Ο ΟΑΣΘ, η «αλληλεγγύη» και η (άμοιρη) κοινωνία!
Όχι, φίλτατοι αναγνώστες, δεν θα αλλάξω θέμα. Παραμένουμε, λοιπόν, σταθερά στο θράσος και τα ελαστικότατα όρια αυτού.
Ενώ, λοιπόν, μελετούσα ενδελεχώς τη Βατραχομυομαχία, το ένδοξο τούτο έπος των προγόνων μου, ανάσκελα αραχτός στο υπονόμιο τσαρδί μου, ύψωσα το βλέμμα πέρα από το μαντεμένιο κιγκλίδωμα, για να το ξεκουράσω από την ανάγνωση του εν λόγω πονήματος, και τα μάτια μου συνάντησαν το ηλεκτρονικό μηχάνημα, που ενημερώνει (λέμε τώρα…) για τον χρόνο άφιξης των αστικών λεωφορείων (ναι, ορθώς καταλάβατε, διαβιώ εγγύτατα σε στάση). Τί το ήθελα;! Δεν έμενα καλύτερα αφοσιωμένος στα γενναία κατορθώματα του Λειχοπίνακα και του Εμβασίτριχου;
Εκτός από τους χρόνους αφίξεων, η «θαυματουργή» αυτή μηχανή γνωστοποιούσε, προς κάθε ενδιαφερόμενο και μη, πως «Η αλληλεγγύη κρατά την κοινωνία όρθια. Ο ΟΑΣΘ στέκεται δίπλα στους πυρόπληκτους». Προς στιγμήν, έμεινα ασάλευτος, εκτός βέβαια της κάτω σιαγώνας μου, η οποία είχε αφεθεί χαρούμενα στο έλεος της βαρύτητας. Εν συνεχεία, ρίφθηκα εις το πάτωμα, ξεκαρδιζόμενος εις γέλωτες τρανταχτούς, σηκώνοντας στο πόδι (για άλλη μια φορά) τις όμορες ποντικότρυπες.
Αν συνεχίσω, βέβαια, αυτά μου τα καμώματα, με βλέπω οσονούπω άστεγο· η σπιτονοικοκυρά μου, παρότι το «ρίχνει» πλέον φανερά στο Σύριζα, είναι παλιά πασόκα, παραδοσιακή, σκληροπυρηνική, με μουστάκες ωσάν του μακαρίτη του Χαραλαμπόπουλου (τουτέστιν ησυχία, τάξις, μικροϊδιοκτησία κι ασφάλεια), και δεν σηκώνει τέτοια.
Καταρχάς, ας αφήσουμε στην άκρη το απόλυτα ασαφές της όποιας υποτιθέμενης στήριξης (!) προς τους πυρόπληκτους κι ας σταθούμε στη φράση «η αλληλεγγύη κρατά την κοινωνία όρθια». Επαναλαμβάνω, «τάδε έφη» ΟΑΣΘ, μια κρατική υπηρεσία!
Καταρχάς, ας αφήσουμε στην άκρη το απόλυτα ασαφές της όποιας υποτιθέμενης στήριξης (!) προς τους πυρόπληκτους κι ας σταθούμε στη φράση «η αλληλεγγύη κρατά την κοινωνία όρθια». Επαναλαμβάνω, «τάδε έφη» ΟΑΣΘ, μια κρατική υπηρεσία!
Θα προσπαθήσω, λοιπόν, να εισέλθω για λίγο στους τρικυμιώδεις εγκεφάλους, που συνέλαβαν τούτο το μεγαλειώδες φληνάφημα.
Αν, όπως γράφετε, ο στυλοβάτης της κοινωνίας είναι η αλληλεγγύη (προφανώς ανάμεσα στα μέλη της), τότε τί διάολο ρόλο παίζει το κράτος, για το οποίο εργάζεστε; Μας είναι μήπως άχρηστο; Καλά, εγώ και οι «αφελείς» συνοδοιπόροι μου το γνωρίζουμε αυτό, εσείς, όμως, πώς είναι δυνατόν, ως ΟΑΣΘ, όχι ατομικά, ως εξουσιαζόμενοι, που, για την επιβίωση, κάποιοι εργάζεστε εκεί (τίποτα κακό ασφαλώς σε αυτό), να λέτε και κυρίως να γράφετε δημόσια τέτοια πράγματα;! Δεν πιστεύετε, ως κρατικός οργανισμός, πως η κοινωνία χρειάζεται το κράτος; Πληρώνεστε από την «κοινωνική αλληλεγγύη» ή από τη βίαιη φορολόγηση της κοινωνίας που επιβάλει η εξουσία; Είστε καλά ή μήπως σας βάρεσε η ζέστη στο άδειο σας κεφάλι;
Ούτε το ένα ούτε το άλλο ασφαλώς ισχύει. Αυτό που πραγματικά νομίζετε, όπως και η ελεεινή κυβερνητική εξουσία που υπηρετείτε, είναι ότι οι άνθρωποι στον Ελλαδικό χώρο έχουν πάθει κανονική λοβοτομή. Βαυκαλίζεστε αγρίως ότι έχετε σκηνοθετήσει τον άριστο Οργουολικό-Χαξλεϋκό εφιάλτη, για όλους μας, αλλά πλανάστε πλάνην οικτράν. Οι λόγοι που το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας βρίσκεται επί του παρόντος εν αφασία ουδόλως σχετίζονται με τις δικές σας εξουσιαστικές ικανότητες. Εν αντιθέσει, λοιπόν, με το θράσος σας, οι μέρες που προσπαθείτε διακαώς να μας ταΐσετε σανό από τα Lidl είναι μετρημένες.
Ούτε το ένα ούτε το άλλο ασφαλώς ισχύει. Αυτό που πραγματικά νομίζετε, όπως και η ελεεινή κυβερνητική εξουσία που υπηρετείτε, είναι ότι οι άνθρωποι στον Ελλαδικό χώρο έχουν πάθει κανονική λοβοτομή. Βαυκαλίζεστε αγρίως ότι έχετε σκηνοθετήσει τον άριστο Οργουολικό-Χαξλεϋκό εφιάλτη, για όλους μας, αλλά πλανάστε πλάνην οικτράν. Οι λόγοι που το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας βρίσκεται επί του παρόντος εν αφασία ουδόλως σχετίζονται με τις δικές σας εξουσιαστικές ικανότητες. Εν αντιθέσει, λοιπόν, με το θράσος σας, οι μέρες που προσπαθείτε διακαώς να μας ταΐσετε σανό από τα Lidl είναι μετρημένες.
Πόντιξ ο Σισύφειος
