ΣΥΡΙΖΑ: Από το παραμύθι της ανακούφισης των κοινωνικά πληττόμενων, στα σκατά του βαθέος κράτους

Αμέσως μετά το τέλος της πορείας προς την αμερικάνικη πρεσβεία, χιλιάδες διαδηλωτές ως συνήθως επιστρέφουν από τη Λ. Αλεξάνδρας. Μεταξύ τους βρίσκεται και ο βασικός όγκος των αναρχικών μπλοκ που συγκροτημένα επιστρέφουν προς το κέντρο ακολουθώντας τη Λ. Αλεξάνδρας μιας και όλες οι άλλες διαδρομές είναι κλειστές από τα κορδόνια των μπάτσων και τα μέτρα ασφάλειας γύρω από την Πρεσβεία. Στο ύψος του σταθμού του Μέτρο Αμπελοκήπων και 100 μέτρα πριν τη ΓΑΔΑ μέλη του μπλοκ της Αναρχικής Ομοσπονδίας αντιλαμβανόμενοι ότι τα ΜΑΤ έχουν στήσει ενέδρα μπροστά από τη Γαδα και το γήπεδο του παναθηναϊκού καλούν τον κόσμο να μην συνεχίζει προς την Αλεξάνδρας αλλά να φύγει από το σημείο με το μετρό. Σε όλους του παρευρισκόμενους στην περιοχή έγινε αντιληπτό ότι οι δυνάμεις καταστολής είχαν στήσει μια προβοκάτσια προκειμένου να επιτεθούν στους διαδηλωτές και κυρίως στα αναρχικά μπλοκ.

Όταν συνειδητοποιούν οι επικεφαλείς των αστυνομικών δυνάμεων ότι η παγίδα που έχουν στήσει έγινε αντιληπτή, δίνουν εντολή να επιτεθούν εντελώς απρόκλητα στον κόσμο που προσπαθούσε να μπει στο σταθμό του μετρό. Πρόκειται για μια προσχεδιασμένη, μαφιόζικη, απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ και γι’ αυτό δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία.
Τα βωθροκάναλα ιδιωτικά και κρατικά μεταδίδουν από την πρώτη στιγμή ότι οι διαδηλωτές επιτέθηκαν στη ΓΑΔΑ. Πρόκειται για ένα ελεεινό ψέμα. Καμία επίθεση δεν έγινε στη Γαδα ούτε σε διμοιρία των ΜΑΤ που από την αρχή της πορείας είχαν περικυκλώσει τα αντιεξουσιαστικά μπλοκ, προκαλώντας σε όλη τη διάρκεια όχι μόνο με την παρουσία τους αλλά και με πεζοδρομιακές βρισιές τους διαδηλωτές. Στο Σύνταγμα δεκάδες άλλες διμοιρίες ΜΑΤ είχαν παραταχθεί με τον πλέον προκλητικό τρόπο δεξιά και αριστερά στην Όθωνος σε ένα σημείο που παραδοσιακά εκατοντάδες πολίτες παρακολουθούν την πορεία.

Όμως δεν είναι μόνο η στάση των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια της πορείας. Από το πρωί εκατοντάδες ασφαλίτες είχαν σταθμεύσει στην περιοχή των Εξαρχείων πέριξ της πλατείας, του πολυτεχνείου και της Κάνιγγος. Σε όλους επίσης τους δρόμους στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου βρίσκονται μπλόκα με μπάτσους, που ελέγχουν νεαρούς με τσάντες και τραμπουκίζουν όποιον δεν τους γεμίζει το μάτι. Το σκηνικό θυμίζει έντονα την ελεεινή και τραμπούκικη συμπεριφορά των δυνάμεων καταστολής την περίοδο των σαμαροβενιζέλων δημιουργώντας ένα ανάλογο κλίμα ασφυκτικής κρατικής τρομοκρατίας.Η επίθεση στη Λ. Αλεξάνδρας έφερε στη μνήμη εικόνες της προηγούμενης περιόδου. Η επίθεση είναι προσχεδιασμένη και ταυτόχρονη από δεκάδες διμοιρίες που βρίσκονται στο σημείο. Δεκάδες ασφυξιογόνα και κρότους λάμψης σκάνε ταυτόχρονα μεταξύ του κόσμου και αμέσως ακολουθεί γενική επίθεση από τους άντρες των ΜΑΤ που βαράνε στο ψαχνό με τα γκλοπ τους όποιον βρίσκεται μπροστά τους. Δεκάδες άνθρωποι δέχονται χτυπήματα με τα γκλοπ ανάποδα και σωριάζονται τραυματισμένοι στο έδαφος. Ευτυχώς που κάποιοι από τους αυτόπτες μάρτυρες συγκρατούν την ψυχραιμία τους και βιντεοσκοπούν με τα κινητά τους τα έκτροπα των ΜΑΤ, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν βρέθηκαν σε κατάσταση άμυνας. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 12 συλληφθέντες στο σημείο οι μισοί τουλάχιστον βρίσκονται ακόμα στο νοσοκομείο και δεν πέρασαν ακόμα από τον εισαγγελέα για να λάβουν γνώση των κατασκευασμένων κατηγοριών.

