Βάλτε τρεις ανθρώπους που δεν μπορούν να συνυπάρξουν στο ίδιο δωμάτιο. Καταδικάστε τους να μείνουν εκεί για μια αιωνιότητα καθώς θα βασανίζουν ο ένας τον άλλο. Και καθίστε να δείτε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.
Το παραπάνω σενάριο θα μπορούσε να προέρχεται από το θεατρικό έργο του Ζαν-Πολ Σαρτρ «Κεκλεισμένων των θυρών». Θα μπορούσε ωστόσο να περιγράψει και το κατάσταση με την ελληνική κρίση, ένα διαφορετικό δράμα με πρωταγωνιστές τον Αλέξη Τσίπρα, τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και την Κριστίν Λαγκάρντ. Αυτό υποστηρίζει σε άρθρο του στον Guardian με τίτλο «Ελληνική κρίση χρέους: Ένα υπαρξιακό δράμα χωρίς να διαφαίνεται ένα καλό τέλος» ο Λάρι Έλιοτ.
Υπενθυμίζεται ότι στο έργο του Σαρτρ υπάρχουν τρεις καταραμένες ψυχές που συζητούν σε ένα δωμάτιο για την αιωνιότητα. «Για την Ελλάδα υπάρχουν ο Τσίπρας, ο Σόιμπλε και η Λαγκάρντ. Και τώρα υπάρχει ένα τέταρτο πρόσωπο: Στη σκηνή μπαίνει ο Ντόναλντ Τραμπ» συμπληρώνει ο Έλιοτ.
Στην ανάλυσή του ο Έλιοτ παρουσιάζει το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί με τη διαπραγμάτευση για την αξιολόγηση, με τις διαφωνίες αναφορικά με το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων και τις απαιτήσεις του ΔΝΤ για περαιτέρω παρεμβάσεις στο αφορολόγητο και το συνταξιοδοτικό, αλλά και τη διστακτικότητα της Ευρώπης να προχωρήσει σε μια μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους.
Οι χαρακτήρες του ελληνικού δράματος
Ο πρώτος από τους βασικούς ρόλους, σημειώνει ο αρθρογράφος του Guardian, ανήκει στον Αλέξη Τσίπρα. «Εκλέχθηκε πριν από δύο χρόνια αλλά έκτοτε παρουσιάζει μια ταχύτατη πτώση. Υποχώρησε το καλοκαίρι του 2015 στην πίεση των Ευρωπαίων και ενώ είχε εκλεγεί με ένα πρόγραμμα κατά της λιτότητας τελικά συμφώνησε σε ακόμα πιο δρακόντιους όρους από αυτούς στους οποίους είχαν συμφωνήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Για πολλούς πλέον ο Τσίπρας δεν είναι ένα είδωλο αλλά απλά άλλο ένα κουστούμι» σημειώνει.
Την Ευρώπη εκπροσωπεί ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, ο οποίος -σύμφωνα πάντα με τον Έλιοτ- αντιμετωπίζει πολιτική πίεση καθώς η γερμανική κοινή γνώμη πιστεύει ότι έχει ήδη δοθεί αρκετή βοήθεια στην Ελλάδα, «μια χώρα που δεν κάνει αρκετά για να βοηθήσει τον εαυτό της».
Ο τρίτος ρόλος ανήκει στην Κριστίν Λαγκάρντ, τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ. Η τελευταία αντιμετωπίζει το πρόβλημα των κανόνων του ΔΝΤ που δεν του επιτρέπουν να χρηματοδοτήσει μια χώρα εάν το χρέος αυτής της χώρας δεν είναι βιώσιμο. «Υπάρχουν αναφορές από την Ουάσινγκτον ότι το ΔΝΤ εκτιμά πως το ελληνικό χρέος θα φτάσει το 275% του ΑΕΠ μέχρι το 2060 και θα ενταχθεί έτσι στην κατηγορία του “μη βιώσιμου”».
