ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014



ΝΕΟΚΛΗΣ ΣΑΡΡΗΣ: Μαζί με την οικονομική κατάρρευση, επέρχεται και η κατάρρευση του πολιτικού μας συστήματος

Ο αείμνηστος καθηγητής του Παντείου Νεοκλής Σαρρής, σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, λίγο πριν φύγει από την ζωή, υπήρξε απόλυτα προφητικός...προς τον Μάκη Βραχιολίδη. Τον Μάρτιο του 2010, πριν ακόμη ο μοιραίος Παπανδρέου μας βάλει στο ΔΝΤ, ο Νεοκλής Σαρρής είχε προβλέψει αυτά που υποφέρει σήμερα ο λαός. Διαβάστε τι έλεγε για την πολιτική της ΕΕ σε βάρος της Ελλάδος, για το πώς η χώρα μας χρησιμοποιείται ως μοχλός για τις γεωστρατηγικές πολιτικές των μεγάλων δυνάμεων, με τα λαμόγια-πολιτικούς μας να παίζουν το παιχνίδι της! Μπορείτε να διαπιστώσετε γιατί σήμερα ο Σαμαράς είναι τόσο δουλοπρεπής προς την Μέρκελ.

Διαβάστε πώς εξηγούσε γιατί δεν θα υπάρξει αντίδραση από τον λαό και γιατί η εθνική και κοινωνική συνοχή έχουν δεχτεί καίρια πλήγματα!

Διαβάστε και τι έλεγε για τη Γερμανία και τους Γερμανούς.
συνέντευξη στον Μάκη Βραχιολίδη

Κύριε καθηγητά, βρισκόμαστε ενώπιον μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, κατά την οποία ο Πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου μίλησε ευθέως για μειωμένη εθνική κυριαρχία, προβληματίζοντας με τις δηλώσεις του τον ελληνικό λαό. Θεωρείτε πράγματι ότι έχουμε μειωμένη εθνική κυριαρχία εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, ή η δήλωση αυτή έγινε για να μας προετοιμάσει για επικείμενες υποχωρήσεις στην εθνικά μας δίκαια;

ΣΑΡΡΗΣ: Μαζί με την οικονομική κατάρρευση, επέρχεται και η κατάρρευση του πολιτικού μας συστήματος, κάτι που δεν έχουν κατανοήσει ούτε οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, αλλά ούτε και οι ενδιαφερόμενοι, όσοι δηλ. στελεχώνουν το πολιτικό σύστημα στη χώρα.

Λόγω της ασύγγνωστης αυτής αβελτηρίας, της εγκληματικής αβελτηρίας που επέδειξαν τα δύο μεγάλα κόμματα, η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως ένας μοχλός για αλλότριους σκοπούς, που δεν αφορούν μόνον την Ελλάδα αλλά ευρύτερες γεωοικονομικές και γεωστρατηγικές πολιτικές. Για παράδειγμα: καταδεικνύεται η Ε.Ε. σε μια πανάκια η οποία θα έλυνε ως διά μαγείας όλα τα προβλήματα: οικονομικά, εξωτερικής πολιτικής κ.λ.π. Σε αυτήν εστήριξαν οι Έλληνες πολιτικοί όλες τις ελπίδες τους, προκειμένου να αράξει η χώρα στο ασφαλές λιμάνι της Ενώσεως. Καταδεικνύεται όμως ότι η Ε.Ε. δεν είναι εις θέσιν ούτε τα σύνορά μας να προασπίσει ούτε να προσδώσει κύρος σε μια εξωτερική πολιτική που στόχο έχει την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων, αλλά ούτε την οικονομία της ίδιας της χώρας μπορεί να σώσει. Συνεπώς η Ε.Ε. αποδεικνύεται σαν μια φενάκη, η οποία καλύπτει την ανυπαρξία της ως μίας Ευρωπαϊκής οντότητας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει ότι εμπαίζει την Ελλάδα: Μας πίεσε να πάρουμε μέτρα προκειμένου να μας στηρίξει και τώρα που τα πήραμε, η κ. Μέρκελ και ο κ. Μπαρόζο μας λένε ότι βοήθεια δεν μας δίνουν, ότι το πρόβλημα είναι δικό μας και όχι δικό τους και μας συστήνουν να πάμε στο Δ.Ν.Τ. Τελικά τι Ένωση είναι αυτή που αρνείται να στηρίξει ένα μέλος της;

ΣΑΡΡΗΣ: Η Ελλάδα υποβιβάζεται σε μια τριτοκοσμική χώρα, είτε μας αρέσει είτε όχι. Αν το Νομισματικό Ταμείο δεν επιβάλλει όρους περισσότερο επαχθείς από αυτούς που ήδη έχει επιβάλλει η Κυβέρνηση, ακόμη και σε αυτή την απίθανη περίπτωση, θα έχουμε κατ' ουσίαν μια αποχώρηση της Ε.Ε. σε κρίσιμο θέμα που ήταν της αρμοδιότητάς της και αυτόματα θα επέλθει η υπερέχουσα εξουσία των ΗΠΑ. Ως γνωστόν, το Δ.Ν.Τ. κινείται στον αστερισμό της Υπερατλαντικής συμμαχίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύεται σαν ένα τσαντίρι στημένο στην άμμο, που στην πρώτη θύελλα σύρεται από την μία πλευρά στην άλλη. Και αυτό το τσαντίρι στεγάζει εθνικά συμφέροντα, μολονότι η Ελλάδα απεμπολεί την έννοια «εθνικός» από παντού. Ο όρος «εθνικός» τελεί υπό διωγμόν και έξωση.

Τελικά κύριε καθηγητά την χώρα αυτή την κυβερνά η ελληνική κυβέρνηση ή ο Όλι Ρεν και άλλοι υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
ΣΑΡΡΗΣ: Η Ελλάδα ήταν ήδη μία χώρα με μειωμένη κυριαρχία. Τώρα παράγινε το κακό. Αν μάλιστα μπούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως σας είπα, τότε θα μπούμε κάτω από μία στυγνή, άτεγκτη κηδεμονία. Πείτε μου, τι διαφέρει ένα προτεκτοράτο από μια τέτοια χώρα; Η Ελλάδα γεννήθηκε ως προτεκτοράτο των μεγάλων Δυνάμεων και συνεχίζει να είναι προτεκτοράτο. Κάθε μέρα που περνάει επιβεβαιώνεται αυτός ο σκληρός ορισμός τον οποίο είχα δώσει πριν από πολλά χρόνια για την Ελλάδα.

Δεν διακρίνω καμία αισιοδοξία στα λόγια σας κύριε Σαρρή.

ΣΑΡΡΗΣ: Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος. Για να είμαι αισιόδοξος πρέπει να αισιοδοξώ για την επόμενη γενιά. Ως Πανεπιστημιακός δάσκαλος, σας το λέω ότι οι σημερινοί νέοι δεν μπορούν να συλλάβουν την δυσχερή θέση στην οποία βρίσκεται η κοινωνία και το κράτος. Έχουν κατορθώσει. εργαζόμενοι από διαφορετικές πολιτικές να εξουδετερώσουν όλα τα αντανακλαστικά της κοινωνίας και δη των νέων ανθρώπων.