Για τα γεγονότα υπάρχουν επώνυμες καταγγελίες για τη βαναυσότητα της αστυνομικής επιχείρησης, για διμοιρίες που έριχναν τα δακρυγόνα σε ευθεία βολή προς τον κόσμο και για ανθρώπους που κυριολεκτικά ποδοπατήθηκαν από τους μαινόμενους Ματατζήδες που συμπεριφερόντουσαν σαν κανονικοί ταγματασφαλίτες. Όλοι όσοι βρέθηκαν μπροστά στα δολοφονικά χτυπήματα λένε ότι μόνο από καθαρή τύχη δεν είχαμε νεκρό. Αν δεν έτρωγες ροπαλιές και αν δεν βρισκόσουν κάτω από τις αρβύλες τους, θα έτρωγες σίγουρα μερικές φυσουνιές με χημικά αέρια μέσα στη μούρη από απόσταση ενός μέτρου και σε κάθε περίπτωση τις βρισιές από τους ΜΑΤατζήδες που ένιωθαν ότι έχουν την πλήρη κάλυψη της υπηρεσίας τους για τις βίαιες πράξεις τους.
Η επίθεση έληξε σε μερικά λεπτά με συλλήψεις τουλάχιστον 10-12 ανθρώπων που έχουν ήδη φορτωθεί με ένα κατεβατό πλημμελήματα για επικίνδυνη σωματική βλάβη, διατάραξη κοινής ειρήνης και αντίσταση κατά της Αρχής. Την ίδια στιγμή ακόμα 6 άτομα που συνελήφθησαν γύρω από το πολυτεχνείο κατά τη διάρκεια της βραδιάς διώκονται για το κακούργημα της έκρηξης καθώς και για την πλημμεληματικού βαθμού κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης.

Είναι προφανές ότι ο κρατικός σχεδιασμός είχε σκοπό να τροφοδοτήσει τις εικόνες γύρω από το Πολυτεχνείο, δικαιολογώντας έτσι την επίδειξη κρατικής δύναμης που ήταν έτσι κι αλλιώς σε εξέλιξη. Η εμφάνιση της αύρας που εκτόξευε νερό με πίεση στο εσωτερικό του Πολυτεχνείο δεν ήταν καθόλου τυχαία ούτε φυσικά αντιστοιχούσε στην «ένταση» των επεισοδίων. Πρόκειται για κάτι πολύ παραπάνω: οι αύρες επιστρέφουν στους δρόμους. Οι αύρες που πάτησαν τον Κουμή και την Κανελλοπούλου. Οι αύρες της δεξιάς που χτύπαγε τους διαδηλωτές στις δεκαετίες του μεταεμφυλιακού κράτους. Ο συμβολισμός της αύρας δεν μπορεί να έχει κανένα άλλο νόημα. Και όταν επιστρέφουν οι αύρες αυτό δεν γίνεται μόνο για τους «μπάχαλους» αλλά για όλους όσους βρίσκονται στο δρόμο.
Προφανώς η κυβέρνηση νιώθει ότι έφτασε η ώρα να κάνει τα εγκαίνια, αναβαθμίζοντας την καταστολή χωρίς να πληρώνει το αντίστοιχο πολιτικό τίμημα. Οφείλουμε όμως να προειδοποιήσουμε τα σαΐνια της «αριστεράς» που κυβερνάει μαζί με τον Καμένο και την Παπακώστα. Όταν βγαίνουν οι αύρες στο δρόμο μπορεί οποιοσδήποτε να βρεθεί κάτω από τις ρόδες τους, όταν αυτοί που τις χειρίζονται πιστέψουν ότι «θα πρέπει να εντείνουν ακόμη περισσότερο την αυτοπροστασία τους, να προσέξουν τον εαυτό τους», όπως τους παρότρυνε η πολιτική προϊστάμενος υφυπουργός προ ημερών συμπληρώνοντας ότι «Είμαστε αποφασισμένοι να εφαρμόζουμε το δόγμα της μηδενικής ανοχής». Ας μην κρυβόμαστε. Για «μηδενική ανοχή» μιλάνε μόνο οι ιδεολόγοι του Κράτους Εκτάκτου Ανάγκης, και οι πολιτικοί της άκρας δεξιάς.

