Βήμα 1: Αγανακτισμένοι και πρόγραμμα Θεσσαλονίκης.
Βήμα 2: Όλοι οι άλλοι είναι γερμανοτσολιάδες.
Βήμα 3: Θα σκίσουμε τα μνημόνια.
Βήμα 4: Δεν πληρώνω και σεισάχθεια.
Αυτά πριν τις εκλογές.
Αυτά πριν τις εκλογές.
Μετά τις εκλογές… το
Βήμα 5: Δημιουργική ασάφεια και σκληρή διαπραγμάτευση.
Βήμα 6: Κόκκινες γραμμές.
Βήμα 6: Κόκκινες γραμμές.
Βήμα 7: Δημοψήφισμα.
Βήμα 8: Τρίτο μνημόνιο.
Στο σημείο αυτό άρχισαν οι δικαιολογίες:
Στο σημείο αυτό άρχισαν οι δικαιολογίες:
Πρώτη… δεν γινόταν αλλιώς (όπως δηλαδή έλεγαν οι «γερμανοτσολιάδες».
Δεύτερη… το υπέγραψαν και οι άλλοι.
Τρίτη… δεν είπαμε ψέματα, αυταπάτες είχαμε.
Τέταρτη… κλαίγαμε όταν το κάναμε.
Μετά ήρθαν οι… φωνές.
Κερδάμε! Μετά ήρθαν οι… φωνές.
Η ανεργία ανεβαίνει με… χαμηλότερους ρυθμούς!
Το 2016 θα έρθει η ανάπτυξη.
Το 2017 θα έρθει μια ανάπτυξη που δεν θα την πιστεύετε!
Τώρα προστέθηκαν και τα οράματα.
Ο υπουργός Πετρόπουλος λέει ότι βλέπει ανθρώπους που του λένε μπράβο για τα μπλοκάκια!
Από την επανάσταση στον συμβιβασμό σε έξι μήνες (το 2015). Από την αυταπάτη στην παράκρουση ένα μνημόνιο (το τρίτο για εμάς) και μια αξιολόγηση δρόμος.
Οι άνθρωποι που για δεκαετίες θεωρούσαν τις αυξήσεις που έδιναν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ «ψίχουλα», αυξάνουν τους φόρους και κόβουν μισθούς και συντάξεις, ενώ έχουν αφήσει την υγεία, τις δημόσιες υπηρεσίες και τις υποδομές της χώρας στη μοίρα τους.
Δεν αισθάνονται ευθύνη για τίποτα. Δεν νιώθουν. Και αν κάποιος τολμήσει να τους κάνει κριτική είναι διαπλεκόμενος.
Αλλά, απολαμβάνουν την εξουσία. Ο Καρανίκας που έλεγε ότι η καριέρα είναι χολέρα βολτάρει στη Βουλή. Η Αχτσιόγλου στα 31 έγινε υπουργός και η Νοτοπούλου στα 28 της διευθύντρια του πρωθυπουργικού γραφείου στη Θεσσαλονίκη. Η βουλευτική αποζημίωση γεμίζει τους τραπεζικούς λογαριασμούς φτωχών και πλούσιων βουλευτών και υπουργών.
Διορίζουν τους δικούς τους, κάνουν παιχνίδια με τις ΜΚΟ για τους μετανάστες, κόβουν σε κομματάκια τα δημόσια έργα και τις προμήθειες για τους εκλεκτούς.
Ότι έκαναν και οι προηγούμενοι θα μου πείτε. Σωστά. Μα αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα.
Γιάννης Αντύπας
Από την επανάσταση στον συμβιβασμό σε έξι μήνες (το 2015). Από την αυταπάτη στην παράκρουση ένα μνημόνιο (το τρίτο για εμάς) και μια αξιολόγηση δρόμος.
Οι άνθρωποι που για δεκαετίες θεωρούσαν τις αυξήσεις που έδιναν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ «ψίχουλα», αυξάνουν τους φόρους και κόβουν μισθούς και συντάξεις, ενώ έχουν αφήσει την υγεία, τις δημόσιες υπηρεσίες και τις υποδομές της χώρας στη μοίρα τους.
Δεν αισθάνονται ευθύνη για τίποτα. Δεν νιώθουν. Και αν κάποιος τολμήσει να τους κάνει κριτική είναι διαπλεκόμενος.
Αλλά, απολαμβάνουν την εξουσία. Ο Καρανίκας που έλεγε ότι η καριέρα είναι χολέρα βολτάρει στη Βουλή. Η Αχτσιόγλου στα 31 έγινε υπουργός και η Νοτοπούλου στα 28 της διευθύντρια του πρωθυπουργικού γραφείου στη Θεσσαλονίκη. Η βουλευτική αποζημίωση γεμίζει τους τραπεζικούς λογαριασμούς φτωχών και πλούσιων βουλευτών και υπουργών.
Διορίζουν τους δικούς τους, κάνουν παιχνίδια με τις ΜΚΟ για τους μετανάστες, κόβουν σε κομματάκια τα δημόσια έργα και τις προμήθειες για τους εκλεκτούς.
Ότι έκαναν και οι προηγούμενοι θα μου πείτε. Σωστά. Μα αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα.
Γιάννης Αντύπας
http://ysterografa.gr
