Μεγάλη ανακούφιση ένιωσαν οι νησιώτες, όταν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαίωσε ότι η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά δεν ήταν στις «κόκκινες γραμμές μας». Όσο να’ναι, είναι διαφορετικό να πληρώνεις κερατιάτικα αλλά να ξέρεις ότι εκείνη τη στιγμή δεν παραβιάζονται και οι κόκκινες γραμμές, μια υπερηφάνεια τη νιώθεις…
Αυτό το «άλλο η κυβέρνηση, άλλο το κόμμα» έχει καταντήσει ανέκδοτο… Πρόσφατα, σε συνέλευση του κόμματος στην επαρχία, ο εισηγητής, αφού πρώτα δικαιολόγησε όλες τις κυβερνητικές επιλογές γιατί «δεν μπορεί να γίνει αλλιώς», στη συνέχεια συμπλήρωσε περίπου τα εξής: «Κινητοποιηθείτε εσείς και τα κινήματα από κάτω, ώστε να έχουν ακριβό κόστος οι ιδιωτικοποιήσεις που αναγκάζεται να κάνει η κυβέρνησή μας»!
Κοίτα να δεις τι μου θύμισε… Τη σκηνή με τον Ηλία του 16ου Χατζηχρήστο που ρίχνει σφαλιάρες στον μικροκακοποιό Βέγγο, για να κοροϊδέψουν τον αστυνόμο. Κάπως έτσι θα τη φέρουμε στους Θεσμούς…Δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις υποφέρω κι υποφέρεις…
Διαβάζω τις δηλώσεις του Π. Λαφαζάνη για την ελληνική πρόταση: «(είναι) ένα κείμενο απόρροια συμβιβασμού, κατόπιν πολύμηνων συζητήσεων με τους Θεσμούς. Είναι μία πρόταση της κυβέρνησης κατ’ ελάχιστον, προκειμένου να βρεθεί μία συμφωνία, επ’ ωφελεία της ελληνικής πλευράς, να βρεθεί μία λύση, οι αναγκαίες συναινετικές λύσεις σε μία συμφωνία». Μιλάμε για το ίδιο κείμενο, σ. Παναγιώτη; Επειδή για το ίδιο μιλάμε, αυτό με τις ιδιωτικοποιήσεις και την αύξηση στον ΦΠΑ, διαπιστώνω ότι η «διπλή επαναστατική τακτική» έχει κάνει άλματα…
Πάλιωσε η υπόθεση Παναρίτη, αλλά δεν μπορώ να μην την σχολιάσω. Μέχρι και ο Δ. Παπαδημούλης εξεγέρθηκε (μέσω Twitter πάντα) για την επιλογή της, ενώ ακολούθησε ακόμα ένας… άτεγκτος σε αυτά τα θέματα, ο Ν. Παππάς (retweet-άρονταςΠαπαδημούλη). Ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης, Σπύρος Σαγιάς, γνωστός επίσης για τις… ριζοσπαστικές απόψεις του, έκανε δηλώσεις για το θέμα, λέγοντας ανοιχτά αυτό που οι άλλοι απέφευγαν αλλά υπονοούσαν σαφώς: Ότι, δηλαδή, φταίει ο Βαρουφάκης που την επέβαλε με το ζόρι. Την ίδια στιγμή, «κύκλοι της κυβέρνησης» παραδέχονταν ότι η απόφαση πάρθηκε συλλογικά, αλλά και η ίδια η Παναρίτη στην επιστολή της ευχαριστεί τον πρωθυπουργό για την εμπιστοσύνη του…
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Την υποκρισία ή τα «συντροφικά» μαχαιρώματα; Ή μήπως ότι ακόμα και οι υγιείς αντιδράσεις στην επιλογή αυτή έγιναν αντικείμενο αξιοποίησης από όσους συμμετέχουν σε ένα καθόλου υγιές παιχνίδι εσωτερικών συσχετισμών; Για αυτό, σύντροφοι ΣΥΡΙΖΑίοι της βάσης, χρειάζεται καθολική αμφισβήτηση του τρόπου που πορευόμαστε ώς τώρα.
Πάντως, ο Γιάνης δεν ξέρω για πόσο καιρό θα συμμετέχει στο project «υπουργός Οικονομικών 2015», αλλά αυτή τη φορά το τερμάτισε! Με άρθρο του, καλεί την Μέρκελ να ακολουθήσει το παράδειγμα της ιστορικής ομιλίας του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Τζέιμς Μπερνς, που το 1946 υποστήριξε την απόφαση των ΗΠΑ να ενισχύσουν τη μεταπολεμική Γερμανία. Να έρθει, λέει ο Βαρουφάκης, η καγκελάριος και να κάνει μερικές «ομιλίες ελπίδας» σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη ή και σε άλλες μικρότερες πόλεις, όπως οι Scorpions. «Ελάτε στην κεντρική πλατεία του χωριού, θα μιλήσει η καγκελάριος…». Πάντως, αν το κάνουμε, έχω έτοιμη πρόταση και για τίτλο: Η ελπίδα έρχεται…
Από τον Δρόμο της Αριστεράς
http://sioualtec.blogspot.gr