Δεν υπάρχει ούτε εθνικό μέτωπο; Η φιλοπατρία του Έλληνα που πήγε;

ΣΑΡΡΗΣ: Η κοινωνική και η εθνική συνοχή στην πατρίδα, έχουν δεχθεί πλήγματα καίρια. Έχουν διαλυθεί. Αυτή η ιδεολογική κατάσταση που καλύπτει τον χώρο εξουσίας και τον χώρο της αντιεξουσίας, διαπιστώνω ότι είναι ίδια. Και τι εννοώ: Κάποτε οι αντιεξουσιαστές, οι οποίοι εμφανίζονται κυρίως με την μορφή τρομοκρατίας, χρησιμοποιούσαν μία ρητορεία η οποία είχε μέσα της τόσο κοινωνικά στοιχεία, όσο και εθνικά. Τα λέγανε «πατριωτικά». Παράδειγμα η «17 Νοέμβρη». Σήμερα, η νέα γενιά τρομοκρατίας έχει μία ρητορεία η οποία ταυτίζεται με την ρητορεία της εξουσίας. Όπως για παράδειγμα υπέρ των μεταναστών. Δηλαδή οι αντιλήψεις της εξουσίας περάσανε και στην αντιεξουσία. Έχουμε με άλλα λόγια και την εξουσία και την αντιεξουσία σε μια μονοδιάστατη αντίληψη, η οποία ουσιαστικά διαλύει την Ελλάδα. Ποιες δυνάμεις μπορούν να αντιδράσουν σε αυτό; Δεν υπάρχουν δυνάμεις. Και όποιες υπάρχουν, είναι είτε περιθωριακές ή περιθωριοποιούμενες και λοιδορούμενες.

«Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΛΟΓΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»

Ο Νεοκλής Σαρρής είπε για την Γερμανία: Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας υπήρξε δικό της έργο. Και η οποία είχε ως αποτέλεσμα την εγκατάσταση της Αμερικής στα κράτη που συνιστούσαν την τέως Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Και την ενίσχυση της Αμερικάνικής επιρροής στα Βαλκάνια. Τα Βαλκάνια διαλύθηκαν από τους Γερμανούς και μετά τα παρέδωσαν στους Αμερικανούς. Αυτά όμως τα θέματα δεν τα θέτει η Ελλάδα σε κανέναν και απλώς εκλιπαρούμε για έναν καλό λόγο από την Γερμανία. Η Γερμανία είναι υπόλογος έναντι της Ελλάδας. Δεν έφεραν την Γερμανία ενώπιον των ευθυνών της για τις τεράστιες ζημίες που έκαναν τα ναζιστικά στρατεύματα στην χώρα μας και για την επιστροφή του κατοχικού δανείου το οποίο ουσιαστικά δεν εξοφλήθη. Ενώ είναι υπόλογος η Γερμανία, βγαίνει και από πάνω! Όταν δε τους στριμώξεις, η απάντησή τους είναι παιδαριώδης και προπετής: «Παρητήθη ο Καραμανλής των αποζημιώσεων», λένε. Ως γνωστόν προφορική παραίτηση δεν ισχύει. Πώς είναι δυνατόν να παραιτηθείς; Ή λένε το άλλο: «Εμείς σας έχουμε αποζημιώσει τόσα χρόνια που ερχόμαστε στην χώρα σας και αφήνουμε το συνάλλαγμά μας στην Ελλάδα». Αυτά που λένε οι Γερμανοί είναι ηλίθια και κανείς δεν στρέφεται να τους πει «είστε ηλίθιοι». Αντί τούτου, δεχόμαστε ενορχηστρωμένο υβρεολόγιο από την Γερμανία. Ο Τολστόϊ είχε πει: «Ξύσε τον Ρώσο θα βρεις τον Μουζίκο. Ξύσε τον Γερμανό θα βρεις τον Ναζί».

http://indobserver.blogspot.gr




ΣΑΚΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ: Γενοκτονία του Ελληνικού πληθυσμού

Η νέα σύγχρονη μέθοδος εξόντωσης-γενοκτονίας πληθυσμού είναι τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις. Δημιούργησαν συστημικό κίνδυνο κατάρρευσης του κοινωνικο- ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα και του συνταγματικού δικαιώματος κοινωνικής ασφάλισης.

Στο Στρασβούργο, στις 12/9/2012, η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, όργανο που λειτουργεί στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), με στοιχεία μόνο από 7/2010 έως 6/2011, διαπιστώνει ότι: α) το Ελληνικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης βρίσκεται υπό κατάρρευση εξαιτίας των μέτρων λιτότητας, της διογκούμενης ανεργίας (διαπίστωση και της Διεθνής Οργάνωσης Εργασίας – ΔΟΕ) και των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, έχοντας απώλεια εσόδων κάθε έτος περί τα 5 δισ. Ευρώ, και β) οι συντάξεις και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη οδηγούνται προς εξαφάνιση. Ζητήθηκαν δε από την Ελληνική Κυβέρνηση νέα στοιχεία για το Ασφαλιστικό Σύστημα για την περίοδο 7/2011 έως 8/2012 και τι μέτρα έλαβε η Ελληνική Κυβέρνηση για την αποτροπή παταγώδους κατάρρευσης του Ελληνικού Ασφαλιστικού Συστήματος και την προστασία των ασφαλισμένων και συνταξιούχων.

Η παγκόσμια αυτή διαπίστωση από όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποκαλύπτει τη δομημένη-οργανωμένη-στοχευμένη κατάρρευση του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως διεθνές κρατικής οντότητας «πειραματόζωο», με συνέπειες εξόντωσης μέρους ευρωπαϊκού πληθυσμού. Α) Η παραπάνω διαπίστωση έγινε από την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης με στοιχεία από τον Ιούλιο του 2010, ήτοι μετά την εφαρμογή του 1ου Μνημονίου στην Ελλάδα, το νόμο 3845/6-5-2010 ΦΕΚ Α΄ 65, (που φέρει το παραπλανητικό τίτλο: Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη – μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) και μέχρι τον Ιούνιο του 2011. Β) Η συνέχιση της χρήσης των Μνημονίων μετέπειτα από τον Ιούλιο του 2011 και ειδικά του 2ου Μνημονίου στην Ελλάδα στις 14-2-2012 με το νόμο 4046/14-2-2012 ΦΕΚ Α΄ 28, σε βάρος του Ελληνικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης αποκαλύπτει μέχρι σήμερα τους συνεχιστές καταστροφείς του, ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, έλληνες Πρωθυπουργούς, Υπουργούς, Βουλευτές, Τράπεζα της Ελλάδος, Διοικητές και μέλη Διοικητικών Συμβουλίων των Ελληνικών Ασφαλιστικών Ταμείων σε συντονισμένη δράση τους με οικονομολόγους του διεφθαρμένου-διαπλεκόμενου δικομματισμού και με την οικονομολογίστικη νοοτροπία της Τρόικας (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) υπό την καθοδήγηση της Γερμανικής ισοπεδοτικής αλαζονείας και υπεροψίας της καγκελλαρίου Μέρκελ και της αντίστοιχης Γαλλικής της Λαγκάρντ του ΔΝΤ.

 Η οικονομολογίστικη αντίληψη της υπερπροστασίας του νομίσματος του Ευρώ (δημιούργημα του γαλλογερμανικού άξονα) στη σύγχρονη κρίση κρατικού χρέους και της τραπεζικής δήθεν «συστημικής» κρίσης, δημιούργησε συστημικό κίνδυνο στο ελληνικό κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα, με δόλιες στοχευμένες κρατικές δράσεις για κοινωνικο-ασφαλιστική εξόντωση-γενοκτονία του ελληνικού πληθυσμού (ασφαλισμένων, συνταξιούχων, ανέργων κλπ) ως πληθυσμιακής οντότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η στοχευμένη αυτή, με χρήση μνημονίων, εξόντωση -γενοκτονία πληθυσμού ευρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.

