Απολείπειν ο Θεός Μνημόνιον

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, φρόντισε νά 'χεις μαζί σου δραμαμίνες. 

 Καλά, εκεί στα κολλέγια που πάνε οι άριστοι, δεν διδάσκεται ο Καβάφης; Δεν το επιτρέπει η διαπαιδαγώγησις βάσει των ελληνοχριστιανικών ιδεωδών; Σαν τον Αριστοφάνη, να πούμε, βεβαίως-βεβαίως; Α ρε δόλιε Καβάφη...
Έπιασε η αριστεία την ποίησή σου και την έκανε σαν τα μούτρα της. *** Κωλόχαρτο ***.

Αλέξη, λάθος επιλογή νησιού.
Ιθάκη πάνε οι μνηστήρες. Παναπεί, αυτοί που θέλουν να πηδήξουν αλλά μένουν με το πουλί ανά χείρας. Εσύ έπρεπε να πας Οθωνούς. Από το νοτιοανατολικώτερο νησί μάς έβαλε ο Γιωργάκης, από το βορειοδυτικώτερο έπρεπε να μας βγάλεις εσύ. Εξόν κι αν φοβήθηκες μήπως, περνώντας από την Κέρκυρα, σε μαγέψει η Καλυψώ.

Και τώρα τί θα γένουμε χωρίς μνημόνια; Ήσαν κι αυτά μια κάποια λύσις. 

Εδώ που τα λέμε, εγώ τον συμβολισμό με την Ιθάκη τον έπιασα. Δέκα χρόνια δεν του πήρε του Οδυσσέα για ένα ταξίδι το πολύ δυο εβδομάδων; Ε, οχτώ-και χρόνια πήρε στις κυβερνήσεις μας να ξεμπερδέψουν με τις δανειακές συμβάσεις των "θεσμών". Κάτι που γινόταν στο πίτσι-φυτίλι με ένα "εμείς την κάνουμε κι εσείς κόψτε τον σβέρκο σας".

Πάντως, πολύ περίεργο αυτό που έγινε με τα μνημόνια, έτσι; Ο γκαβός τα έσκιζε σελίδα-σελίδα κι ο αριστερός θα τα καταργούσε με έναν νόμο κι ένα άρθρο αλλά τελικά θα τα λουζόμαστε για καμμιά σαρανταριά χρόνια ακόμη κι έχει ο θεός. Για να τα καταργήσουμε πηγαίναμε, να τα εξαντλήσουμε καταφέραμε. Ή, μάλλον, να μας εξαντλήσουν.

Πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο και φούνταρε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα.

 Αυτό το "βγαίνουμε από τα μνημόνια", μόνο σε μένα κάνει κάπως; Αντί να φύγουν εκείνα, φεύγουμε εμείς κι εκείνα μένουν; Παναπεί, θα μας περιμένουν να γυρίσουμε;
Δεν μας είπες, ρε Αλέξη, κανένα μνημονιακό νόμο θα καταργήσουμε ή παπάρια, που λέει κι η Αυλωνίτου;
 Άστο, κατάλαβα, γαμώ την Ιθάκη μου και την Κεφαλλονιά μου μαζί.

Είμαστε όντως για να φεύγουμε. Μάνα, θα πάω στα καράβια!
Φταίμε κι εμείς, όμως. Κάτσαμε τέσσερα χρόνια σταυροπόδι, περιμένοντας λύτρωση από το ζαβό και τον γκαβό. Μόλις μούδιασε το δεξί μας, φέραμε τον Αλέξη κι αλλάξαμε σταύρωμα στα πόδια αλλά το μόνο που καταφέραμε ήταν να μουδιάσει και το αριστερό μας.
Μήπως να σηκωθούμε και να κουνηθούμε λίγο, να ξεμουδιάσουμε;

Πολύ φίλος! Και γαμώ τους φίλους, δηλαδή!

Σ' ό,τι δουλειά με βάλουν θα πασχίσω να είμαι στo κεφάλαιο ωφέλιμος. Αυτή είν' η πρόθεσίς μου. 

Βρε Γρηγόρη μου, μήπως το παρατραβάς; Ψαριανός: "Η ΝΔ, το ΠαΣοΚ, η χούντα, ο Μουσσολίνι, ο Φράνκο... τα Σκατά... όλοι είναι άγιοι μπροστά σ' αυτά τα ρεμάλια, τους σταλινοφασίστες." Έβαλες και τα σκατά μέσα, για να ευλογήσεις τα γένια σου, έτσι μπαγασάκο;
Ό άγιος Γρηγόριος ο Κουράδας.

