Όπως έχουμε δει, εκτός από παράνομος, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός δεν εξυπηρετεί τον στόχο του περιορισμού του κορωνοϊού. Εν τούτοις, αποτελεί στόχο της ελληνικής (και όχι μόνο) κυβέρνησης, και οι ανεμβολίαστοι εκβιάζονται να εμβολιαστούν, παρά το γεγονός ότι ταυτόχρονα όσοι έχουν εμβολιαστεί πλήρως ωθούνται σε επιπλέον δόσεις. Μάλιστα, ο αντιπρόεδρος της ευρωπαϊκής Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς είπε, σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ στις 12/11/2021, ότι έχει προκριθεί το σχέδιο του εμβολιασμού έναντι της προμήθειας φαρμάκων για τους άρρωστους από κορωνοϊό, τουλάχιστον μέχρι το 2023, μιας και μέχρι τότε έχουν αγοραστεί δόσεις από τις φαρμακοβιομηχανίες. Συγκεκριμένα δήλωσε: «…Κάποια στιγμή μέσα στο ευρωπαϊκό χαρτοφυλάκιο θα πρέπει να βάλουμε και τις θεραπευτικές επιλογές. Αυτό έχει ήδη ξεκινήσει, έχουμε ήδη εγκρίνει σε κοινοτικό επίπεδο έναν αριθμό οκτώ με εννιά θεραπευτικών επιλογών, οι οποίες είναι διαθέσιμες, οι οποίες είναι εγκεκριμένες, πράγμα που σημαίνει ότι, αν οποιαδήποτε κυβέρνηση θελήσει να κινηθεί προς αυτές, μπορεί να το κάνει χωρίς κανένα πρόβλημα αδειοδοτήσεων. Είναι απόλυτα ελεγμένες και εγκεκριμένες. Αλλά ακόμα δεν έχουμε φτάσει σε ένα σημείο μαζικής αγοράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο αυτών των θεραπευτικών ουσιών, γιατί πιστεύουμε ότι αυτό πρέπει να γίνει όταν πια πηγαίνουμε στο τέλος των εμβολίων, όχι στην αρχή της προσπάθειας, όπως βρισκόμαστε τώρα» (ακούστε τη συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ, στο 9:36-12:40΄)
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: γιατί πρέπει οπωσδήποτε και τόσο βιαστικά να επιβληθεί υποχρεωτικός εμβολιασμός, και μάλιστα τώρα που όλα τα στοιχεία δείχνουν την ανεπάρκεια του εμβολιασμού να σταματήσει την πανδημία; Προτείνουμε τρεις απαντήσεις:
- Ως γνωστόν, τα εμβόλια για την Covid-19 είναι καινούρια, υπό καθεστώς προσωρινής έγκρισης, και εν αναμονή της ολοκλήρωσης της μελέτης τους. Οι τυχόν παρενέργειες ενός πειραματικού σκευάσματος καθώς και η αποτελεσματικότητά του μπορούν να εξακριβωθούν μόνο σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου. Όταν το πείραμα γίνεται σε ελεγχόμενες συνθήκες, υφίστανται οι ομάδες που πήραν το φάρμακο και αυτές που δεν το πήραν, ώστε να συγκρίνονται μεταξύ τους. Όταν το πείραμα εξελίσσεται στον ευρύτερο πληθυσμό, όπως γίνεται τώρα, είναι προφανές πως όσοι δεν έχουν εμβολιαστεί είναι η ομάδα μέσω της οποίας διαφαίνεται αν το εμβόλιο έχει παρενέργειες, αποτελεσματικότητα κλπ. Αυτό μάλιστα ισχύει πολύ περισσότερο για τις μακροχρόνιες παρενέργειες, μιας και ΔΕΝ έχει γίνει καμία μελέτη μακροπρόθεσμων συνεπειών από την χορήγησή του.
Εμβολιάζοντας τους πάντες, εξαλείφεται η «ομάδα ελέγχου», που ατύπως συνιστούν οι μη εμβολιασμένοι. Και έτσι, οι όποιες παρενέργειες καθίστανται ανύπαρκτες, αφού δεν υπάρχει κάτι για να αποδοθεί στο εμβόλιο! Ας σημειωθεί ότι, ήδη η ομάδα ελέγχου των πρώτων μελετών, της Pfizer/Biontech, ενδέχεται να μην υφίσταται καθώς οι εταιρείες, αμέσως μετά την προσωρινή αδειοδότηση, με δημόσια ανακοίνωσή τους έδωσαν το δικαίωμα στους εθελοντές του προγράμματος να λάβουν το εμβόλιο!
