Ομολογία του Νάσου Αθανασίου για το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης
Νάσος Αθανασίου βουλευτής Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ, στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Μαζί Σαββατοκύριακο»:
θα ψηφίσω και με τα δυο μου χέρια διότι νιώθω ότι σώζω τη χώρα μου. Αυτή η συμφωνία έχει 2 τομές που ζητούσε το ΔΝΤ, στις οποίες λόγω των αντίμετρων συμβιβαστήκαμε. Μία τομή είναι στους συνταξιούχους, μειώνεται η συνταξιοδοτική δαπάνη, η άλλη τομή είναι στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Αυτές τις 2 μεταρρυθμίσεις μόνο ο Τσίπρας θα μπορούσε να τις κάνει, τέλος!
Η δήλωση αυτή δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ομολογία για το ρόλο που παίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση και ποιους εξυπηρετούν.
Οι προηγούμενοι σε πέντε χρόνια είχαν ψηφίσει δύο μνημόνια αλλά τα είχαν εφαρμόσει μισά γιατί από τις κοινωνικές αντιδράσεις και την αντίσταση του κόσμου δεν μπορούσαν να τα ολοκληρώσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε 1,5 χρόνο, από τις 20 Σεπτέμβρη 2015 και μετά ανέλαβε να ολοκληρώσει τα δύο καταστροφικά όπως τα χαρακτήριζε μνημόνια, που θα καταργούσε, ψήφισε το 3ο, ξεπούλησε τα φιλέτα αεροδρόμια-λιμάνια – σιδηροδρόμους- ΔΕΗ-ενέργεια-Ελληνικό και ετοιμάζει την εκχώρηση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας και των στρατηγικών υποδομών του κράτους, για να αφαιρέσει κάθε δυνατότητα οικονομικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας μας στο μέλλον.
Επαίρεται έτσι ψυχρά ότι τη μείωση του αφορολόγητου και την ισοπέδωση των συντάξεων μόνο ο Τσίπρας θα μπορούσε να την κάνει. Ομολογεί ότι τα υπόλοιπα που λένε και οι διαβεβαιώσεις που δίνουν στον κόσμο, είναι στα πλαίσια χειραγώγησης και εκτόνωσης της οργής και των αντιδράσεών του. Ομολογεί ότι αυτά που θα ψηφίσουν είναι καταστροφικά και υπερηφανεύεται για την επιδεξιότητα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού να παραμυθιάζουν και να αφοπλίζουν το λαό.
Την άγρια, εγκληματική, ισοπεδωτική, ταξική επίθεση σε βάρος των πιο αδυνάμων στρωμάτων της κοινωνίας, την ονομάζουν τομή και μεταρρύθμιση.Ίδια φρασεολογία με τους προηγούμενους, σύμφωνα με τα σεμινάρια που είχε κάνει το Δ.Ν.Τ. στους εκπροσώπους του μιντιακού κατεστημένου, όπως είχε αποκαλύψει ο Π. Ρουμελιώτης στην Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος της Βουλής. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας όπως λέει ο Κος Αθανασίου είναι ικανότεροι.
Θα τις ψηφίσει με τα δυο του χέρια όπως λέει γιατί νιώθει πως σώζει τη χώρα του. Πατρίδα του προφανώς είναι οι τραπεζίτες, τα ολιγοπώλια, οι τοκογλύφοι και οι σύγχρονοι αποικιοκράτες. Οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι επισφαλώς εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι, οι μικρομαγαζάτορες, οι εμποροϋπάλληλοι, η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας που πλήττονται από το 4ο μνημόνιο που θα ψηφίσουν, δεν είναι πατρίδα του. Δεν είναι πατρίδα του αυτοί που με το κόψιμο των συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου οδηγούνται πλέον σε βέβαιο θάνατο. Πατρίδα του είναι τα funds και τα κοράκια που θα αρπάζουν τα σπίτια με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς σ’ αυτούς που πλήττονται από τα μέτρα που θα ψηφίσουν και δεν θα μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους σε τράπεζες, κράτος, ασφαλιστικά ταμεία, δήμους και ιδιώτες.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο Αμερικανός πρέσβης Geoffrey Pyatt, που έφερε σε πέρας το φασιστικό, ψυχροπολεμικό, φιλοαμερικανικό πραξικόπημα στην Ουκρανία, έπλεξε το εγκώμιο της κυβέρνησης στο βήμα της Κυριακής (7/5) και δήλωσε ότι η Ελλάδα θα πλεύσει σε ήρεμα νερά για περίπου δύο χρόνια. Πλήρης στήριξη στην κυβέρνηση για την ολοκλήρωση της κυβερνητικής της θητείας. Δεν είναι κορόιδα, τη δουλειά τους κάνουν.
