Λέγαμε χτες πως αυτά που γίνονται στην Γαλλία δεν προοιωνίζονται τίποτε καλό για τους εργαζόμενους της Ευρώπης. Βέβαια, εμείς εδώ δεν περιμένουμε από την Γαλλία να ανοίξει τον δρόμο. Παραφράζοντας τον γνωστό -υπερβολικό- αφορισμό, μπορούμε να πούμε πως όταν εμείς δεσμευόμασταν να κάνουμε πολύ περισσότερα, οι γάλλοι ζούσαν ακόμη σε σπηλιές. Κι αυτές τις δεσμεύσεις τις αναλάβαμε πέρυσι, όταν στις 14 Αυγούστου 2015 η βουλή υπερψήφιζε τονΝ.4336/2015 (πιο γνωστό ως τρίτο μνημόνιο - ΦΕΚ Α' 94/14-08-2015), στον οποίο περιλαμβάνονται μερικά πολύ όμορφα πραγματάκια:
Επανεξέταση των θεσμών της αγοράς εργασίας. Έως τον Οκτώβριο του 2015 η κυβέρνηση θα δρομολογήσει διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο. Περαιτέρω συμβολή στη διαδικασία διαβούλευσης που περιγράφεται ανωτέρω θα παρασχεθεί από διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης της ΔΟΕ. Η οργάνωση, οι όροι εντολής και τα χρονοδιαγράμματα θα συμφωνηθούν με τα θεσμικά όργανα. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επανεξέτασης, οι αρχές θα ευθυγραμμίσουν τα πλαίσια για τις ομαδικές απολύσεις, τη συλλογική δράση και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές στην ΕΕ. Δεν θα πραγματοποιηθεί καμία αλλαγή στο τρέχον πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων πριν από την ολοκλήρωση της επανεξέτασης. Οι αλλαγές στις πολιτικές για την αγορά εργασίας δεν θα πρέπει να συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής, ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης μιας βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης [σελ. 1026 του παραπάνω ΦΕΚ].
Προσέξτε κάθε λέξη τού παραπάνω αποσπάσματος. Όλα είναι εδώ: ομαδικές απολύσεις, συλλογική δράση (δηλαδή συνδικαλισμός) και συλλογικές διαπραγματεύσεις επανεξετάζονται υπό το πρίσμα των "βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο". Και, βεβαίως, μη σας διαφύγει μια σημαντική λεπτομέρεια: οι αλλαγές που θα κάνουμε, "δεν θα πρέπει να συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής". Δηλαδή, απαγορεύεται να ακυρώσουμε όσες αντεργατικές διατάξεις τέθηκαν σε ισχύ επί μνημονίων. Απαγορεύεται! Κι ας λένε ο Τσίπρας με τον Κατρούγκαλο όσα παραμύθια θέλουν.
Αριστερός συνομιλεί με κομμουνιστή εξωτερικού
Εν πάση περιπτώσει, η ήδη άσχημη κατάσταση των εργαζομένων αναμένεται να χειροτερέψει (και, μάλιστα, δραματικά), καθώς από Σεπτέμβριο θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις για ζωτικής σημασίας θέματα, όπως:
(α) Καθορισμός των νέων κατώτατων μισθών, οι οποίοι θα ισχύσουν από την πρωτοχρονιά του 2017. Οι θεσμοί είναι ανένδοτοι ως προς το ότι απαιτείται μείωση των 586 και 510 ευρώ (για τους άνω και τους κάτω των 25 ετών αντίστοιχα) που ισχύουν σήμερα, υποστηρίζοντας πως μια γενναία μείωση των μισθών θα βοηθήσει αποτελεσματικά την βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς μας.
(β) Κατάργηση όσων επιδομάτων έχουν απομείνει ζωντανά (τριετιών, γάμου, επικινδυνότητας κλπ). Δεν είναι τυχαίο ότι σε πρόσφατο υπόμνημά του ο ΣΕΒ σημειώνει ότι "ρυθμίσεις που περιείχαν επιδόματα πολυετούς υπηρεσίας (τριετίες), επίδομα γάμου, επίδομα τουριστικής εκπαίδευσης και επίδομα ανθυγιεινής εργασίας, θεωρούμε ότι αυξάνουν ιδιαίτερα το μισθολογικό κόστος (...). Γι' αυτό το λόγο, θεωρούμε ότι θα πρέπει να υπόκειται στην ευχέρεια της επιχείρησης που έχει την οικονομική δυνατότητα ή άλλα κίνητρα, αν κρίνει και μπορεί να καταβάλλει στους εργαζόμενους, ανάλογα με τη θέση και το είδος της εργασίας που παρέχουν. Αντίθετα, στο επίπεδο των κατώτατων αμοιβών τέτοια κίνητρα δεν μπορούν και δεν πρέπει να υπάρχουν". Δηλαδή, ο ΣΕΒ θέλει να γίνουν προαιρετικά τα επιδόματα και οι τριετίες! Ε, για να μπορεί και η κυβέρνηση να λέει ότι αντιστάθηκε στις πιέσεις και δεν τα κατήργησε.