- Το να επιστρέφουν άνθρωποι πλήρως εμβολιασμένοι στο καθεστώς του «ανεμβολίαστου» αν δεν κάνουν και πρόσθετη δόση εξυπηρετεί το κυβερνητικό αφήγημα επιπρόσθετα με το να μην καταγράφονται αυτοί οι άνθρωποι ως εμβολιασμένοι όταν νοσούν, νοσηλεύονται ή ακόμη και πεθαίνουν από κορωνοϊό.
- Εντούτοις, εύλογα απορεί κανείς: γιατί έχει τεθεί ως στόχος, σε επίπεδο ΕΕ μάλιστα, να εμβολιαστεί όλος ο πληθυσμός, αφού δεν είναι το εμβόλιο το μόνο όπλο για την Covid-19 και δεν είναι ικανό να ανακόψει τον ιό; Ποιος είναι ο σκοπός του εμβολιασμού;
Ο σκοπός του εμβολιασμού δεν είναι άλλος από την επιβολή ενός Ψηφιακού Διαβατηρίου/Κάρτας Εμβολιασμού, επίσημος στόχος της Ευρωπαϊκής Κομισιόν ήδη από το 2018. Όπως έχει αναπτύξει αναλυτικά το μέλος μας Νέλλη Ψαρρού, στη μελέτη της Υποχρεωτικός Εμβολιασμός: δίκαιο και Βιοηθική, το 2018 αναρτήθηκε ο λεγόμενος Χάρτης Εμβολιασμού (roadmap to vaccination) με ορίζοντα υλοποίησης τις χρονιές 2019-2022. Για τον σκοπό αυτό η Κομισιόν έθετε ως προτεραιότητα την παρακολούθηση των εμβολιασμών μέσω ηλεκτρονικής καταγραφής, την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και της διστακτικότητας σχετικά με τον εμβολιασμό, καθώς και τη συνεργασία με οργανισμούς, όπως ο ΠΟΥ και η GAVI. Στην Gavi μάλιστα διέθεσε 300 εκατ. ευρώ για αυτόν τον σκοπό στις 4 Μαΐου 2020. Με απλά λόγια, η Κομισιόν, αμέσως με την έλευση του κορωνοϊού, έδωσε 300 εκατ. στην Gavi για τον εμβολιασμό των παιδιών παγκοσμίως (όπως ανακοινώθηκε), πριν καν να έχει υπάρξει εμβόλιο για τον κορωνοϊό, και με δεδομένη ως τότε την αργή ανάπτυξη των εμβολίων (πέραν της 4ετίας).
Σημασία έχει ποια είναι η Gavi. Πρόκειται για μια «Παγκόσμια Συμμαχία για τα Εμβόλια», που ιδρύθηκε το 1999 από το Ίδρυμα Γκέιτς, με τη σύμπραξη του ΠΟΥ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι η συμμετοχή της Gavi στο λεγόμενο Project ID2020, μιας ΜΚΟ που σκοπό έχει να αναδείξει την ψηφιακή ταυτότητα ως θεμελιακό ανθρώπινο δικαίωμα και, ταυτοχρόνως, να ηγηθεί της υλοποίησης της ανάγκης αυτής. Επιχειρηματολογώντας συνήθως με παράδειγμα τους μετανάστες, θεωρεί επιτακτικό να μπορεί να αποδείξει κάποιος την ταυτότητά του, ειδικά όταν δεν έχει χαρτιά ή τα έχει χάσει μεταναστεύοντας. Το ζήτημα, λοιπόν, της ύπαρξης μιας ψηφιακής ταυτότητας που κανείς δεν θα μπορεί να χάσει, είναι η προτεραιότητα του Σχεδίου Ταυτότητα 2020, στο οποίο συμμετέχουν, εύλογα, τρεις εταιρείες ανάπτυξης λογισμικού και ανάπτυξης βιομετρικής πρόσβασης στην τεχνολογία (η Microsoft, η Ideo-org και η Accenture), αλλά, όχι και τόσο εύλογα, δύο ιδρύματα που δραστηριοποιούνται και συνεταιρίζονται έντονα στα θέματα της ανάπτυξης και προώθησης εμβολίων, η Gavi και το Ίδρυμα Ρόκφελερ.
