Ήταν Παρασκευή 3 Ιουλίου, σαν σήμερα δηλαδή, που η πλατεία Συντάγματος γέμιζε από δεκάδες χιλιάδες κόσμο. Ήταν οι ιστορικές στιγμές που έζησε και το πλημμυρισμένο Μετρό του Συντάγματος με έναν κόσμο που δεν μπορούσε να... κινηθεί αλλά δεν... διαμαρτυρόταν. Ο λαός του ΟΧΙ που προδόθηκε (μέσα σε μία εβδομάδα!).
Τότε βλέπετε, εκείνο το εξάμηνο, δεν έκλεινε το Μετρό στις μεγάλες συγκεντρώσεις όπως γινότανε πριν (επί Σαμαρά) και μετά (επί Τσίπρα 2) για «λόγους ασφάλειας».
Ηταν η μεγάλη συγκέντρωση του ΟΧΙ, μία ανάσα για πολλούς χιλιάδες που είχαν περάσει έξι εφιαλτικές ημέρες (από τα ξημερώματα του προηγούμενου Σαββάτου που προκηρύχθηκε το Δημοψήφισμα) πρωτοφανούς τρομοκρατίας και καταστροφολογίας.
Ενα πραγματικό γαμώτο απέναντι σε:
- Κλειστές τράπεζες, capital controls και ΑΤΜ με ουρές.
- Δημοσιογράφους σε αποστολή τρομοκράτησης του λαού.
- Οικονομικούς παράγοντες (που επίσης τρομοκρατούσαν).
- Ξένους πολιτικούς και αξιωματούχους της ΕΕ (να τρομοκρατούν φυσικά και) να μας παροτρύνουμε να ψηφίσουμε ΝΑΙ αν δεν επιθυμούμε τη συντέλεια της χώρας μας.
- Επιχειρήσεις να στέλνουν mail στους εργαζόμενους να ψηφίσουν ΝΑΙ ειδάλλως θα έκλειναν και θα έμεναν όλοι τους άνεργοι.
- Κανάλια όπως το Star να δείχνουν για 50-60 λεπτά τη συγκέντρωση του ΝΑΙ και μόλις για 1 λεπτό την αντίστοιχη του ΟΧΙ.
- Κανάλια όπως ο ΣΚΑΪ να μεταδίδουν πολιτικές εκπομπές ακόμα και το Σάββατο πριν τη Δημοψήφισμα καταπατώντας νόμους και παραδόσεις δεκαετιών (μετά τα μεσάνυχτα της Παρασκευής παύει κάθε προεκλογική δραστηριότητα).
- Συνδικαλιστές (ΓΣΕΕ) και βιομηχάνους (ΣΕΒ) που έβγαλαν ανακοινώσεις υπέρ του ΝΑΙ.
- «Ολες τις κοινωνικές ομάδες που ήταν υπέρ του ΝΑΙ».
- Σάκη Ρουβά (αυτόν, καλύτερα) και Ντέμη Νικολαϊδη (αυτός, μία απογοήτευση).
Και μετά ήρθε ο Αλέξης και έκανε μάγκες όλους τους παραπάνω...
Δημήτρης Κανελλόπουλος
efsyn.gr