«Η τελευταία πράξη του έργου διαδραματίζεται στην Ουάσινγκτον αυτή την εβδομάδα, όπου το συμβούλιο του ΔΝΤ θα συζητήσει για την Ελλάδα», γράφει ο συντάκτης της βρετανικής εφημερίδας, συμπληρώνοντας ότι ένας παράγοντας που περιπλέκει το ζήτημα αφορά το γεγονός ότι από τον Μάρτιο ξεκινά ο εκλογικός κύκλος στην Ευρώπη με τις πρώτες κάλπες να στήνονται στην Ολλανδία.
Ένας άλλος παράγοντας, σημειώνει ο Έλιοτ, σχετίζεται με το γεγονός ότι πλέον το δράμα έχει έναν νέο χαρακτήρα, τον Ντόναλντ Τραμπ.
Σύμφωνα με τον Έλιοτ υπάρχουν λίγες ενδείξεις ότι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ ενδιαφέρεται για το αν η Ελλάδα θα πάρει την ελάφρυνση χρέους που ζητά αν και ο ίδιος έχει κυρίαρχο ρόλο γιατί οι ΗΠΑ είναι ο βασικότερος μέτοχος του ταμείου και έχει τη δυνατότητα να ασκήσει βέτο σε όποια συμφωνία δεν εγκρίνει.
Ο Τραμπ, θυμίζει ο αρθρογράφος, έχει εκφράσει ισχυρές, και όχι ιδιαίτερα θετικές, απόψεις για την ΕΕ γενικότερα και τη Γερμανία ειδικότερα. Μεταξύ άλλων έχει πει ότι η ΕΕ έχει γίνει «όχημα» για τα γερμανικά συμφέροντα. Επιπλέον, ο Πίτερ Ναβάρο, σύμβουλος εμπορίου του Αμερικανού προέδρου, κατηγόρησε το Βερολίνο ότι χειραγωγεί το ευρώ για να έχει τεράστιο πλεόνασμα.
«Οι Ευρωπαίοι έχουν πει ότι θα ήθελαν το ελληνικό ζήτημα να λυθεί μέχρι το Eurogroup της 20 Φεβρουαρίου. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν ο Τσίπρας αποφασίσει ότι η μοναδική εναλλακτική που έχει είναι η προσφυγή στις κάλπες με διακύβευμα "ποιος κυβερνά την Ελλάδα", κάλπες στις οποίες σίγουρα θα χάσει. Η κατάσταση θα μπορούσε να λυθεί αν η Γερμανία αποφασίσει να στηρίξει το αίτημα του ΔΝΤ για γενναιότερη ελάφρυνση χρέους ή αν το Βερολίνο υποκύψει στις πιέσεις του Τραμπ και αυξήσει τις εγχώριες δαπάνες. Αλλά τα συστατικά για να φτάσει η κρίση αυτή μέχρι το καλοκαίρι υπάρχουν. Τότε η Ελλάδα θα στερέψει από χρήματα και δεν θα μπορεί να πληρώσει τους πιστωτές της. Αν δεν υπάρξει μια γρήγορη λύση, τα επιτόκια των ομολόγων θα αυξηθούν και η συζήτηση για το Grexit θα επανέλθει. Το Huis Clos μεταφράστηκε στα αγγλικά με τον τίτλο “Χωρίς Έξοδο”.
Για την Ελλάδα, αν η ζωή γίνει ακόμα πιο αφόρητη, υπάρχει μια έξοδος» καταλήγει στο άρθρο του ο βρετανός αρθρογράφος.
thetoc.gr
Την Ευρώπη εκπροσωπεί ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, ο οποίος -σύμφωνα πάντα με τον Έλιοτ- αντιμετωπίζει πολιτική πίεση καθώς η γερμανική κοινή γνώμη πιστεύει ότι έχει ήδη δοθεί αρκετή βοήθεια στην Ελλάδα, «μια χώρα που δεν κάνει αρκετά για να βοηθήσει τον εαυτό της».
