Diego Fusaro: «Το αριστούργημα του κεφαλαίου: σκλάβοι που με ανόητη ευφορία αγωνίζονται για τις αλυσίδες τους.»

Δευτέρα 1 Απριλίου 2019




«Η νέα "καινοτομία" που συμβαίνει για πρώτη φορά
στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού είναι ότι οι διανοούμενοι είναι πιο ηλίθιοι από τους απλούς ανθρώπους και αποτελούν την κύρια αιτία της σήψης της κοινωνίας μας... (...)
Οι διανοούμενοι σήμερα λένε μόνον περιττώματα ["cacate"...μαλακίες]...
Αυτό είναι το νέο κοινωνικό γεγονός που πρέπει να εξηγηθεί... (...)
Που πρέπει ν' αποτελέσει, ξεκινώντας με το σεξισμό, από την απαγορευμένη απαγόρευση μέχρι τις μέρες μας όπου οι αξίες της οικογένειας έχουν καταστραφεί κι ακόμη καταστράφηκε η ανθρώπινη αξιοπρέπεια... (...)
Το διαβάζουμε στον χωρίς όρια καπιταλισμό.
Δηλαδή ο δεσποτισμός της οικονομίας, είναι μια μορφή
ειδωλολατρείας που πρέπει να ρουφήξει κάθε μορφή
κυριαρχίας της φιλοσοφίας, της τέχνης, της λογοτεχνίας...»
Costanzo Preve

Στη Βερόνα της Ιταλίας διεξήχθη (29 - 31 Μάρτη) το Παγκόσμιο Συνέδριο Οικογενειών (World Congress of Families - WCF) για το 2019, το οποίο είναι μια διεθνής δημόσια δραστηριότητα.
Τα θέματα που συζητήθηκαν σ' αυτό το συνέδριο της Βερόνα που ολοκληρώνεται σήμερα, ήταν:
  • Η ομορφιά του γάμου
  • Τα δικαιώματα των παιδιών
  • Αναπόσπαστη ανθρώπινη οικολογία
  • Η γυναίκα στην ιστορία
  • Ανάπτυξη και δημογραφική κρίση
  • Υγεία και γυναικεία αξιοπρέπεια
  • Νομική προστασία της ζωής και της οικογένειας
  • Πολιτικές των επιχειρήσεων απέναντι στην οικογένεια και τα νεογέννητα 
Φέτος, λίγες εβδομάδες πλέον από τις ευρωεκλογές του Μάη 2019, το παραπάνω διεθνές συνέδριο -που κάποιος μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί με τα θέματα που συζητήθηκαν- αποτέλεσε ζήτημα σκληρής αντιπαλότητας στη γειτονική Ιταλία όπου έγινε η σύνοδος του 2019.
Τα προηγούμενα διεθνή συνέδρια (World Congress of Families - WCF), στη Μολδαβία, τη Βουδαπέστη... πέρασαν απαρατήρητα -να σημειωθεί πως δεν βρισκόμασταν πριν από τις φετινές ευρωεκλογές που δίνεται ο κοινός αγώνας της δεξιάς μαζί με την αριστερά για τα "ευρωπαϊκά ιδεώδη" που κινδυνεύουν από το "λαϊκισμό" και τον "εθνικισμό"- και φυσικά δεν υπήρξε αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Βερόνα της Ιταλίας.
«Τα δικά μας αιδοία είναι 
κυρίαρχα και φίλο-ευρωπαϊκά»
Χιλιάδες διαδηλωτές από κάθε μέρος της Ιταλίας, αλλά κι από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, διαδήλωσαν στη Βερόνα εναντίον του Παγκόσμιου Συνεδρίου Οικογενειών εκλαμβάνοντας και προσδίδοντας σ' αυτό το συνέδριο χαρακτήρα οπισθοδρόμησης, αφού στην Ευρώπη "έχουν κατοχυρωθεί θεσμικά όλα τα ατομικά δικαιώματα" σε πλήρη διάσταση με τον τέως "θεσμό της οικογένειας".
Η ιταλική αριστερά, όλες οι κοινότητες γκέι, λεσβιών, τρανσέξουαλ, άφυλων κ.λ.π., μαζί οι ηγεσίες των αριστερών συνδικάτων... δηλαδή η νέα μορφή του κοσμοπολίτικου "ευρωπαϊκού αντιφασισμού" ένωσαν τις φωνές τους απαιτώντας απαγόρευση του συνεδρίου.
Στη Βερόνα της Ιταλίας κατανοεί κάποιος το κλίμα που ετοιμάζουν οι τραπεζίτες για την "ευρωπαϊκή άνοιξη", την "ευρωπαϊκή πατρίδα", ασχέτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί με το Παγκόσμιο Συνέδριο Οικογενειών, είναι θρησκευόμενος ή άθεος, αλλά διατηρεί το δικαίωμα να ακούει και να κρίνει.

