Τον περασμένο Νοέμβριο μας ανακοίνωσαν ότι τα εμβόλια είχαν αποτελεσματικότητα 95% περίπου στην πρόληψη νόσου. Αν και από την πρώτη μέρα, οι ίδιοι οι κατασκευαστές δεν επιβεβαίωναν ότι αυτό σημαίνει απαραίτητα και περιορισμό της μετάδοσης, ο ενθουσιασμός που κατέλαβε τους "γνώστες της Επιστήμης" ήταν τέτοιος που αναπτύχθηκε γρήγορα η μυθολογία περί "κοινωνικής προστασίας". Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο, όταν κάνεις το εμβόλιο δεν μειώνεις απλά τον ατομικό κίνδυνο να νοσήσεις, αλλά ταυτόχρονα μειώνεις και την πιθανότητα να μεταδόσεις τον ιό στους συνανθρώπους σου, άρα προστατεύεις και τους άλλους.
Η λογικοφανής αυτή θεωρία, βασίστηκε σε μια άλλη λογικοφανή εικασία, σύμφωνα με την οποία ο εμβολιασμός σήμαινε χαμηλότερο ιικό φορτίο, άρα μικρότερη δυνατότητα μετάδοσης. Κάποιοι μάλιστα έφτασαν να πιστεύουν ότι κάνοντας το εμβόλιο δεν κολλάς καν. Εκεί άρχισε να πλέον να συζητείται η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού.
Όταν μάλιστα άρχισε ο μαζικός εμβολιασμός στο Ισραήλ, και λίγους μήνες μετά εμφανίστηκε πτώση στα κρούσματα, ο ενθουσιασμός πλέον ξεχείλισε και οι οπαδοί της υποχρεωτικότητας ξεσπάθωσαν. Άρχισαν να παρουσιάζουν διαγράμματα που αποδείκνυαν ότι ο εμβολιασμός σταματά την επιδημία, οπότε πλέον ακάθεκτοι άρχισαν να απαιτούν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό όλων, αφού πλέον η "επιστήμη είχε μιλήσει" και επρόκειτο για πατριωτικό καθήκον". Όσοι ήταν σκεπτικοί, επιφυλακτικοί γύρω από την ασφάλεια των καινούριας τεχνολογίας εμβολίων, χαρακτηρίστηκαν από τους ταλιμπάν του υποχρεωτικού εμβολιασμού "επικίνδυνοι", "άσχετοι", "αρνητές", ψεκασμένοι", "ασύμμετρη απειλή" και προσφάτως "αγράμματοι".
Τι και αν κανείς δεν ήξερε ποιά είναι η διάρκεια της προστασίας; Τι και αν ήταν άγνωστη η προστασία του εμβολίου σχετικά από τις αναμενόμενες μεταλλάξεις που είναι γνωστό ακόμα και σε μη ειδικούς ότι προκύπτουν από αυτή την οικογένεια των ιών; Οι "αψέκαστοι γνώστες" ήταν απόλυτα βέβαιοι όχι μόνο για το παρόν αλλά και για το μέλλον. Μάλιστα ακούσαμε ότι η ανοσία που προσφέρει το εμβόλιο είναι ανώτερη της φυσικής!
Όμως η πραγματικότητα ως γνωστόν, αδιαφορεί για τις ανθρώπινες ιδεοληψίες. Παρά το ιερό μένος των επίσημων ειδικών της τηλεόρασης και την θρησκευτικό δογματισμό των οπαδών τους, η έλευση της μετάλλαξης Δέλτα κονιορτοποίησε όλες αυτές τις θεωρίες. Πλέον η 95% αποτελεσματικότητα, μετά από 6-7 μήνες από τον εμβολιασμό έχει φτάσει να υπολογίζεται και στο 16%, ενώ παράλληλα όσοι απέκτησαν καλώς ή κακώς φυσική ανοσία δείχνουν να έχουν έως και δεκατρείς φορές υψηλότερη προστασία!
Παράλληλα όλο και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι το ιικό φορτίο των εμβολιασμένων είναι στα ίδια επίπεδα με αυτό των ανεμβολίαστων.
Η πραγματικότητα βέβαια μπορεί να αδιαφορεί για τις θεωρίες των αψέκαστων, αλλά εξίσουν αδιαφορούν και οι αψέκαστοι για τα ενοχλητικά δεδομένα. Τώρα έχουν εστιάσει στο ότι ο εμβολιασμός μειώνει τις πιθανότητες νόσησης, το οποίο πράγματι διαφαίνεται έως σήμερα κυρίως για τους μεγαλύτερης ηλικίας, ενώ εγκαταλείφθηκε η θεωρία περί ιικού φορτίου γιατί "δεν έχει σημασία η ποσότητα"...
Το ερώτημα όμως παραμένει.
Εφόσον η ανοσία έχει περιορισμένη διάρκεια, και εφόσον ακόμα και οι εμβολιασμένοι μπορούν να φέρουν και άρα να μεταδίδουν φορτίο, προς τι τα προνόμια, οι διαχωρισμοί και η υποχρεωτικότητα;
Τα εμβόλια φαίνεται να προστατεύουν, όσο προστατεύουν, μόνο αυτόν που τα κάνει. Ο κίνδυνος από την νόσο ΔΕΝ είναι ο ίδιος για όλους, οι κίνδυνοι παρενεργειών ερευνούνται, ενώ πρακτικά είναι άγνωστες οι μακροχρόνιες παρενέργειες αφού κανείς δεν έχει εμβολιαστεί για πάνω από ένα χρόνο.
Από πότε η επιφυλακτικότητα έγινε αμαρτία που πρέπει να τιμωρείται μάλιστα με στέρηση ακόμα και του θεμελιωδέστερου δικαιώματος, της εργασίας;
Τι μας διαχωρίζει από τους Ταλιμπάν και άλλα ανελεύθερα και ολοκληρωτικά καθεστώτα πλέον, εάν θεωρούμε αυτονόητη μια τέτοια νοοτροπία;