Η εξόντωση όμως αυτή ως μορφή γενοκτονίας μέρους ελληνικού πληθυσμού έρχεται σε αντίθεση με Διεθνείς Συμβάσεις και Ευρωπαϊκά Συντάγματα, όπως το Ελληνικό Σύνταγμα (άρθρα 5, 21 και 22), που προστατεύουν το σύγχρονο κοινωνικο-ασφαλσιστικό σύστημα και νομικά δέσμευαν κατά τη λήψη αποφάσεών τους τα ανωτέρω όργανα κρατών, Γερμανίας, Γαλλίας, Ελλάδος, της ΕΕ και διεθνών οργανισμών, όπως του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, και υπαγόρευαν σ΄ αυτά να μη παραβιάσουν τουλάχιστον τις σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις με οιοδήποτε τρόπο, καθώς αυτές αποσκοπούν στην προστασία πληθυσμού.Η στοχευμένη κοινωνικο-ασφαλιστική εξόντωση-γενοκτονία ελληνικού πληθυσμού, ως εθνική οντότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενεργοποιεί πλέον τις σχετικές διατάξεις των άρθρων 6 παρ γ και 7 παρ 1 γ-2β, 25 παρ 1 α,β,γ του Ν 3003/8-4-2002 (ΦΕΚ Α 75) για τα εγκλήματα εξόντωσης-γενοκτονίας, έστω και με τη μορφή απόπειρας ή και συνδρομής, αρμοδιότητας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, για εξόντωση-γενοκτονία πληθυσμού στην Ευρωζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η υλοποίηση του 1ου και 2ου Μνημονίου στην Ελλάδα στοχεύει και υλοποιεί ολοκληρωτικά την κοινωνικο-ασφαλιστική εξόντωση-γενοκτονία των Ελλήνων, ως εθνική οντότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ότι αυτό συνεπάγεται, με την υποχρεωτική (νομικίστικη) αρπαγή των αποθεματικών κεφαλαίων των Ελληνικών Ασφαλιστικών Ταμείων από την Τράπεζα της Ελλάδος και το αναγκαστικό «κούρεμα» τους. Έτσι μεθοδικά δημιούργησαν τα παραπάνω όργανα των Μνημονίων εν γνώσει τους δολίως: α) συνθήκες ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν την φυσική καταστροφή των Ελλήνων ασφαλισμένων εν όλω ή εν μέρει, ως στοχευμένης εθνικής οντότητας και β) συνθήκες ζωής στέρησης πρόσβασης σε τροφή και φάρμακα, υπολογισμένες να επιφέρουν την καταστροφή μέρους του ελληνικού πληθυσμού.Όλοι οι παράγοντες και οι εκτελεστές των Μνημονίων αρχηγοί κρατών μελών ΕΕ, υπεύθυνοι ΕΚΤ και ΔΝΤ, έλληνες πρωθυπουργοί, υπουργοί και βουλευτές γνώριζαν ότι όφειλαν να προστατέψουν το κοινωνικο ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα βάσει των ειδικών Διεθνών Συμβάσεων Κοινωνικής Προστασίας, που επικυρώθηκαν από τα κράτη μέλη τους και μεταξύ αυτών και η Ελλάδα.

Οι Διεθνείς Συμφωνίες-Συμβάσεις που κυρώθηκαν με νόμους στην Ελλάδα ήσαν μεταξύ άλλων οι εξής: α) Ν. 3251/2-6-55 (ΦΕΚ Α`140). Περί κυρώσεως της υπ` αριθ. 102 Διεθνούς Συμβάσεως αφορώσης ” τα ελάχιστα όρια κοινωνικής ασφαλείας”, β) Ν. 4159/25-4-1961. Περί κυρώσεως της Προσωρινής Ευρωπαϊκής Συμφωνίας στο Παρίσι αφορώσης εις τα συστήματα κοινωνικής ασφαλείας, τα σχετικά με το γήρας, την αναπηρίαν και τους επιζώντας και του προσηρτημένου πρωτοκόλλου (ΦΕΚ Α` 69), γ) Ν. 4161 της /24-4-1961 Περί κυρώσεως της Προσωρινής – Ευρωπαϊκής Συμφωνίας αφορώσης την Κοινωνική Ασφάλεια εξαιρουμένων των τομέων του γήρατος, της αναπηρίας και των επιζώντων και του προσηρτημένου αυτή Πρωτοκόλλου (ΦΕΚ Α` 68), δ) ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης με τους Ν 1426/1984 (ΦΕΚ Α 32 ) και Ν 2595/1998, που αποτελεί συμπλήρωμα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) (ΝΔ 53/1974), ε) το Διεθνές Σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα του ανθρώπου που κυρώθηκε με το Ν 1532/1985, στ) ο Ευρωπαϊκός Κώδικας Κοινωνικής Ασφάλειας που κυρώθηκε με το Ν. 1136/13-3-1981 (ΦΕΚ Α 61), κλπ.

Όλα αυτά τα Διεθνή Νομικά Κείμενα δέσμευαν και δεσμεύουν ακόμα την κάθε Μέρκελ και Λαγκάρντ, τα κράτη της ΕΕ και το ΔΝΤ ως διεθνή οργανισμό καθώς επίσης τους έλληνες πρωθυπουργούς, υπουργούς, βουλευτές και Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος ως διαχειριστή περιουσίας των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων. Παρ΄ όλα αυτά προχώρησαν σε Μνημόνια κατά του Ελληνικού Κοινωνικού Συστήματος Ασφάλισης που ήτο υπό κατάρρευση μέχρι τον 6/2011 και μάλιστα με έξωθεν απειλές (κατά τις εκλογές του 2012) κατά του Ελληνικού Λαού.Οι διεθνείς ευθύνες τους υπάρχουν και παραμένουν για τη συστηματική παραβίαση των διεθνών συνθηκών για την κοινωνική προστασία πληθυσμού, μαζί με τους συνεργούς τους, πρωθυπουργούς, υπουργούς και βουλευτές στην Ελλάδα (ηγεσίες εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας), με το Ελληνικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης να βρίσκεται σε κατάρρευση.

Ιωάννης Σακκάς, Πρώην Εισαγγελέας Αθήνα 23-10-2012http://sakkas-ioan.eu http://sakkasioannis.blogspot.comemail: sakkasioannis@gmail.comΜηνύματα sms: 6985-753543 (cosmote) 6942-235211 (Vodafone)

http://sakkas-ioan.eu/20121023-001/



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ ΣΑΚΚΆ ΙΩΆΝΝΗ
Ο Ιωάννης Σακκάς, παραιτηθείς Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών, γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1959. Οι γονείς του Κωνσταντίνος και Μαρία ήταν φτωχοί αγρότες και με τα πέντε αδέλφια του ασχολούντο με γεωργικές εργασίες στο Παναιτώλιο Αιτ/νίας.. Είναι πτυχιούχος α) του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης και β) του Τμήματος της Νομικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο στρατό ξηράς. Εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα και το 1987 μετά από εξετάσεις διορίστηκε δικαστικός γραμματέας στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών. Το 1995 μετά από εξετάσεις στον Άρειο Πάγο διορίστηκε Δικαστικός Πάρεδρος στο Πρωτοδικείο Αθηνών (Τμήμα Ενοχικού Δικαίου). Μετατάχθηκε στον Εισαγγελικό Κλάδο, τοποθετηθείς ως Εισαγγελικός Πάρεδρος στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Ηγουμενίτσας. Ως Αντεισαγγελέας Πρωτοδικών υπηρέτησε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών. Ως Εισαγγελέας Πρωτοδικών υπηρέτησε στις Εισαγγελίες Πρωτοδικών Γρεβενών (2005), Χαλκίδας (2005-2008) και Αθηνών (2008-8/3/2011, οπότε και απεχώρησε λόγω παραίτησής του από το Δικαστικό Σώμα με δημόσια δήλωση –διαμαρτυρία (9-3-2011 στην εφημερίδα «δημοκρατία») για τις παραγραφές κακουργημάτων υπουργών (εκτελεστικής εξουσίας) εξαιτίας κατάχρησης εξουσίας διά παραλείψεως (άρθρο 239 β ΠΚ) των βουλευτών (νομοθετικής εξουσίας) ως εισαγγελέων κατ΄άρθρο 86 του Συντάγματος.





ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΗΣ Συνάδελφοι δικαστές και εισαγγελείς αγωνιζόμαστε ενάντια στην κυβέρνηση των δωσιλόγων

Συνάδελφοι δικαστές και εισαγγελείς σαν απάντηση στους ελάχιστους συναδέλφους που αντιδρούν στις κινητοποιήσεις μας αλλά και στις αμφιβολίες και στις αντιρρήσεις που ήδη εγείρονται για την κλιμάκωση του αγώνα , τις οποίες σέβομαι , αλλά δεν υιοθετώ αναφέρω τα κάτωθι :

Αγωνιζόμαστε ως κλάδος , ως ανεξάρτητη εξουσία ενάντια στην προκλητική παραβίαση του Συντάγματος από την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία , ενάντια στην κατεδάφιση όλων των κοινωνικών δικαιωμάτων , ενάντια στην ισοπέδωση της παιδείας και της υγείας του λαού μας , ενάντια στη γενοκτονία που επιχειρείται εις βάρος όλων μας με την μείωση των μισθών και των συντάξεων σε επίπεδα μη βιώσιμα στα πλαίσια δήθεν του αποκαλούμενου δημοσίου συμφέροντος το οποίο όπως φαίνεται σύμφωνα με την 668/20-2-2012 απόφαση του ΣτΕ , που έκρινε συνταγματικό το μνημόνιο σε όλα τα μέτρα του υπερισχύει του ίδιου του Συντάγματος , των άρθρων που κατοχυρώνουν τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και αγαθά και της ΕΣΔΑ .

Εδώ υπάρχει και μια αντίφαση και ειρωνεία των σοφών του ΣτΕ καθώς όλα τα μέτρα που λαμβάνονται στα πλαίσια του δημοσίου συμφέροντος για τη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας μας συγχρόνως τα ίδια μέτρα καταστρατηγούν , ισοπεδώνουν το δημόσιο συμφέρον και καταστρέφουν την κοινωνία μας για το καλό της οποίας εφαρμόζονται .

Αγωνιζόμαστε ενάντια στο καθεστώς κατοχής που έχουν επιβάλλει η Τρόικα , οι σύμβουλοί τους , οι αξιωματούχοι της ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ και οι ντόπιοι και ξένοι τραπεζίτες . Αγωνιζόμαστε ενάντια στην κυβέρνηση « δωσιλόγων » που προσφέρουν γή και ύδωρ στους δανειστές μας εξοντώνοντας το λαό μας με την κατάλυση κάθε είδους εργασιακού και κοινωνικού δικαιώματός του . Αγωνιζόμαστε ενάντια στο φαύλο αυτό καθεστώς της δήθεν κοινοβουλευτικής δημοκρατίας το οποίο νομοθετεί ενάντια στη θέληση και βούληση του λαού υποστηρίζοντας ότι διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση και εντολή . Αγωνιζόμαστε ενάντια στη λειτουργία της βουλής οπερέτας και της κυβέρνησης « yes men » που έχουμε που νομοθετούν πάντα με δημοκρατικό τρόπο ψηφίζοντας όλα τα μέτρα που οδηγούν στην εξόντωση το λαό μας και στη διάλυση το κράτος μας , σε ένα άρθρο , για να μην υπάρξουν αντιδράσεις και διαρροές . Αλήθεια τι δημοκρατική πρακτική που είναι αυτή . Την επικροτούμε ως δικαστική εξουσία ; Αγωνιζόμαστε ενάντια στην ανεργία που έχει ξεπεράσει το 30 % , αγωνιζόμαστε για τις οικογένειες των 3.000 συμπολιτών μας που αυτοκτόνησαν μην αντέχοντας την εξαθλίωση που τις οδήγησε η νόμιμα και δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνησή μας . Αγωνιζόμαστε ενάντια στον ορυμαγδό των νέων μέτρων λιτότητας και ισοπέδωσής μας , τα οποία κατά τους κυβερνώντες παίρνονται για το καλό μας και για να υπάρξει ανάπτυξη , όμως εδώ και δύο χρόνια συνεχώς βαθαίνει η ύφεση και δεν υπάρχει διέξοδος και τέλος . Αγωνιζόμαστε για την εθνική μας κυριαρχία και ανεξαρτησία . Αλήθεια μήπως δεν έχετε αντιληφθεί ότι ήδη ζούμε σε καθεστώς κατοχής , δουλείας , αποικιοκρατίας γερμανικής προέλευσης . Ποιος πιστεύει ότι είμαστε ελεύθερο και κυρίαρχο κράτος που θα δώσει ένα τέλος στην αυτοκαταστροφή του , στο φαύλο κύκλο που μας οδηγεί η προδοτική αυτή πολιτική που δήθεν υπερασπίζεται τα συμφέροντά μας ως ελληνικό κράτος και πολίτες . Αγωνιζόμαστε ενάντια στην απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας , στην αμετάκλητη και άνευ όρων παραίτησή μας από την εθνική μας κυριαρχία στην οποία προβήκαμε στο άρθρο 14 παράγραφος 5 της δανειακής σύμβασης που υπόγραψε ο υπουργός οικονομικών το Μάιο του 2010 χωρίς την έγκριση και κύρωσή της από τη βουλή και με βάση την οποία εγκαταστάθηκαν στη χώρα μας οι εκπρόσωποι της Τρόικας και του ΔΝΤ , οι οποίοι με τις ευλογίες των πολιτικών μας συμπεριφέρονται σαν να βρίσκονται σε αποικία ή μήπως βρίσκονται .Αγωνιζόμαστε για να διατηρήσει ο καθένας το σπίτι του που με μόχθο και κόπο και με τις οικονομίες του έφτιαξε και αγόρασε και να μη του το πάρει η τράπεζα γιατί με την περικοπή του μισθού του δεν έχει πια τα χρήματα για να πληρώνει το στεγαστικό του δάνειο . Αγωνιζόμαστε για να έχουν τα παιδιά μας μέλλον σε αυτό τον τόπο και όχι να μεταναστεύουν , να μένουν άνεργα και να αμείβονται με 500 ευρώ . Αγωνιζόμαστε για να παραμείνουμε ελεύθεροι πολίτες με γνώμη και άποψη και όχι δούλοι , απλοί διεκπεραιωτές και εφαρμοστές των άθλιων νόμων που ψηφίζει η βουλή αυτή των άθλιων εκπροσώπων μας οι οποίοι για άλλη μια φορά αφού υφάρπαξαν την ψήφο του λαού μας με ψευδή διλλήματα περί δήθεν καταστροφή μας αν δεν ακολουθήσουμε πιστά τις οδηγίες των δανειστών μας θεωρούν ότι έχουν τη λαϊκή νομιμοποίηση και εντολή .

Η μέχρι τώρα στάση μας και η κλιμάκωση του αγώνα μας όχι μόνο δεν είναι αντισυνταγματική και παράνομη όπως θέλουν μερικοί να πιστεύουν και να παρουσιάσουν αλλά αντίθετα υπηρετεί το λαό και το Σύνταγμα που καλούμαστε να εφαρμόσουμε . Αγωνιζόμαστε για να σταματήσει η προκλητική ισοπέδωση των ατομικών , κοινωνικών , εργασιακών δικαιωμάτων του λαού μας . Αγωνιζόμαστε για την προστασία των αδύνατων . Αγωνιζόμαστε για την προστασία όλης της κοινωνίας , όλων των πολιτών . Αγωνιζόμαστε για να μην εξαφανιστεί η φυλή μας , το έθνος μας , η Ελλάδα μας , ο τόπος μας που τόσο ξεδιάντροπα αφανίζεται από τους δήθεν αντιπροσώπους του , από αυτούς που είναι βουτηγμένοι στη διαφθορά και στην ανομία . Ας πληροφορηθεί λοιπόν η ηγεσία μας , η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου , ο Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου καθώς και οι εκλεκτοί συνάδελφοι που διαφωνούν με τη στάση μας ότι αγωνιζόμαστε για όλα τα ανωτέρω . Η μόνη διέξοδος στην κρίση είναι η σθεναρή και αποφασιστική στάση μας για να τεθεί τέρμα στην καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου και δικαιοσύνης που βιώνουμε και για να υπάρξει μέλλον στον τόπο μας . Διαφορετικά αν πάψει να υφίσταται και ο θεσμός της δικαστικής εξουσίας , της δικαιοσύνης που τώρα τελευταία με αφορμή τις κινητοποιήσεις μας βάλλεται από παντού και κυρίως από το εσωτερικό του , την ηγεσία του αλλά και τους ίδιους τους λειτουργούς του δεν θα υπάρχει , δεν θα έχει μείνει όρθιο τίποτα πια . Τότε ας συνεχίσουμε να μασάμε το κουτόχορτο που μας προσφέρουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης , οι εργολάβοι – καναλάρχες και οι πολιτικοί πάτρωνές τους που θαυμάζουμε στη βουλή και ας συμμορφωθούμε με τις υποδείξεις .

