Κλείνουν σήμερα –24/5/2022– τρεις μήνες πολέμου στην Ουκρανία και αναφερόμαστε πλέον σε ένα τεράστιας σημασίας θέμα, αυτό του δηλητηριώδους ρατσισμού εναντίον των Ρώσων και οι αντιδράσεις – που θα έπρεπε να υπάρχουν – των «επαγγελματιών του αντι/ρατσισμού» στη χώρα μας αλλά και διεθνώς.
Μετά τις κυρώσεις οικονομικού χαρακτήρα εναντίον της Ρωσίας που ήδη ξεπέρασαν τις 10.000 (!) από το 2014, πάμπολλες κυρώσεις αφορούν ακύρωση αθλητικών εκδηλώσεων, καλλιτεχνικών παραστάσεων με παγκοσμίου φήμης μπαλέτα και θέατρα – π.χ. Θέατρο Μπολσόι – αλλά και ακυρώσεις προσκλήσεων σε ομάδες καλλιτεχνών και ανθρώπων του πνεύματος όλων των κατηγοριών, επιβάλλοντας έτσι ένα αληθινό «πέπλο σκότους» σε ό,τι είναι ρωσικό και γενικότερα σε ό,τι αναφέρεται στην Ρωσία. Φθάσαμε στο σημείο η ανεκδιήγητη Ελληνίδα Υπουργός Πολιτισμού να ακυρώνει παραστάσεις Ρωσικών μπαλέτων αλλά και οποιαδήποτε πρόσκληση, εκδήλωση ή άφιξη εκπροσώπων του πλουσιότατου Ρωσικού Πολιτισμού δηλαδή μιας χώρας που έδωσε τιτάνες στο παγκόσμιο πολιτιστικό στερέωμα και ονόματα όπως του Τσαϊκόφσκι, Προκόπιεφ, Σοστακόβιτς, Πούσκιν, Τολστόι, Τσέχωφ, Ντοστογιέφσκι κλπ. Εκπροσώπων δηλαδή της υψηλότερης ποιοτικά λογοτεχνίας του πλανήτη και μουσικής καλλιτεχνίας άφθαστου επιπέδου και ασύλληπτης λεπτότητας και αισθητικής !
Και όλα αυτά γιατί οι εκπρόσωποι είναι «Ρώσοι» και «Ρωσίδες» δηλαδή εκπροσωπούν την μεγαλύτερη σε έκταση χώρα του πλανήτη και μια από τις πλουσιότερες χώρες της παγκόσμιας ιστορίας σε πολιτισμό ήτοι τέχνη, επιστήμη, πολιτιστικά επιτεύγματα κλπ. Φυσικά για τους εκπρόσωπους της Αμερικανο/Ευρώπης – δηλαδή της λεγομένης «Δύσης» που ουσιαστικά δεν υφίσταται– όλα τα παραπάνω αποτελούν «λεπτομέρειες» και «ψιλά γράμματα» εφόσον ο στόχος είναι όχι μόνο η «μετασοβιετική» Ρωσία αλλά και η Σοβιετική Ένωση και γενικότερα οτιδήποτε αναφέρεται στη Ρωσία είτε με την προ–σοβιετική ή μετα–σοβιετική εκδοχή αλλά και με την πολύ–συκοφαντημένη Σοβιετική περίοδο. Ο απόλυτος στόχος αυτής της θρησκευτικού τύπου προπαγάνδας που θυμίζει Ιερά Εξέταση και την σκοτεινότερη περίοδο του Μακαρθισμού είναι να συκοφαντήσει, να εξευτελιστεί και γελοιοποιηθεί, ει δυνατόν να εξαϋλωθεί, οτιδήποτε Ρωσικό, οποιασδήποτε ιστορικής περιόδου των Ρώσων.
