«Η Ευρώπη αποτελεί το πεδίο αγώνων αλλά και των λύσεων για τα ζητήματα των πολλών και των αδύναμων»

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017




«Όλοι πρέπει να εξοργίζεστε εξίσου όταν βλέπετε ότι πολύ εύκολα κινδυνεύουν να κακοποιηθούν οι πιο φτωχοί και αδύναμοι πολίτες, ενώ οι βδελυροί και πλούσιοι μπορούν να αδικοπραγούν ατιμωρητί και να εξαγοράζουν πρόσωπα για να εκβιάζουν καταστάσεις»
Δημοσθένης προς Αθηναίους


«Πάντοτε πίστευα στην ευρωπαϊκή ιδέα, είμαι ευρωπαϊστής επειδή ακριβώς είμαι αριστερός. Και αυτό διότι η Ευρώπη αποτελεί το πεδίο αγώνων αλλά και των λύσεων για τα ζητήματα των πολλών και των αδύναμων»
Αυτή η φράση, του πιο πρόθυμου σμπίρου που διαθέτει σήμερα το 4ο Ράιχ, δεν πρέπει να περάσει στα ψιλά των ειδήσεων.

Ο κλόουν της «αριστεράς», γιατί με αυτή του την ιδιότητα βραβεύτηκε και επιβραβεύεται συνεχώς από τους εκπροσώπους των τραπεζών και πολυεθνικών, εξωτερίκευσε όλη τη νεοφιλελεύθερη σκατοψυχιά που έκρυβε επιμελώς.

Είναι διπλή η χαρά των κορακιών του κεφαλαίου όταν ρουφούν αίμα με τον μανδύα της «αριστεράς». Είναι ένα άλλοθι ανεκτίμητης αξίας που τους προσφέρει απλόχερα ο γελοιοδέστερος πεινάλας της εξουσίας στα παγκόσμια χρονικά, που άρπαξε τη δεξιά κουτάλα εξαπατώντας τον λαό, διασύροντας κάθε έννοια δημοκρατίας. Ο από σπόντα πρωθυπουργός που κατάφερε να γίνει παγκόσμιο σύμβολο της ξεφτίλας εισάγοντας στο διεθνές λεξιλόγιο μια νέα έννοια με τη λέξη kolotoumpa.

Αυτή η φράση που εκστόμισε ο απατεώνας πάνω στον άκρατο ευρωπαροξυσμό της βράβευσης του, είναι προσβολή στη μνήμη των χιλιάδων νεκρών στη χώρα μας -και όχι μόνο- που θυσιάστηκαν και θυσιάζονται καθημερινά για να εξυπηρετηθεί στο έπακρο η κερδοφορία του κεφαλαίου και να ευημερούν τα «παραδεισένια νησιά»

Σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που μοναδικό της μέλημα είναι το πως θα προστατέψει τα συμφέροντα της ολιγαρχίας. Το βλέπουμε αυτό σε όλες τις αποφάσεις που λαμβάνονται καθημερινά από τους ξεπουλημένους στα λόμπι πολυεθνικών ευρωβουλευτές της.

Στην πλούσια Ευρώπη των εκατομμυρίων αστέγων και του κοινωνικού αποκλεισμού του 1/4 του πληθυσμού της. Την ίδια ώρα που όλος ο πλούτος μεταφέρεται στις off shore, τα πολιτικά ανδρείκελα νομοθετούν και προστατεύουν την ασυλία των κλεφτών και ισοπεδώνουν εργασιακά δικαιώματα και ματωμένες κοινωνικές κατακτήσεις αιώνων.

Αντί να καταγγείλει, από το βήμα που του δόθηκε, τη νεοφιλελεύθερη εγκληματικότητα, τη σύγχρονη γενοκτονία των φτωχών εντός του τέταρτου Ράιχ, το υπεροπτικό γομάρι της νεοταξικής «αριστεράς» βλέπει «λύσεις για τα ζητήματα των πολλών και των αδύναμων».
Αυτή, η τσούλα των δήμιων, που εκμεταλλεύτηκε την απόγνωση των αδύναμων πολιτών για να πάρει την εξουσία και να την παραδώσει στους «θεσμούς» του, τους δήμιους του λαού, καταλύοντας κάθε συνταγματική εγγύηση για την δικαστική προστασία, τη δίκαιη κατανομή φορολογικών βαρών, την προστασία της ιδιοκτησίας, της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, της εργασίας και των κοινωνικών αγαθών της υγείας, της παιδείας, της στέγης, μέχρι και του ...πόσιμου νερού!

Όλα αυτά δεν θα είχαν καμία αξία, αν δεν τα έκανε στο όνομα της «αριστεράς». Γιατί ξεπουλημένα τομάρια υπάρχουν πολλά σε όλο το πολιτικό φάσμα. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Γιαυτό, η πολιτική πατσαβούρα, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, διαφημίζει την «αριστερή» πραμάτεια του. Και αυτό είναι το μεγάλο του πλεονέκτημα απέναντι στα υπόλοιπα πολιτικά τσογλάνια που τον ανταγωνίζονται.
Διανθίζει με αριστερό λόγο τα εγκλήματα που διαπράττουν οι ναζί ευρωκανίβαλοι σε βάρος των πιο αδύναμων πολιτών. 
Φορολογεί την φτώχεια και μιλά για «δίκαιη ανάπτυξη», πλειστηριάζει πρώτες κατοικίες και μας λέει «ήταν δίκαιο και έγινε πράξη», μετατρέπει εργαζόμενους σε δούλους και μιλά για «όρθια κοινωνία».
Μαζεύει το αίμα που σκορπούν παντού οι δήμιοι και το κάνει μύρο. 
Είναι να μην τον βραβεύσουν; 
...δήμιος του λαού και μάβρος με τους μάβρους,
κολυμπάει τώρα στους μεγαλοστάβρους! *




* ΤΑ 4 ΛΑΘΗ «ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ»

Πρώτο σου λάθος: από κούνια νά σαι δούλος.
Δέφτερο, δούλος σε κατάδουλη εποχή.
Τρίτο, δεν είσουν μόνο δέρμα, αλλά ψυχή.
Τέταρτο, δεν πουλήθηκες στον ξένο μούλος.

Αν είσουν ως τα κόκκαλα ραγιάς και σάπιος,
δεν θά σουν τώρα σκοτωμένος, αλλά «κάποιος».
Κι ο τελεφταίος δε θα σουν «άγνωστος» μπατίρης,
μα πρώτος και γνωστός, ακόμα και βεζίρης!

Μηδέ θα σε κορόιδεβαν οι λαοπλάνοι,
ντόπιοι και ξένοι, μ' ένα ψέφτικο στεφάνι·
μα δήμιος του λαού και μάβρος με τους μάβρους,
θα κολυμπούσες τώρα στους μεγαλοστάβρους!

Κώστας Βάρναλης

ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