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία .


Γιάννης Πενταγιώτης
Εισαγγελέας Πρωτοδικών

http://dikastis.blogspot.gr/2012/10/blog-post_8361.html



ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ Η «μισή» Βουλή θα έπρεπε να συλληφθεί για διαφθορά
    


Λάβρος κατά του πολιτικού συστήματος είναι ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Γιώργος Κοντογιώργης. «Η πολιτική τάξη, αν πιστέψει ότι οι εκλογές τής δίνουν λαϊκή νομιμοποίηση για να μην αλλάξει, θα οδηγηθεί στην κατάρρευση του εαυτού της μέχρι το τέλος του χρόνου, δεν θα αντέξει», δηλώνει στα «Επίκαιρα». Σχολιάζει τη σύλληψη του Άκη Τσοχατζόπουλου λέγοντας ότι «έριξαν ένα "πολιτικό  πτώμα" στην εκλογική αρένα» και επιμένει ότι πρέπει να καθίσουν στο σκαμνί όλοι όσοι μας έφεραν εδώ - ένοχοι και συνένοχοι, πρωθυπουργοί, υπουργοί και βουλευτές. Περιγράφει με μελανά χρώματα την πραγματικότητα της καταστροφής μας. «Η Ελλάδα βρίσκεται υπό διπλή κατοχή», λέει. «Την εσωτερική κομματοκρατία, και τώρα μας υπέβαλαν και σε εξωτερική, τη θεσμοθέτησαν». Ποια είναι η λύση που προτείνει; Ένα νέο Μνημόνιο, αλλά για το πολιτικό σύστημα και το κράτος...

Στη Χριστίνα Κοραή

- Κύριε Κοντογιώργη, ο Άκης Τσοχατζόπουλος βρίσκεται στον Κορυδαλλό. Κάλλιο αργά παρά ποτέ;
Έριξαν ένα «πολιτικό πτώμα» στην εκλογική αρένα για να δείξουν ότι κάνουν κάθαρση, Έτσι νομίζουν πως θα ξεπεράσουν το γεγονός ότι η Βουλή, αφού νομοθέτησε την ασυλία του πολιτικού αδικήματος, λειτουργεί ως θεσμός λεύκανσης των συμμοριών που δημιουργεί και συγκαλύπτει η δυναστική κομματοκρατία.


- Υπάρχουν πολλοί «Άκηδες» που συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι;

Προφανώς ναι. Διαφορετικά, θα έπρεπε η «μισή» Βουλή να συλληφθεί για ενεργό διαφθορά κι η άλλη «μισή» για συνεργεία στη θεσμική και πολιτική της κάλυψη.

- Να καθίσουν στο σκαμνί και όσοι μας έφεραν εδώ;

Το πολιτικό προσωπικό πρέπει να πονέσει για να καθαρθεί το πολιτικό σύστημα. Θα έλεγα ότι πρέπει να πάνε στη φυλακή όλοι οι πρωθυπουργοί της περιόδου του ευρώ.

- Δηλαδή, ο Σημίτης, ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ακόμη και ο Λουκάς Παπαδήμος;

Ο τελευταίος απλώς δεν φαίνεται να συνέλαβε το πραγματικό πρόβλημα της χώρας και στο μέγεθος του διακυβεύματος. Αποδέχτηκε το ρόλο του πρωθυπουργού περιορισμένης ευθύνης, λειτουργώντας απλώς ως όμηρος της κομματοκρατίας. Όσο για τον Γιώργο Παπανδρέου, έχει προτεραιότητα, καθώς επέλεξε με εγκληματική πρόθεση τον ενταφιασμό της χώρας. Τη μοίρα των πρωθυπουργών πρέπει να έχουν κι όσοι διαχειρίστηκαν κατ' ελάχιστον την οικονομία και τη δημόσια διοίκηση.

- Στους αντίστοιχους υπουργούς αναφέρεστε...

Λέω κατ' ελάχιστον αυτοί, διότι όλη η πολιτική τάξη είναι συνυπεύθυνη για την καταστροφή.

- Για όλα φταίει το ευρώ;
Αυτή είναι λάθος προσέγγιση. Θεωρώ ότι, από τη στιγμή που αποφασίστηκε η είσοδος της χώρας στο ευρώ, θα έπρεπε να ληφθούν μέτρα προσαρμογής στο νέο περιβάλλον. Αντί να γίνει αυτό, επανέφεραν ολικά την πολιτική σκηνή στο καθεστώς της φαυλοκρατίας του 19ου αιώνα. Δανείζονταν για να στήσουν τη μεγάλη κραιπάλη για τον εαυτό τους και για τους συγκατανευσιφάγους της διαπλοκής. Εργάστηκαν συστηματικά για την παρασιτική μεταμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας.

- Πρόσφατα δηλώσατε στον ΑΝΤΙ, με αφορμή την αυτοκτονία του 77χρονου στο Σύνταγμα, ότι «αντί να αυτοκτονούν οι φορείς της καταστροφής, αυτοκτονούν τα θύματά τους».
Η πολιτική τάξη επιδεικνύει μια αλαζονική αλλοτρίωση κι έναν ανάλγητο κυνισμό μέσα στην κρίση, ομολογώντας ότι αντιμετωπίζει την κοινωνία ως το μείζονα εχθρό της. Βαθαίνοντας με τις επιλογές της την περαιτέρω καταστροφή, καλλιεργεί την απόγνωση, χωρίς να δείχνει καμία διάθεση να αλλάξει η ίδια και οι πολιτικές της στο παραμικρό.

- Τους πετάνε, όμως, νεράντζια...

Είναι σε κατ' οίκον περιορισμό. Τους προπηλακίζουν... Η κοινωνία τούς δηλώνει ότι δεν τους θέλει. Αυτοί, όμως, επιμένουν ετσιθελικά να την ηγεμονεύουν. Στα μάτια του κόσμου είναι πια δυσδιάκριτη η διαφορά ανάμεσα στο σημερινό πολιτικό σύστημα και σε ένα τυπικά αυταρχικό καθεστώς ή σε ένα «κοινοβουλευτικό» κόμμα και στη Χρυσή Αυγή. Όμως οι προπηλακισμοί συνιστούν ακόμη ατομικές πράξεις καταναγκασμού, που, ωστόσο, υποκρύπτουν μια αναβράζουσα εξεγερτική προδιάθεση. Αν το λεγόμενο «κοινοβουλευτικό σύστημα» θέλει να διασωθεί, πρέπει επειγόντως να ανασυγκροτηθεί έκ του μηδενός. Αναφέρομαι στους τρεις πυλώνες της καταστροφής: το πολιτικό σύστημα, τη δημόσια διοίκηση και τη Δικαιοσύνη, τη νομοθεσία.

