Εικόνες από ένα δυστοπικό μέλλον έχουν αρχίσει και διαδραματίζονται στην Ελλάδα, καθώς η «μάστιγα» των πλειστηριασμών χτύπησε και την χώρα, φέρνοντας εικόνες Ισπανίας. Μια κοινωνική έκρηξη με τους πολίτες να έχουν φτάσει στα όρια τους, καθώς οι πλειστηριασμοί γίνονται όλο και πιο επιθετικοί.
Στις 12 Οκτωβρίου θα συζητηθούν 45 περιπτώσεις πλειστηριασμών, την προηγούμενη Τετάρτη συζητήθηκαν στα Ειρηνοδικεία Αττικής και Νήσων 59, την προπερασμένη Τετάρτη 69 και την επόμενη Τετάρτη άλλες 25 περιπτώσεις. Σε ένα πρωτοφανές κύμα πλειστηριασμών που σαρώνει τη χώρα.
Μόνο την περασμένη εβδομάδα, υπήρξαν στα Ειρηνοδικεία Αττικής δεκάδες πλειστηριασμοί και η καθημερινή ροή συνεχίζεται ακάθεκτη. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι περιοχές όπου οι πλειστηριασμοί προχώρησαν δεν ήταν ακριβές, όπως επικοινωνούσε για προφανείς λόγους πολιτικής σκοπιμότητας η κυβέρνηση.
Μια ανάγνωση στη σχετική λίστα των πλειστηριασμών εντός Αττικής και Νήσων αποδεικνύει ότι 28 εξ αυτών αφορούσαν το Ειρηνοδικείο Αθηνών, όμως τρεις έγιναν στο «εργατικό» Λαύριο, δύο στη Νέα Ιωνία, τέσσερις στον Μαραθώνα, έξι στο Κορωπί καθώς και σε περιοχές όπως το Ιλιον, η Νίκαια, τα Μέγαρα, το Χαλάνδρι, ο Πειραιάς, οι Σπέτσες.
Οι περιπτώσεις που υπάρχουν είναι ενδεικτικές: διαμέρισμα στην Αθήνα χάθηκε για χρέος μόλις 10.214 ευρώ. Διώροφη κατοικία στο κέντρο της Αθήνας εκπλειστηριάστηκε για οφειλή 50.000 ευρώ, ενώ διώροφο διαμέρισμα στο Λαύριο εκποιήθηκε για χρέος 9.996 ευρώ.
Πλειστηριασμοί ακόμα και για 500 ευρώ!
Το πλέον ενδιαφέρον στοιχείο, όμως, γύρω από το κύμα πλειστηριασμών που φουντώνει αφορά τη στάση του Δημοσίου. Μετά από έντονη ρητορική κατά των κατασχέσεων στις περιουσίες των Ελλήνων και την ανάδειξη της «σκληρής διαπραγμάτευσης», οι μεν τράπεζες προσπαθούν κατά κάποιον τρόπο να φανούν διαλλακτικές, εκεί όμως που ακολουθείται η πλέον σκληρή γραμμή είναι στο Δημόσιο, όπου προβαίνει σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς έως και για 500 ευρώ!
Πρόκειται για μια περίεργη τακτική παρά τις προεκλογικές και μετεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ πως θα υπάρχει απορρόφηση των κραδασμών.
Νέος πτωχευτικός νόμος
Οπως και να ’χει, οι προθέσεις της κυβέρνησης να εντείνει το κύμα πλειστηριασμών ακόμα περισσότερο φαίνονται από το γεγονός ότι εντός των επόμενων δύο, το πολύ τριών εβδομάδων θα προχωρήσει στην ψήφιση του νέου Πτωχευτικού Νόμου που θα διευκολύνει, αντί να εμποδίζει, τις διαδικασίες απώλειας της περιουσίας. Κι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ οι τράπεζες έχουν έτοιμους ήδη τους φακέλους με τα πρώτα 2.000 ακίνητα που θα βγουν άμεσα στο σφυρί, με προοπτική ο αριθμός τους να φτάσει τα 5.000 τους αμέσως επόμενους μήνες κι ενδεχομένως πριν τα Χριστούγεννα. Είναι, πάντως, μύθος ότι οι πρώτοι αφορούν μεγάλα ακίνητα αξίας άνω των 300.000 ή 400.000 ευρώ. Οι κατοικίες που εκπλειστηριάζονται αποδεικνύονται πολύ χαμηλότερης αξίας, ενώ υπήρξαν διαμερίσματα επιφάνειας έως και 80 τ.μ. που χάθηκαν.
