Η λίστα Νικολούδη είναι ένας κατάλογος προσώπων (85.000 περίπου), τα οποία είχαν στείλει στο εξωτερικό εμβάσματα άνω των 200.000 ευρώ, κατά περίπτωση, από το 2010 και εντεύθεν.
Μιλάμε για ένα ποσό αρκετών δεκάδων δισεκατομμυρίων. Τα λεφτά αυτά σχεδόν στο σύνολο τους είναι μαύρα, αφορολόγητα αφού όπως όλοι γνωρίζουμε, στην Ελλάδα οι μόνοι που έκαναν τόσα χρόνια φορολογικές δηλώσεις με βάση τα πραγματικά τους εισοδήματα ήταν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
Στη λίστα αυτή είναι όλη η αφρόκρεμα της παρασιτικής κρατικοδίαιτης αστικής τάξης. Κρατικοδίαιτοι δεν είναι μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά και όσοι έχουν εμπορικές συναλλαγές με το δημόσιο, ροκανίζουν κοινοτικά κονδύλια, συμβάσεις έργου, ΜΚΟ, διορίζονται σε κομματικές θέσεις του ιδιωτικού δήθεν τομέα, αναλαμβάνουν εργολαβίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα, της τοπικής αυτοδιοίκησης , αχυράνθρωποι και συγγενείς που χρησιμοποιούνται για ξέπλυμα μαύρου χρήματος κλπ κλπ. Στη λίστα αυτή είναι επίσης οι μίζες, τα φακελάκια, τα γρηγορόσημα. Πολιτικοί, δικαστικοί, στρατιωτικοί, μεγαλοδημοσιογράφοι, μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι, εφοριακοί κλπ.
Όλα τα καλά παιδιά.
Όπως χαρακτηριστικά είπε ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξης Μητρόπουλος ότι «δεν υπάρχει υπουργός Οικονομικών, η οικογένειά του που να μην είναι στη λίστα αυτή» και ότι «στη λίστα είναι πολιτικοί και εν ενεργεία πολιτικοί, από όλα τα κόμματα εκτός από το ΚΚΕ»
Εδώ δεν μιλάμε για απλές φορολογικές παραβάσεις όπου πχ κάποιος που έχει μια επιχείρηση ή ένας ελεύθερος επαγγελματίας έκρυψε έσοδα από την εφορία και σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να του επιβληθεί το ανάλογο πρόστιμο.
Στην περίπτωση της λίστας έχουμε να κάνουμε και με μισθωτούς. Που έχουν συγκεκριμένα έσοδα και συγκεκριμένες φορολογικές δηλώσεις.
Δεν μπορεί ας πούμε κάποιος βουλευτής ή η γυναίκα του ή κάποιος δήμαρχος ή κάποιος δημόσιος υπάλληλος να ισχυριστεί ότι "είχα περισσότερα έσοδα και έκρυψα ή ξέχασα να δηλώσω μερικά". Περισσότερα έσοδα για κάποιον μισθωτό σημαίνει παράνομη συναλλαγή ή κλοπή δημοσίου χρήματος.
Αυτό δεν είναι φοροδιαφυγή αλλά εγκληματική ενέργεια που πρέπει να διωχθεί ποινικά γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η οικονομική κατάρρευση του κράτους οδήγησε στο θάνατο χιλιάδες συμπατριώτες μας και στην φτώχεια τη μισή Ελλάδα.
Η προηγούμενη κυβέρνηση των ακροδεξιών απατεώνων όπως ήταν φυσικό κουκούλωσε την υπόθεση. Περιμέναμε όλοι απο τη νέα κυβέρνηση που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερά να ρίξει άπλετο φως. Να αποκαταστήσει τη νομιμότητα και να στείλει στη δικαιοσύνη τα λαμόγια.
