Μια σημαντική καταδίκη είχε η χώρα μας στις 26 Ιανουαρίου 2018 από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Μια καταδίκη που καταδεικνύει την κάλυψή που υπάρχει σε υποθέσεις ΕΔΕ αλλά και αποδεικνύει περίτρανα την σκανδαλώδη επιείκεια που υπάρχει από μεριάς της δικαιοσύνης όταν κατηγορείται κάποιος αστυνομικός.
Τη σχετική προσφυγή στο ΕΔΔΑ είχε υποβάλλει το 2010 το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι.
Η υπόθεση αφορούσε τα βασανιστήρια με ηλεκτροσόκ που έγιναν τον Αύγουστο του 2002, στο Α.Τ. Ασπροπύργου, με θύματα τον τότε ανήλικο 17χρονο Γιώργο Σιδηρόπουλο και τον 20χρονο Γιάννη Παπακώστα από τον αστυνομικό Χρήστο Ευθυμίου. Σύμφωνα με την απόφαση η καταδίκη της χώρας μας αφορά τόσο τον ρόλο των αστυνομικών αρχών στη μη τιμωρία και τιμητική αποστρατεία του βασανιστή αλλά και της δικαιοσύνη στην επιεική (μη) τιμωρία του.
Οι πειθαρχικές αστυνομικές αρχές κρίθηκαν υπεύθυνες γιατί έκαναν παρωδία ένορκης διοικητικής εξέτασης (ΕΔΕ) που ολοκλήρωσαν πριν κριθεί η υπόθεση από τα ποινικά δικαστήρια καταλήγοντας στο προκλητικά ψευδές συμπέρασμα πως δεν είχε χρησιμοποιηθεί μηχανή για ηλεκτροσόκ από το βασανιστή. Στη συνέχεια, οι αστυνομικές αρχές επέτρεψαν την τιμητική αποστρατεία με προαγωγή του ήδη πρωτόδικα καταδικασμένου βασανιστή πριν ολοκληρωθεί η κατ’ έφεση ποινική δίκη, ώστε να μην μπορεί να ξαναγίνει ΕΔΕ μετά την τελεσίδικη καταδίκη που θα τον τιμωρούσε με απόταξη, αντί της τιμητικής αποστρατείας.
Η καταδίκη του ΕΔΔΑ είναι λοιπόν και καταδίκη της ελληνικής αστυνομίας που προσπάθησε να αποφύγει την οποιαδήποτε ποινική κύρωση σε βάρος του βασανιστή και τον προστάτευσε με επιτυχία από τις οποιεσδήποτε πειθαρχικές κυρώσεις.
Οι δικαστικές αρχές κρίθηκαν υπεύθυνες γιατί, στη μοναδική στα ελληνικά δικαστικά χρονικά τελεσίδικη καταδίκη για βασανιστήρια σε κακουργηματική μορφή, επέβαλαν ποινή κάθειρξης μόλις 5 ετών η οποία όμως δεν έστειλε στη φυλακή το βασανιστή αστυνομικό, αφού του επιτρεπόταν να την εξαγοράσει. Τη δε εξαγορά οι δικαστικές αρχές όρισαν με το χαμηλότερο ποσό που προβλέπει ο νόμος, 5 ευρώ την ημέρα! Στην επιμέτρηση της ποινής τα δικαστήρια αγνόησαν ότι ένα από τα θύματα ήταν ανήλικος. Επιβάλλοντας λοιπόν για τη χειρότερη μορφή βασανιστηρίων που δίκασε η ελληνική δικαιοσύνη μια τόσο χαμηλή και άρα δυσανάλογη ποινή, τα δικαστήρια άφησαν ουσιαστικά ατιμώρητο το έγκλημα και για αυτό καταδικάστηκε η Ελλάδα. Κάτι τελευταίο που έχει κι αυτό τη σημασία του είναι αν και η απόφαση έγινε γνωστή την περασμένη Παρασκευή τα ελληνικά ΜΜΕ επέλεξαν να την αποσιωπήσουν πλήρως.
Μαρτυρία ενός εκ των 15 θυμάτων που είδαν το βράδυ της 30ης του Σεπτέμβρη να αναβιώνει στο κτίριο της οδού Αλεξάνδρας η ΕΑΤ – ΕΣΑ:
Ευρωπαίος Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα:
Aπο Θράσος Αβραάμ
Τη σχετική προσφυγή στο ΕΔΔΑ είχε υποβάλλει το 2010 το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι.
Η υπόθεση αφορούσε τα βασανιστήρια με ηλεκτροσόκ που έγιναν τον Αύγουστο του 2002, στο Α.Τ. Ασπροπύργου, με θύματα τον τότε ανήλικο 17χρονο Γιώργο Σιδηρόπουλο και τον 20χρονο Γιάννη Παπακώστα από τον αστυνομικό Χρήστο Ευθυμίου. Σύμφωνα με την απόφαση η καταδίκη της χώρας μας αφορά τόσο τον ρόλο των αστυνομικών αρχών στη μη τιμωρία και τιμητική αποστρατεία του βασανιστή αλλά και της δικαιοσύνη στην επιεική (μη) τιμωρία του.
