Εντός του πραγματικά ανεστραμμένου κόσμου, το αληθινό είναι μόνο μια στιγμή του ψεύδους

Δυο σκοτεινές συνειδητοποιήσεις που διέτρεξαν, σαν παγωμένος ποταμός, τη ραχοκοκκαλιά μας τα τελευταία δυο χρόνια ήταν πως αίφνης:

α. το 1984 του όργουελλ, δεν είναι ένα έργο δυστοπικής φαντασίας, μήτε μια σκοτεινή αλληγορία ή καταγγελία του ολοκληρωτισμού, αλλά εγχειρίδιο ελέγχου και καθυπόταξης πληθυσμού

β. τα καταστασιακά γραπτά δεν είναι απλά μια πηγή απο φλογερά και εμπνευσμένα τσιτάτα, ή ίσως και εστέτ εξυπνακισμοί, για να διανθίζεις τα κείμενα και τα επιχειρηματά σου, αλλά μια κάπως μετριοπαθή και ψύχραιμη αποτίμηση της πραγματικότητας

Στον πραγματικά αντεστραμμένο κόσμο του θεάματος ο κάθε κομβικός παράγοντας τη εποχής μας είναι ακριβώς το αντίθετο απ΄ό,τι δηλώνει. Ο τομέας της υγείας επιβάλλει τη νοσηρότητα, οι αριστεροί και οι αναρχικοί επιζητούν περισσότερους κρατικούς περιορισμούς και καταπάτηση των ελευθεριών, τα θεσμικά όργανα διασφάλισης της εγκυρότητας της ενημέρωσης και της ελευθερίας του λόγου είναι φορείς γενικευμένης λογοκρισίας, τα νεόκοπα διαβατήρια ελευθερίας, δεν είναι παρά άνευ επιστροφής εισιτήρια για ένα κόσμο γενικευμένων διαχωρισμών και επιτήρησης, οι επένδυση στην άμυνα δεν είναι παρά εξοπλισμός για πόλεμο και ούτω καθεξής.

Δεν είναι να αποτελεί οπότε έκπληξη πως το δυσάρεστο έργο της εξόντωσης και πλήρους καθυπόταξης των ζώων συντροφιάς ανέλαβαν οι φιλόζωοι και την εκστρατεία ολοσχερούς άλωσης του φυσικού κόσμου, οι οικολόγοι.

Ακόμα και υπό το πρίσμα των προηγούμενων διαπιστώσεων ωστόσο, η ακόλουθη αφίσα, απο την ιστοσελίδα των γερμανών πρασίνων, επιφέρει μερικά μουγκρητά δυσφορίας, ακόμα και στις πιο επιμελώς σκληρυμένες στομαχικές κοιλότητες.

https://act.greens-efa.eu/ukraine

Όλα τα κύρια χαρακτηριστικά των διαφόρων εκστρατειών των τελευταίων δυο χρόνων είναι εδώ: το εκθρασυμένο ψέμμα, η υποτίμηση της νοημοσύνης, η επίκληση σε ένα φτηνό συναισθηματισμό, η μπηχεβιοριστικού τύπου προπαγάνδα. Και καταδεικνύουν την κοινή πηγή των διαφόρων εκστρατειών των τελευταίων χρόνων: την κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Κάθε κρίση, υπαρκτή ή κατασκευασμένη, χρησιμοποιείται για την επίτευξη των στόχων του νέου παραδείγματος. Ο κόβιντ, ο πόλεμος, η κλιματική αλλαγή, η επισιτιστική και ενεργειακή κρίση, δεν είναι παρά εργαλεία στην υπηρεσία των συμφερόντων του νέου καπιταλιστικού μοντέλου. Αυτού στο οποίο δε θα΄χεις τίποτε, παρά μόνο άγχος και η φυσική σου επιβίωση θα εξαρτάται κάθε στιγμή απο την πλήρη και άνευ όρων υπακοή στις άνωθεν διαταγές.

Ναι, αλλά πως επιτυγχάνεται κάτι τέτοιο σε πρακτικό επίπεδο; Πως γίνεται να κάνεις όλες τις οικολογικές οργανώσεις φερέφωνα των βιομηχανιών; Πως γίνεται να εξαναγκάσεις τους φιλόζωους όλης της δύσης να αναλάβουν το ρόλο του μπόγια; Τι διάολο, απήγαγαν όλους τους ριζοσπάστες, τους οικολόγους, τις φωνές της αμφισβήτησης και τις αντικατέστησαν με ανδρείκελα και δεν το πήραμε χαμπάρι;

Προφανώς και όχι.