Το ίδιο αφορούν και τα στρατιωτικά ρεπορτάζ ασύστολων ψευδολογιών και τερατώδους προπαγάνδας των Αμερικανο/Ευρωπαίων περί «στρατιωτικής ήττας των Ρώσων(!)» – όταν έχουν καταλάβει περίπου το 28–30% της Ουκρανίας, «απρόβλεπτης αντίστασης των Ουκρανών» – όταν εφοδιάζονται ήδη με 5–10 δις ευρώ αξίας οπλικών συστημάτων και «βοήθεια» 40 δις οικονομικού χαρακτήρα από την Αμερικανική Κυβέρνηση– αλλά και ανοησίες του στυλ «άρρωστος ο Πούτιν», «στριμωγμένος» ο Πούτιν και άλλα πολλά και οι οποίες διοχετεύονται σωρηδόν στις κρετινοποιημένες μάζες των Αμερικανο/Ευρωπαίων τηλεθεατών, επεξεργασμένες και κατευθυνόμενες από τα μεγαθήρια του Αμερικανικού τηλεοπτικού καπιταλισμού, συνηθισμένα άλλωστε στην «ψυχολογική δηλητηρίαση» και «εγκεφαλική ηλιθιοποίηση» εδώ και πολλές δεκαετίες (Ποιος λησμονεί τα Αμερικανικά παραμύθια για τα «χημικά όπλα του Χουσεΐν» στο Ιράκ και τα οποία φυσικά δεν ανευρέθηκαν ποτέ! Απλούστατα δεν υπήρχαν).
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ρατσισμό του αισχίστου είδους, ένα ρατσισμό που εάν τον αποκόψουμε από τις συγκεκριμένες συνιστώσες του – πολιτιστικός ρατσισμός, οικονομικός ρατσισμός κλπ. – ουσιαστικά συμποσούται σε έναν «ρατσισμό par excellence», φυλετικού και εθνολογικού τύπου που θυμίζει τις σκοτεινότερες περιόδους της Αμερικάνικης Ιστορίας –Εξόντωση Ινδιάνων, Κου/Κλουξ/Κλαν, Αμερικάνικος Νότος με Λιντσαρίσματα των Μαύρων, κάψιμο μαγισσών του Σάλεμ κλπ., όλα δηλαδή όσα αποτελούν την Προτεσταντική σφραγίδα του «Αμερικανισμού»– αλλά και του Ευρωπαϊσμού, με αποκορύφωμα το οργανωμένο έγκλημα γενοκτονίας λαών από τους Γερμανούς Ναζί μέσω των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Εάν οι Αμερικανο/Ευρωπαίοι βοηθώντας σκανδαλωδώς την συνέχιση του πολέμου, θέλουν να «βουτήξουν» και άλλο τα χέρια τους στο αίμα δεν χρειάζεται να «αγχώνονται». Η Ιστορία τους είναι γεμάτη κατακτητικούς πολέμους, βάρβαρη αποικιοκρατία, απίστευτες αιματοχυσίες αθώων με εκατομμύρια νεκρούς να «στολίζουν» το νεκρικό κρεβάτι του Αμερικανο/Ευρωπαϊκού «Πολιτισμού»! Μόνο στον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έχουμε συνολικά 70 εκατομμύρια νεκρούς, χωρίς να αναφέρουμε τα δεκάδες και εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρούς των προηγουμένων πολέμων και κυρίως της περιόδου της Αποικιοκρατίας.
Αυτόν λοιπόν τον χυδαίο και τερατώδη ρατσισμό που θέλει να δημιουργήσει «πάση θυσία» αντιπάθεια και απέχθεια, αηδία και αγανάκτηση απέναντι σε κάθε τι ρωσικό, θυμίζει τις χειρότερες περιόδους των Ναζιστικών αντι–σημιτικών πογκρόμ όπως και τις φρικαλεότερες περιόδους των Αμερικάνικων πογκρόμ εναντίον των Κορεατών και Βιετναμέζων όταν οι λαοί αυτοί τους πολέμησαν γενναία και τους νίκησαν! Ειδικότερα η προπαγάνδα των Αμερικανών βασίζεται σε μια ατέρμονη σειρά τερατωδών ψευδολογιών, απευθυνόμενη σε ένα ανημέρωτο, αμόρφωτο και επιρρεπές στην ηλιθιότητα τηλεοπτικό κοινό, αυτό των Αμερικανών πολιτών. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν απίστευτα τοξικό ρατσισμό με μακροπρόθεσμα απρόβλεπτες αρνητικές συνέπειες όχι μόνο για τις σχέσεις μεταξύ των περισσότερων κρατών και της Ρωσίας αλλά και για τους ίδιους τους Αμερικανο/Ευρωπαϊκούς λαούς που πιστεύοντας τα ίδια τους τα ψέματα – σύμπτωμα αδιαμφισβήτητης «παρανοϊκής ψυχοπάθειας» και «παραληρηματικής σχιζοφρένειας» – είναι «πρόθυμο κρέας για τα κανόνια» των ΗΠΑ δηλαδή για οποιονδήποτε πόλεμο αποφασίσουν οι Αμερικανοί!