- Μπορεί, εκτιμάτε, να γκρεμιστεί το κράτος εν μία νυκτί;

Βεβαίως, διότι είναι υπόλογο της καταστροφής, χωρίς καμία λαϊκή νομιμοποίηση. Προέχει να καταργηθεί αμέσως η όποια νομική προστασία του πολιτικού προσωπικού, ώστε να υπαχθούν στη Δικαιοσύνη εφεξής, αλλά και αναδρομικά, όσοι ζημίωσαν τη χώρα. Να καταργηθεί επίσης η προσωποπαγής κομματοκρατία και οι πρακτικές της, που μεταβάλλουν το κράτος σε όμηρο ιδιοτελών συμφερόντων, Να μηδενιστούν οι απολαβές και τα προνόμια των πολιτικών. Να γίνουν εντολοδόχοι και όχι δυνάστες της κοινωνίας των πολιτών. Να ανασυγκροτηθεί η δημόσια διοίκηση με γνώμονα το δημόσιο σκοπό της. Ο δημόσιος υπάλληλος να υπέχει προσωπική ευθύνη, με το ερώτημα και της απόλυσης, εάν δεν κάνει το καθήκον του. Να αναγνωριστεί στον πολίτη δικαίωμα εννόμου συμφέροντος. Πολιτικοί και υπάλληλοι πρέπει να αισθάνονται καθημερινά την ανάσα της κοινωνικής βούλησης και του πολίτη.

- Υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης τον Μνημονίου, όταν έχει φαρδιές πλατιές τις υπογραφές των Βενιζέλου και Σαμαρά;

Η πολιτική τάξη που έβαλε την υπογραφή της δεσμεύει τον εαυτό της. Υπέγραψαν διότι είναι υποτελείς σε μια αντίληψη εσωτερικής κατοχής που τους κάνει να κινούνται μακράν του κοινού συμφέροντος και γι' αυτό να επιζητούν την πολιτική νομιμοποίηση που δεν τους δίνει η κοινωνία στην τρόικα. Φυσικά και υπάρχει δυνατότητα διαπραγμάτευσης. Αυτό που έχει σημασία είναι να αναδειχτεί η βαρύτητα της χώρας στη διεθνή πολιτική, αντί να υποβιβάζεται στο επίπεδο του εξαρτημένου και περιδεούς επαίτη, που αρμόζει στην πολιτική τάξη. Πρέπει να τεθούν, δηλαδή, οι όροι ενός άλλου Μνημονίου απέναντι στην τρόικα, που δεν θα στρέφεται εναντίον της κοινωνίας, που δεν θα αποδομεί τον οικονομικό ιστό της χώρας. Από την ασύμμετρη καταστροφή της χώρας, στην οποία οδηγούν oι επιλογές της δυναστικής κομματοκρατίας, κανείς δεν θα βγει ωφελημένος. Το δε κόστος της όποιας εξόδου από την κρίση θα αποδειχτεί δυσανάλογο για την ίδια την τρόικα.

- Τι μήνυμα στέλνει ο πολυκερματισμός του πολιτικού συστήματος;
Είναι πράξη αποδοκιμασίας όχι του ενός ή του άλλου κόμματος, αλλά συνολικά του πολιτικού συστήματος όπως είναι στημένο στην Ελλάδα. Μπορεί η κοινωνία αυτή τη στιγμή να μην έχει συνείδηση του περιεχομένου της λύσης, διαισθάνεται, όμως, ότι η εναλλαγή του παρόντος κομματικού κατεστημένου στην εξουσία δεν αποτελεί τη λύση. Πρέπει να βρεθεί τρόπος η εκρηκτική δύναμη την οποία έχει ως συλλογικότητα να εκφραστεί πολιτικά. Οι παλαιοί τρόποι πολιτικής έκφρασης, όπως οι διαδηλώσεις, έχουν ξεπεραστεί. Αυτό θα γίνει πια είτε εξωθεσμικά, με εξέγερση, είτε πάλι εξωθεσμικά, αλλά συντεταγμένα. Για παράδειγμα, με τη συγκρότηση της κοινωνίας σε συμπαγή δημο-αλυσίδα γύρω από τη Βουλή και τον εξαναγκασμό της πολιτικής τάξης να πράξει αυτό που αρνείται. Υπάρχει και το τρίτο σενάριο: Να καταρρεύσει από μόνο του το πολιτικό σύστημα, υπό το βάρος της πραγματικότητας που δημιουργεί. Και πολύ φοβάμαι ότι αυτό θα συμβεί πολύ σύντομα.

- Αποτελεί λύση η επιστροφή στη δραχμή;

Τόσο το δίλημμα «Μνημόνιο ή χρεοκοπία» όσο και το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» είναι ψευδή. Αποβλέπουν στον πειθαναγκασμό της κοινωνίας, στο να συγκατανεύσει στην καταστροφή της. Δεν αποτρέπουν, όμως, ούτε τη χρεοκοπία ούτε τη μετάβαση στη δραχμή. Όσο δεν αίρονται οι αιτίες της καταστροφής, τόσο τα αγοραία Μνημόνια θα διαδέχονται το ένα το άλλο. Η έξοδος από την κρίση χρειάζεται ένα Μνημόνιο για το κράτος.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΑΠΌ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ ΕΠΊΚΑΙΡΑ - ΤΕΎΧΟΣ 132 • 26/04-02/05/2012

HTTP://LOMAK.BLOGSPOT.GR/2012/04/BLOG-POST_4865.HTML



ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΥΡΑΡΙΣ Υποδούλωση με Βουλή χρησίμων ηλιθίων και κυβέρνηση δοσίλογων

Και να λοιπόν που φθάσαμε στην ψήφιση του νέου Μνημονίου. Με υπόλογους πολιτικούς και κατεστραμμένη Αθήνα για μια φορά ακόμα.

Η επόμενη ημέρα σημαίνει:

1ον: Επισήμως και θεσμικά ολοκληρώθηκε η υποδούλωση, η δική μας και των παιδιών μας για τα επόμενα 30 με 50 χρόνια.

2ον: Αυτή η παρατεταμένη υποδούλωση σημαίνει από εμάς την απαιτούμενη αντίσταση και εξέγερση. Επομένως, η υποδούλωση είναι νομική, δεν είναι ακόμη εν τοις πράγμασι.

3ον: Οι υπογράψαντες στην Βουλή αυτή των χρησίμων ηλιθίων (η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι κυβέρνηση δοσιλόγων και συγκρίνεται με τις κυβερνήσεις Τσολάκογλου, Λογοθετοπούλου και Ράλλη) συμπράττουν στην προδοσία και επομένως είναι δοσίλογοι.

4ον: Η προοπτική της χρεωκοπίας, δηλαδή της στάσεως πληρωμών, είναι εντός του ορίζοντα, διότι μέσα από την ρύθμιση που έκαναν οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ θέλουν να μετακυλίσουν οριστικά το βάρος από τις ιδιωτικές τους τράπεζες σε εμάς, στον κρατικό υπολογισμό, και επομένως να κηρύξουν αυτοί, μόνοι την αποπομπή μας από την Ευρώπη. Το γελοίο επιχείρημα ότι κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από τις συνθήκες, απλά δεν υπάρχει, γιατί στην πολιτική ό,τι δεν υπάρχει, διαμορφώνεται όταν ο ισχυρός μπορεί να το επιβάλει.

5ον: Αυτή η στάση πληρωμών θα συνοδευθεί με απόπειρα να βάλουν χέρι στον δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο του ελληνικού λαού. Η υπαγωγή στο Αγγλικό δίκαιο σημαίνει ότι το ιδιωτικό τμήμα του δημοσίου πλούτου -όχι δηλαδη η Ακρόπολη ή η αεροπορία μας, αλλά τα ορυχεία, τα χωράφια, ο,τιδήποτε- ότι αυτά παύουν να υπάγονται στο ελληνικό Δίκαιο και επομένως θα προσπαθήσουν να βάλουν χέρι στον υπέργειο και υποθαλάσσιο πλούτο μας και παραλλήλως, μόλις εξασφαλίσουν και αυτό, είτε θα μας αποπέμψουν, είτε θα δημιουργήσουν την Ευρώπη των δύο ή των τριών διαφορετικών ταχυτήτων.

Μια ζώνη όπου θα υπάρχουν δύο ή τρία ευρώ.

