Ξεσάλωσε το μεγάλο κομμουνιστικό ηγέτη Τσίπρας στην πανηγυρική του ομιλία στην Κεντρική Επιτροπή. Ξέρουμε ότι σας βάζουμε σε μεγάλο βάσανο να διαβάσετε έστω και ορισμένα επιλεγμένα αποσπάσματα της ιστορικής αυτής ομιλίας. Όμως με κάθε υπευθυνότητα, σας καλούμε να μην τον μουντζώνετε μόνο ξανά και ξανά, αλλά έστω για τελευταία φορά να ασχοληθείτε έστω από βίτσιο με τα λεγόμενά του.
Γιατί; Μα γιατί απλά δεν έχει περάσει άλλος σαν και δαύτον.
Τσαρλατάνος, φαντασμένος, αδίστακτα εξουσιομανής, παρ’ ότι μικρόνους και απίστευτα δουλικός στα αφεντικά του, συνεχίζει να κομπάζει, να καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι και να φαντασιώνεται ότι είναι ο νέος Ανδρέας Παπανδρέου.
Πρώτα απ’ όλα μας κατέπληξε με τις γεωστρατηγικές του γνώσεις και αναλύσεις, με τις προβλέψεις του:
Θα έλεγα ότι πρόκειται για τεκτονικού χαρακτήρα μετατοπίσεις που, σε συνδυασμό με την συνεχιζόμενη ένταση στην ευρύτερη περιοχή μας, στη γειτονική μας Τουρκία, στη Συρία, στη Μέση Ανατολή αλλά και στις χώρες της Βόρειας Αφρικής, διαμορφώνουν ένα περιβάλλον σύνθετο, με μεγάλους κινδύνους αλλά και με σημαντικές προκλήσεις. Και πρέπει να αναλογιστούμε ότι η χώρα μας, η Ελλάδα, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισε εξ αιτίας της χρεοκοπίας της από τις δυνάμεις που κυβέρνησαν τον τόπο και τις πολιτικές αποφάσεις στο πλαίσιο της Ε.Ε., εντούτοις παραμένει σ’ αυτό το ασταθές πλαίσιο στην ευρύτερη περιοχή πυλώνας σταθερότητας.Το κράτος του Τσίπρα και του Καμμένου πυλώνας σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή; Αυτό που μας ανησυχεί περισσότερο είναι η σκέψη να το έχει πιστέψει τόσες φορές που το λέει, δηλαδή να έχει φθάσει στο σημείο να έχει εξαπατήσει ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό. Λέμε τώρα…
Πυλώνας σταθερότητας, με έσοδα που είχαν το 2016 εκπληκτική υπεραπόδοση. Σχεδόν έχουμε πειστεί ότι τον ντοπάρουν και βλέπει μπροστά του αρκούδες αντί για τσαλαπετεινούς…
Η Ελλάδα όμως σε αυτή τη διελκυστίνδα ούτε είναι ούτε αισθάνεται μόνη της, ούτε έχει μια κυβέρνηση πρόθυμη όπως οι προηγούμενες να παραδώσει τον ελληνικό λαό σαν το σκυλί στο αμπέλι. Και το κυριότερο: έχει ως σύμμαχο την ίδια την πραγματικότητα και την αδιάψευστη απόδοση των δεικτών της ελληνικής οικονομίας. Το 2016, παρά τις ως συνήθως καταστροφικές προβλέψεις του ΔΝΤ, τις οποίες έσπευσε να υιοθετήσει και η αντιπολίτευση στην Ελλάδα, το 2016 έκλεισε με θετικό πρόσημο ανάπτυξης. Τα έσοδα είχαν μια εκπληκτική υπεραπόδοση. Μεταξύ άλλων και εκ εξαιτίας του γεγονότος ότι επιτέλους στη χώρα μας τελείωσε το μεγάλο φαγοπότι στην Ελλάδα.Αυτό το «θετικό πρόσημο» είναι ένα μικρό, πολύ μικρό μέρος, από τα απλήρωτα χρέη του δημοσίου προς τους υπηκόους του τα οποία ξεπερνούν τα 7 δισεκατομμύρια. Έτσι, για να ξέρουμε…
Αλλά μήπως είναι μία διχασμένη προσωπικότητα; Κάτι σαν δόκτωρ Τζέκυλ και μίστερ Χάυντ, δηλαδή άλλος ο Τσίπρας που φώναζε σαν τον Τσε Γκεβάρα «κυρά Μέρκελ go home» και άλλος αυτός που την τραβάει μυξοκλαίγοντας από το φουστάνι σαν παιδάκι για να μαλώσει τον «κακό λύκο» Σόιμπλε.
