Η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς Αριστερά», συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων της, υποτάσσεται στις επιταγές των μνημονίων καταργώντας το δικαίωμα της απρόσκοπτης πρόσβασης των οροθετικών και των καρκινοπαθών σε φαρμακευτική αγωγή, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία τους.
Τα προβλήματα με την έλλειψη φαρμάκων έχουν διογκωθεί τα τελευταία χρόνια, αφού τα μνημόνια, το ένα μετά το άλλο, επιβάλλουν «κλειστούς προϋπολογισμούς» στα νοσοκομεία. Ωστόσο, τον τελευταίο χρόνο η κατάσταση έχει γίνει δραματική θέτοντας σε καθημερινή βάση ανθρώπινες ζωές σε κίνδυνο.
Το βράδυ της Πέμπτης 3/12, πραγματοποιήθηκε στη Βουλή συνεδρίαση της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι φορέων, καθώς και η ηγεσία του υπουργείου Υγείας. Σύμφωνα με μέλη οργανώσεων οροθετικών και καρκινοπαθών που συμμετείχαν στη συνεδρίαση, ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνηση άμεσα «θα δημιουργήσει ξεχωριστό κωδικό για φάρμακα που αφορούν οροθετικούς και καρκινοπαθείς», προκειμένου να εξαιρεθούν από τις πάγιες και ανελαστικές δαπάνες των νοσοκομείων και άρα να μην υπάγονται στους «κλειστούς προϋπολογισμούς» τους.
Η κραυγή αγωνίας των οροθετικών
Το σοβαρό αυτό ζήτημα είναι γνωστό εδώ και χρόνια, ωστόσο ήρθε στην επικαιρότητα μετά την κραυγή αγωνίας του δημοσιογράφου Τάσου Θεοδωρόπουλου, ο οποίος είναι οροθετικός και με μπαράζ δημοσιεύσεων στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook αναφέρει ότι εδώ και τρεις εβδομάδες δεν λαμβάνει την αντιρετροϊκή φαρμακευτική αγωγή του, καθώς στο Λαϊκό Νοσοκομείο έχουν εξαντληθεί τα αποθέματα. «Τρεις εβδομάδες χωρίς φάρμακα που με κρατάνε στη ζωή, επειδή τα νοσοκομεία έχουν έλλειψη, με μεγάλο κίνδυνο για την υγεία μου», ανέφερε, ανασύροντας στην επιφάνεια το τρομακτικό πρόβλημα που παρουσιάζει σήμερα το δημόσιο σύστημα υγείας.
Γιατροί με τους οποίους επικοινώνησε τοUNFOLLOW σημείωσαν ότι«η απώλεια ακόμα και ορισμένων ημερών θεραπείας (ή και δόσεων αυτής) για κάποιον οροθετικό αυξάνει τον κίνδυνο αποτυχίας της αγωγής και δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία του». Επισήμαναν δε ότι αν«κάποιος οροθετικός σταματήσει την αγωγή του, θα πρέπει να αλλάξει αγωγή και να ξεκινήσει από την αρχή».
Το UNFOLLOW μίλησε και με τον πρόεδρο του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή» Νίκο Δέδε: «Επί δυο χρόνια τρέχουμε και κυνηγάμε τους ιθύνοντες. Τα φάρμακα των οροθετικών χορηγούνται αποκλειστικά και μόνο από τα φαρμακεία των νοσοκομείων. Τέσσερα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, το ΑΧΕΠΑ, το Λαϊκό, το “Συγγρός” και ο “Ευαγγελισμός”, που εξυπηρετούν περίπου 1.750 οροθετικούς, αντιμετωπίζουν μεγάλες ελλείψεις των συγκεκριμένων φαρμάκων». Όπως μας είπε ο ίδιος, «αυτή τη στιγμή υπάρχουν 7.700 οροθετικοί σε όλη τη χώρα που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή». Σημείωσε επίσης ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζει το νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, στη Θεσσαλονίκη, που καλύπτει σχεδόν τις «ανάγκες ολόκληρης της Βόρειας Ελλάδας».