Η ομολογία του Νάσου Αθανασίου δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης των επιδιώξεων της κυβέρνησης. Οι χιλιάδες αγωνιστές των προηγούμενων χρόνων που αντιστάθηκαν στους δρόμους και στις πλατείες στις μνημονιακές κυβερνήσεις ΠΑ.ΣΟ.Κ.-Ν.Δ.-ΔΗΜΑΡ, που αντιμετώπισαν την άγρια καταστολή, ο λαός που έχει πληγεί από τις μνημονιακές πολιτικές, δεν έχουν τίποτα να περιμένουν πλέον από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. όπως δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από ΑΝ.ΕΛ.- Ν.Δ.- ΔΗ.ΣΥ- ΠΟΤΑΜΙ- ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ και το ναζιστικό τέρας της Χ.Α.. Μαζί τα ψήφισαν την ίδια πολιτική υποστηρίζουν και ανταγωνίζονται για το ποιος είναι ικανότερος να την εφαρμόσει. Η ανοχή έχει τελειώσει, οι προσδοκίες διαψεύσθηκαν. Η αναμονή και η ελπίδα ότι κάτι μπορεί να γίνει που μεταφράζεται τελικά σε απάθεια, τους κάνει πιο επιθετικούς και τόσο αλαζόνες που δεν διστάζουν να ομολογήσουν το έγκλημά τους. Υπάρχει και ο άλλος δρόμος χωρίς μνημόνια, χωρίς λιτότητα, χωρίς ευρώ. Ο δρόμος της εθνικής ανεξαρτησίας, της αξιοπρέπειας και της ελπίδας. Ο δρόμος που δεν χαρίζεται αλλά κατακτιέται.
Τάσος Μαυρόπουλος
Οι προηγούμενοι σε πέντε χρόνια είχαν ψηφίσει δύο μνημόνια αλλά τα είχαν εφαρμόσει μισά γιατί από τις κοινωνικές αντιδράσεις και την αντίσταση του κόσμου δεν μπορούσαν να τα ολοκληρώσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε 1,5 χρόνο, από τις 20 Σεπτέμβρη 2015 και μετά ανέλαβε να ολοκληρώσει τα δύο καταστροφικά όπως τα χαρακτήριζε μνημόνια, που θα καταργούσε, ψήφισε το 3ο, ξεπούλησε τα φιλέτα αεροδρόμια-λιμάνια – σιδηροδρόμους- ΔΕΗ-ενέργεια-Ελληνικό και ετοιμάζει την εκχώρηση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας και των στρατηγικών υποδομών του κράτους, για να αφαιρέσει κάθε δυνατότητα οικονομικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας μας στο μέλλον.
Επαίρεται έτσι ψυχρά ότι τη μείωση του αφορολόγητου και την ισοπέδωση των συντάξεων μόνο ο Τσίπρας θα μπορούσε να την κάνει. Ομολογεί ότι τα υπόλοιπα που λένε και οι διαβεβαιώσεις που δίνουν στον κόσμο, είναι στα πλαίσια χειραγώγησης και εκτόνωσης της οργής και των αντιδράσεών του. Ομολογεί ότι αυτά που θα ψηφίσουν είναι καταστροφικά και υπερηφανεύεται για την επιδεξιότητα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού να παραμυθιάζουν και να αφοπλίζουν το λαό.