Έχοντας προετοιμάσει τους λαούς ακόμη και για Πυρηνικό Πόλεμο (!), οι Αμερικανο/Ευρωπαίοι δημιουργούν ένα θανατολάγνο εφαλτήριο «δικαιολογίας» ενός Πυρηνικού Ολέθρου, πέρα από όλα τα «συμπαρομαρτούντα» της πολιτικής τους, δηλαδή οικονομική κρίση των Αμερικανο/Ευρωπαίων λόγω οικονομικών κυρώσεων, εμπάργκο ρωσικού αερίου/πετρελαίου και πρώτων υλών και η οποία πλήττει κυρίως τα μεσαία και φτωχότερα στρώματα, όπως και του τεράστιου κίνδυνου επισιτιστικής κρίσης λόγω εμπάργκο του ρωσικού σιταριού/καλαμποκιού/αζωτούχων λιπασμάτων και η οποία πλήττει κατά πρώτο λόγο τους φτωχούς λαούς της Αφρικής και της Ασίας.
Απέναντι σε αυτή την «σχιζοφρένεια πλύσης εγκεφάλου» και «τηλεοπτικού φασισμού», ποια είναι τελικά η αντίδραση των λαών, των εκπροσώπων τους ή των «επαγγελματιών του αντι/ρατσισμού», αυτών δηλαδή που έχουν ανάγει τους ΛΟΑΤΚΙ σε ημίθεο, την λεγομένη «ομοφοβία» σε έγκλημα καθοσιώσεως και την «ισλαμοφοβία» σε εσχάτη προδοσία; Που είναι λοιπόν όλοι αυτοί οι κύριοι αλλά και οι κυρίες του #Metoo που βλέπουν «σεξουαλική παρενόχληση» ακόμη και στην εποχή του Χαμουραμπί; Που είναι οι διαμαρτυρόμενοι Ισραηλινοί που «επαναστατούν» ακόμη και για μια ασήμαντη περίπτωση αντι–σημιτισμού; Που είναι το ΚΕΕΡΦΑ και οι «επαγγελματίες προστάτες» των προσφύγων από την Συρία ή το Αφγανιστάν; Που είναι οι ακτιβιστές του κινήματος Βlack Lives Matter που βλέπουν παντού ρατσισμό εναντίον των Αφροαμερικανών; Που είναι το «Φιλελευθεριάτο» του έξαλλου Κέντρου και των «Φιλελεύθερων Sites» – ας μην αναφέρουμε ονόματα, τους γνωρίζουμε τους κυρίους – αλλά και που είναι οι εκπρόσωποι των Κουρδικών και Ποντιακών Οργανώσεων να διαμαρτυρηθούν για αυτό το «Διονυσιακό γλέντι αντι–ρωσικής προπαγάνδας»; Αλλά και που είναι οι εκπρόσωποι των συλλόγων Αφρικανών και Ασιατών στη χώρα μας να διαμαρτυρηθούν για το αντι/ρωσικό όργιο; Δεν πήραν οι πατρίδες τους– ειδικά των Αφρικανών – μεγάλα ποσά οικονομικής βοήθειας, τεχνικών έργων, δωρεάν σπουδών στα Πανεπιστήμια από την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση;
Ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι ατέλειωτος, τεράστιος και «γεμάτος ενοχές», έτσι δεν είναι; Όσο μεγαλώνει ο κατάλογος τόσο οι ενοχές θα αυξάνονται, οι ευθύνες θα πολλαπλασιάζονται και η καταδίκη της Ιστορίας θα γίνεται όλο και πιο αμείλικτη. Και φυσικά αναφερόμαστε στο «ανθρώπινο γένος» γιατί μόνο οι άνθρωποι έχουν αξιακό σύστημα, ενοχές, τύψεις και Ερινύες που τιμωρούν! Μόνο όσοι ανήκουν στο ανθρώπινο είδος έχουν παρόμοιες ευαισθησίες και «χορδές ψυχολογικής λεπτότητας».
