Όταν η αυτοδιάθεση γίνεται θέμα… διάθεσης

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2022



Ο χορός των δικαιωματιστών καλά κρατεί!

Η είδηση ότι το ανώτατο δικαστήριο στις ΗΠΑ σκοπεύει να ανατρέψει την απόφαση σύμφωνα με την οποία νομιμοποιείται το δικαίωμα στην άμβλωση έχει προκαλέσει μεγάλη αναταραχή πρωτίστως στις ΗΠΑ. Ανάλογες βέβαια και οι αντιδράσεις στην Ευρώπη των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων (εδώ γελάμε…), όπου οι γυναικείες οργανώσεις βρίσκονται σε εγρήγορση, καθώς η Αμερική αποτελεί προπομπό πολλών… καινοτομιών.

Δεν θα επιχειρηματολογήσω για τα αυτονόητα. Κάθε άνθρωπος ορίζει αυτός -και μόνο αυτός- το σώμα του. Θα επιχειρηματολογήσω, όμως, για τα άλλα αυτονόητα, γιατί φαίνεται ότι ακόμα και για αυτά υπάρχει επιλεκτικότητα.

Και για να μείνουμε στα της Αμερικής. Όταν ανέκυψε το θέμα των αμβλώσεων οι σταρ του Χόλλυγουντ διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για την Αυτοδιάθεση του σώματος Δεν έχαναν την ευκαιρία να τονίζουν ότι το σώμα τους ανήκει. Αντίθετα, όταν προέκυψε το ζήτημα των υποχρεωτικών εμβολιασμών, εκεί η τοποθέτηση άλλαξε. Ποιος (υποψιασμένος, πάντα) δεν θυμάται το Σον Πεν που διεμήνυε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι ο εμβολιασμός πρέπει να γίνει υποχρεωτικός και οι ανεμβολίαστοι είναι σαν να κυκλοφορούν με ένα όπλο στο χέρι;

Τα ίδια συμβαίνουν και στην Ελλάδα, βέβαια. Μην έχουμε καμία αμφιβολία! Ο πρόεδρος της Αξ. αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας διεμήνυε ότι «η αυτοδιάθεση του σώματος των γυναικών είναι αδιαπραγμάτευτη»  Φαντάζομαι ότι ξέχασε να σημειώσει ότι, αν αυτές οι γυναίκες είναι ταυτόχρονα και υγειονομικοί, η αυτοδιάθεση πάει περίπατο. Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, η αυτοδιάθεσή τους είναι δεδομένη από τη μέση και κάτω ενώ από τη μέση και πάνω όχι!

Στο ίδιο μήκος (και πλάτος) κύματος είναι και η κα Σακελλαροπούλου. Η πρώτη πολίτης αυτής της χώρας σε επίσκεψή της στο κέντρο αποτέφρωσης της Ριτσώνας κάνει μία πύρινη ανακοίνωση που γίνεται πηχυαίος τίτλος «Ένδειξη πολιτισμού η δυνατότητα επιλογής» Δηλώνει ότι 

«η ελληνική κοινωνία έχει τις ιδιαιτερότητές της, αλλά το ζήτημα είναι να υπάρχει η δυνατότητα επιλογής. Αυτό είναι ένδειξη πολιτισμού, δικαιικού πολιτισμού, σε όλες τις πτυχές». 

Είναι ένδειξη πολιτισμού, λοιπόν, η επιλογή πώς θα θάψεις το σώμα σου. Μέχρι να το θάψεις, όμως, το κράτος μπορεί να αξιώνει ότι το σώμα δεν ανήκει στον πολίτη, όποτε αυτό κρίνει.

 Πόσα μέτρα και πόσα σταθμά να αντέξει ένας λογικός άνθρωπος
 

Σε άρθρο στον «ημεροδρόμο» η κα Τζένη Κριθαρά γράφει μεταξύ άλλων ότι 

«το ζήτημα της άμβλωσης διχάζει την αμερικανική κοινωνία εδώ και δεκαετίες με τους όψιμους θιασώτες της προστασίας των δικαιωμάτων του αγέννητου παιδιού να φορούν τον μανδύα της ηθικής. Η άμβλωση, όμως, δεν είναι ζήτημα ηθικής. Το δικαίωμα στην άμβλωση είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Το δικαίωμα της επιλογής είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι βορά στην υποκειμενικότητα, την πολιτική/θρησκευτική/κοινωνική σκοπιμότητα ή το γούστο οποιουδήποτε. Τα ανθρώπινα δικαιώματα εφαρμόζονται οριζόντια και δεν χωράει συζήτηση αμφισβήτησης στον σεβασμό και την εφαρμογή τους».

Παραφράζοντας το συγκεκριμένο απόσπασμα θα γράφαμε 

«το ζήτημα του υποχρεωτικού εμβολιασμού άρχισε ξαφνικά να διχάζει τις κοινωνίες των (κατ’ όνομα) αναπτυγμένων κρατών με τους όψιμους θιασώτες των ναζιστικών πρακτικών να φορούν τον μανδύα της επιστήμης. Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός, όμως, δεν είναι ζήτημα Επιστήμης. Το δικαίωμα στην επιλογή των ιατρικών πράξεων/συναίνεση είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Το δικαίωμα της επιλογής είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι βορά στην υποκειμενικότητα, την πολιτική /θρησκευτική/κοινωνική σκοπιμότητα ή το γούστο οποιουδήποτε. Τα ανθρώπινα δικαιώματα εφαρμόζονται οριζόντια και δεν χωράει συζήτηση αμφισβήτησης στον σεβασμό και την εφαρμογή τους».

Δεν μπορεί ο πολίτης να τάσσεται υπέρ της άμβλωσης (χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα αυτό της αυτοδιάθεσης του σώματος) και να αδιαφορεί για ή να απαιτεί τον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Γιατί κάτι δεν έχει καταλάβει! Ή κάνει ότι δεν έχει καταλάβει. Γιατί δεν είναι ο μη εμβολιασμένος που κυκλοφορεί σαν να κρατάει ένα όπλο. Είναι ο θιασώτης του υποχρεωτικού εμβολιασμού που κυκλοφορεί σαν να κρατάει καραμπίνα, και πυροβολεί τη Δημοκρατία και τους θεσμούς. Είναι σαν να συντάσσεται με τον Μένγκελε που επέβαλε την επιστημοσύνη του σε εκατοντάδες αθώα θύματα (ξέρετε, εκείνους τους ανθρώπους για τους οποίους χύνουμε τόσα δάκρυα κάθε 28η Οκτωβρίου!). Πάντα με σεβασμό στην Επιστήμη! Όχι στον άνθρωπο!

Σε καθεστώτα ολοκληρωτισμού τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά είναι δεδομένη κατάσταση. Και επιδιωκόμενη, μπορώ να πω! Ένα, όμως, είναι σίγουρο. Και εκεί δεν χωράνε παρεξηγήσεις και παρανοήσεις. Εκείνος που ζητάει υποχρεωτικούς εμβολιασμούς ή είναι θιασώτης κάποιων συγκεκριμένων καθεστώτων που έχουν καταδικαστεί από την Ιστορία ή δεν έχει ιδέα τι είναι αυτό που ζητάει. Δηλαδή για να μιλήσουμε καθαρά, ή φλερτάρει με τον Φασισμό ή είναι βλάξ. Τρίτη εκδοχή δεν υπάρχει!



Αγγελική Παπαζάνη
hereticalideas.gr

ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