Βεβαίως και θα μπορεί να υπάρξει συντεταγμένη χρεωκοπία εντός της Ευρωζώνης αν κρίνουν ότι η αποπομπή της Ελλάδας θα είναι επικίνδυνη για την συνολική συνοχή της δικής τους χρηματιστικής Ευρώπης. Φοβούνται αντιδράσεις του γαλλικού λαού, του γερμανικού λαού και όλων των μεσογειακών λαών.


http://www.newsbomb.gr/opinions/story/114181/ypodoylosi-me-voyli-hrisimon-ilithion-kai-kyvernisi-dosilogon




ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ Πραξικοπηματίες κυβερνούν την Ελλάδα

Είναι κατανοητό ότι κάποιοι έχουν αμφιβολίες….

Είναι κατανοητό ότι κάποιοι ευελπιστούν και ελπίζουν…

Είναι κατανοητό πως είναι φρικτή η αλήθεια που γνωρίζουμε -αν και μας την κρύβουν- και δεν θέλουμε να την πιστέψουμε, να την αποδεχθούμε.

Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα, με πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο και με εναλλαγές στην θέση του κατ’ επίφασην πρωθυπουργού.

Το πολιτικό σύστημα γνωρίζει πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει, όπως γνωρίζει πάρα πολύ καλά σε τι έχει συναινέσει, ενώ γνωρίζει πάρα πολύ καλά και την κατάληξη των όσων μέχρι σήμερα ζούμε.

Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ και η χώρα παραδόθηκε άνευ όρων σε καρτέλ οικονομικών συμφερόντων, σε συμφέροντα τρίτων χωρών και αποτελεί ταυτόχρονα το μέγιστο “πείραμα” της νέας τάξης πραγμάτων για την απόλυτη κατοχή μίας χώρας χωρίς να προηγηθεί πόλεμος.

Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ και οι πραξικοπηματίες κυβερνούν ενώ ταυτόχρονα μετέχουν σε σχέδιο ολικής απώλειας της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.

Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ από όλους εκείνους που γνώριζαν πως η θέση τους για το υπόλοιπο της ζωής τους είναι σε κάποιο κελί μίας υπόγειας φυλακής και αντάλλαξαν την τιμωρία τους με την δική μας δουλεία και με την άλωση της χώρας εις το διηνεκές.Αυτούς τους πραξικοπηματίες πρέπει να τους απομακρύνουμε εμείς, γιατί δεν θα το κάνει κανένας άλλος για εμάς…

Είτε το πιστεύουμε, είτε όχι, όλοι γνωρίζουμε πως είναι πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου…

Ή αυτοί, ή εμείς…



“Η αντιπολίτευση λειτουργεί συστημικά δίνοντας έτσι μια επίφαση δήθεν Δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος”.

“Τα κόμματα που θέλουν να κάνουν πραγματική αντιπολίτευση πρέπει να προκαλέσουν Πολιτειακό πρόβλημα αποχωρώντας απο τη Βουλή”.

Το έλλειμμα του σημερινού πολιτικού λόγου για την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ελλάδας

1. Οι βάσεις των «Μνημονίων», που δένουν χειροπόδαρα την Ελλάδα, δεν είναι απλώς οικονομικές. Τα «Μνημόνια» δεν είναι απλά δανειακά κείμενα που εκμεταλλεύονται οικονομικά τον οφειλέτη. Με τα «Μνημόνια» δεν επιδιώκεται μόνο η διασφάλιση με σκληρούς όρους των δανειζόμενων κεφαλαίων. Τα «Μνημόνια» έχουν στόχο την ολοκληρωτική κατάλυση της ανεξαρτησίας της Ελλάδας ως κυρίαρχου κράτους.

Αυτό είναι ολοφάνερο από τους έξης όρους των δανειακών συμβάσεων του Μαΐου 2010 (Α΄ Μνημόνιο) και του σχεδίου Δανειακής Σύμβασης που ενέκρινε η Βουλή (Β΄ Μνημόνιο):

1ος Όρος: Παραίτηση υπέρ των δανειστών από όλα τα δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας και από όλες τις ασυλίες που παρέχει το διεθνές δίκαιο σε κάθε κράτους για την προστασία ζωτικής σημασίας αγαθών του. [άρθρα 3

(4) και (5), 4 (1) (β), 15 (1) (α) και Παράρτημα 4 της «Σύμβασης Δανειακής

Διευκόλυνσης»]

2ο Όρος: Δέσμευση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας υπέρ των δανειστών [άρθρο 4 (2) της «Σύμβασης Δανειακής

Διευκόλυνσης»]. Η δέσμευση αυτή αποκλείει κάθε είδους οικονομική διασφάλιση άλλου δανειστή εκτός από αυτούς του Μνημονίου. Με αυτό τρόπο αποκλείει ολοκληρωτικά στην Ελλάδα να συνάψει οικονομικές σχέσεις με άλλες χώρες, καταλύοντας έτσι την ανεξαρτησία της.

3ος Όρος: Οι δανειακές μας συμβάσεις (τα «Μνημόνια») υπάγονται υποχρεωτικά στο αγγλικό δίκαιο και οι δικαστικές αποφάσεις είναι απόλυτα εκτελεστές και δεσμευτικές στην Ελλάδα [άρθρο 14 (1) και (3) της

«Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης»]. Ο όρος αυτός –και μόνος του- καταλύει την κυριαρχία του κράτους, γι’ αυτό και έχει κριθεί ως αντίθετος με το διεθνές δίκαιο.

Με τον όρο αυτόν αντιμετωπίζεται το δανειζόμενο κράτος ως ιδιώτης οφειλέτης. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα:

(α) δεν μπορεί να επικαλεστεί τα δικαιώματα και την προστασία που παρέχει το διεθνές δίκαιο σε κάθε κράτος (ούτε προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ούτε την προστασία της εθνικής κυριαρχίας που παρέχει στα κράτη η διεθνής κοινότητα) και

(β) το κράτος ως οφειλέτης δεν μπορεί να επικαλεστεί απέναντι στους δανειστές του, ούτε τα δικαιώματα που παρέχει το ελληνικό δίκαιο και τα δίκαια όλων των χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης στον ιδιώτη δανειστή, γιατί δεν τα αναγνωρίζει το αγγλικό δίκαιο. Τα δικαιώματα αυτά είναι πολλά: (ακυρότητα των εκμεταλλευτικών συμβάσεων, δικαίωμα αναπροσαρμογής των συμβάσεων λόγω μεταβολής των συνθηκών κ.ά.).

4ος Όρος: Οι δανειστές έχουν το δικαίωμα να μεταβιβάσουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους από τις δανειακές συμβάσεις σε τρίτο κράτος ή πρόσωπο. Η Ελλάδα δεν έχει αυτό το δικαίωμα (άρθρο 2 της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης).

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι όροι αυτοί εξακολουθούν να ισχύουν και αποτελούν δεσμεύσεις (με διάφορους τρόπους και όρους) και του Β’ Μνημονίου.

2. Από το σύνολο σχεδόν των όρων που είναι εκμεταλλευτικοί, τοκογλυφικοί, εκβιαστικού και παράνομοι, αναφέρω μόνο τους παραπάνω όρους, γιατί αυτοί είναι ολοφάνερο ότι αποτελούν τη βάση κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας και της πολιτικής ανεξαρτησίας της χώρας μας, που αποτελεί το σκοπό των δανειστών μας (των κρατών μελών της Ευρωζώνης με επικεφαλής τη Γερμανία και το ΔΝΤ).

Από τους όρους αυτούς προκύπτει ότι η μόνη σωστή αντιμνημονιακή πολιτική είναι αυτή που θεωρεί ότι δεν υπάρχει άλλη λύση παρά μόνο:

- η καταγγελία των «Μνημονίων» με (προσωρινή) στάση πληρωμών – και όχι «παύση» πληρωμών που λένε πολλοί σκόπιμα, γιατί σημαίνει χρεοκοπία-

- ο έλεγχος του ύψους του δανείου, ώστε να προσδιοριστεί επακριβώς το μη επαχθές χρέος, που είναι το νόμιμο κατά το διεθνές δίκαιο, γιατί ανταποκρίνεται στην αντοχή του κράτους ως προς το να εξασφαλίσει τις βασικές ανάγκες του λαού του και της άμυνάς του,

- η διαγραφή (το «κούρεμα») του επαχθούς μέρους του δανείου, που υπερβαίνει τις δυνάμεις του κράτους να το πληρώσει και η αναδιαπραγμάτευση, μεταξύ ίσων κρατών, του μη επαχθούς μέρους του δανείου με νόμιμους όρους.

