Δεν υπάρχει πατέντα. Μπορείς να πατεντάρεις τον ήλιο;
- Τζόνας Σολκ (Jonas Salk), αμερικανός ιολόγος, όταν ρωτήθηκε για το αν θα διεκδικήσει την πατέντα για την ανάπτυξη του εμβολίου κατά της πολυομυελίτιδας. Τα πιθανά κέρδη που θα αποκόμιζε πατέντα για το εμβόλιο, σε περίπτωση που την διεκδικούσε ο Σολκ εκτιμώνται στα 7 δισεκατομμύρια δολάρια
Κατ’αρχάς η είδηση:
Παραθέτω τη δήλωση των Βρετανών που είναι διαφωτιστική κάπως του τι ακριβώς λέγεται πως συνέβη
Το αρμόδιο Εθνικό Κέντρο για την Κυβερνοσφάλεια στη Βρετανία (NCSC), ανακοίνωσε την Πέμπτη (16/7) ότι χάκερς που “έχουν την υποστήριξη του ρωσικού κράτους προσπαθούν να κλέψουν το εμβόλιο κατά του νέου κορονοϊού όπως και στοιχεία της έρευνας για μια θεραπεία από ακαδημαϊκούς φορείς και φαρμακευτικές εταιρείες σε ολόκληρο τον κόσμο.
“Καταδικάζουμε αυτές τις απαράδεκτες επιθέσεις κατά αυτών που κάνουν ουσιαστική δουλειά στη μάχη κατά της πανδημίας του κορονοϊού”, δήλωσε ο επιχειρησιακός διευθυντής του NCSC Πολ Τσίσεστερ.
Αμέσως βλέπουμε πως ο όρος “κυβερνοεπίθεση” (cyberattack) που σημαίνει “κάθε απόπειρα να εκτεθεί, να αλλοιωθεί, να απεργοποιηθεί, να καταστραφεί, να κλαπεί, να αποκτηθεί μη-εγκεκριμένη πρόσβαση σε έναν δικτυακό πόρο”, (και στην περίπτωση αυτή ισχύουν (;) μάλλον οι τελευταίες δύο σημασίες της λίστας) χρησιμοποιείται σαν να πρόκεται για πρόκληση βλάβης ή απειλής εναντίον όσων εργάζονται για τα εμβόλια. Για να είμαι ειλικρινής σε καμία από τις ανακοινώσεις δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς κατηγορούνται πως έχουν κάνει οι χάκερ αυτοί, και ούτε κάποια αναφορά για το είδος του κινδύνου που αποτελούν.
Εδώ εγείρονται δύο ειδών ζητήματα…
Ποιον έβλαψε η “κυβερνοεπίθεση”
Δεν είναι προφανές λοιπόν στον υπογράφοντα ποιον ακριβώς έβλαψε αυτή η “κυβερνοεπίθεση”. Αν οι χάκερ μπήκαν και αντέγραψαν στοιχεία για την εξέλιξη της έρευνας για το εμβόλιο του κορωνοϊού, πέραν από τις ίδιες της φαρμακευτικές (που βασικά νοιάζονται για την κερδοφορία), ο υπόλοιπος κόσμος μόνο οφέλη θα είχε αν επιταχύνονταν και στο ελάχιστο, έστω και ένα από τα υπό ανάπτυξη εμβόλια – και στη Ρωσία αναπτύσσονται οκτώ.Το απόρρητο και το μυστικό είναι, αντίθετα, αυτά που θα έπρεπε να προβληματίζουν. Ιδίως στην περίπτωση των ΗΠΑ, γνωρίζουμε πολλά και ανησυχητικά σχετικά με το πώς και με ποιο τρόπο η κυβέρνηση τους πρόκειται να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε εμβόλιο προκύψει σε αμερικανικό εργαστήριο:
- Ο επικεφαλής της ομάδας του Τραμπ για το εμβόλιο είναι προσωπικά συνδεδεμένος με την φαρμακευτική βιομηχανία
- Η κυβέρνηση Τραμπ επεδίωξε να εξαγοράσει ευρωπαϊκές εταιρείες προκειμένου να έχουν οι ΗΠΑ την “αποκλειστικότητα στο εμβόλιο“
- Ενώ είχε καβατζάρει τα παγκοσμια αποθέματα remdesivir, του φαρμάκου που έχει εγκριθεί πλέον για την αντιμετώπιση του COVID-19, πριν καν υπάρξει η βεβαιότητα για την χρησιμότητά του
- Επίσης και κρίσιμα, οι ΗΠΑ μαζί με τη Βρετανία ήταν οι μόνες χώρες που στην Γενική Συνέλευση του ΠΟΥ, αρνήθηκαν να αποδεχθούν την πρόταση κάθε φάρμακο και εμβόλιο που θα αναπτυχθεί για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού να είναι δημόσιο αγαθό:
Δεν ξέρω με ποιο σκοπό οι περιγραφόμενοι ως “χάκερ”, μπήκαν και υπέκλεψαν ό,τι υπέκλεψαν. Δεν ξέρω τι υπέκλεψαν, αν υπέκλεψαν, αν δουλεύουν για τους Ρώσους, αν είναι υπαρκτή ομάδα καν. Δεν ξέρω αν αυτά που υποτίθεται πως υπέκλεψαν είναι χρήσιμα, ή αν θα τα δημοσιεύσουν ανοιχτά για όλους. Ακόμα και να τα έδωσαν σε ρώσικες φαρμακοβιομηχανίες όμως, η δέσμευση της Ρωσίας μαζί με όλον τον υπόλοιπο κόσμο, για την πρόσβαση όλων σε εμβόλια που θα προκύψουν από τις σχετικές έρευνες, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ και την Βρετανία, προσδίδει ηθικά στην ενδεχόμενη πράξη ένα πρόσημο από ουδέτερο μέχρι θετικό.