Φαίνεται όμως ότι η κυβέρνηση έχει πάρει ήδη τις αποφάσεις της. «Η υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Όλγα Γεροβασίλη, η υφυπουργός Κατερίνα Παπακώστα και ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ., Αριστείδης Ανδρικόπουλος, πέρασαν από την Αστυνομική Διεύθυνση στη λεωφόρο Αλεξάνδρας και έδωσαν συγχαρητήρια στο προσωπικό για την αυτοσυγκράτηση που επέδειξαν οι αστυνομικές δυνάμεις κατά τα επεισόδια αλλά και για τα μέτρα που είχαν ληφθεί, χαρακτηρίζοντάς τα επιτυχημένα».

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση καλύπτει τις αγριότητες στη Λ. Αλεξάνδρας, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για τα έκτροπα των δυνάμεων καταστολής. Μέχρι τώρα τα κυβερνητικά στελέχη του Σύριζα κλαιγόντουσαν ότι το βαθύ κράτος δεν τους αφήνει να κυβερνήσουν. Ότι δεν ελέγχουν τον κρατικό μηχανισμό. Παρουσίαζαν τον εαυτό τους περίπου σαν όμηρο, των δανειστών, του παλιού καθεστώτος, και των καπιταλιστών. Μέσα στα 4 χρόνια που κυβερνάνε μια-μια οι δικαιολογίες τους πάνε περίπατο. Το μνημόνιο από «θηλιά στο λαιμό του λαού» έγινε εργαλείο δημοσιονομικής εξισορρόπησης. Στη ΔΕΘ μάθαμε ότι η Αμερική είναι η καλύτερη φίλη μας, ενώ οι ευρωπαίοι δανειστές το τελευταίο αποκούμπι της δημοκρατίας στον πλανήτη. Μάθαμε επίσης ότι με τις πλάτες του Ισραήλ και των αμερικάνων το ελληνικό κράτος διεκδικεί την ΑΟΖ της ανατολικής μεσογείου, αναβιώνοντας τις πάλαι ποτέ επεκτατικές βλέψεις της εποχής της μικρασιατικής εκστρατείας. Ο Σύριζα πλέον έχει χωθεί μέσα στα βόθρο του ελληνικού καπιταλισμού και με την χθεσινή του κάλυψη της αστυνομικής επιχείρησης μέσα στο σκατά του βαθέος κράτους.

Εδώ τελειώνει και ο ευαίσθητη αριστερά μας που μπορεί να «αναγκάζεται» η καημενούλα να εφαρμόζει ένα μνημόνιο που δήθεν δεν θέλει (αυτό κι αν είναι υποκρισία πρώτου μεγέθους;) αλλά τουλάχιστον διατηρεί δήθεν αυτή την ευαισθησία στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες του πολίτη. Ο Σύριζα μας έλεγε ότι δεν θα υποταχθεί στη διαφθορά και την κατάχρηση εξουσίας. Ότι θα αντιμετωπίσει την αστυνομική αυθαιρεσία. Ότι αυτά τα ζητήματα «αξιών» είναι που τον διακρίνουν από την αντιδραστική δεξιά.
Τώρα «σύντροφοι» του Σύριζα τι έχετε να πείτε; Η επίθεση των δυνάμεων τάξης που έλαβαν και τα συχαρίκια της υπουργού σας, εκτελούσαν εντολές στα πλαίσια της ευνομούμενης πολιτείας, για να μιλήσουμε και τη δική σας γλώσσα; Ε τι λέτε, αυτή η συμπεριφορά είναι μέρος των αξιών του ευρωπαϊκού πολιτισμού που ο πρωθυπουργός σας ευαγγελίζεται από την ώρα που ξέχασε τις ριζοσπαστικές του ρήξεις; Προσέξτε. Οι δημοκρατικές «αξίες» και η μπουρδολογία για την ευνομούμενη πολιτεία είναι ότι σας έχει απομείνει για να παριστάνετε την ενσωματωμένη στο σύστημα αλλά τέλος πάντων ευαίσθητη αριστερά. Για να παραμυθιάζετε τον κοσμάκη ότι μέσα στον οδοστρωτήρα της ακροδεξιάς αντίδρασης που σαρώνει τον πλανήτη εσείς είσαστε η τελευταία γραμμή άμυνας. Ότι τουλάχιστον με σας δεν θα κινδυνεύουμε να μας σπάσει ο μπάτσος ή ο παρακρατικός φασίστας, στα καλά καθούμενα και ατιμώρητα το κεφάλι, όπως γινόταν επί σαμαροβενιζέλων. Τώρα τι σας απέμεινε τσαρλατάνοι της κακιάς ώρας; Τι άλλο θα σκαρφιστείτε για να δικαιολογήσετε την θλιβερή ύπαρξή σας. Αν πλέον έχετε γίνει το κόμμα της ασφάλειας και της τάξης ποια είναι η διαφορά σας από τον Μητσοτάκη και την παρέα του;

