Το χωριό Κοίλα του Έβρου, είναι ένα από τα πολλά της περιοχής που εγκαταλείφθηκαν, σχεδόν ολοκληρωτικά, από τους κατοίκους του τις προηγούμενες δεκαετίες. Σε αυτή τη μικρή κουκκίδα στον χάρτη κοντά στις Φέρες και σε απόσταση αναπνοής από τα ελληνοτουρκικά σύνορα, από το 1991 λειτουργεί παράρτημα του γερμανικού ιδρύματος "Κοινωνία για τα Παιδιά".
Σε αυτό το πρόγραμμα του ιδρύματος εργάζονται οκτώ Έλληνες, οι οποίοι λαμβάνουν την αμοιβή τους από τη Γερμανία. Σκοπός της λειτουργίας του είναι η ήπια και εναλλακτική έκτιση της ποινής ανήλικων Γερμανών υπηκόων, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί για διάφορα αδικήματα μικρο-παραβατικότητας στη χώρα τους. Σημειώνεται ότι αντίστοιχα προγράμματα από το ίδιο ίδρυμα πραγματοποιούνται και σε αγροτικές περιοχές της Γαλλίας και της Ελβετίας.
Τα παιδιά κατά την παραμονή τους στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους του ορεινού χωριού ακολουθούν καθημερινά ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τη διδασκαλία μαθημάτων του γερμανικού σχολείου από Ελληνίδα καθηγήτρια. Παράλληλα, απασχολούνται σε διάφορες εργασίες, οι οποίες αφορούν στη διαμονή τους εκεί, όπως για παράδειγμα κηπουρική, καθαριότητα, βαψίματα και όποια άλλη ανάγκη ενδέχεται να προκύψει και μπορούν να την καλύψουν.
«Τα παιδιά δεν μένουν ποτέ μόνα τους, πάντα βρίσκονται υπό την επίβλεψη ενός εκ των εργαζομένων», αναφέρει ο υπεύθυνος του προγράμματος στη χώρα μας, Σταύρος Παναγιωτίδης.
Λεπτομερές ρεπορτάζ στο zougla.gr