Ο τρίτος ρόλος ανήκει στην Κριστίν Λαγκάρντ, τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ. Η τελευταία αντιμετωπίζει το πρόβλημα των κανόνων του ΔΝΤ που δεν του επιτρέπουν να χρηματοδοτήσει μια χώρα εάν το χρέος αυτής της χώρας δεν είναι βιώσιμο. «Υπάρχουν αναφορές από την Ουάσινγκτον ότι το ΔΝΤ εκτιμά πως το ελληνικό χρέος θα φτάσει το 275% του ΑΕΠ μέχρι το 2060 και θα ενταχθεί έτσι στην κατηγορία του “μη βιώσιμου”».
«Η τελευταία πράξη του έργου διαδραματίζεται στην Ουάσινγκτον αυτή την εβδομάδα, όπου το συμβούλιο του ΔΝΤ θα συζητήσει για την Ελλάδα», γράφει ο συντάκτης της βρετανικής εφημερίδας, συμπληρώνοντας ότι ένας παράγοντας που περιπλέκει το ζήτημα αφορά το γεγονός ότι από τον Μάρτιο ξεκινά ο εκλογικός κύκλος στην Ευρώπη με τις πρώτες κάλπες να στήνονται στην Ολλανδία.
Ένας άλλος παράγοντας, σημειώνει ο Έλιοτ, σχετίζεται με το γεγονός ότι πλέον το δράμα έχει έναν νέο χαρακτήρα, τον Ντόναλντ Τραμπ.
Σύμφωνα με τον Έλιοτ υπάρχουν λίγες ενδείξεις ότι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ ενδιαφέρεται για το αν η Ελλάδα θα πάρει την ελάφρυνση χρέους που ζητά αν και ο ίδιος έχει κυρίαρχο ρόλο γιατί οι ΗΠΑ είναι ο βασικότερος μέτοχος του ταμείου και έχει τη δυνατότητα να ασκήσει βέτο σε όποια συμφωνία δεν εγκρίνει.
Ο Τραμπ, θυμίζει ο αρθρογράφος, έχει εκφράσει ισχυρές, και όχι ιδιαίτερα θετικές, απόψεις για την ΕΕ γενικότερα και τη Γερμανία ειδικότερα. Μεταξύ άλλων έχει πει ότι η ΕΕ έχει γίνει «όχημα» για τα γερμανικά συμφέροντα. Επιπλέον, ο Πίτερ Ναβάρο, σύμβουλος εμπορίου του Αμερικανού προέδρου, κατηγόρησε το Βερολίνο ότι χειραγωγεί το ευρώ για να έχει τεράστιο πλεόνασμα.
Και στο βάθος...εκλογές
«Οι Ευρωπαίοι έχουν πει ότι θα ήθελαν το ελληνικό ζήτημα να λυθεί μέχρι το Eurogroup της 20 Φεβρουαρίου. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν ο Τσίπρας αποφασίσει ότι η μοναδική εναλλακτική που έχει είναι η προσφυγή στις κάλπες με διακύβευμα "ποιος κυβερνά την Ελλάδα", κάλπες στις οποίες σίγουρα θα χάσει. Η κατάσταση θα μπορούσε να λυθεί αν η Γερμανία αποφασίσει να στηρίξει το αίτημα του ΔΝΤ για γενναιότερη ελάφρυνση χρέους ή αν το Βερολίνο υποκύψει στις πιέσεις του Τραμπ και αυξήσει τις εγχώριες δαπάνες. Αλλά τα συστατικά για να φτάσει η κρίση αυτή μέχρι το καλοκαίρι υπάρχουν. Τότε η Ελλάδα θα στερέψει από χρήματα και δεν θα μπορεί να πληρώσει τους πιστωτές της. Αν δεν υπάρξει μια γρήγορη λύση, τα επιτόκια των ομολόγων θα αυξηθούν και η συζήτηση για το Grexit θα επανέλθει. Το Huis Clos μεταφράστηκε στα αγγλικά με τον τίτλο “Χωρίς Έξοδο”.
Για την Ελλάδα, αν η ζωή γίνει ακόμα πιο αφόρητη, υπάρχει μια έξοδος» καταλήγει στο άρθρο του ο βρετανός αρθρογράφος.
thetoc.gr