Αυτό που μας λέει όμως η αριστερή κυβέρνηση είναι πως η λίστα έχει κρυφτεί πίσω απο μια ανεξάρτητη αρχή. Και είναι απόρρητη (........σσσσσσσσσσσ μη μαθευτεί τίποτα και χαλάσουμε την πιάτσα). Και τι θα πει ανεξάρτητη αρχή; Νομιμοποίηση του κουκουλώματος. Κάνουμε τη βρώμικη δουλειά χωρίς πολιτικό κόστος.
Καλά είναι που βγήκαν στη φόρα τα ονόματα δυο ολιγαρχών και πλήρωσαν κάτι ψίχουλα (για το μέγεθος τους) και που ίσως τα πάρουν πίσω με το άλλο χέρι.
Καλές είναι και οι διάφορες διαρροές για έσοδα κάποιων εκατομμυρίων από φοροδιαφυγή γενικά και αόριστα, επιλεκτικά και χωρίς ενημέρωση του λαού. Δεν πρέπει ο λαός να ξέρει ποιοί του χρωστάνε και πόσα του χρωστάνε.
Αλλά αυτά είναι επικοινωνιακά πυροτεχνήματα. Η ουσία της υπόθεσης είναι ότι υπάρχουν κλέφτες υπουργοί, βουλευτές, δήμαρχοι γιατροί δικηγόροι, δημοσιογράφοι, δημόσιοι υπάλληλοι, ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Εγώ ο πολίτης είμαι υποχρεωμένος να κάνω τις συναλλαγές μου με το κράτος μη γνωρίζοντας αν ο υπάλληλος που με εξυπηρετεί είναι κλέφτης απατεώνας. Δεν έχω το δικαίωμα να προστατευτώ; Τι θα πει απόρρητο; θέλω να ξέρω αν ο γιατρός μου την ώρα που με χειρουργεί θα σκέφτεται πως να επενδύσει τα κλοπιμαία και αν ο δικηγόρος που με εκπροσωπεί θα υπερασπίζεται το δικό μου συμφέρον ή του αντίδικου που πληρώνει καλύτερα.
Και για να είμαστε ρεαλιστές το ζητούμενο μας δεν είναι η είσπραξη 15% επι των κλοπιμαίων. Έτσι κι αλλιώς τα όποια έσοδα, άμεσα ή έμμεσα στους τοκογλύφους θα πάνε και όχι στον λαό.
Το ζητούμενο για μας και το μόνο κέρδος από την υπόθεση θα έπρεπε να είναι η κάθαρση. Να ξεβρωμίσει το κράτος από τα λαμόγια. Να μπορούσαμε να κάνουμε μια νέα αρχή, ένα νέο κράτος ισονομίας, ισοπολιτείας, αξιοκρατίας. Όταν το μπουρδέλο δεν πάει καλά κύριε Τσίπρα δεν σώζεται η κατάσταση αλλάζοντας τους νταβατζήδες. Πρέπει να αλλάξουν και οι εκδιδόμενες. Συγκοινωνούντα δοχεία είναι αυτά.
Πρέπει να γίνει κατανοητό από τη νέα κυβέρνηση ότι η αφομοίωση της από το καθεστώς του πελατειακού κράτους, της διαφθοράς και της ανομίας των προηγούμενων κυβερνήσεων θα έχει μεγαλύτερο πολιτικό κόστος από τις ξεθωριασμένες κόκκινες γραμμές της διαπραγμάτευσης.
Η υπομονή του λαού έχει εξαντληθεί και ο μόνος τρόπος να υπομείνει τη νέα λιτότητα είναι να δει πως κάτι αλλάζει. Πως μπαίνουν τα θεμέλια για ένα καλύτερο αύριο. Και τα θεμέλια αυτά δεν έχουν σχέση με οικονομικές παροχές που ούτως ή άλλως δεν μπορούν να δοθούν.
Και μια που είναι στην επικαιρότητα το θέμα των καθαριστριών, ελπίζουμε να έχει κάποιον βαθύτερο συμβολισμό το θέμα της δικαίωσης τους. Γιατί το ποιος θα κρατάει την σκούπα δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός. Το ζητούμενο, πιστεύω να συμφωνούμε όλοι, είναι η καθαριότητα.