«Φυσική οικογένεια;
ΟΧΙ, γκαζόζα!»
"Φεμινίστριες", ομοφυλοφιλικές κοινότητες, το τμήμα γυναικών του μεγαλύτερου αριστερού ιταλικού συνδικάτου (Fisac Cgil) σε κινητοποίηση στη Βερόνα με σύνθημα: "Προκαλούμε μια νέα εποχή αγώνων για τις γυναίκες της χώρας μας".
Τι σχέση έχει το συνέδριο αυτών που τους απασχολεί η οικογένεια και γιατί είναι σε αντιπαράθεση με τις γυναίκες και τους ομοφυλόφιλους... είναι ζήτημα προς αναζήτηση...
Χάθηκε πλέον η κλασική ορολογία ομοφυλοφιλίας
και στους/στις τρανσέξουαλ, τραστζέντερ,
τώρα έχουμε και τις/τους "τρανς-φεμινιστές"
"Νέα εποχή αγώνων" όταν η πολιτική λιτότητας της Ε.Ε. οδηγεί τους λαούς της Ευρώπης στη φτωχοποίηση, την ανεργία, τη μετανάστευση των νέων σε άλλες χώρες, συντάξεις πείνας, απώλεια ιδιόκτητης κατοικίας, φτώχεια κι εξαθλίωση... ε, είναι λίγο περίεργο.

«Τα δικαιώματα των γκέι είναι ανθρώπινα δικαιώματα»
Στην πλατεία κι η οργάνωση ομοφυλοφίλων Ιταλίας "Arcigay", γιατί θίγονται τα δικαιώματα κι οι ευρωπαϊκές θεσμικές κατακτήσεις της ομοφυλοφιλικής κοινότητας από το συνέδριο οικογενειών, ώστε να «αντιπαλέψουμε τις μεσαιωνικές ιδέες αυτού του συνεδρίου οικογενειών».
Σε ποιο ζήτημα έρχονται σε αντίθεση οι "ευρωπαϊκές θεσμικές κατακτήσεις ατομικών δικαιωμάτων" [γάμοι ομόφυλων, αυτοπροσδιορισμός φύλου, αλλαγή φύλου, τεκνοθεσία, υιοθεσία, γονέας 1 - γονέας 2 στα δημοτολόγια κ.α.π.,]... είναι ζητούμενο.

Εκτός από τις κοινότητες των πάσης φύσεως ομοφυλοφίλων, άφυλλων, αυτοπροσδιοριζόμενων, τρανσέξουαλ και σια, της παραδοσιακής "αριστεράς" κ.α., το χορό σέρνουν στη Βερόνα οι "επαναστάτες" της "Κομμουνιστικής Επανίδρυσης", αδελφού κόμματος τόσο της ΛαΕ του Λαφαζάνη, όσο και του συριζα του Τσίπρα, που θεωρούν ευρωπαϊκές κατακτήσεις "ατομικών δικαιωμάτων" ως έργο που υπέκυψαν κι υλοποίησαν οι τραπεζίτες ευρωκράτες.
Ο ηγέτης της "Κομμουνιστικής Επανίδρυσης" Maurizio Acerbo, μπροστάρης σ' αυτό νέο αγώνα για να μην επιστρέψει η Ευρώπη στη συντήρηση:
«Σήμερα στη Βερόνα στην πλατεία με "Χωρίς μία λιγότερο" ("φεμινίστριες") εναντίον του εφιάλτη της οικογένειας της φασιστικής λέγκας. πορεία 50.000 εναντίον του συνεδρίου των οικογενειών των ομόφοβων.»

«ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
ΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΙΤΑΛΙΑΣ»
 
Η σημερινή ιταλική "αριστερά", που "γεννήθηκε" από το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα της δύσης, ουδεμία πολιτική, ιδεολογική, πολιτιστική σχέση έχει με τις ρίζες της. Απλώς διαπιστώνουμε για ακόμη μία φορά, για αυτή τη σημερινή "ευρωπαϊκή μεταρρυθμιστική αριστερά" πως ο λαός δεν χρειάζεται αυτή την αριστερά.

