Παρά τη ροή (ίσως και εξ αιτίας της) πληροφοριών που προσφέρουν τα διεθνή ΜΜΕ, είναι κάποια πράγματα γύρω από τη Βενεζουέλα που – αν και δεν θα έπρεπε – χρειάζονται διευκρινίσεις.
Το πρώτο είναι ότι η CIA και άλλες αδελφές υπηρεσίες εδώ και καιρό οργανώνουν, μεθοδεύουν και επιχειρούν να υλοποιήσουν ένα πραξικόπημα για την ανατροπή μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης η οποία προέκυψε, δηλαδή, από εκλογές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν μάλιστα κάτω από αυστηρή έξωθεν εποπτεία προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα ήταν αδιάβλητες.
Δεύτερον και σημαντικότερο ίσως είναι ότι η Βενεζουέλα διαθέτει τα μεγαλύτερα διαπιστωμένα αποθέματα (300,9 δισεκατομμύρια βαρέλια) πετρελαίου παγκοσμίως. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος αυτών των αποθεμάτων της Βενεζουέλας, θα πρέπει να συγκριθούν με τα δεύτερα μεγαλύτερα της Σαουδικής Αραβίας (266,5), τα τρίτα του Καναδά (169,7) και αυτά του Ιράν (158,4), του Ιράκ (142,5) κ.λπ. Σ’ αυτόν τον κατάλογο των διαπιστωμένων αποθεμάτων μαύρου χρυσού η Ρωσία διαθέτει 80 δισεκατομμύρια και οι ΗΠΑ μόλις 36 δισεκατομμύρια βαρέλια.
Τρίτον, αρχίζει, μετά την ανάγνωση αυτού του καταλόγου, να αντιλαμβάνεται κανείς για ποιο λόγο άρχισε να εκδηλώνεται το ενδιαφέρον των Αμερικανών και λοιπών δυτικών υποτελών τους για τη δημοκρατία στη Βενεζουέλα, η οποία μπορεί τελικά να μη λειτουργεί άψογα υπό το καθεστώς των… αντιπαθών «Μαδούρων», αλλά σίγουρα είναι σε καλύτερη κατάσταση από τη Σαουδική Αραβία ας πούμε.
Τέταρτον, η διοίκηση της πετρελαιοπαραγωγού Σαουδικής Αραβίας μπορεί να μην είναι δημοκρατική, ωστόσο βρίσκεται στα χέρια αχυρανθρώπων της Ουάσιγκτον και η ίδια η χώρα είναι μια αμερικανική βάση όπου σταθμεύουν δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί στρατιώτες.
Πέμπτον, οι Αμερικανοί και οι λοιποί Δυτικοί φίλοι τους μπορούν να συμβιβαστούν με τον αναχρονιστικό, φεουδαλικού τύπου σαουδαραβικό συρφετό και να κάνουν δουλειές μαζί του, αλλά δεν μπορούν να ανεχτούν το γεγονός ότι δεν έχουν έναν αχυράνθρωπό τους στη Βενεζουέλα, όπου, όπως είπαμε, υπάρχουν τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα παγκοσμίως, ακριβώς μέσα στην αυλή των ΗΠΑ.
Έκτον, για να μπει στο χέρι ο πλούτος της Βενεζουέλας, απαραίτητο είναι να τοποθετηθεί στην ηγεσία της χώρας μια δυτική - αμερικανική μαριονέτα. Αυτή η προσπάθεια «ενθρόνισης» του εκλεκτού Γκουαϊδό γίνεται αυτήν ακριβώς την περίοδο με κάθε διαθέσιμο μέσο και χωρίς την τήρηση κανενός προσχήματος.
Τέλος, είναι τουλάχιστον θλιβερή η εικόνα των δυτικών δημοκρατικών, υποτίθεται, κυβερνήσεων, οι οποίες είτε από ωμό συμφέρον, όπως αυτές των ισχυρών χωρών της Ε.Ε., είτε επειδή είναι αμερικανικές μαριονέτες, όπως η ελληνική, να υμνολογούν υπέρ της διαβολικά καλής Αμερικής και της… δημοκρατίας που θέλει να επιβάλει.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ
topontiki.gr
