Είναι να γελάς με κάποιους «αριστερούς» οι οποίοι, εναγωνίως και δολίως, επιχειρούν να «τεκμηριώσουν» το πολιτικό ΔΙΚΑΙΩΜΑ της ομοφυλοφιλίας με τους κλασσικούς του μαρξισμού.
Μη βρίσκοντας φυσικά γραφτά των κλασσικών υπέρ της ομοφυλοφιλίας ανατρέχουν, σκοπίμως δηλαδή δολίως, σε τεχνάσματα και αυθαιρεσίες που ταυτίζουν το «πολιτικό δικαίωμα» της ομοφυλοφιλίας με την ποινικοποίησή της και τη δίωξη.
Βεβαίως δεν αρκούνται σε αυτή την αναγωγή της δίωξης των ομοφυλοφίλων σε πολιτικό δικαίωμα αναγνώρισης της ομοφυλοφιλίας, αλλά επιχειρούν να συνδέσουν τη μαρξιστική κριτική εναντίον της αστικής οικογένειας με την πολιτική αναγνώριση της ομοφυλοφιλίας: Τέτοια μικροαστική πονηράδα και κατεργαριά…
Δόλια κατεργαριά διότι οι κλασσικοί του μαρξισμού έχουν τελεσίδικα χαρακτηρίσει την ομοφυλοφιλία ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ και ΟΥΔΕΠΟΤΕ την αναγνώρισαν ως πολιτικό δικαίωμα…
ΟΥΔΕΠΟΤΕ τέθηκε από το σοσιαλιστικό κίνημα το αίτημα του εμπλουτισμού του σοσιαλιστικού προγράμματος με την πολιτική αναγνώριση της ομοφυλοφιλίας.
Η Οκτωβριανή Επανάσταση κατάργησε την ποινικοποποίηση και τη δίωξη των ομοφυλοφίλων, δεν κατοχύρωσε κανένα πολιτικό δικαίωμα και προγραμματική διεκδίκηση πολιτικής αναγνώρισης των ομοφυλοφίλων.
Οι κλασσικοί του μαρξισμού δε υιοθέτησαν ΠΟΤΕ την ανόητη και αντιεπιστημονική άποψη της σημερινής νεοταξικής «αριστεράς»: Ότι δηλαδή η ομοφυλοφιλία είναι πολιτικό δικαίωμα και διεκδίκηση!
Αντίθετα χαρακτήρισαν την ομοφυλοφιλία κοινωνική και ψυχολογική διαστροφή και ζήτημα ΕΝΤΕΛΩΣ «προσωπικό»…
Αυτή την άποψη διατυπώνει ο Ένγκελς στην περίφημη μελέτη του για την «καταγωγή της οικογένειας».
Θεωρεί μάλιστα ότι οι αρχαίοι Έλληνες τιμωρήθηκαν με τη «διαστροφή της ομοφυλοφιλίας» για την καταπίεση που επέβαλαν στη γυναίκα.
Ξέρουμε τι λένε για τον Ένγκελς κάποιες τραυματικές περιπτώσεις φιλελευθέρων μικροαστών: ότι είναι ένα «σεξιστικό γουρούνι»!
«Διαστροφή» επίσης χαρακτηρίζει την ομοφυλοφιλία ένα άλλο «σεξιστικό γουρούνι», ο Λένιν, σε μια δημοσιευμένη συνομιλία του με την Κλάρα Τσέτκιν, το 1920.
Διαβάστε ένα παλιό μας κείμενο: Ομοφυλοφιλία και ο «αριστερός» ερμαφροδιτισμός ΕΔΩ
Βεβαίως αυτές τις απόψεις τις παρασιωπούν οι κατεργάρηδες της «αριστεράς» των «δικαιωμάτων» των γκέι…
Επιχειρούν, όπως είπαμε και να εμφανίσουν, με ποικίλα ταχυδακτυλουργικά τεχνάσματα, τους κλασσικούς, ΥΠΕΡ των πολιτικών δικαιωμάτων των γκέι.
