Και έρχεται κάποια ώρα που φευγαλέα περνά απ΄το μυαλό σου το δίλημμα.
"Να φτιάξω τα δόντια μου ή να ψωνίσω τρόφιμα για την οικογένεια."
Λέω φευγαλέα γιατί πάντα προέχει η οικογένεια.
Και βέβαια στην θέση των δοντιών μπορείς να βάλεις,τα φάρμακα, έξοδο με την παρέα, βενζίνη για το αυτοκίνητο, πετρέλαιο για την σόμπα, να αλλάξεις τα τρύπια παπούτσια, να πάρεις καινούρια ρούχα, να επισκεφτείς ένα φίλο στη γιορτή του... κλπ....κλπ...κλπ
Και κάθε τόσο παίρνεις ειδοποίηση από την εφορεία για να περάσεις να δεις τον έφορο διότι έχεις χρέη προς αυτήν.
"Περάστε από την ασφάλειαν δι υπόθεσιν σας"
Όχι δεν είναι χούντα!
Η Μπουμπουλίνας αντικαταστάθηκε από την τοπική εφορεία.
Και ναι!
Δεν σε βασανίζουν με ηλεκτροσόκ και φάλαγγα.
Κάνουν κάτι πιο "έξυπνο" σκοτώνουν την συνείδηση και την ψυχή σου όταν σε οδηγούν σε τέτοια διλήμματα.
Αφαιρούν κάθε ίχνος ονείρου! Στεγνώνουν κάθε χυμό ζωτικότητας!
Δεν χρειάζονται λευκά κελιά σε ένα κόσμο χωρίς χρώματα.
Μετέτρεψαν μια ηλιόλουστη πατρίδα και ένα αισιόδοξο λαό, σε ένα σκοτεινό στρατόπεδο με ζόμπι.
Ναι!
Ελα πες μου για την 21η Απριλίου Δήμιε μου.
Εκμαυλιστή της Δημοκρατίας...
Ούτε δάκρυ.....
