Τι είμαστε, περισσεύματα απόβλητα απ’ το ρεύμα που βρίσκεται εν ζωή;
κι ούτε να μας καταλαβαίνει κανείς;
Bertolt Brecht, «An den Schwankenden», 1933
Εάν είναι θέμα τύχης για εμάς; Εάν αυτή είναι η απάντηση, τότε ας αφεθούμε στην τύχη. Τυχαία γεννηθήκαμε, τυχαία ζήσαμε, τυχαία όσα ονειρευτήκαμε, τυχαία όσα χτίσαμε, τυχαία όσα δεν κατακτήσαμε, τυχαία κι όσα μας πήραν.
Τυχαία οι πολλοί είμαστε φτωχότεροι κι οι λίγοι πλουσιότεροι; Είναι η μοίρα; Αυτό είναι η μοίρα που ακούγεται συχνά πυκνά; Η κακή μας μοίρα;;;
Μοίρα σημαίνει μοιρασιά. Κάποιοι μοιράζουν και κάποιοι αδικούνται. Στη μοιρασιά. Από όσους αδικούνται, κάποιοι ωφελούνται. Κάποιοι γίνονται πλουσιότεροι όσο οι άλλοι που αδικούνται γίνονται φτωχότεροι.
Δεν είναι θέμα τύχης και με την αφωνία δεν αλλάζει η μοίρα. Πρέπει να απαντήσουμε φωναχτά κι οργισμένα. Η μοίρα(σια) δεν αλλάζει από μόνη της. Μπορούμε να την αλλάξουμε άμα το φωνάξουμε. Οργισμένα. Δυνατά. Αδιαπραγμάτευτα κι αμετάκλητα. Στους δρόμους. Εκεί πρέπει να απαντήσουμε το ερώτημα. Εκεί να κάνουμε εμείς τη μοιρα(σιά). –
ΑΚΙΣ ΞΕΝΑΚΙΣ