Κωλόχαρτος: "Η χώρα επιστρέφει στην κανονικότητα ΣυΡιζΑ. Μείναμε χωρίς ρεύμα στην Αττική κατακαλόκαιρο."
Βρε Αδωνούκο μου, γιατί φταίει η κυβέρνηση; Αυτή ό,τι ήταν να κάνει το έκανε: συνέχισε το δικό σας έργο και διέλυσε την κρατική ΔΕΗ. Με τους ιδιώτες να τα βάλεις, που τα κάνουνε σκατά όπου βάλουν το χέρι τους.

Aλλ' όταν η μεγάλη κρίσις έλθει, η τόλμη κι η απόφασίς μας χάνονται· ευτυχώς υπάρχουν οι θεσμοί για να προσφύγουμε. 

 Ενοχληθήκατε κι εσείς που χτύπησαν πένθιμα οι καμπάνες των εκκλησιών στην Ιθάκη; Ψυχραιμία, καλέ! Πάρτε το αλλιώς. Περιμένετε να δείτε τι θα γίνει τώρα που θα χτυπήσουν πένθιμα τα νταούλια των αγορών. Λέγαμε να τα βαράμε εμείς και να χορεύουν εκείνες αλλά μάλλον ανάποδα πάει το πράμα. Για νταουλιέρηδες πηγαίναμε, γιουσουφάκια θα καταλήξουμε. Τα κλαρίνα άρχισαν ήδη. Σε λίγο θα αρχίσουν και τα κοντοκλάρινα.

Μικροδράκουλας: "Χάσαμε 34 δισ. ανάπτυξης, δηλαδή 380 νοσοκομεία."
Τί να τα κάνουμε τα νοσοκομεία, ρε Κούλη; Πήξαμε σε δαύτα. Ευτυχώς που πρόλαβε κι έκλεισε μερικά ο Κωλόχαρτος, όταν ήταν υπουργός υγείας.

Αγνοούν που χθες στους πρέσβεις ήλθαν νέα βαρυά. Στις Βρυξέλλες δόθηκε ο χρησμός· έγιν' εκεί η μοιρασιά. 

 Μικροδράκουλας: "Οι έλληνες δεν είναι λωτοφάγοι, δεν θα ξεχάσουν ποτέ."
Όταν λέω εγώ ότι αυτό το βλαμμένο είναι βαλτό για να ξαναβγεί ο Αλέξης, δεν με πιστεύετε. Βρε χαϊβάνι, τό 'χασες ντιπ για ντιπ; Βρε χαϊμένο, αν δεν ξεχάσουν, πώς θα γίνεις εσύ πρωθύ; Υπάρχει περίπτωση να θυμάται άνθρωπος τον πατέρα σου, την αδερφή σου, τον γκαβό κλπ και να σε ψηφίσει;

Παρεμπιπτόντως, Θανάση, αν θελήσεις ποτέ να ξεχαστείς, μη το ρίξεις στους λωτούς γιατί θα απογοητευτείς. Οι λωτοφάγοι τού Όμηρου τρώγανε λωτούς μεν αλλά κεφάλι φτιάχνανε με άλλο χορταρικό. Τον λωτό τον είχαν για την γλύκα, όπως οι παλιοί χασικλήδες τα σοροπιαστά. Οπότε, καλύτερα πιες κανένα Βόσπορο ξίδια ή κάνε κανένα μπάφο.

Η μεταμέλειες σταθερές ποτέ δεν ήσαν. Κ' η αποφάσεις μου να κρατηθώ, ν' αλλάξω, διαρκούσαν ως τες εκλογές το πολύ. 