Την άγρια, εγκληματική, ισοπεδωτική, ταξική επίθεση σε βάρος των πιο αδυνάμων στρωμάτων της κοινωνίας, την ονομάζουν τομή και μεταρρύθμιση.Ίδια φρασεολογία με τους προηγούμενους, σύμφωνα με τα σεμινάρια που είχε κάνει το Δ.Ν.Τ. στους εκπροσώπους του μιντιακού κατεστημένου, όπως είχε αποκαλύψει ο Π. Ρουμελιώτης στην Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος της Βουλής. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας όπως λέει ο Κος Αθανασίου είναι ικανότεροι.
Θα τις ψηφίσει με τα δυο του χέρια όπως λέει γιατί νιώθει πως σώζει τη χώρα του. Πατρίδα του προφανώς είναι οι τραπεζίτες, τα ολιγοπώλια, οι τοκογλύφοι και οι σύγχρονοι αποικιοκράτες. Οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι επισφαλώς εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι, οι μικρομαγαζάτορες, οι εμποροϋπάλληλοι, η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας που πλήττονται από το 4ο μνημόνιο που θα ψηφίσουν, δεν είναι πατρίδα του. Δεν είναι πατρίδα του αυτοί που με το κόψιμο των συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου οδηγούνται πλέον σε βέβαιο θάνατο. Πατρίδα του είναι τα funds και τα κοράκια που θα αρπάζουν τα σπίτια με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς σ’ αυτούς που πλήττονται από τα μέτρα που θα ψηφίσουν και δεν θα μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους σε τράπεζες, κράτος, ασφαλιστικά ταμεία, δήμους και ιδιώτες.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο Αμερικανός πρέσβης Geoffrey Pyatt, που έφερε σε πέρας το φασιστικό, ψυχροπολεμικό, φιλοαμερικανικό πραξικόπημα στην Ουκρανία, έπλεξε το εγκώμιο της κυβέρνησης στο βήμα της Κυριακής (7/5) και δήλωσε ότι η Ελλάδα θα πλεύσει σε ήρεμα νερά για περίπου δύο χρόνια. Πλήρης στήριξη στην κυβέρνηση για την ολοκλήρωση της κυβερνητικής της θητείας. Δεν είναι κορόιδα, τη δουλειά τους κάνουν.
Η ομολογία του Νάσου Αθανασίου δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης των επιδιώξεων της κυβέρνησης. Οι χιλιάδες αγωνιστές των προηγούμενων χρόνων που αντιστάθηκαν στους δρόμους και στις πλατείες στις μνημονιακές κυβερνήσεις ΠΑ.ΣΟ.Κ.-Ν.Δ.-ΔΗΜΑΡ, που αντιμετώπισαν την άγρια καταστολή, ο λαός που έχει πληγεί από τις μνημονιακές πολιτικές, δεν έχουν τίποτα να περιμένουν πλέον από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. όπως δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από ΑΝ.ΕΛ.- Ν.Δ.- ΔΗ.ΣΥ- ΠΟΤΑΜΙ- ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ και το ναζιστικό τέρας της Χ.Α.. Μαζί τα ψήφισαν την ίδια πολιτική υποστηρίζουν και ανταγωνίζονται για το ποιος είναι ικανότερος να την εφαρμόσει. Η ανοχή έχει τελειώσει, οι προσδοκίες διαψεύσθηκαν. Η αναμονή και η ελπίδα ότι κάτι μπορεί να γίνει που μεταφράζεται τελικά σε απάθεια, τους κάνει πιο επιθετικούς και τόσο αλαζόνες που δεν διστάζουν να ομολογήσουν το έγκλημά τους. Υπάρχει και ο άλλος δρόμος χωρίς μνημόνια, χωρίς λιτότητα, χωρίς ευρώ. Ο δρόμος της εθνικής ανεξαρτησίας, της αξιοπρέπειας και της ελπίδας. Ο δρόμος που δεν χαρίζεται αλλά κατακτιέται.
Τάσος Μαυρόπουλος