(γ) Κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού. Ο επιχειρηματίας μπορεί να καθυστερήσει την καταβολή του μισθού όσο θέλει, με μόνη επίπτωση τους τόκους υπερημερίας. Όμως, η μη καταβολή του δώρου Πάσχα ή Χριστουγέννων τον στέλνει δεμένο μέσα. Παράλληλα, οι θεσμοί θέλουν "καθαρό" μισθό, ώστε να είναι συγκρίσιμος με τους μισθούς των άλλων χωρών. Κατά πάσα πιθανότητα, θα τεθεί και ζήτημα "ισότητας" των εργαζομένων, αφού οι δημόσιοι υπαλληλοι δεν παίρνουν 13ο και 14ο μισθό εδώ και χρόνια. Όπως και νά 'χει, το θέμα θα "δουλευτεί" σε συνδυασμό με τα δυο θέματα που προανεφέραμε αλλά ο στόχος θα είναι ένας: να φτηνήνει ο εργαζόμενος.
(δ) Ενίσχυση του θεσμού των επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων, με την παροχή δυνατότητας στις επιχειρήσεις να καταρτίζουν συμβάσεις με αμοιβές χαμηλότερες και από τα επίσημα κατώτατα όρια. Παρόμοιο μέτρο περιλαμβάνει ο "νόμος Ελ Κομρί", ο οποίος προκαλεί σεισμούς στην Γαλλία.
(ε) Πλήρης απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Εναλλακτικά, συζητείται να αυξηθούν τα όρια και να απελευθερωθούν μόνο στις περιπτώσεις επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν τόσο σοβαρό πρόβλημα ώστε να επιβάλλεται η αναδιάρθρωσή τους. Σε συνδυασμό με το προηγούμενο μέτρο, αναμένεται κύμα απολύσεων παλιών εργαζομένων και αντικατάστασή τους με νέους και φτηνότερους.
(στ) Κατάργηση του συνδικαλιστικού Ν. 1264/1982 και θεσμοθέτηση ενός νέου πλαισίου το οποίο θα καθιστά τις εργασιακές κινητοποιήσεις ουσιαστικά αδύνατες. Παράλληλα, προωθείται η νομιμοποίηση της ανταπεργίας των εργοδοτών (λοκ-άουτ), ώστε να μπορούν να προβαίνουν ανέξοδα σε πρόσκαιρο κλείσιμο των τμημάτων των επιχειρήσεών τους, τα οποία επιβαρύνουν την κερδοφορία τους την συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
(ζ) Αναγνώριση των νέων μορφών ευέλικτης εργασίας αλλά και της μικροεργασίας, όπως τα mini jobs και οι συμβάσεις μηδενικών ή ορισμένων ωρών. Οι εργοδοτικές ενώσεις επιθυμούν διακαώς την θέσπιση της μικροεργασίας και, μάλιστα, προτείνουν να είναι ανασφάλιστη, με τον ισχυρισμό ότι αυτό θα οδηγήσει σε σημαντική πτώση της ανεργίας. Μαζί τους συμφωνούν και οι θεσμοί. Όμως, ο στόχος είναι να αντικατασταθούν οι "ακριβοί" εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης με κάποιους ζητιάνους που θα δουλεύουν για πέντε ευρώ το τρίωρο και μόνο όταν τους χρειάζεται απαραιτήτως η επιχείρηση.
Αυτά περίπου είναι όσα εννοούσε ο πρόεδρος της Cosco όταν έλεγε στον πρωθυπουργό μας ότι ευελπιστεί για ένα "ευνοϊκό περιβάλλον". Μπορεί να τρίζουν τα κόκκαλα του Μαρίνου Αντύπα αλλά η επίθεση του κεφαλαίου δεν θα ανακοπεί πριν αφαιρέσει από τους εργαζόμενους κάθε ίχνος δικαιώματος, πριν δηλαδή τους υποβιβάσει στο επίπεδο των σκλάβων που τραβούσαν κουπί στις ρωμαϊκές γαλέρες. Αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν κρύβεται όσα ωραία λόγια κι αν ακουστούν από τα αριστερά κυβερνητικά χείλη, έστω κι αν αυτά τα χείλη δεν είναι απλώς αριστερά αλλά κομμουνιστικά, σαν του κυρίου Κατρούγκαλου.
teddygr.blogspot.gr