Οι πειθαρχικές αστυνομικές αρχές κρίθηκαν υπεύθυνες γιατί έκαναν παρωδία ένορκης διοικητικής εξέτασης (ΕΔΕ) που ολοκλήρωσαν πριν κριθεί η υπόθεση από τα ποινικά δικαστήρια καταλήγοντας στο προκλητικά ψευδές συμπέρασμα πως δεν είχε χρησιμοποιηθεί μηχανή για ηλεκτροσόκ από το βασανιστή. Στη συνέχεια, οι αστυνομικές αρχές επέτρεψαν την τιμητική αποστρατεία με προαγωγή του ήδη πρωτόδικα καταδικασμένου βασανιστή πριν ολοκληρωθεί η κατ’ έφεση ποινική δίκη, ώστε να μην μπορεί να ξαναγίνει ΕΔΕ μετά την τελεσίδικη καταδίκη που θα τον τιμωρούσε με απόταξη, αντί της τιμητικής αποστρατείας.
Η καταδίκη του ΕΔΔΑ είναι λοιπόν και καταδίκη της ελληνικής αστυνομίας που προσπάθησε να αποφύγει την οποιαδήποτε ποινική κύρωση σε βάρος του βασανιστή και τον προστάτευσε με επιτυχία από τις οποιεσδήποτε πειθαρχικές κυρώσεις.
Οι δικαστικές αρχές κρίθηκαν υπεύθυνες γιατί, στη μοναδική στα ελληνικά δικαστικά χρονικά τελεσίδικη καταδίκη για βασανιστήρια σε κακουργηματική μορφή, επέβαλαν ποινή κάθειρξης μόλις 5 ετών η οποία όμως δεν έστειλε στη φυλακή το βασανιστή αστυνομικό, αφού του επιτρεπόταν να την εξαγοράσει. Τη δε εξαγορά οι δικαστικές αρχές όρισαν με το χαμηλότερο ποσό που προβλέπει ο νόμος, 5 ευρώ την ημέρα! Στην επιμέτρηση της ποινής τα δικαστήρια αγνόησαν ότι ένα από τα θύματα ήταν ανήλικος. Επιβάλλοντας λοιπόν για τη χειρότερη μορφή βασανιστηρίων που δίκασε η ελληνική δικαιοσύνη μια τόσο χαμηλή και άρα δυσανάλογη ποινή, τα δικαστήρια άφησαν ουσιαστικά ατιμώρητο το έγκλημα και για αυτό καταδικάστηκε η Ελλάδα. Κάτι τελευταίο που έχει κι αυτό τη σημασία του είναι αν και η απόφαση έγινε γνωστή την περασμένη Παρασκευή τα ελληνικά ΜΜΕ επέλεξαν να την αποσιωπήσουν πλήρως.
Μαρτυρία ενός εκ των 15 θυμάτων που είδαν το βράδυ της 30ης του Σεπτέμβρη να αναβιώνει στο κτίριο της οδού Αλεξάνδρας η ΕΑΤ – ΕΣΑ:
«Οι άνδρες της ομάδας Δέλτα όρμησαν πάνω στην αντιφασιστική μοτοπορεία. Έπεσε η μηχανή και πλάκωσε το πόδι μου. Με χτυπούσαν και μου γύρναγαν το πόδι. Με γυρνάγανε σαν το αρνί στη σούβλα. Τους είπα κάποια στιγμή φτάνει ρε παιδιά. ¨Σκάστε, σκοτώσατε ένα μετανάστη, κάνατε τη δική μας δουλειά¨ φώναζαν. Καταλαβαίνεις τι έκαναν; Πήγαν να μας τρελάνουν στην αρχή , να μας φορτώσουν τη δολοφονία μετανάστη. Παγώσαμε. Έπεσε πολύ ξύλο με χτυπήματα που έδειχναν ότι ήθελαν να μας αχρηστεύσουν. Μετά μας μετέφεραν στη ΓΑΔΑ. Αυτό που ζήσαμε εκεί δεν είχε προηγούμενο. Η ηγεσία της Αστυνομίας σίγουρα γνώριζε τι γινόταν. Μας άκουγαν , στο ίδιο κτίριο ήμασταν αλλά προφανώς δε μπορεί να τους ελέγξει. Η διείσδυση της Χρυσής Αυγής είναι τεράστια. Εμείς ότι πάθαμε, πάθαμε. Το θέμα τώρα είναι πως θα αφυπνιστεί η κοινωνία. Νιώθω ντροπή για τον τόπο μου. Με προσβάλλουν σαν άνθρωπο αυτά που συμβαίνουν. Θέλω στο χωριό μου, που οι γιαγιάδες μας θρηνούν ακόμα τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, να μάθουν τι συμβαίνει σήμερα».
Ευρωπαίος Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα:
Με προβληματίζει πολύ η ρατσιστική αλλά και η αστυνομική βία στην Ελλάδα. Ερχόμαστε το Δεκέμβριο να εξετάσουμε τα ζητήματα.
Aπο Θράσος Αβραάμ