Αυτό που υποστηρίζουν –τώρα, οψίμως- τα κόμματα της μνημονιακής παράταξης ότι θα αναδιαπραγματευθούν όρους των «Μνημονίων» ή ότι θα επιδιώξουν «σταδιακή αποδέσμευση από αυτά» είναι αναποτελεσματικά και λέγονται για να παραπλανήσουν το λαό. Η αλήθεια είναι μια: Από τη στιγμή που υπάρχουν οι παραπάνω όροι ως βάση του δανεισμού της Ελλάδας, χωρίς προηγούμενη καταγγελία των δανεικών συμβάσεων που τους περιέχουν, καμιά άλλη διαπραγμάτευση δεν είναι δυνατή, ούτε μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά.

3. Ο σκοπός των παραπάνω επονείδιστων όρων είναι διττός:

(α) Η ένταξη στο μπλοκ δυνάμεων ΗΠΑ-Ευρώπης της Ελλάδας ως υποτελούς μέλους, χωρίς δικαίωμα να στραφεί προς άλλη κατεύθυνση και

(β) Η μεταβίβαση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών σε πολυεθνικές εταιρείες του ίδιου πολιτικού μπλοκ και ο πλήρης αφελληνισμός της ελληνικής οικονομίας εις όφελος των χρηματοπιστωτικών κέντρων που υπάγονται στο ΔΝΤ.

4. Υποστηρικτικός αυτών των στόχων των δανειστών μας είναι ο πολιτικός λόγος:

- που εκφέρουν και αναπτύσσουν σκόπιμα τα κόμματα και τα ΜΜΕ που στηρίζουν τη μνημονιακή πολιτική,

- καθώς, δυστυχώς, και οι αντιμνημονιακές παρατάξεις και τα μέσα επικοινωνίας τους, από έλλειμμα γνώσης του πραγματικού συμφέροντος της Ελλάδας και της πραγματικής βούλησης του ελληνικού λαού.

Ο λόγος αυτός παρουσιάζει τα έξης ελλείμματα:

(α) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται για ό,τι έχει σχέση με την κυριαρχία του ελληνικού κράτους, τα εθνικά μας θέματα και την εξωτερική μας πολιτική. Τον τελευταίο καιρό το Υπουργείο Εξωτερικών έχει σβήσει από το χάρτη.

(β) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται για τον τρόπο με τον οποίο φεύγουν καθημερινά, χωρίς καμιά διαφάνεια και χωρίς καμιά πληροφορία, οι πλουτοπαραγωγικές πήγες μας, τόσο οι οικονομικού ενδιαφέροντος, όσο και οι γεωπολιτικού ενδιαφέροντος. Δεν ακούσαμε ποτέ, πού μεταβιβάζονται (νομίζω, μεταβιβάστηκαν ήδη) τα δικαιώματα του υποθαλάσσιου πλούτου της Ελλάδας.

(γ) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται για το επονείδιστο «Ταμείο», μέσω του οποίου φεύγει από την Ελλάδα χωρίς κανένα δικαίωμα της Ελλάδας κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή και κάθε έσοδο, με αδιαφανείς διαδικασίες και με απώλειες δισεκατομμυρίων. Κανένα κόμμα δεν είπε μέχρι σήμερα ότι πρέπει να καταργηθεί αυτό το εγκληματικό και παμφάγο τέρας.

(δ) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται –παρά το ότι υπάρχει πλούσια πρακτική- για το τρόπο με τον οποίο γίνεται η σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο στάση πληρωμών και η αναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, για να μάθει ο κόσμος ότι όχι μόνο εφικτό είναι, αλλά και αναγκαίο.

(ε) Ποτέ και τίποτε δεν ακούστηκε για το ότι οι δανειακές συμβάσεις είναι ανυπόστατες και ότι είναι αντίθετες με το δίκαιο της ΕΕ και ότι δε δεσμεύουν νομικά τη Χώρα

(στ) Τέλος, ποτέ και τίποτε δεν ακούστηκε, ότι –εκτός από την πολιτική της υποτέλειας- υπάρχει και η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, και ότι το ΔΝΤ και η Ευρωζώνης της Γερμανίας δεν είναι οι μόνες πήγες δανεισμού και βοήθειας στον Πλανήτη.

Ο Γιώργος Κασιμάτης γεννήθηκε το 1932 στα Κύθηρα από γονείς αγρότες. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια της Βέρνης και του Μονάχου, από όπου έλαβε και το διδακτορικό του δίπλωμα στο συνταγματικό δίκαιο και ειδικότερα στο αντικείμενο της κυβερνητικής λειτουργίας. Τα έτη 1973-1999 υπηρέτησε, μετά από εκλογή του, ως πανεπιστημιακός δάσκαλος στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε συνταγματικό δίκαιο και πολιτειολογία. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής του ιδίου πανεπιστημίου. Υπήρξε, τα έτη 1985-1990, ο πρώτος πρόεδρος του Ιονίου Πανεπιστημίου, υπό την προεδρία του οποίου οργανώθηκε και τέθηκε σε λειτουργία, πρόεδρος του Τμήματος Νομικής 1993-1997, ιδρυτής και Διευθυντής του Ινστιτούτου Συνταγματικών Ερευνών, ιδρυτικό μέλος και μέλος του ΔΣ της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων, ιδρυτικό μέλος, αντιπρόεδρος και επίτιμος πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Συνταγματικού Δικαίου και από το 1999 ομότιμος καθηγητής. Ο Γιώργος Κασιμάτης, αφοσιωμένος στο λειτούργημα του πανεπιστημιακού δασκάλου και χωρίς να αναμιχθεί στην ενεργό πολιτική, ανέπτυξε πλούσια δράση στη δημόσια ζωή της χώρας, στη βάση πάντοτε των γνώσεων και της εμπειρίας της ειδικότητάς του. Στο πλαίσιο αυτής της δράσης υπήρξε: νομικός σύμβουλος Πρωθυπουργού (1981-1987), πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (1997-1998), μέλος της Επιτροπής Επαναπατρισμού των Πολιτικών Προσφύγων, το 2005-2006 αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων υπό τον Πρωθυπουργό, το 2005-2006 πρόεδρος της Επιτροπής για τη Διαφάνεια στη Δημόσια Διοίκηση υπό τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, από το 2003 αντιπρόεδρος και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του "Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία".Υπήρξε μέλος της Διεθνούς Ομάδας των Οκτώ Ειδικών που προέβη, το 2005, στη Διακήρυξη Αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου για Βιώσιμη Λύση του Κυπριακού και συμμετείχε ως ειδικός στις προπαρασκευαστικές εργασίες της Ε΄ (1975) και ΣΤ΄ Αναθεωρητικής Βουλής (1986). Υπήρξε μέλος και πρόεδρος, αντιπρόεδρος και μέλος πολλών νομοπαρασκευαστικών επιτροπών και ΔΣ πολυάριθμων άλλων πολιτικών, επιστημονικών και κοινωφελών οργανώσεων. Το συγγραφικό του έργο ανέρχεται σε εκατοντάδες επιστημονικών μελετών και δημοσιευμάτων στον τύπο για το κράτος, τη δημοκρατία και την πολιτική. Ο Γιώργος Κασιμάτης, σήμερα, αφού πρώτος μελέτησε και αποκάλυψε τις παραβιάσεις των θεμελιωδών αρχών νομιμότητας των δανειακών συμβάσεων της Ελλάδας με τα κράτη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ, αγωνίζεται για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, της ανεξαρτησίας της χώρας και των δικαιωμάτων του λαού της που επλήγησαν.






ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