Με πάνω από 6 εκατομμύρια κατασχετήρια, αλλά και με εκατοντάδες εκατομμύρια τηλεφωνήματα, email και ειδοποιητήρια μέσω ταχυδρομείου, «βομβάρδισαν» στα χρόνια του τρίτου Μνημονίου του ΣΥΡΙΖΑ η εφορία και τα ασφαλιστικά Ταμεία. Και μπορεί οι ηλεκτρονικές κατασχέσεις να πάτησαν «φρένο» το 2018, όπως λέει η ΑΑΔΕ, όμως οι τραπεζικοί λογαριασμοί οφειλετών αδειάζουν ταχύτερα από ποτέ.
Τόση είναι η «πρεμούρα» που δείχνουν τα δικαστικά τμήματα των ΔΟΥ για να στείλουν προειδοποιητικές επιστολές στους οφειλέτες (που είναι το πρώτο και αναγκαίο από τον νόμο βήμα πριν από την κατάσχεση) που έφτασαν να τα αποστέλλουν ακόμα και …χωρίς φάκελο!
Όπως αποκάλυψε η δικηγόρος της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών κυρία Σύλβια Φιλιππάκη, κάθε συστημική τράπεζα έχει κληθεί από το 2015 να διεκπεραιώσει περίπου 1.500.000 κατασχετήρια (ηλεκτρονικά και χειρόγραφα) για λογαριασμό του δημοσίου. Αυτό σημαίνει ότι και οι τέσσερις συστημικές τράπεζες έχουν εκτελέσει 6.000.000 κατασχετήρια στα 4 χρόνια διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Από το 2015 μέχρι και το Μάιο του 2018 οι εφορίες (πρώην ΓΓΔΕ και νυν ΑΑΔΕ) προχώρησαν σε 4,85 εκατομμύρια κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών. Το 2015 έγιναν περίπου 650.000 κατασχέσεις, το 2016 διπλασιάστηκαν σε 1.300.000, το 2017 εκτοξεύτηκαν σε 1,7 εκατ. ενώ στο πρώτο πεντάμηνο του έτους οι κατασχέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμού άγγιξαν τα 1,2 εκατομμύρια.
Η ΑΑΔΕ έχει δώσει εντολή να μην εκτελούνται κατασχέσεις λογαριασμών για χρέη κάτω των 500 ευρώ, παρά μόνον γραπτές και τηλεφωνικές οχλήσεις. Ωστόσο: 2.316.643 μικρο-οφειλέτες εμφανίζονται (αθροιστικά) να έχουν «παλαιά» (προ του 2018) και «νέα» ληξιπρόθεσμα χρέη στην εφορία, από 0,1 έως 3.000 ευρώ. Και υφίστανται κατασχέσεις επειδή "έχουν αλλά δεν θέλουν να πληρώσουν" χρέη μόλις 500 ή 600 ευρώ και έως 3.000 ευρώ το πολύ, από όλους αυτούς το δημόσιο κατάφερε και εισέπραξε συνολικά 458.692.626 ευρώ.
_________
Ημερίδα με θέμα «Κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών για οφειλές προς το δημόσιο» διοργάνωσε ο Συνήγορος του Πολίτη τη Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2018, με αφορμή την παρουσίαση της σχετικής ειδικής έκθεσης της Ανεξάρτητης Αρχής.
Η περιπτωσιολογία που παρουσιάζεται στην ειδική έκθεση οδηγεί στην εξαγωγή των ακόλουθων συμπερασμάτων:
α. Η παρεμπόδιση της αυτόματης και αυτοδίκαιης προστασίας του άρθρου 31 του ΚΕΔΕ στα εισοδήματα από μισθούς, συντάξεις και ασφαλιστικά βοηθήματα με την ανάδειξη της διαδικασίας γνωστοποίησης του ακατάσχετου λογαριασμού στη φορολογική διοίκηση, από διαδικαστική προϋπόθεση σε ουσιαστική προϋπόθεση, δυναμιτίζει τον σκοπό του νομοθέτη για προστασία των μισθοσυντήρητων φορολογούμενων.
β. Η δικαστική προστασία, είτε με τη μορφή της προσωρινής δικαστικής προστασίας (αναστολή εκτέλεσης κατάσχεσης, αναστολή καταδιωκτικών μέτρων) είτε με τη μορφή της υπαγωγής σε διαδικασία διαγραφής οφειλών λόγω οικονομικής αδυναμίας, αποδεικνύεται δύσχρηστη και αναποτελεσματική.