Και αν πριν από λίγα χρόνια αυτή η συμμαχία θα προκαλούσε απορία, υπό το πρίσμα των σημερινών εξελίξεων φαίνεται κατανοητή η σύνδεση των εμβολιασμών με τον στόχο της Ψηφιακής Ταυτότητας. Διότι η ενιαία, σε παγκόσμιο επίπεδο, ψηφιακή ταυτότητα των πολιτών δεν θα μπορούσε να επιχειρηθεί ή και επιτύχει σε κάποιο βαθμό όπως σήμερα αν δεν υπήρχε το μεγάλο φόβητρο για την υγεία των ανθρώπων –ο φόβος του θανάτου– και αν δεν είχε επιβληθεί ενορχηστρωμένα ο εμβολιασμός ως δήθεν «μοναδική λύση». Και αν ο εμβολιασμός δεν έχει προσφέρει όσα υποσχέθηκε για τη λήξη της πανδημίας, εντούτοις είναι ένα πολύτιμο, το μοναδικό ίσως, όχημα για να πεισθούν, πιεσθούν ή και εκβιασθούν εκατομμύρια συμπολίτες μας προκειμένου να δεχτούν τον πλήρη έλεγχο κάθε τους κίνησης. Είναι προφανές πως ο εμβολιασμός αποτελεί απλώς ένα βολικό σκαλοπάτι για την υλοποίηση της Ψηφιακής Ταυτότητας, με την καταγραφή ακόμη και ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, και τον ολοκληρωτικό έλεγχο του κάθε πολίτη. Και είναι πια προφανές πως, όσοι συμπολίτες μας εμβολιάζονται σήμερα, το κάνουν «για να μπορούν να κινούνται ελεύθερα» και όχι επειδή θέλουν: ήδη το πιστοποιητικό εμβολιασμού χρησιμοποιείται ως στοιχείο ελέγχου των πολιτών, των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών τους δραστηριοτήτων.
Βλέπουμε πως η συζήτηση που γινόταν εδώ και χρόνια, περί της ανάγκης ύπαρξης παγκόσμιας διακυβέρνησης, πολύ γρήγορα έδωσε τη θέση της στην επιδίωξη εγκαθίδρυσης παγκόσμιας δικτατορίας – με υγειονομικό πρόσχημα. Για όποιον ακόμη αμφιβάλλει, ο ίδιος ο ΠΟΥ το λέει απροκάλυπτα. Σε ειδική σύνοδο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, μεταξύ 29/11 και 01/12/2021, προτάθηκε η υιοθέτηση από τις κυβερνήσεις μιας «Συμφωνίας πανδημίας». Η Συμφωνία θα προβλέπει: το αποκλειστικό δικαίωμα του ΠΟΥ να ανακοινώσει την έναρξη πανδημίας, την κατάργηση των ανθρωπίνων ή/και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων σε περίπτωση πανδημίας, την καταχώρηση εταιρειών και ΜΚΟ με δικαίωμα να συμμετέχουν σε ισότιμη βάση με τα κράτη στη θέσπιση διεθνών νόμων, καθώς και την υποχρέωση των χωρών να ζητούν εξωτερική βοήθεια σε περίπτωση που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνες τους μια πανδημία.
Βεβαίως, το αφήγημα αυτό καταρρέει. Εξ ού και η υστερία της ΕΕ και της παγκόσμιας ελίτ να επιτρέψει την υλοποίηση υποχρεωτικών εμβολιασμών στα κράτη. Και, σύμφωνα με τα παραπάνω, καθώς η συναίνεση των πολιτών αρχίζει και φθίνει, πρέπει να περάσουμε στην άμεση καταστολή. Όμως, ένα είναι βέβαιο: πως η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί. Αυτό το ξέρουμε ιστορικά. Ας φροντίσουμε μόνο, ο καθένας από μας και όλοι μαζί, να γίνει αυτό γρηγορότερα παρά αργότερα.
Ας κάνουμε αυτό που οφείλουμε: εμβολιασμένοι ή μη, ας μην επιτρέψουμε το ιατρικό μας ιστορικό να καθορίσει το επίπεδο Ελευθερίας της κοινωνίας μας. Διότι, η αποδιδόμενη και υπό όρους ελευθερία είναι ψευδεπίγραφη, ένα πρόσχημα για την ολοκληρωτική αποστέρηση ελευθεριών που κατακτήθηκαν με κόπο και αίμα.
