Τι συμβαίνει στη χώρα;

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2021


Πολλές φορές έχουμε πει ότι οι αιτίες πίσω από τα ιστορικά φαινόμενα είναι πολλές και βρίσκονται σε διάφορα επίπεδα. Σε πρώτο επιφανειακό επίπεδο είναι τα πρόσωπα και οι χαρακτήρες τους. Τα πρόσωπα ενεργούν υπό την γενική επίδραση των βαθύτερων αιτίων, όμως διαθέτουν συνείδηση και επομένως εντός πλαισίων ασφαλώς ενεργούν με σχετική αυτονομία. Τα λέω αυτά γιατί αν δεν εστιάσουμε στα πρόσωπα και μείνουμε σε γενικές αιτιάσεις, ταξικές πολιτικές κ.λπ., δεν θα καταλάβουμε τα πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της συγκυρίας που βιώνουμε στη χώρα μας, πάντα βέβαια στα πλαίσια του υπάρχοντος συστήματος.

Αν κάποιος ξένος αντικειμενικός παρατηρητής δει ή και πληροφορηθεί αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας θα μείνει με ανοιχτό το στόμα για την βλακεία μιας κυβέρνησης η οποία ενώ παίζει μόνη της μπάλα στο γήπεδο, στην κυριολεξία χωρίς αντίπαλο, βάζει συνέχεια αυτογκόλ. Και βέβαια τίποτα δεν θα μπορέσει να εξηγήσει, εκτός κι αν ασχοληθεί με την πρόσφατη ιστορία του τόπου. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και ας ξεκινήσουμε με μερικά μόνο από τα «αυτογκόλ».

1) Ξεκίνησε η κυβέρνηση μια ιστορία με τον ΔΚ εντελώς εν ψυχρώ και χωρίς να υπάρχει λόγος. Και δεν εννοώ τον νόμο που ψήφισε φωτογραφικά για τον ίδιο. Εννοώ την παραβίαση και αυτού του δικού της νόμου που προέβλεπε την επιστροφή του ΔΚ από την αγροτική φυλακή στον Κορυδαλλό. Δηλαδή γιατί δεν τον γύρισε πίσω στον Κορυδαλλό; Ποιος ο λόγος; Για να δημιουργήσει πρόβλημα; Οι δικαιολογίες που προβάλλονται περί κορωνοϊού και ότι δήθεν η φυλακή αυτή έχει μετατραπεί σε φυλακή υποδίκων ενώ ένα σωρό καταδικασμένοι κρατούμενοι βρίσκονται εκεί μέσα, είναι για γέλια. Και τώρα αντιμετωπίζει μια απεργία πείνας και μάλιστα χωρίς πλέον να έχει κανένα άλλοθι προσφυγής στη δικαιοσύνη, όπως ανέφερε όλες αυτές τις τελευταίες μέρες, καθώς οι συνήγοροι του απεργού προσέφυγαν εκεί που τους είπε και τα δικαστήρια το ένα μετά το άλλο κήρυξαν εαυτά αναρμόδια! Η λύση τώρα πλέον βρίσκεται στα χέρια της και θα είναι πολιτική εκ των πραγμάτων.

2) Δύο χρόνια τώρα, από τότε που βγήκε, δεν κουνιέται φύλλο στους δρόμους, ελέω και κορωνοϊού. Και αντί να κοιτάξει να δείξει μετριοπάθεια για να επεκτείνει όσο το δυνατόν περισσότερο αυτό το διάστημα όπως θα έκανε ο κάθε λογικός, τι κάνει; Δυναμιτίζει όπως μπορεί αυτό το κλίμα, προωθώντας την αστυνομοκρατία παντού, και δίνοντας στην αστυνομία όλο και πιο εμπρηστικές οδηγίες και εντολές. Δεν φταίει η αστυνομία γι αυτά που γίνονται. Φταίνε οι εντολές που παίρνει.

3) Ενώ ξεκίνησε καλά με την πανδημία μόνο και μόνο γιατί άκουσε και ακολούθησε τις οδηγίες κάποιων σωστών ειδικών επιστημόνων, στη συνέχεια δείχνει να κάνει του κεφαλιού της, αποδυναμώνοντας πιθανότατα αυτούς που στην αρχή έδωσαν τις σωστές οδηγίες, και μη εκμεταλλευόμενη παράλληλα τον χρόνο που κέρδισε για να θωρακίσει όσο μπορούσε το ΕΣΥ, με αποτέλεσμα ένα ιδιαίτερα επιθετικό δεύτερο κύμα πανδημίας με εκατόμβες νεκρών. Κηρύσσει λοκντάουν δίνοντας έμφαση σε μέτρα που ήταν βέβαιο ότι δεν θα αποδώσουν και μη παίρνοντας άλλα που θα απέδιδαν, και διαρκούντος του λοκντάουν, ξεκινάει ένα τρίτο κύμα σε περιοχές της χώρας που δεν είχαν θιγεί τόσο πολύ από το προηγούμενο, το οποίο πιθανότατα θα αποδειχθεί εξ’ ίσου φονικό ή και φονικότερο από το προηγούμενο. Ταυτόχρονα αυστηροποιεί τα άχρηστα μέτρα και τα μετατρέπει σε καταστροφικά, ενώ δεν παίρνει άλλα που ήταν σίγουρο ότι θα αποδώσουν, τα οποία άλλωστε και της υπέδειξαν οι ειδικοί απ’ ότι άφησαν οι ίδιοι να διαρρεύσει.

