«Πρέπει να μπει στην ατζέντα μας να πάρουμε το 17% από τα υπέρ να το πάμε στο υπερταμείο, ούτως ώστε να διασφαλιστεί ο δημόσιος χαρακτήρας και ό,τι συνεπάγεται αυτό. Ο κ. Σταθάκης εκείνο που πέτυχε είναι ότι στο σχήμα το επενδυτικό το οποίο θα υπάρχει, αν θα υπάρξει και όποτε θα υπάρξει, είναι σε διαπραγμάτευση, φυσικά η ΔΕΗ δεν μπορεί να μπει αλλά μπορούν να συμμετάσχουν και η Περιφέρεια, αλλά και σχήματα δημόσιου συμφέροντος.
Εγώ θα στηρίξω την απόφαση της κυβέρνησης, δεν το κρύβω, αλλά έχω τα ερωτηματικά, έχω το σφίξιμο της καρδιάς, έχω το σφίξιμο του στομαχιού που το έχουμε όλοι οι αριστεροί που έχουμε μια διαδρομή 30-40 χρόνια μέσα στην αριστερά. Δηλαδή κάτι παίρνουν από τα σωθικά μας αυτές οι αποφάσεις, αλλά παρόλα αυτά είμαι μάχιμος. Διαφορετικά θα έπρεπε να πάω στο Άγιον Όρος για μοναχός».
Όσα διαβάσατε παραπάνω είναι δηλώσεις του βουλευτή Φλώρινας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Σέλτσα σε ραδιοφωνικό σταθμό με αφορμή τις μονάδες της ΔΕΗ που η κυβέρνηση βγάζει στο σφυρί. Θα ήμουν ο τελευταίος που θα πρότεινα στον βουλευτή να γίνει μοναχός. Όταν όμως διαπιστώνει ότι η κυβέρνηση σε ένα τόσο σοβαρό θέμα κάνει τα αντίθετα από όσα έχει υποσχεθεί και δεσμευτεί, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να παραμείνει μάχιμος όπως δηλώνει.
Μπορεί να καταψηφίσει τη σχετική ρύθμιση. Μπορεί να παραιτηθεί για να μην ψηφίσει και να συνταχτεί με τους εργαζόμενους και τους κατοίκους. Από πού προκύπτει ότι μάχιμος στην πολιτική είναι αυτός που παραμένει βουλευτής. Τόσα χρόνια στην αριστερά μάχιμος δεν ήταν; Είχε βουλευτικό αξίωμα για να μάχεται πολιτικά;
Ο Κώστας Σέλτσας σφίγγει την καρδιά του για να παραμείνει βουλευτής και να ψηφίζει μέτρα που ρημάζουν τη ζωή των ανθρώπων. Από αυτό θα κριθεί και όχι από το σφίξιμο της καρδιάς του. Ωστόσο και σε αυτό το θέμα υπάρχει μια εξαπάτηση της κοινής γνώμης και ειδικά των εργαζόμενων στη ΔΕΗ.
Υποστηρίζει η κυβέρνηση και μαζί της ο συγκεκριμένος βουλευτής πως οι ρυθμίσεις που εισάγονται για την πώληση κομματιών της επιχείρησης δεν αποτελούν μνημονιακή δέσμευση αλλά ευθυγράμμιση της χώρας με ευρωπαϊκές οδηγίες που ισχύουν εδώ και είκοσι χρόνια. Άρα είναι απαραίτητες. Αφού είναι έτσι, μπορεί να μας πει ο κ. Σέλτσας γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρωθυπουργός έλεγαν στους εργαζόμενους ότι δεν πρόκειται να πουληθεί η ΔΕΗ; Αγνοούσαν τις κοινοτικές οδηγίες ή απλά κορόιδευαν; Αυτά είναι ερωτήματα για να σφίγγεται το στομάχι και σε αυτά δεν δίνεται απάντηση.
Δυστυχώς υπάρχουν βουλευτές που ξεπερνούν τα στομαχικά άλγη και ψηφίζουν κατά συρροή μέτρα τα οποία πάνε κόντρα στις αρχές, τις θέσεις και τη συνείδησή τους. Αν έκαναν την επιλογή να μην πάνε κόντρα στη συνείδηση τους δεν θα είχαν στομαχόπονο και θα κυκλοφορούσαν με το κεφάλι ψηλά ανάμεσα σε όσους ρημάζουν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές. Προτιμούν όμως, ανάμεσα σε άλλα, να «πονάνε στο στομάχι» και να ανακουφίζονται στην τσέπη…