Το πρόβλημα, όπως μας είπε ο κ. Δέδες, ξεκίνησε όταν εξαιτίας του μνημονίου επιβλήθηκαν «κλειστοί προϋπολογισμοί στα νοσοκομεία».Έτσι, για παράδειγμα, το ΑΧΕΠΑ εξαναγκάστηκε να έχει «συνολικό προϋπολογισμό για φάρμακα 13 εκατ. ευρώ και τα 7,5 εκατ. να αφορούν την κάλυψη των φαρμακευτικών αναγκών των οροθετικών». Σύμφωνα με τον ίδιο, η διοίκηση του ΑΧΕΠΑ δεν μπορούσε να διαθέσει επιπλέον «κονδύλια για την προμήθεια αντιρετροϊκών, αφού είχε εξαντλήσει όλες τις εναλλακτικές διόδους, όπως η προσωρινή χρήση άλλων κωδικών του προϋπολογισμού της».
Ο οροθετικός ασθενής, όπως επισήμανε, περιγράφοντας και την προσωπική του εμπειρία, «πρέπει κάθε μέρα την ίδια ώρα να παίρνει τα φάρμακά του. Σήμερα υπάρχουν πολλοί ασθενείς που καταφεύγουν σε δημόσια νοσοκομεία και πληροφορούνται ότι δεν υπάρχουν αποθέματα». Υπάρχουν στιγμές, μας είπε,«που ανταλλάσουμε φάρμακα μεταξύ μας»…
Αποτύπωση της κόκκινης κορδέλας ευαισθητοποίησης για τον HIV με λέιζερ στον Λευκό Πύργο, Θεσσαλονίκη, 1 Δεκεμβρίου 2015 παγκόσμια ημέρα κατά του HIV. Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Τσακαλίδης / SOOC
Το υπουργείο Υγείας, παρότι γνωρίζει την κατάσταση εδώ και πολλούς μήνες, δεν έχει προχωρήσει σε καμία ενέργεια για να λυθεί το πρόβλημα. Μάλιστα στις 26 Νοεμβρίου 2015, ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή» και το «Κέντρο Ζωής» απέστειλαν επιστολή προς τον υπουργό Υγείας κ. Ξανθό, τονίζοντας ότι παρατηρούνται «συνεχώς κλιμακούμενες ελλείψεις αντιρετροϊκών σκευασμάτων σε φαρμακεία νοσοκομείων της χώρας». Σύμφωνα με καταγγελίες μελών και των δύο οργανώσεων, παρότι «είχαν αναδείξει το ζήτημα» και «είχαν κατ’ ιδίαν συναντήσεις με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας, δεν υπήρξε καμία πολιτική πρωτοβουλία».
Στη συνάντησή τους με την ηγεσία του υπουργείου είχαν υπογραμμίσει ότι «η αποδέσμευση της ανελαστικής δαπάνης για την προμήθεια των αντιρετροϊκών από τον συνολικό προϋπολογισμό των νοσοκομειακών ιδρυμάτων αποτελεί πάγιο αίτημα τόσο των ασθενών όσο και των οργανώσεων, στην κατεύθυνση της επίλυσης ενός προβλήματος που απειλεί την υγεία όσων λαμβάνουν αντιρετροϊκά και δεν πρέπει να μείνουν ούτε μία μέρα χωρίς τα φάρμακά τους».
Είχε προηγηθεί, μάλιστα, παράσταση διαμαρτυρίας στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015, την οποία διοργάνωσε ο Σύλλογος «Θετική Φωνή», με τους οροθετικούς ασθενείς να προχωρούν σε μια συμβολική κίνηση ανάδειξης του τεράστιου προβλήματος έλλειψης αντιρετροϊκών φαρμάκων.
Και όλα αυτά, τη στιγμή που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, όπως σημειώνουν σε σχετικά δελτία Τύπου οι σύλλογοι οροθετικών, «εκδίδει νέες διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες για την πρώιμη έναρξη αντιρετροϊκής θεραπείας από τη στιγμή της διάγνωσης, με σκοπό την προστασία της υγείας του ασθενούς, αλλά και της δημόσιας υγείας».
Ο γολγοθάς των καρκινοπαθών
Ανάλογο γολγοθά ανεβαίνουν σε καθημερινή βάση και χιλιάδες καρκινοπαθείς της χώρας. Χιλιάδες ασθενείς με καρκίνο αναγκάζονται να πληρώνουν τα πανάκριβα φάρμακα από την τσέπη τους και άλλοτε να περιμένουν από 2 έως 6 μήνες για να κάνουν τις απαραίτητες ακτινοθεραπείες. Άλλοι αναγκάζονται να αναζητούν σε όλη τη χώρα τυχόν αποθέματα φαρμάκων για να μπορέσουν να κάνουν τις θεραπείες τους.