Μήπως προσπαθώντας να ψαρέψετε λίγη συμπάθεια στο καραμανλικό ακροατήριο, γίνεστε βασιλικότεροι του βασιλέως; Μήπως γι’ αυτό βγάλατε την αύρα στην πατησιών; Μπας και συγκινηθεί ο εθνικός κορμός και σας ψηφίσει αφού του σώσατε και για ένα 10μηνο τις συντάξεις; Σε ποιους πουλάτε πλέον εξυπηρέτηση; Μέχρι τώρα πουλάγατε τρέλα στα θύματα του μνημονίου και σε όσους κατά εκατοντάδες χιλιάδες ήταν στους δρόμους την 5ετία 2010-5, για μια μελλοντική έστω και υποπολλαπλάσια αποκατάσταση των απωλειών τους. Πάνω στην ήττα παραμυθιάζεται τον κόσμο ότι είσαστε η τελευταία ελπίδα να μην παρθούν τουλάχιστον νέα μέτρα (αφού όλα τα άλλα είχαν πλέον εμπεδωθεί).
Τώρα τι ακριβώς θέλετε να μας πείτε, όταν τα δικά σας ΜΑΤ (και είναι δικά σας μετά τα συγχαρητήρια) ανοίγουν κεφάλια και μετά μας δείχνετε και τις αύρες να περιφέρονται στην πατησιών; Τι άλλο πέρα από το ότι γίνατε ένα με το βαθύ κράτος, τα συμφέροντα και της αξίες (ησυχία, τάξη και ασφάλεια) της άρχουσας τάξης και της αυλής της. Βεβαίως η αυλή αυτή μετά την ήττα του κινήματος και την αμηχανία της αριστεράς που δεν έχει χωθεί στο βούρκο που σας έχει καταπιεί, είναι αρκετά μεγάλη. Πιστεύετε ότι έτσι θα ψωνίσετε εκλογική επιρροή. Ότι θα πείσετε την αστική τάξη ότι με σας μπορεί να κάνει καλύτερα τη δουλειά που θα έκανε με τα δικά της παιδιά. Αφού πρώτα γίνατε οι καλύτεροι απολογητές των μνημονίων, εκθειάζοντας τη χρησιμότητά τους, τώρα υιοθετείτε και τις άθλιες πρακτικές του κατασταλτικού κράτους.

Μέχρι τώρα η αριστερά του Κύρκου μας πούλαγε -κάποτε- ένα δρόμο διαρκούς διεύρυνσης του κράτους πρόνοιας (διεύρυνση των κατακτήσεων) και ενός αντιστρόφου ανάλογου περιορισμού του κατασταλτικού κράτους (δια μέσω του εκδημοκρατισμού του). Τώρα οι «ρεαλιστές μεταρρυθμιστές» του Συριζα, αυτή η «χρήσιμη αριστερά των καιρών μας», που (όπως λένε οι ίδιοι) «τουλάχιστον σε σχέση με την υπόλοιπη ‘απογειωμένη-κολλημένη’ αριστερά έχει μια τρέχουσα χρησιμότητα και πατάει στα πόδια της, αντιδρώντας σε κάθε είδους μοντέλο κυβερνητικού αυταρχισμού και κρατικής αναλγησίας» (ε σύντροφοι; που έλεγε και ο Κύρκος, έτσι δεν είναι;) τελικά γίνονται ένα με την αυταρχική σαπίλα, οι καλύτεροι απολογητές της αστυνομικής τρομοκρατίας, το πιο χρήσιμο ιδεολογικό πλυντήριο του κράτους έκτακτης ανάγκης.
Να ξέρετε όμως ότι οι καιροί έχουν γυρίσματα. H περίοδος της απογοήτευσης και της αποστράτευσης δεν θα κρατήσει για πάντα. Μετά την άμπωτη έρχεται η πλημμυρίδα για να παρασύρει όλες τις εύθραυστες ισορροπίες και μαζί της να πνίξει στη λήθη όλους τους πολιτικούς απατεώνες που επένδυσαν το μέλλον τους πάνω στη ήττα, συμβάλλοντας έτσι στην εδραίωσή της. Κανένας δεν θυμάται ποιος ήταν ο Νόσκε, ο Κάουτσκυ και ο Μπερλίγκουερ. Οι πάντες όμως συνεχίζουν ακόμα και τώρα να θυμούνται τον Λένιν.

Κ.Μαραγκός

avantgarde2009.wordpress.com