Αθέμιτος λοιπόν ανταγωνισμός είναι η κοινωνική αλληλεγγύη γιατί αποσπά τους ανασφάλιστους και άπορους πελάτες από τα ιδιωτικά ιατρεία. Αθέμιτο ανταγωνισμό στα γαλήνια θεμέλια της αγοράς και στην αρπακτικότητα των ιδιωτικών συμφερόντων συνιστούν οι χιλιάδες συνεργατικές, αλληλέγγυες και αμεσοδημοκρατικές κοινωνικές δομές που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στη μνημονιακή Ελλάδα. Για τους φιλελεύθερους, τους τζιχαντιστές της αγοράς, οι αλληλέγγυες-συνεργατικές δομές δημιουργούν στρεβλώσεις στην αγορά, στον υγιή ανταγωνισμό (βλέπε στην τσέπη τους) και γι’ αυτό είναι παράνομες. Και το συνεργατικό εγχείρημα της «Εφημερίδας των Συντακτών» παράνομο είναι. Είναι όμως νόμιμη η φιλανθρωπία των μεγαλόσχημων, φανερή ή κρυπτόμενη πίσω από μη κυβερνητικές οργανώσεις, γιατί δεν διαταράσσει τη λειτουργία της αγοράς, και συν τοις άλλοις, βαπτιζόμενη ως εταιρική κοινωνική ευθύνη, αποτελεί το τέλειο άλλοθι κοινωνικής ευαισθησίας για τους αμετανόητα εγωιστές και ιδιοτελείς παίκτες της αγοράς.
Ποιος προετοίμασε όμως το έδαφος και πρωτοστάτησε για να βγει η ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Αρτας; Το ΚΚΕ, που πολλοί ακόμα μέσα στην Αριστερά θεωρούν ότι είναι σύντροφοι που κάνουν λάθος, ότι είναι ένα αντισυστημικό κόμμα. Οι μόνοι βέβαια που δεν τρόμαξαν από την αντισυστημική πάλη του είναι το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και οι ευρωπαϊκές ελίτ, που στα πέντε χρόνια της κρίσης δεν ασχολήθηκαν ούτε για ένα λεπτό με τον ανυποχώρητο ταξικό του αγώνα. Η βασική θέση του ΚΚΕ είναι ότι όλες οι αλληλέγγυες και συνεργατικές δομές είναι νησίδες μέσα στον καπιταλισμό, μπαλώματα του συστήματος, και το μόνο που προσφέρουν είναι ο εξωραϊσμός του. Για να αλλάξει ο κόσμος, σύμφωνα με το ΚΚΕ, πρέπει να καταληφθεί η εξουσία από τους εργαζόμενους, κατά προτίμηση με έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα, με την καθοδήγηση του κόμματος-μεσσία. Μέχρι όμως να ωριμάσουν οι συνθήκες για να συμβεί αυτό, η ξαφνική δηλαδή ρήξη με την Ιστορία από έναν στρατό μυημένων μυστών (επαναστατών), που θα εγκαθιδρύσει έναν επίγειο παράδεισο, το κακό (κέρδος, εκμετάλλευση, αλλοτρίωση) δεν μπορεί να ηττηθεί στον παρόντα κόσμο. Ούτε καν να περιοριστεί, όπως επιδιώκουν οι αλληλέγγυες-συνεργατικές δομές. Αν όμως το κακό δεν μπορεί να νικηθεί σ’ αυτόν τον κόσμο, αλλά σε ένα επέκεινα, στον σοσιαλισμό, αρκεί να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας όταν μας καλέσει το κόμμα-μεσσίας, εξασφαλίζοντας το απαραίτητο συγχωροχάρτι, τότε κανείς δεν είναι ένοχος για τον τρόπο ζωής του στον καπιταλιστικό κόσμο. Μέχρι να έρθει η μεγάλη μέρα, η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, που θα ανατραπεί ο καπιταλισμός, δεν συνιστά αμαρτία, δεν τίθεται κανένα ηθικό ζήτημα να διαβιούμε με τους όρους που θέτει ο καπιταλισμός. Το τέλειο άλλοθι για έναν αξιοθρήνητο βίο βουτηγμένο στην ιδιοτέλεια, τον ανταγωνισμό, τον πλουτισμό, την εξουσία και τον ηδονιστικό καταναλωτισμό.
Ποια είναι λοιπόν τα καθήκοντα ενός κομμουνιστή ιδιώτη γιατρού ή φαρμακοποιού; Πρώτον: απαγορεύεται να συμμετέχει σε έργα του διαβόλου, δηλαδή σε κοινωνικά ιατρεία-φαρμακεία, διότι παρεκκλίνει από την αυθεντική ερμηνεία των γραφών. Δεύτερον: σε περίπτωση που σας επισκεφτεί ένας άνεργος ή ανασφάλιστος πρέπει να του κάνετε κατήχηση, εξηγώντας του ότι για την οικτρή του κατάσταση φταίει το σύστημα και επιβάλλεται γι’ αυτό να συμμετάσχει σε δυο-τρεις πορείες. Τρίτον: επειδή όμως το σύστημα δεν αναμένεται να ανατραπεί στο ορατό μέλλον, θα του ζητήσετε να σας πληρώσει την επίσκεψη. Τέταρτον: στους 30 άνεργους ή ανασφάλιστους ο ένας είναι δώρο, η επίσκεψη είναι δωρεάν. Η αλληλεγγύη, συγγνώμη, η ελεημοσύνη στο μεγαλείο της. Αλλωστε για τους φιλελεύθερους (Ανταμ Σμιθ), αλλά και για τους φιλελεύθερους-κομμουνιστές, η καλοσύνη είναι αποτέλεσμα του προσωπικού συμφέροντος (βλέπε αμειβόμενη υπηρεσία του γιατρού). Οι άνθρωποι δηλαδή είναι τίμιοι μόνο όταν η τιμιότητά τους φέρνει κέρδος και ενδιαφέρονται για το κοινό καλό όταν στηρίζονται στην ιδιοτέλειά τους και όχι όταν προσπαθούν να απαλλαγούν απ’ αυτήν. Αυτή είναι η ιδεολογία του βαθέος συστήματος.
Αλήθεια, πώς θα γίνουμε φορείς ενός καλύτερου μέλλοντος αν δεν γίνουμε υποκείμενα αλλαγής του παρόντος; Ο τρόπος άλλωστε που διάγεις τον βίο σου δείχνει τι κοινωνία θέλεις.
*καθηγητής οικονομικών στο ΤΕΙ Ηπείρου, συγγραφέας
http://www.efsyn.gr