Η Ζωή Γραμματόγλου, πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών Εθελοντών Φίλων Ιατρών ΚΕΦΙ Αθηνών, μιλώντας στο UNFOLLOW έκανε λόγο για τραγικές καταστάσεις: «Οι ασθενείς μπορεί να χρειαστεί να περιμένουν και 6-7 μήνες για να κάνουν ακτινοθεραπεία, στο ογκολογικό νοσοκομείο“Άγιος Σάββας”. Η αναμονή αντίστοιχα για το “Μεταξά” ξεπερνά τους δύο μήνες», ανέφερε χαρακτηριστικά ενώ τόνισε ότι οξύτερο είναι το πρόβλημα για τους ασθενείς των νησιών, οι οποίοι αντιμετωπίζουν και πρόβλημα μετακίνησης.
Η κυρία Γραμματόγλου έκανε επίσης λόγο για σοβαρές ελλείψεις φαρμάκων για τον καρκίνο του μαστού, ενώ μας ανέφερε ότι εδώ και 15 μέρες ο ΕΟΠΥΥ δεν διαθέτει φαρμακευτικό παρασκεύασμα που χρησιμοποιείται σε όλες τις χημειοθεραπείες. Ο συγκεκριμένος σύλλογος που λειτουργεί με εθελοντές είναι αποκούμπι για χιλιάδες καρκινοπαθείς που δεν μπορούν να προμηθευτούν φάρμακα. «Η καθυστέρηση θεραπειών και λήψης φαρμάκων εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τη ζωή των ασθενών, αφού μπορεί να εμφανίσουν υποτροπή», μας είπε η κυρία Γραμματόγλου.
Η γιατρός Καλλιόπη Μεταξά, επίσης μέλος του ΚΕΦΙ, ανέδειξε ένα ακόμα σοβαρότερο πρόβλημα. «Αυτοί τη στιγμή υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι ή επαγγελματίες που είναι ανασφάλιστοι και άρα δεν έχουν καμία πρόσβαση σε φάρμακα και θεραπείες. Ο σύλλογός μας προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα μέσω των κοινωνικών ιατρείων. Σύμφωνα με μέλη του συλλόγου, ένας καρκινοπαθής μπορεί να χρειαστεί από 2.000 μέχρι 8.000 ευρώ σε ετήσια βάση για να αγοράσει φάρμακα και να υποβληθεί σε θεραπείες».
Το πρόβλημα είναι οξυμένο και για τους ασφαλισμένους εφόσον υπάρχουν ελλείψεις φαρμάκων και στα νοσοκομεία μετά την άρνηση φαρμακευτικών εταιρειών να παρατείνουν την πίστωση ειδικά στα ακριβά φάρμακα που αφορούν τους καρκινοπαθείς.
Η αναλγησία της «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης δεν σταματά εδώ. Το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», όπως μας είπε η κυρία Γραμματόγλου, «έχει δωρίσει σε 8 νοσοκομεία της χώρας 8 σύγχρονα μηχανήματα ακτινοθεραπείας», τα οποία, όμως, για να λειτουργήσουν, όπως πρόσθεσε, «χρειάζονται 60 εξειδικευμένα άτομα προσωπικό». Το μνημόνιο, όμως,απαγορεύει τις προσλήψεις και τα μηχανήματα σαπίζουν, την ίδια ώρα που άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους.
Να μην εθιστούμε στην εξαθλίωση
Οι νεοφιλελεύθεροι δεν φημίζονται για τη σημασία που αποδίδουν στην ανθρώπινη ζωή. Θεωρούν ότι δεν αξίζουν όλες οι ζωές το ίδιο. Για την ακρίβεια, θεωρούν ότι αξίζουν εκείνες που μπορούν να καταβάλουν το δέον τίμημα. Οι θάνατοι από ένα σύστημα Υγείας που καταρρέει δεν είναι «παράπλευρες απώλειες» της λιτότητας. Προμελετημένοι φόνοι είναι για να εθιστεί η κοινωνία στην απόλυτη επισφάλεια, στην αναίρεση κάθε δικαιώματος. Ακόμη και του δικαιώματος στη ζωή.
unfollow.com.gr