Αυτό που συνέβη, εδώ και αρκετές δεκαετίες, είναι λίγο πολύ αυτό που -κατά κύριο λόγο- οι καταστασιακοί είχαν αποκαλέσει recuperation: αφομοίωση. Αυτό που επικράτησε στα μορφωτικά ιδρύματα και στις κρατικές υπηρεσίες ήταν μια συντονισμένη εκστρατεία του καλού, μια σταδιακή ενσωμάτωση όλων των ριζοσπαστικών αιτημάτων των τελευταίων δεκαετιών σε μια κρατικά κατευθυνόμενη εκστρατεία σωτηρίας. Ο αγώνας για ίσια δικαιώματα, για σεβασμό στις μειονότητες και στις σεξουαλικές διαφορετικότητες, για δικαιώματα στα ζώα και σεβασμού στη φύση, έγινε μια θεσμική υπόθεση συμπερίληψης, σωτηρίας του πλανήτη, ντιρεκτίβων ποσόστωσης γυναικών και μπιμπελοποίησης των ζώων και του φυσικού κόσμου. Και φυσικά τα γρανάζια της μεγα-μηχανής λιπάνθηκαν με μπόλικες χρηματοδοτήσεις.

Οι ριζοσπάστες οικολόγοι βρέθηκαν να μιλούν για το επείγον της σωτηρίας του πλανήτη σε ημερίδες χρηματοδοτημένες απο δισεκατομμυριούχους, οι μαχητικές φεμινίστριες πρωτοστάτησαν σε καμπάνιες παρέα με πράκτορες της cia και οι ακαδημαικοί, όντας ένα σώμα φύση συντηρητικό, προτίμησαν μαζικά την αναπαραγωγή όλων των κομβικών ιδεολογημάτων της καπιταλιστικής μετάβασης, απο την ανεργία και την κατασυκοφάντηση.

Βέβαια, απαραίτητη συνθήκη για όλο αυτό ήταν η θηριώδης υποβάθμιση της κριτικής σκέψης[1]: καθώς η ανθρώπινη νόηση, απειλήθηκε, χρηματίστηκε, αποκοιμήθηκε και εκμαυλίστηκε ώστε να προσομοιώσει το 0 και το 1 της μηχανής, το μαζί μας ή εναντίον μας, εχθρός ή φίλος, καραντινιέρι ή οπαδός του τραμπ, οι άνθρωποι έπεφταν όλο και πιο εύκολα στην παγίδα φτηνών ψυχολογικών τρυκ και πανάκριβων ημερίδων ευαισθητοποίησης. Είναι πολύ βολικό να κάνεις το καλό και αντί ως είθισται να καταστέλλεσαι, να πληρώνεσαι κιόλας γι΄αυτό. Σε κάνει να αφήνεις κάποιες δυσάρεστες αμφιβολίες, κάποιες μύχιες ανησυχίες, στην άκρη.

Προφανώς και ένα μεγάλο μέρος των ζηλωτών της σωτηρίας του κλίματος ή των κρετίνων πρακτόρων της wwf “γεια σας, είμαστε απο τη wwf, ούστ βρωμιάρηδες, τι σας φταίνε τα βουνά; ευχαριστούμε πολύ κύριε” έχουν γενικά καλές προθέσεις. Όχι όμως τόσο καλές ώστε να επιτρέψουν τις διάφορες μύχιες και ενοχλητικές αμφιβολίες που, του κερατά, ακόμα και στα δικά τους μυαλά δε μπορεί, θα εμφανίζονται, να αμφισβητήσουν τον πληρωμένο ή μη ρόλο τους στις εκστρατείες καταστροφής τους φυσικού κόσμου.

Όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι που θέλουν να συμπεριλάβουν γιατί είναι ανίκανοι να ανεχτούν, να σώσουν γιατί είναι ανίκανοι να θαυμάσουν και να σεβαστούν, να προστατέψουν γιατί είναι ανίκανοι ν΄αντέξουν την ελευθερία, στρώνουν φυσικά το δρόμο της νεοπαραδειγματικής κόλασης: όχι μόνο με τις καλές τους προθέσεις, αλλά και με την ανηλεώς χρηματοδοτούμενη βλακεία τους.

[1] Δεν βλάπτει να το επαναλαμβάνουμε: ελλείψει ουσιαστικής τεχνολογικής εξέλιξης, ο μόνος τρόπος να κάνεις τις συσκευές να φαίνονται έξυπνες είναι να αποβλακώσεις τους χρήστες τους.



diariesofinfection.wordpress.com