Αυτή η "αριστερά" στην Ελλάδα, για παράδειγμα, πολλοί θεωρούν πως αυτά που λέγονται σε ορισμένα ζητήματα είναι αποτέλεσμα γλωσσικού λάθους. Όταν ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ το σημείωσε και κατόπιν ο Τσακαλώτος είπε επί λέξει ότι «δεν υπάρχει κομψός τρόπος για να το διατυπώσω, αλλά αυτοί οι άνθρωποι -οι παλαιοί συνταξιούχοι- θα τεθούν εκτός συστήματος με φυσικό τρόπο. Μέχρι το 2020, το 2030 ή το 2040 δεν θα βρίσκονται πια εδώ. Συνεπώς δεν θα υπάρχει κάποια επίπτωση στην μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του συστήματος» πολλοί γέλασαν.

Άραγε θα γελάσουν και σήμερα, ή θα θεωρήσουμε ξεπερασμένο πλέον τον Τζωρτζ Όργουελ, όταν η Corinne Ellemeet, βουλευτής της Ολλανδικής αριστεράς και οικολόγος, πρότεινε να μειωθούν οι ιατροφαρμακευτικές παροχές σ' όσους περνούν το 70ο έτος της ηλικίας, ώστε να μειωθούν οι υπέρογκες δαπάνες του δημόσιου συστήματος υγείας;
Όποιος έχει χρήματα προσφεύγει στην ιδιωτική περίθαλψη, όσοι δεν έχουν μπορούν να πεθάνουν.
Κι αυτή η "πρόταση" της αριστερής κυρίας η κερδίζει μεγάλη συμπάθεια στι δημοσκοπήσεις.
Ο Ιταλός μαρξιστής φιλόσοφος Diego Fusaro, αναφορικά με τα γεγονότα στη Βερόνα, μεταξύ άλλων επισημαίνει:
«Είναι κωμικοτραγικό να βλέπεις στη Βερόνα τις μάζες των νέων που διαδηλώνουν εναντίον της οικογένειας, όταν οι ίδιοι δεν έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν λόγω της υποαπασχόλησης και της ανεργίας.
Το αριστούργημα του κεφαλαίου: σκλάβοι που με ανόητη ευφορία αγωνίζονται για τις αλυσίδες τους.»
Σε παρέμβασή του τονίζει επίσης, μεταξύ άλλων, αφού επισημαίνει πως δεν συμφωνεί με όλα τα θέματα προς συζήτηση σ' αυτό το συνέδριο, αλλά στο δικαίωμα αυτών που το κάνουν να συζητούν:
«Το νέο πνεύμα του καπιταλισμού "χωρίς σύνορα" έχει κηρύξει τον πόλεμο στην οικογένεια, καθόσον είναι πυρήνας της αδιαπέραστης από την αγορά κοινότητας. Αυτή είναι η νέα αποστολή του καπιταλισμού, η οποία επιτίθεται στην οικογένεια ενόψει της ατομικής εξατομίκευσης της κοινωνίας σε μια φιλελεύθερη, ελευθεριακή και καταναλωτική κατεύθυνση... (...)
Ο αγώνας για την οικογένεια γίνεται έτσι ένα προπύργιο της πολιτιστικής αντίστασης. Έτσι οι μάχες ενάντια στη μίσθωση μήτρας και άλλες τερατώδεις παγκόσμιες πρακτικές, που μετατρέπουν κάθε άτομο σε εμπορεύματα που πωλούνται στην αγορά χωρίς καμία αξιοπρέπεια, μου φαίνονται ειλικρινείς. Ο αγώνας για την οικογένεια είναι θεμελιώδης, αλλά δεν μπορεί να περιοριστεί σε αυτό. Αντίθετα, πρέπει να είναι ένας γενικός αγώνας για την αντιπαράθεση καπιταλιστικού ιδεολογικού και οικονομικού φανατισμού. Πρέπει να είναι ένας ευρύτερος αγώνας που οδηγεί στην ενοποίηση των νημάτων των διαμαρτυριών όλων, εκείνων που πηγαίνουν στις πλατείες για την οικογένεια, δηλαδή από εκείνους που υπερασπίζονται το δικαίωμα στην εργασία και τα κοινωνικά δικαιώματα. Πρέπει να πραγματοποιήσουμε μια ενιαία μεγάλη αντικαπιταλιστική κινητοποίηση.
Για άλλη μια φορά ακόμη, η Καφκική-μεταμόρφωση της φουξία αριστεράς αποκάλυψε ότι έχουν προδώσει τον Γκράμσι και βρίσκονται στην υπηρεσία εκείνου του κεφαλαίου, το οποίο καταστρέφει την οικογένεια για την ατομικοποίηση της κοινωνίας και να μας κάνει άτομα κατανάλωσης χωρίς δεσμούς».





 Νίκος Κλειτσίκας
press-gr.com
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