Ρώσοι παντού
Και μπαίνουμε στο κεφάλαιο των “Ρώσων χάκερ που δουλεύουν για τον Πούτιν”.Για να μην τα πολυλογώ, ο Γιάσα Λεβίν, Ρωσοαμερικανός δημοσιογράφος και αναλυτής είχε τεκμηριώσει μάλλον πειστικά ήδη από το 2017 πως η διαβόητη ομάδα ρωσική ομάδα χάκερ Cozy Bear, κατά πάσα πιθανότητα απλά δεν υφίσταται. Πρόκειται, κατά τον Λεβίν, για μια επινοημένη από την εταιρεία κυβερνοασφάλειας CrowdStrike ομάδα, που ταυτοποίησε με επιεικώς πρόχειρο και ούτως ή άλλως αμφισβητήσιμο τρόπο μια ήδη προϋπάρχουσα ομάδα χάκερ, στην οποία έδωσε ένα αρκουδοπροσωνύμιο, για να παραπέμπει στην Ρωσία. Οι λόγοι για αυτό ήταν λόγοι μάρκετινγκ και δημιουργίας ντόρου. Η όλη διαδικασία της ταυτοποίησης αυτής είναι εξαιρετικά επισφαλής μεθοδολογικά και εύπλαστη για να μπορεί να εντοπίζει “επιστημονικά” τον εκάστοτε επιθυμητό εχθρό. Η δε άλλη ονομασία, APT29, είναι κωδικός πάλι των εταιρειών κυβερνοασφαλείας για ομαδοποίηση ανώνυμων/ μη ταυτοποιήσιμων πράξεων χακαρίσματος, κάθε είδους, APT σημαίνει Advanced Persistent Threat, δηλαδή Προηγμένη Διαρκής Απειλή.
Το άρθρο του Λεβίν αξίζει να διαβαστεί γιατί ανατρέχει στις ρίζες της αμερικανικής αντιρωσικής παράνοιας γύρω από την κυβερνοασφάλεια φτάνοντας στον πόλεμο Ρωσίας – Γεωργίας του 2008. Αλλά όλη αυτή η αβελτηρία και η ευκολία με την οποία μεγάλα αμερικάνικα, και γενικότερα Δυτικά, μέσα υιοθετούν άκριτα ό,τι κυβερνοανοησία τους πασάρουν οι διάφορες αγγλοαμερικανικές υπηρεσίες για την μοχθηρή Ρωσία που απεργάζεται την καταστροφή του κόσμου, έχει την πρόσφατη ρίζα του στο Russiagate.
Για να μην επεκταθώ πολύ, η παράνοια του αμερικανικού #Russiagate, της επίσημης υιοθέτησης δηλαδή από πολιτικούς των αμερικάνων Δημοκρατικών και των φίλα προσκείμενών τους ΜΜΕ, πως Ρωσικές υπηρεσίες και μάλλον και ο Πούτιν προσωπικά, εξέλεξαν / παρενέβησαν στις εκλογές υπέρ / κατευθύνουν / εκβιάζουν / κττ, τον Τραμπ, παρότι καταρρίφθηκε έχει αφήσει βαθύ αποτύπωμα και δεν εγκαταλείπεται εύκολα. Κυρίως γιατί η ιδέα πως κάθε περίπου κρίση που δοκιμάζει την συγκλονιζόμενη από αντιθέσεις, αδικίες, ανισότητες και κάθε είδους βία αμερικανική κοινωνία, εξαιτίας των 40 χρόνων νεοφιλελεύθερης ηγεμόνευσης και κατάρρευσης, είναι προϊόν ξένου δάκτυλου, και δη Ρωσικού, διευκολύνει εξαιρετικά τον πολιτικό λόγο των Δημοκρατικών. Όχι μονο γιατί παρέχει μια δικαιολογία για το πώς κατόρθωσαν να χάσουν εκλογές βάζοντας απέναντι σε έναν πανθομολογούμενα μιντιακό καραγκιόζη, την μισητότερη ίσως εκπρόσωπο της αστικής ελίτ που πρόδωσε οικονομικά και όχι μόνο, την βάση των δημοκρατικών. Διευκολύνει κυρίως γιατί αποτελεί έναν εξαιρετικό τρόπο να κάνει κανείς αντιπολίτευση στον Τραμπ, χωρίς να μπαίνει στην ουσία της οικονομικής του πολιτικής, και παράλληλα έναν τρόπο να μπορούν να του βγαίνουν από δεξιά στην εξωτερική πολιτική χωρίς να γίνεται ντόρος. Δεν χρειάζεται να σας πω πως για μια πλειονότητα μάλλον των ΜΜΕ των ΗΠΑ, η διάκριση μεταξύ ρωσίας και ΕΣΣΔ είναι δύσκολη, όπως δείχνει και η εικόνα που συνοδεύει αυτό ένα σχετικό άρθρο κυβερνοσυνωμοσιολογίας στο έγκυρο Slate το 2018:
 |
| της Natalie Matthews-Ramo από το περιοδικό Slate |
Μιχάλης Παναγιωτάκης
kosmodromio.gr