Και το μεγάλο ερώτημα είναι: Γιατί τα κάνει αυτά; Πρόκειται για χαζούς; Όχι βέβαια. Πρόκειται μήπως για ιδεοληπτικούς ακροδεξιούς; Ιδεοληπτικοί είναι, όμως δεν θα έλεγα ότι φταίει σε ποσοστό πάνω από 50% η ακροδεξιά που υπάρχει μέσα σε αυτήν την κυβέρνηση. Κάτι άλλο φταίει. Και αυτό που φταίει ονομάζεται «οικογένεια Μητσοτάκη». Για να μη λέμε δε πράγματα στον αέρα, ας κοιτάξουμε λίγο την πρόσφατη ιστορία του τόπου.

Αυτά που γίνονται σήμερα είχαν γίνει και επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη του πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού. Ας μην ξεκινήσουμε από τα πολύ παλιά, αυτά που έκανε στη δεκαετία του 60, όπου όντας υπουργός ενός κόμματος, συζητούσε ερήμην του πρωθυπουργού του με το παλάτι τότε, ας πάμε στα πιο πρόσφατα. Όταν έγινε πρωθυπουργός θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι είχε επισκεφθεί την αστυνομία και είχε δηλώσει φανερά μπροστά σε όλους ότι, «εσείς είστε το κράτος». Τι άλλο είχε κάνει; Είχε δυναμιτίσει εντελώς το κοινωνικό κλίμα, που δεν ήταν και το καλύτερο τότε, απολύοντας τους οδηγούς των αστικών λεωφορείων της Αθήνας και δίνοντας τα ιδιοκτησία σε δικούς του φίλους «νοικοκυραίους». Την απόφαση αυτή ακολούθησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα φοβερά επεισόδια στην Αθήνα. Μετά από λίγο ο Σαμαράς, που ήταν τότε υπουργός εξωτερικών έριξε την κυβέρνηση κατηγορώντας τον Μητσοτάκη για ενδοτισμό στο θέμα των Σκοπίων. Όταν θα βγουν στην επιφάνεια, αν βγουν, τα αρχεία εκείνης της εποχής ίσως διαπιστώσουμε ότι ο Μητσοτάκης ασκούσε δικιά του μυστική διπλωματία. Και βέβαια μετά από λίγα χρόνια δεν έγινε απλή αλλαγή αρχηγού στην ΝΔ, αλλά ο Έβερτ τότε έριξε τον Μητσοτάκη από την ηγεσία της ΝΔ, αφού το προηγούμενο διάστημα τον αντιπολιτευόταν πιο σκληρά απ’ ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ.

Τι κάνει ο σημερινός πρωθυπουργός; Τα ίδια ακριβώς. Δίνει υπερεξουσίες στην αστυνομία, δυναμιτίζει το κοινωνικό κλίμα, και στα εξωτερικά απ’ τη μια κινητοποιεί όλο τον στόλο για να περιορίσει τους Τούρκους υποτίθεται ενώ απ’ την άλλη μαθαίνουμε, από τους Τούρκους πάλι, ότι έχει προχωρήσει σε κάποια συμφωνία μαζί τους δια των Γερμανών, χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς συμφώνησε και χωρίς να ξέρουμε επίσης αν ήταν γνώστης αυτού του πράγματος ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός εξωτερικών. Τι τρέχει λοιπόν εδώ;

Η οικογένεια Μητσοτάκη θεωρεί ότι είναι ελίτ και ότι όλοι οι άλλοι οφείλουν να την υπακούουν. Θεωρεί επίσης ότι δικαιωματικά, λόγω καταγωγής, θα πρέπει να κυβερνάει την χώρα. Με άλλα λόγια διαπνέεται από μια παλαιική, φεουδαρχικού τύπου νοοτροπία του 19ου αιώνα. Δεν υπολογίζει τον λαό, γιατί πιστεύει ότι είναι κατώτερος και δεν χρειάζεται να ασχολείται με τα κοινά γιατί δεν καταλαβαίνει. Δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει πολίτης γιατί τους θεωρεί όλους υπηκόους. Υπηκόους που θα πρέπει να τιμωρούνται παιδαγωγικά, για το καλό τους, το οποίο καλό το ξέρουν αυτοί, γι αυτό και δεν θέλουν να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Λογαριάζουν μόνο τους φίλους τους που τους διαλέγουν αυτοί. Δουλεύουν με φίλους και αυτό αποδεικνύεται κάθε μέρα. Στην αστυνομία επιφυλάσσει ρόλο επιστάτη των υπηκόων. Οι δε κανόνες ισχύουν μόνον για τους υπηκόους και όχι για τους ίδιους όπως επίσης αποδεικνύεται κάθε μέρα. Βλέπε Πάρνηθα και Ικαρία.

Υπάρχουν κι άλλα, πάμπολλα παραδείγματα που αποδεικνύουν τα παραπάνω, όπως ο τρόπος που πολιτεύεται ο άλλος γόνος της οικογένειας που είναι στην αναμονή, ο δήμαρχος της Αθήνας, αλλά σταματάω εδώ γιατί ήδη έγραψα πολλά.

Ένα μόνο ακόμα. Πως θα τελειώσει όλο αυτό; Το πιο πιθανό κατά τη γνώμη μου είναι να τον ρίξουν από μέσα. Από την ΝΔ. Ήδη έχουν αρχίσει να παίζουν κάτι τέτοια όργανα εκεί. Υπάρχουν ενδείξεις.


Θανάσης Μαραμάθας 
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