Ακυρώσεις πλειστηριασμών
Πίσω από την πολυσυζητημένη ακύρωση του πλειστηριασμού διαμερίσματος 80 τ.μ. την περασμένη Τετάρτη στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης κρύβεται ένας άνθρωπος με αναπηρία και τέσσερα παιδιά, ένα δημόσιο κανάλι που αρνείται να τον πληρώσει και κάτι τύποι που δίνουν κάθε εβδομάδα ραντεβού στα Ειρηνοδικεία όλης της χώρας κάνοντας πράξη τη φράση «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» ή αλλιώς «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» της αριστερής μας κυβέρνησης…
Μιχάλης Π. Ο άνθρωπος που το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης μετατράπηκε στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης στον τραγικό πρωταγωνιστή μιας ακόμη απόπειρας πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας με τις ευλογίες της κυβέρνησης. Μιχάλης Π. Το πρόσωπο με πιστοποιητικό αναπηρίας σε ποσοστό 85% και τέσσερα παιδιά, ένα εκ των οποίων με ένα ακόμη πιστοποιητικό αναπηρίας σε ποσοστό 80%. Μιχάλης Π. Ο επαγγελματίας που πριν από λίγα χρόνια είχε μια πολύ καλή ζωή και κυρίως ένα όνομα καθαρό από κάθε μορφής απάτη. Μιχάλης Π. Ο ωραίος τύπος που με υποδέχεται στο σπίτι του με μια δυνατή χειραψία και μια ιστορία τόσο σκληρή όσο και οι ψυχές εκείνων που επιμένουν να την προσπερνούν χωρίς την παραμικρή ενοχή.
Περνάμε στο σαλόνι. Εναν τόπο γεμάτο βιβλία, μουσικά όργανα, μια τεράστια ταινιοθήκη και μια ασύλληπτη συλλογή από CD και βινύλια. «Κάτσε μισό λεπτό να κάνω μια ένεση ινσουλίνης και έρχομαι», μου λέει, για να ακολουθήσει λίγο αργότερα η αφήγηση της προσωπικής του περιπέτειας σαν βελόνα που τρυπάει συνειδήσεις και καρφώνεται στην καρδιά μιας κοινωνίας που, ευτυχώς, δεν έχει πάψει να αισθάνεται. «Η ζωή μου ήταν κάποτε καλή, παραπάνω από καλή. Σπούδασα μηχανικός Η/Υ και Σχέδιο, ήμουν επιχειρηματίας στον τομέα εξαγωγής γεωργικών προϊόντων φέρνοντας στην πατρίδα μου συνάλλαγμα εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ παράλληλα ασχολούμουν και με την υψηλή τεχνολογία και συγκεκριμένα με ειδικά τεχνικά έργα. Ενα από αυτά ήταν οι πρώτες εγκαταστάσεις της νέας γενιάς πομπών για λογαριασμό της ΕΡΤ στα κέντρα εκπομπής Πάρνηθας και Υμηττού», λέει και συνεχίζει: «Σε αυτό το έργο, στις αρχές του 2000, ήμουν υπεργολάβος μαζί με δύο ακόμη κολοσσιαίες εταιρείες. Οταν το έργο βρισκόταν περίπου στη μέση και πήγα να κόψω τιμολόγια από την εταιρεία που είχε πάρει την εργολαβία -μια τεράστια αμυντική βιομηχανία- βρήκα την πόρτα της κλειστή.
Η εταιρεία είχε γίνει καπνός και εγώ βρέθηκα στο κενό οφείλοντας χρήματα σε προμηθευτές και μεροκάματα σε εκατοντάδες εργάτες. Εκείνη τη στιγμή βρέθηκα σε δίλημμα για το τι θα κάνω. Η ΕΡΤ ήθελε να τελειώσει το έργο και κάπως έτσι αποφασίσαμε με τους άλλους δύο υπεργολάβους να το ολοκληρώσουμε για λόγους δικής μας φερεγγυότητας απέναντι στο Ελληνικό Δημόσιο. Ετσι και πράξαμε».
