα και το σκάνδαλο του σκόιλ ελικίκου.
Καθένας έχει τις προτεραιότητές του και η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει τις δικές της.
Οι δε απέλπιδες προσπάθειες κυβέρνησης και προπαγανδιστικού μηχανισμού των ΜΜΕ να μην ενοχοποιηθούν τα εισαγόμενα κρούσματα είναι κυριολεκτικά για γέλια. Το ερώτημα δεν είναι αν σήμερα, αρχές Αυγούστου, υπάρχει εσωτερική αναζωπύρωση (προφανώς και υπάρχει), αλλά αν η σχεδόν μηδενική εγχώρια διάδοση του ιού στις αρχές Ιουνίου, γιγαντώθηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες λόγω εισαγόμενων κρουσμάτων κυρίως από τη Βαλκανική και όχι μόνο. Από εκεί και πέρα, και τα σύνορα να κλείσουν, το κακό έχει ήδη γίνει. Με μηδαμινή μετάδοση στις αρχές του καλοκαιριού, μετά το άνοιγμα των συνόρων και το «καλώς ήρθε το δολάριο», τα «εγχώρια» κρούσματα είναι αποτέλεσμα των εισαγόμενων, όσο και αν αυτό δεν βολεύει το κυβερνητικό αφήγημα.Το παραπάνω λογικό επιχείρημα το επιβεβαιώνουν οι αριθμοί που δίνει ο ΕΟΔΥ. Το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου το ποσοστό των κρουσμάτων στις πύλες εισόδου είναι 60% των συνολικών κρουσμάτων. Το δεύτερο δεκαήμερο πέφτει στο 30% και το τρίτο δεκαήμερο στο 20%. Η ζημιά όμως έχει ήδη γίνει στην αρχή και όχι στο τέλος.
Επιπλέον, με τους δειγματοληπτικούς ελέγχους στο 12% των εισερχομένων και συνολικά 388 κρούσματα στις πύλες εισόδου (από 3/7 που ξεκίνησε η καταγραφή μέχρι και 6/8), μια απλή αναγωγή δείχνει κοντά στα 3400 κρούσματα που πέρασαν χωρίς να καταγραφούν. Ο δε αλγόριθμος που μετά πολλών διθυράμβων εφαρμόζεται στις πύλες εισόδου δεν φαίνεται (σύμφωνα με όσους έχουν έρθει στη χώρα) να είναι τίποτα άλλο από ένα απλό ερωτηματολόγιο. Έδινε ισχυρό συντελεστή βαρύτητας σε συγκεκριμένες σεσημασμένες χώρες (πχ. Μ. Βρετανία, Σουηδία), ενώ από την Κεντρική Ευρώπη (και στην αρχή και από τα Βαλκάνια) έριχνε τους ελέγχους σε μονοψήφιο ποσοστό.
Σε κάθε περίπτωση, η μαζική εξάπλωση της νόσου που αποτράπηκε αρχές Μαρτίου, επιτράπηκε (με πλήρη ευθύνη Μητσοτάκη) στις αρχές Ιουλίου.
Ακόμα περισσότερο, βρισκόμαστε μπροστά στο κλείσιμο τοπικών τουριστικών προορισμών που πλέον αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα κρουσμάτων. Ούτε τα έσοδα του τουριστικού προϊόντος σώθηκαν, έστω και στο ελάχιστο, ούτε η πανδημία περιορίστηκε. Η λαϊκή έκφραση «και κερατάς και δαρμένος» βρίσκει στην περίπτωσή μας την απόλυτη εφαρμογή.
Κατόπιν αυτών, οι εκκλήσεις Μητσοτάκη στο «εθνικό μας εμβόλιο», το φιλότιμο, είναι πιο γραφικές και από τις πόζες του στη Σαντορίνη, αλλά πολύ πιο επικίνδυνες.
Το οριζόντιο λοκ ντάουν και τα μέτρα καραντίνας του γενικού πληθυσμού δεν νίκησαν τον κορωνοϊό, ούτε ήταν αυτός ο σκοπός τους. Έδωσαν απλώς πολύτιμο χρόνο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη με εγκληματική ανευθυνότητα όχι απλά τον κατασπατάλησε αφήνοντας στην ίδια απολύτως κατάσταση το σύστημα υγείας, τα νοσοκομεία, την πρωτοβάθμια φροντίδα, τις δομές πρόνοιας, αλλά υπέσκαψε την υγειονομική άμυνα της χώρας προκαλώντας με τις αποφάσεις, τις παραλείψεις και τους πανηγυρισμούς της, μια δεύτερη έξαρση της πανδημίας μόλις στις αρχές Αυγούστου.
Φυσικά, σε μια χώρα που οι επιτυχίες εμφανίζονται ως αποτέλεσμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, ενώ οι αποτυχίες ως ανευθυνότητα των πολιτών, όλα τα παραπάνω είναι στείρα αντιπολίτευση και υπερβολικές απαιτήσεις…
antapocrisis.gr