Διαβάστε τις σύνθετες ταχυδακτυλουργίες τέτοιων κειμένων, εδώ
Θα τους στενοχωρήσουμε με ένα άκρως «ρατσιστικό»(!) κείμενο του Ένγκελς, βρίσκεται και αυτό, εδώ
Επιστολή του Friedrich Engels στον Karl Marx για την ομοφυλοφιλία…
Μάντσεστερ 22 Ιουνίου 1869
Αγαπητέ Μαυριτανέ (Dear Moor),
Δεν ξέρω αν ο καιρός σε εσάς είναι τόσο καλός όσο εδώ, αλλά η ημέρα έχει μικρύνει τόσο που πρέπει να ανάβουμε το γκάζι από τις 4 το απόγευμα.
Και είναι εκνευριστικό να διαβάζεις και να γράφεις όταν δεν ξέρεις αν είναι μέρα ή νύχτα.
Η Τάσι [Ελέανορ Ένγκελς]είναι πολύ ευδιάθετη.
Σήμερα το πρωί όλη η οικογένεια πήγε για ψώνια και αύριο το απόγευμα θέλουν να πάνε στο θέατρο.
Διάβασε το Χέρμαν και Δορωθέα[Γκαίτε]με κάποια δυσκολία εξ αιτίας της φλυαρίας αυτού του ειδυλιακού φιλισταίου.
Τώρα τις έδωσα την νεότερη Εντα που περιέχει μερικές κάλές ιστορίες.
Από την παλιότερη μπορεί να διαβάσει τα τραγούδια του Σίγκουρντ και της Γκαντρούν.
Επίσης παίζει πιάνο με ενεργητικότητα.
Μαζί ξαναδιαβάσαμε αυτόν τον Δανό τον Kjämpeviser.
Ωστε αυτή είναι η επιτυχία του Γουλιέλμου.
Η σερνικοθήλυκη και η εντελώς θηλυκή πλευρά των Λασσαλλιστών ενώθηκαν!
Πραγματικά πέτυχε κάτι σημαντικό.
Ο Σβάϊτσερ φυσικά θα επανεκλεγεί αν σκεφτεί κανείς την βιασύνη με την οποία έγινε η δουλειά -και για μια ακόμα φορά θα είναι ο εκλεκτός της γενικής προσπάθειας για απελευθέρωση.
Ο Γουλιέλμος κρατάει μια έντονη σιωπή γιαυτό το γεγονός.
Το Ουρανιοειδές βιβλίο [λογοπαίγνιο Uranus/Your anus] που μου έστειλες είναι ένα πολύ περίεργο κατασκεύασμα.
Περιέχει πολύ ανώμαλες αποκαλύψεις.
Οι παιδεραστές έχουν αρχίσει να μετριούνται μεταξύ τους και ανακάλυψαν ότι είναι δύναμη στο κράτος.
Το μόνο που τους λείπει είναι η οργάνωση αλλά σύμφωνα με αυτή τη πηγή υπάρχει ήδη κρυφά.
Και φυσικά μιας που έχουν ανθρώπους σε όλα τα παλιά και ακόμα και στα καινούργια κόμματα, από τον Ρόσινγκ ως τον Σβάϊτσερ,δεν μπορεί παρα να νικήσουν.
Το σύνθημα θα είναι τώρα Guerre aux cons,paix aus trous-de-cul [πόλεμος στα αιδοία, ειρήνη στις κωλοτρυπίδες].
Εσύ και εγώ είμαστε τυχεροί που, λόγω ηλικίας, δεν έχουμε φόβο να πληρώσουμε σε είδος τους νικητές.
Αλλά οι νέοι;
Παρεπιπτόντως μονάχα στην Γερμανία ένας τύπος σαν αυτόν θα μπορούσε να εμφανιστεί δημόσια, να κάνει αυτές τις αισχρότητες θεωρία και να πει περάστε.
Δυστυχώς ακόμα δεν έχει βρει το θάρρος να δηλώσει δημόσια ότι είναι τοιούτος και για τα μάτια του κόσμου πρέπει να λειτουργεί από μπροστά αν όχι να μπαίνει από μπροστά όπως είπε κάποτε κατά λάθος.
Περιμένει μέχρι να ισχύσει ο νέος Ποινικός Κώδικας της Βόρειας Γερμανίας που αναγνωρίζει τα droits du cul [δικαιώματα της κωλοτρυπίδας] για να λειτουργήσει ανοιχτά.