γ. Τόσο οι ίδιοι οι οφειλέτες του δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, όσο και οι κληρονόμοι τους ή τα φυσικά πρόσωπα αλληλεγγύως ευθυνόμενα με νομικά πρόσωπα που έχουν παύσει να υφίστανται, συχνά αιφνιδιάζονται από τη διαδικασία κατάσχεσης, την οποία πληροφορούνται όταν επιχειρούν πρόσβαση στις καταθέσεις τους. Αυτό συμβαίνει είτε επειδή το κατασχετήριο δεν κοινοποιείται στον οφειλέτη, πράγμα που κρίθηκε ως συνταγματικά ανεκτό από το ΣτΕ, είτε γιατί η φορολογική ή η κοινωνικοασφαλιστική διοίκηση συσχετίζει τις οφειλές των εκλιπόντων φυσικών προσώπων ή των λυθέντων νομικών προσώπων με τους ήδη μη υφιστάμενους ΑΦΜ τους, και όταν, εν συνεχεία, προβεί σε λήψη καταδιωκτικών μέτρων, τότε τα στρέφει κατά των κληρονόμων και των αλληλλεγγύως ευθυνόμενων φυσικών προσώπων, τα οποία ωστόσο ουδέποτε είχε ενημερώσει για τις οφειλές αυτές. Μάλιστα, παρατηρούνται περιπτώσεις υπερείσπραξης απαιτήσεων φορέων κοινωνικής ασφάλισης στο πλαίσιο της αναγκαστικής είσπραξης στα χέρια πιστωτικών ιδρυμάτων, λόγω τού ότι κατά την ακολουθούμενη ηλεκτρονική διαδικασία κοινοποίησης των κατασχετηρίων από το ΚΕΑΟ προς τα πιστωτικά ιδρύματα, δεν έχει προβλεφθεί τρόπος ελέγχου, σχετικά με το αν το ποσό που δεσμεύεται σε μία τράπεζα όπου τηρεί λογαριασμό ο οφειλέτης έχει ήδη δεσμευθεί και αποδοθεί στο ΚΕΑΟ από άλλη τράπεζα.
δ. Τα σφάλματα τα οποία εμφιλοχωρούν στη διαδικασία, είτε με την μορφή αριθμητικού λάθους, είτε με την μορφή καθυστέρησης ευθυγράμμισης με τροποποιήσεις της νομοθεσίας, συχνά δεν διορθώνονται παρά μόνο με προσφυγή στην δικαιοσύνη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον φορολογούμενο.
ε. Ακόμη και εάν υπάρξει παραδοχή ενός σφάλματος, η φορολογική ή η κοινωνικοασφαλιστική διοίκηση δεν επιστρέφει στους πολίτες τα εξ αυτού παρακρατηθέντα ποσά, αλλά τα συμψηφίζει με υπάρχουσες οφειλές.
στ. Τα προνοιακά επιδόματα και ασφαλιστικά βοηθήματα δεν τυγχάνουν συνολικής και ενιαίας προστασίας, αλλά κατατρύχονται από αποσπασματική πολυνομοθεσία, που συχνά οδηγεί στην κατάσχεσή τους, με μεγάλη δυσκολία στην επιστροφή των χρημάτων στις ευάλωτες ομάδες προς τις οποίες απευθύνονται.
ζ. Οι αγροτικές επιδοτήσεις, παρά την κατηγορηματική διαβεβαίωση του ενωσιακού δικαίου ότι καταβάλλονται στο ακέραιο στους δικαιούχους, καταλήγουν σε πλείστες περιπτώσεις να μην φθάνουν στα χέρια των αγροτών οφειλετών του δημοσίου, λόγω μη θέσπισης ρητής διάταξης περί ακατασχέτου στην ελληνική νομοθεσία, και διχογνωμίας και μετάθεσης ευθύνης μεταξύ των φορέων, ως προς την διαβεβαίωση περί του ακατασχέτου.
«Η υπέρμετρη χρήση καταδιωκτικών μέτρων, κυρίως σε βάρος των οικονομικά αλλά και κοινωνικά πλέον ευάλωτων ομάδων, δηλαδή των μισθοσυντήρητων, των συνταξιούχων, των αγροτών, των ΑμεΑ, των φοιτητών, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των οποίων η οικονομική αντοχή έχει εξαντληθεί από την μακρόχρονη οικονομική κρίση, δεν πρόκειται να επιλύσει ουσιαστικά την χαμηλή εισπραξιμότητα των δημοσίων εσόδων. Η Πολιτεία οφείλει να διερευνήσει και να να δείξει λύσεις που θα δώσουν στους φορολογούμενους τη δυνατότητα να αυξήσουν τα εισοδήματά τους, μέσα σε ένα κλίμα ανάπτυξης και οικονομικής ασφάλειας, ώστε να δύνανται εν τοις πράγμασι να αποπληρώσουν τις οφειλές τους. Και τότε θα το πράξουν»καταλήγει στην ειδική έκθεσή του ο Συνήγορος του Πολίτη.
ergasianet.gr
