Ποιος
Πάμε μια βόλτα στο ourbeeb / the future of the BBC / open democrasy https://www.opendemocracy.net/ourbeeb
πατάμε About
open Democracy supporters https://www.opendemocracy.net/about/supporters
Γιατί
Ας προσπαθήσουμε να δούμε πως λειτουργεί το σύστημα Σόρος, Rockefellers κλπ, και για ποιο λόγο στοχοποιήθηκε η χώρα μας.
Στις αστικές δημοκρατίες οι εθνικές ελίτ εκμεταλλεύονται τον πλούτο των χωρών τους. Ο πλούτος αυτός μεταφέρεται κεντρικά στις τράπεζες του παγκόσμιου ιερατείου και εκεί αξιοποιείται και γίνεται η ισχύς που δυναστεύει ολόκληρο τον πλανήτη. Κατά κάποιο τρόπο δηλαδή οι εθνικές ελίτ δίνουν μέρος των κερδών τους στον υπερεθνικό νταβατζή (κυρίως USA) και σε αντάλλαγμα έχουν την προστασία του, δηλαδή την εγγύηση ότι δεν θα ανατραπεί η κανονικότητα τους, η δημοκρατία τους.
Όταν λοιπόν καταλύεται η αστική δημοκρατία, ο εθνικός πλούτος αναδιανέμεται υπέρ του τοπικού πληθυσμού, οι εθνικές ελίτ βλέπουν τα κέρδη τους να μειώνονται ή να εξανεμίζονται και αυτό έχει αντίκτυπο και στις τράπεζες του παγκόσμιου ιερατείου.
Η "δικτατορία" του Τσάβες, όμως, που επιβεβαιώθηκε από 4 προεδρικές εκλογές και 14 διαδοχικά εθνικά δημοψηφίσματα και διαβουλεύσεις, πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα μιας ριζοσπαστικής διαμάχης με την ιστορία της Βενεζουέλας: τα έσοδα από το πετρέλαιο αναδιανεμήθηκαν κυρίως στον πληθυσμό και έτσι τα στερήθηκε η τοπική ολιγαρχία, γεγονός που έπληξε τις αμερικανικές τράπεζες.Pino Arlacchi | 27 Φεβρουαρίου 2019 - λεπτομέρειες ΕΔΩ
Υπό την προεδρία του, οι κοινωνικές δαπάνες έφτασαν το 70% του κρατικού προϋπολογισμού, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ έχει υπερτριπλασιαστεί σε κάτι παραπάνω από μια δεκαετία, η φτώχεια έχει περάσει από 40% σε 7%, η παιδική θνησιμότητα έχει μειωθεί κατά το ήμισυ, ο υποσιτισμός έχει μειωθεί από 21% σε 5%, ο αναλφαβητισμός έχει μηδενιστεί και ο συντελεστής ανισότητας Gini έχει πέσει στο επίπεδο χαμηλότερη στη Λατινική Αμερική (στοιχεία του FMI, του UNDP και της Παγκόσμιας Τράπεζας).Αλλά η πιο απερίσκεπτη πρόκληση που πέταξε η "σοσιαλιστική" Βενεζουέλα ήταν αυτή εναντίον της ηγεμονίας του δολαρίου. Η οικονομία άρχισε να αποδολλαροποιείται..
Συνεπώς ο νούμερο ένα εχθρός του παγκόσμιου ιερατείου, του παγκοσμιοποιημένου δηλαδή κεφαλαίου, είναι η αυτοδιάθεση των λαών που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αλλοίωση ή ανατροπή των αστικών δημοκρατιών, δηλαδή στη μείωση ή εκμηδένιση της κερδοφορίας των ελίτ.
Τα εθνικά κράτη λοιπόν είναι ο εχθρός του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου.