Σε μια εποχή «εγκεφαλικής εξαΰλωσης» και «εξαθλίωσης χαρακτήρα», σε μια περίοδο της Ιστορίας που είναι ταυτισμένη με την Παρακμή και τον εκφυλισμό της λεγομένης «Δύσης» δηλαδή των Αμερικανο/Ευρωπαίων, σε μια παρόμοια λοιπόν εποχή που οι «Ηθικές Αξίες» μετατράπηκαν σε «Χρηματιστηριακές Αξίες με δείκτη Dow Jones», οι προσωπικότητες έγιναν «Περσόνες» και οι χαρακτήρες μεταλλάχθηκαν σε καταναλωτές, οι πολίτες έγιναν οπαδοί και οι μορφωμένοι χωρίς εισαγωγικά αντικαταστάθηκαν από τους «πτυχιούχους» οι δε λαϊκοί άνθρωποι μετεξελίχθηκαν σε «μούμιες που δεν μιλάνε», η νεολαία «προήχθη» σε νέους ανθρώπους που «δεν σκέφτονται, όμως στέλνουν SMS», βλέπουν Netflix και κυκλοφορούν με ένα manual της Πολιτικής Ορθότητας «υπομάλης», οι δε καλλιτέχνες δεν «πολυμιλάνε» τώρα τελευταία και μαζί με τους «Ανθρώπους του Πνεύματος» και ειδικότερα τους Πανεπιστημιακούς που αποτελούν το «επίλεκτο τάγμα» τους, «βάρεσαν» ένα σιωπητήριο γεμάτο ενοχές και τύψεις, αποδεχόμενοι την πραγματικότητα και τις «θανατηφόρες τάσεις» της, αυτές ενός πολύ πιθανού Πυρηνικού Εφιάλτη.
Όλοι οι παραπάνω αξιότιμοι και σεβαστοί κύριοι, επισφραγίζοντας με την ζωώδη απάθειά τους την «ρατσιστική φτωχοποίηση» ενός λαού, των Ρώσων, αποδεχόμενοι νοοτροπίες Κου/Κλουξ/Κλαν εναντίον ενός πολύ μεγάλου λαού και συμμετέχοντας – συνειδητά η ασυνείδητα– στο «Μηντιακό Φαγοπότι» εξαΰλωσης εγκεφάλων μέσω της Αμερικάνικης Προπαγάνδας, αναλαμβάνουν την ευθύνη στην δημιουργία ενός «Ημι–ανθρώπινου είδους», ενός δηλαδή «όντος» μεταξύ Ζωικού Βασίλειου και Ανθρωπίνου Είδους, ενός «Μετα–Ανθρώπου» που θα χειραγωγείται εύκολα, θα κατευθύνεται ακόμη ευκολότερα και που θα αποτελέσει την «πρώτη ύλη», την «καύσιμη ύλη» αναλώσιμων «ανθρώπων» για τους μελλοντικούς πολέμους και ειδικότερα τους Πυρηνικούς.
Όποιος σιωπά, δεν είναι μόνο ένοχος αλλά και συνένοχος. Όσοι δεν διαμαρτύρονται κατά του φασίζοντος αντι–ρωσικού ρατσισμού, συμμετέχουν στον ερχομό της Βαλπουργίας Νύχτας (Walpurgisnacht), αυτής που λάτρευαν οι παγανιστικοί γερμανικοί λαοί και στη διάρκεια της οποίας οι Μάγισσες έκαναν όργια με τον Βελζεβούλη, τον Σατανά. Μιας Βαλπουργίας Νύχτας που προαναγγέλλει τον Πυρηνικό Όλεθρο. Σε αυτή όμως την περίπτωση δεν θα πρόκειται για «Παγανιστική Μυθολογία» αλλά για μοιραία κατάληξη του Ανθρώπου γιατί οι Μάγισσες και ο Λούσιφερ δεν θα χορεύουν «φαντασιακά» αλλά πάνω στα ερείπια του Ανθρωπίνου Πλανήτη.
Το ερώτημα που πλανάται λοιπόν δεν είναι απλά «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!» (Hic Rhodus, hic Salta!). To αληθινό δίλημμα είναι «Διατήρηση της Ανθρώπινης Ζωής ή Βαλπουργία Νύχτα Πυρηνικού Ολέθρου»; Αφορά όλους μας και δεν εξαιρείται κανένας από μας!
Ηλίας Παπαναστασίου