Εμείς από την πλευρά μας επαναλαμβάνουμε με σταθερότητα, νηφαλιότητα αλλά και αποφασιστικότητα: Δεν πρόκειται να δεχτούμε άλλα παιχνίδια στην πλάτη της Ελλάδας και του ελληνικού λαού. Δεν θα επιτρέψουμε, μαζί με τους συμμάχους μας στην Ευρώπη, όχι μόνοι μας, μαζί με, τις συνεπείς ευρωπαϊκές προοδευτικές δυνάμεις, άλλα παιχνίδια με τη φωτιά για τη συνοχή και το μέλλον της Ευρώπης. Όποιοι παίζουν παιχνίδια για ευρωζώνη δύο ταχυτήτων, για διασπάσεις και διαιρέσεις, να ξέρουν ότι παίζουν με τη φωτιά. Και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η ίδια τους η κυβέρνηση δεν θα αφήσει τους πυρομανείς να παίζουν με τα σπίρτα στην αποθήκη με τα πυρομαχικά. Και γι αυτό θέλω να αξιοποιήσω την παρουσία μου σ’ αυτό εδώ το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής και να παρακαλέσω θερμά την Καγκελάριο να αποθαρρύνει τον υπουργό των Οικονομικών της, απ’ αυτή τη διαρκή επιθετικότητα εναντίον της Ελλάδας.Στην συνέχεια ο επαναστάτης ποπολάρος, ο κομμουνάρος, ο καπετάν Αλέξης Τσίπρας, ο ανατροπέας του δεξιού κατεστημένου, ο φάρος του παγκόσμιου κομμουνισμού δίνει πραγματικά τα ρέστα του στους αξιοθρήνητους σαν και αυτόν σύνεδρους, που συνεχίζουν να τον ακούν και δεν τον σφαλιαρώνουν…
Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτή τη στιγμή είναι βέβαιο πως τα πράγματα οδηγούνται στον πλανήτη και στην Ευρώπη σε μια ευθύγραμμη προοδευτική κατεύθυνση. Ισχυρίζομαι όμως ότι το παιχνίδι είναι απολύτως ανοιχτό. Και ισχυρίζομαι ότι αυτό το κρίσιμο σύνθημα με το οποίο κερδίσαμε τις εκλογές το 2015, Ανατροπή στην Ελλάδα, Αλλαγή στην Ευρώπη. Εδώ και δύο χρόνια μένει να το δούμε σε ότι αφορά το δεύτερο σκέλος του συνθήματος. Η ανατροπή στην Ελλάδα έγινε. Η αλλαγή στην Ευρώπη με αργούς ρυθμούς συντελείται.Όμως, το παγκόσμιο ηγέτη Τσίπρα στο τέλος κάνει και μαθήματα σεμνότητας και τιμιότητας, αφού σαν σκέτο λαγωνικό οσφράνθηκε τους εχθρούς του κόμματος και του λαού που διείσδυσαν στις τάξεις της αριστεράς και του Συριζα και υπόσχεται να τους πατάξει. Κανένας πονηρούλης δεν θα γλιτώσει.
Γι αυτό θέλω εδώ να πω ξεκάθαρα ότι δεν θα υπάρξει, δεν πρέπει να υπάρξει και δεν θα υπάρξει καμία ανοχή σε φαινόμενα λιγοστά, αλλά πρέπει να τα ξεδιαλύνουμε, σε φαινόμενα που ακυρώνουν το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Κανένας πονηρούλης δεν θα αφήσουμε να χρησιμοποιήσει κανένα «νομιμοφανές» μέσο για ίδιον όφελος. Αυτά έχουν τελειώσει. Και θέλω να ζητήσω τόσο από τους υπουργούς όσο και από τα αρμόδια όργανα του κόμματος, να μη δείξουν καμία επιείκεια, καμία ανοχή. Και προσέξτε: δεν αναφέρομαι σε πεπραγμένα. Αλλά και μόνο στη σκέψη, και μόνο που σκέφτηκαν κάποιοι να προσβάλουν τους ηθικούς κώδικες της αριστεράς, δεν τους επιτρέπει να έχουν τον τιμητικό του μέλους του κόμματος, του μέλους του ΣΥΡΙΖΑ. Τελεία και παύλα.Άλλωστε οι κομμουνιστές στην όποια εκδοχή τους και όχι μόνο στην σταλινική γνωρίζουν καλά από κομματικές αστυνομίες σκέψης, τις οποίες έχουν γνωρίσει καλά και μάλιστα στο πετσί τους οι κάθε λογής διαφωνούντες, που βέβαια είχαν και την «τύχη» που τους άρμοζε. Οι αφορμές άλλοτε υπήρχαν και άλλοτε κατασκευάζονταν.
Όσο για το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς και τους ηθικούς της κώδικες, εδώ τα μαθήματα ιστορίας είναι πολύ διδακτικά ή μήπως όχι;;;