 Φώφη: "Ο κ. Τσίπρας φαντασιώνεται πως είναι ο σύγχρονος Οδυσσέας, απεδείχθη όμως ένας αδίστακτος μνηστήρας της εξουσίας."
Φωφάκι, στο έχω ξαναπεί ότι οι παρομοιώσεις δεν είναι το φόρτε σου. Μωρή, αυτός την έχει ήδη την εξουσία, μνηστήρας είναι ο Κούλης. Κι απ' ό,τι βλέπω, με τα μυαλά που κουμαντάρει, τέτοιος θα μείνει. Πολιτικό γεροντοπαλλήκαρο, σαν τον Έβερτ και τον Αβέρωφ. Θα σου κάνει παρέα στο ράφι

Μεταγραφάρες, ναι... αλλά ποιός από τους δυο την αμόλησε;

Σαλτιέλ: "Η ελληνική αριστερά κρύβεται πίσω από εμπόρους ναρκωτικών για ίδιον όφελος."
Δηλαδή, ρε συ Αλφρέντο, έχουν τακιμιάσει οι συριζαίοι με τον πρεζέμπορα; Αριστέρεψε και ο χοντρός; Και τώρα, ποιος θα ανατρέψει την χούντα τού Τσίπρα;

Ο ένας μικρός θεός πάνω στον άλλον πέφτει γιατί κατάλαβαν τι είδος βοή είναι τούτη, ένοιωσαν πια τις κραυγές των τηλεβιβλιοπωλών. 

 Τζήμερος: "Το επόμενο διάγγελμα θα φροντίσουμε να το εκφωνήσει ο Τσίπρας από τον Κορυδαλλό, αρκεί να μας δώσετε την δύναμη."
Έλα, βρε Θάνο, που τάχα δεν ξέρεις τι θα σου δώσουμε! Τόσα που έχεις μαζέψει, πρέπει να έχεις φτιάξει όχι μάντρα αλλά το σινικό τείχος.

Τσίπρας: "Πήραμε δύσκολες αποφάσεις αλλά, όπως ο Οδυσσέας, κλείσαμε τα αφτιά μας στις σειρήνες."
Ωχ, τα ούλα μου! Αλέξη, αγόρι μου, ακολούθησε την συμβουλή που έδωσα της Φωφώκας και άσε τις παρομοιώσεις και τις μεταφορές. Τότε, με τις σειρήνες, ο Οδυσσέας έβαλε τους άλλους να βουλώσουν τ' αφτιά τους αλλά τα δικά του τα κράτησε ορθάνοιχτα. Άστο να πάει στον διάολο, περιορίσου στα βασικά. Λόλα, να ένα μήλο και τέτοια, απλά πραγματάκια.

Γρήγορα πέρασεν η ώρα απ' το '15 που έβαλα τες υπογραφές και κάθισα εδώ... Με ποιόνα να μιλήσω κατάμονος μέσα στο σπίτι αυτό; 

 Όχι, βρε μαλάκα Θανάση, ούτε λέξη δεν πίστεψα απ' όσα είπε ο Τσίπρας. Αλλά έχω δικαίωμα να κυλιέμαι στα πατώματα με τις πασοκονουδίτικες αντιδράσεις.

Χατζημπούλης: "Το μόνο για το οποίο νοιάζεται ο κ. Τσίπρας είναι να μη χάσει το κόμμα του την εξουσία."
Πες μου, λοιπόν, δεν είναι υπέροχο; Κάτσε να στο κάνω καλύτερο:
Βορίδης: "Ο Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μη ξαναέρθει η αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές."
Κωλόχαρτος: "Η έξοδος από τα μνημόνια καθυστέρησε τρία χρόνια." Λοβέρδος: "Ο κ.Τσίπρας έχει στην πλάτη του 100 νεκρούς, είναι ο πατέρας του διχασμού και ο κήρυκας του μίσους."
Πες, ρε Θανάση, δεν είναι καύλα;

Τάχατες μας εκμηδένισε, ο γελοιωδέστατος. Τέτοιες ξυπνάδες όμως πέρασι δεν έχουνε σ' εμάς τους αρίστους. "Μας εκοστίσατε διακόσια χρυσά τάλαντα, ατάλαντε" απαντήσαμεν αμέσως. 

 Κουτσούμπας: "Η κυβέρνηση δεν δεσμεύεται για την κατάργηση ούτε ενός μέτρου που επιβλήθηκε στο λαό με τα μνημόνια."
Ρε Μήτσο, έχεις κάνει πρωθύ για να ξέρεις; Είπαμε: δεν θα ξαναγυρίσουμε στις παθογένειες του παρελθόντος. Βρε συ, είδαμε και πάθαμε να τσακίσουμε όλα τα λαϊκά δικαιώματα για να φτάσουμε στην Ιθάκη και θες να ξανάχουμε τα ίδια; Αμάν πια, όλο για υγεία, παιδεία, μισθούς, συντάξεις και παροχές μιλάς. Μ' αυτόν τον ξύλινο λόγο θες να δεις προκοπή; Στις επενδύσεις πρέπει να πάνε τα λεφτά βρεεεεε, όχι σε παροχές! Άμα αρχίσουμε να τα σκορπάμε σε μισθούς και συντάξεις, τι θα μείνει να δώσουμε σε Μπόμπολα και Λάτση; Βασικά πράγματα, Δημητράκη, διάβασε και λίγο Μαρξ. Μαλάκας είναι ο Δραγασάκης, που τον έχει μάθει όλον απ' έξω κι ανακατωτά;