«Για να το πούμε έξω από τα δόντια, η επιλογή με την οποία είμαστε αντιμέτωποι είναι εάν θα ρυθμίσουμε τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές διεθνώς ή θα αφήσουμε σε κάθε κράτος να προστατεύσει τα δικά του συμφέροντα όσο καλύτερα μπορεί.George Soros από το βιβλίο του «Η κρίση του Παγκόσμιου Καπιταλισμού» υπότιτλος «Η Ανοιχτή Κοινωνία σε Κίνδυνο» σελ. 298
Η δεύτερη επιλογή θα οδηγήσει σίγουρα στη διάλυση του γιγάντιου κυκλοφορικού συστήματος που λειτουργεί με το όνομα του παγκόσμιου καπιταλισμού».
Έτσι όταν το παγκόσμιο ιερατείο εντοπίζει ένα κράτος που απειλεί την κερδοφορία του επιχειρώντας να αυτονομηθεί και να αποδολλαροποιηθεί, ξεκινά πόλεμο εναντίον του με όλα τα μέσα που διαθέτει. Πρώτα οικονομικά και αν δεν τα καταφέρει συνεχίζει στρατιωτικά. Μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος. Το είδαμε στη Λιβύη, στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στη Συρία κλπ Το βλέπουμε στη Βενεζουέλα σήμερα.
Όμως κανένας πόλεμος δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει χωρίς την προετοιμασία της κοινής γνώμης. Έτσι οι ελίτ αξιοποιώντας το στρατηγικό ψυχολογικό μάρκετινγκ, την τεχνολογία και τα κοινωνικά δίκτυα, διαμορφώνουν δημόσια συναίνεση. Αυτό κάνει ο Σόρος, για να έρθουμε και στο θέμα μας. Χρησιμοποιεί τα μέσα που διαθέτει και επιχορηγεί, εν προκειμένω το BBC και τους επαγγελματίες δικαιωματιστές των κοινωνικών δικτύων, για να διαμορφώσει δημόσια συναίνεση.
Είναι γνωστό ότι στήριξε με όλες του τις δυνάμεις τη δημιουργία του "μακεδονικού" έθνους-κράτους. Που σημαίνει ότι η ύπαρξη αυτού του κράτους είναι ζωτικής σημασίας για τις ελίτ. Ίσως να θέλουν να ισχυροποιήσουν την παρουσία τους στα Βαλκάνια και τα ισχυρά κράτη-έθνη όπως η Σερβία και η Ελλάδα, που λοξοκοιτάζουν στην Ανατολή, να αποτελούν απειλή. Ίσως πάλι να πιστεύουν ότι η κερδοφορία τους στα Βαλκάνια μπορεί να αυξηθεί με κάποιες ανακατατάξεις.
Γι αυτό και η αντίσταση της ελληνικής ελίτ στη συμφωνία των Πρεσπών ήταν ανύπαρκτη. Ήταν άνωθεν απόφαση για το "κοινό συμφέρον".
Αυτό όμως το μικρό και φτωχό κρατίδιο τεχνητού έθνους, δεν θα μπορέσει να επιβιώσει χωρίς έξοδο στη θάλασσα. Και σε αυτό οφείλεται ο αλυτρωτισμός του. Αυτό επιχειρεί ο Σόρος σήμερα μετά τη συμφωνία των Πρεσπών. Να δημιουργήσει συνθήκες επαναχάραξης συνόρων με θύμα και τη χώρα μας. Είναι γνωστό με ποιο τρόπο γίνεται η εκμετάλλευση των δήθεν "καταπιεσμένων μειονοτήτων" για να εισβάλουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και να επιβάλουν τους όρους τους με διαμελισμό κυρίαρχων κρατών. Έτσι εξηγείται η επιμονή στη μακεδονική ταυτότητα. Δεν ήθελαν απλά να φτιάξουν ένα κράτος. Ήθελαν μακεδονικό κράτος, θέλουν Μακεδονία του Αιγαίου.
( Εδώ ένα ενδιαφέρον άρθρο για το πως λειτουργεί το σύστημα Σόρος )