Λαιστρυγόνες δεν ξέρω αλλά κύκλωπες συναντήσαμε. Εδώ ο Πολύφημος.

Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει. Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι· τόσο που μας τσάκισες, μεγάλη αισχύνη. 

 Α, Μήτσο,τώρα που το θυμήθηκα, ήσουνα χτες στις Πρέσπες, σε αφιέρωμα για τον Ρίτσο; Έμαθα ότι απήγγειλε ο Κιμούλης και τραγούδησε ο Νταλάρας. Μπράβο στους διοργανωτές! Μ' αυτό το μαράζι πέθανε ο Ρίτσος, ότι δεν τον τραγούδησε ο Νταλάρας και δεν τον απήγγειλε ο Κιμούλης!

Χατζημπούλης: "Ο ΣυΡιζΑ έκανε τους φτωχούς φτωχότερους".
Το ξέρουμε, Κωστή μου, γι' αυτό κι εμείς θα ψηφίσουμε Κούλη. Για να κάνει τους πλούσιους πλουσιώτερους. Ουπς! Τα ίδια ανάποδα λέμε, βρε κεφάλα! Πρέπει να βρούμε κάτι αλλιώτικο, π.χ.... Έλα, πες κάτι γιατί κόλλησα.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. Aνεπαισθήτως μ' έκλεισαν ως αίγα στο μαντρί. 

 Αληθεύει ότι Ψαριανός και Αμυράς κατεβαίνουν υποψήφιοι με την ΝουΔου; Κουφάλα Κούλη, δυο-τρεις τέτοιες μεταγραφές ακόμη και την αυτοδυναμία την έχεις στο τσεπάκι.

Όταν λέτε ότι αποφυλακίστηκε ο Φλώρος, που είχε φάει κάτι εκατομμύρια με την Energa, πώς γένεν τούτο; Τον βγάλανε γιατί πάθαινε κρίσεις επιληψίας; Ρε παιδιά, κάτι συμβαίνει και δεν μου το λέτε. Έξω ο Φλώρος ως επιληπτικός, έξω το συνεταιράκι του ο Μηλιώνης ως ψυχασθενής, έξω ο Λαυρεντιάδης ως ψυχασθενής επίσης... Τι διάολο, όποιος επενδύει σ' αυτόν τον τόπο, μουρλαίνεται; Γι' αυτό αρχίζει τις αρπαχτές; Παναπεί, δεν είναι απατεώνες, μουρλοί είναι. Ευτυχώς που μου το είπατε έγκαιρα, πάνω που ετοίμαζα μια επένδυση. Ωρέ καλύτερα να τα φάω στα μπουζούκια παρά να βρεθώ ξαφνικά με ζουρλομανδύα!

Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα. Τα μέλλοντα γνωρίζουν οι θεοί και ο Σταύραξ, πλήρεις και μόνοι κάτοχοι πάντων των φώτων.

 Αυτό που όταν ο Αλέξης πήγε στην Ιθάκη, ο Σταύραξ πήγε στους Λειψούς, πώς σας φαίνεται; Πιάσαν οι αγγελοκρουσμένοι από ένα νησί κι όποιον πάρει ο χάρος.
Σταύραξ: "Δεν κινδυνεύει η εθνική μας ανεξαρτησία από τις τουρκικές ψαρόβαρκες, κινδυνεύουν όμως τα ψάρια μας και η αξιοπρέπεια μας."
Κινδυνεύουν οι τσιπούρες μας, Σταύρακα; Μόνο οι πελαγίσιες ή και του ιχθυοτροφείου; Έκοψες κάβο, αγόρι μου; Ή απλώς αισθάνθηκες την ανάγκη να πετάξεις μια παπαριά επειδή βάφτισες τις διακοπές σου "περιοδεία"; Περιοδεία σε Αγαθονήσι και Λειψούς, μη χέσω; Δηλαδή, περιοδεία κάνω κι εγώ εδώ που γυρνάω με μαγιώ και σαγιονάρα, κάνοντας γευστικές δοκιμές σε ούζα και τσίπουρα;

Ευτυχισμένα χρόνια

Ομνύει κάθε τόσο ν' αρχίσει πιο καλή ζωή. Aλλ' όταν έλθ’ η νύχτα, στην ίδια μοιραία αγκαλιά τού ΝΑΤΟ και των Βρυξελλών, χαμένος, ξαναπηαίνει. 

 Το καταλαβαίνω ότι γίνομαι βαρετός αλλά, επειδή μ' αρέσει να το ακούω, πείτε τό μου άλλη μια φορά, σας παρακαλώ. Βγήκαμε από τα μνημόνια!  Αχχχ.. ηδονή... έτσι, Θανάση; Χαίρομαι που συμφωνείς. Και πού μπήκαμε τώρα, ρε Θανάση; Ε, τί σκατά ξέρεις; Μήπως να μάθουμε πρώτα κι ύστερα να πανηγυρίσουμε για την έξοδο; Ξέρεις, αυτές οι έξοδοι με ψιλοπροβληματίζουν. Και η κηδεία "εξόδιος ακολουθία" λέγεται. Παρεμπιπτόντως, αφού το τζόκεϋ το φοράμε για να μη πέφτει ο ήλιος στα μάτια μας, εσύ γιατί το φοράς ανάποδα, με το γείσο πίσω; Για να μη λιάζεται ο σβέρκος σου; Παναπεί, δεν σου φτάνει που είσαι μαλάκας, θες να το μάθουν και όλοι γύρω.

Τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Aποικία, για τούτο κόπτονται οι Πολιτικοί Αναμορφωταί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ δεν τους χρειάζονταν κανείς.) 

 _________

Σήμερα το ιστολόγιο, εμπνευσμένο από την προχώ ανακοίνωση της ΝουΔου, γιορτάζει την έξοδο από τα μνημόνια κακοποιώντας τον μεγάλο αλεξανδρινό ποιητή μας Κωνσταντίνο Καβάφη. Κατά σειρά, βιάστηκαν τα ποιήματα: Ιθάκη - Περιμένοντας τους βαρβάρους - Απολείπειν ο θεός Aντώνιον - Ας φρόντιζαν - Τρώες - Πρέσβεις απ’ την Aλεξάνδρεια - Νόησις - Τα βήματα - Απ' τες εννιά - Ουκ έγνως - Το πρώτο σκαλί - Τείχη - Ομνύει - Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X.. "Απολείπειν ο θεός Αντώνιον" είπαμε ρε κουφάλογο Θανάση, όχι "Απολείπειν ο θεός μνημόνιον".
Αν δεν σας λέει κάτι ο νεαρός τής πρώτης φωτογραφίας, λυπάμαι για λόγου σας που δεν αναγνωρίζετε έναν μεγάλο φίλο τής Ελλάδας, ο οποίος μας βόηθησε να βγούμε από τα μνημόνια. Φυσικά, είναι ο ηγέτης τής Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ. Δείτε τον και στην τελευταία φωτογραφία της 13/12/1997, από την ευρωσύνοδο που έγινε στο Λουξεμβούργο, ανάμεσα στον Ζαν Σιράκ (αριστερά) και τον Χέλμουτ Κολ. Άκρη δεξιά ο άνθρωπος που μας έβαλε στην ευρωζώνη και μας έκανε ευρούχους. Όχι ευνούχους, βρε κουφάλογο! Το 1997 είναι η χρονιά που οι βρεττανοί Blur κυκλοφόρησαν το κατ' εμέ καλύτερο άλμπουμ τους, με τίτλο το όνομά τους (αν και δεν ήταν το πρώτο τους). Υπό τους ήχους τού "Blur", λοιπόν, θα σας αφήσω σήμερα, ελπίζοντας ότι διάλεξα το κατάλληλο μουσικό χαλί για να γιορτάσετε το πρώτο μεταμνημονιακό σας σαββατοκύριακο. Εν όψει, βεβαίως, ενός μεταμνημονιακού μνημονίου που δεν έχει ημερομηνία λήξης αλλά ας μη σας μαυρίσω την ψυχή τέτοια ώρα. Να περάσετε πολύ-πολύ όμορφα!



Θοδωρής Αθανασιάδης
teddygr.blogspot.com