Τότε τα πράγματα θα γίνουν δύσκολα για τους φουκαριάρηδες σαν εμάς, που πάμε από μπροστά και έχουμε μια παιδιάστικη μανία με τις γυναίκες.
Αν μπορεί να χρησιμεύσει για κάτι ο Σβάιτσερ θα ήταν να μάθει από τον συγκεκριμένο κύριο λεπτομέρειες για τους παιδεραστές σε υψηλές θέσεις.
Κάτι που δεν πρέπει να είναι δύσκολο μια που είναι δικός τους.
Στο τέλος της βδομάδας ο Σόρλεμμερ θα πάει στην Γερμανία μέσω Γκρίμσμπυ και Ρόττερνταμ.
Οι απεργίες στα εργοστάσια βαμβακιού σταμάτησαν σήμερα το πρωί όταν έφυγαν οι τύποι του Ολντχαμ.
Έτσι η υπερπαραγωγή δεν συναντάει πια εμπόδιο.
Τέλος.
Χαιρετισμούς
Δικός σου Φρίντριχ Ένγκελς
Θα κλείσουμε με ένα μικρό σχόλιό μας, γραμμένο και αυτό παλιά, εδώ κι αυτό
Το φύλο είναι η «φύση» του κάθε ατόμου, μια «φύση» που δεν την «επιλέγει» το άτομο. Οι σχέσεις των φύλων, όταν δεν επιδρούν παράγοντες που να τις αλλοιώνουν είναι απλές και καθαρές, είναι αυτό που καθορίζει η «φύση».
Συνοπτικά περί ομοφυλοφιλίας
Στην πρωτόγονη εποχή, όταν οι άνθρωποι ζούσαν φυσικά ομοφυλοφιλία δεν υπήρχε.Το φύλο είναι η «φύση» του κάθε ατόμου, μια «φύση» που δεν την «επιλέγει» το άτομο. Οι σχέσεις των φύλων, όταν δεν επιδρούν παράγοντες που να τις αλλοιώνουν είναι απλές και καθαρές, είναι αυτό που καθορίζει η «φύση».
Με το πέρασμα από την πρωτόγονη εποχή στην εποχή των «κοινωνιών» δημιουργήθηκαν και οι «όροι» που άρχισαν να επιδρούν καταλυτικά και στις φυσικές σχέσεις των ανθρώπων. Μπήκαμε πλέον σε περιόδους κοινωνικών εξαρτήσεων, ανταγωνισμού των ανθρώπων, εξουσιαστικών σχέσεων. Αυτά προκάλεσαν και απόσπαση του ανθρώπου από τη «φύση» του, ποικίλες παρεκκλίσεις στην ερωτική και σεξουαλική ζωή.
Η ομοφυλοφιλία, όπως και άλλες σεξουαλικές «επιλογές» (είναι πάρα πολλές) αναπτύχθηκε ως συνέπεια αυτών των κοινωνικών εξουσιαστικών σχέσεων. Ένα βιβλίο που ερμηνεύει όλη αυτή την ιστορική πορεία είναι του Ένγκελς: «Η καταγωγή της οικογένειας, της ιδιοκτησίας και του κράτους».
Οι παρεκκλίσεις, συνεπώς από τη «φύση» αποτελούν κοινωνικό προϊόν και όχι ζήτημα «ελεύθερης επιλογής».
Τα φαινόμενα αυτά αναπτύχθηκαν ασφαλώς και στην αρχαιότητα, όπως και στη φεουδαρχία: κοινωνίες ταξικές και ανταγωνιστικές ήταν κι αυτές. Ο καπιταλισμός που ανήγαγε το άτομο σε θεότητα και προωθεί τη ζούγκλα, «όλοι εναντίον όλων», τα γιγάντωσε.
Και τα φαινόμενα αυτά της αλλοτρίωσής μας από τη φύση μας (σωματική και ψυχική), «άνθιζαν» επιδημικά σε εποχές παρακμής των εκάστοτε κοινωνιών: Αρχαιότητα, φεουδαρχία. Η παρακμή των καθεστώτων πολλαπλασιάζει την έγκληση ηθών, την αχαλίνωτη έκρηξη της καταπίεσης των ενστίκτων κ.λπ.
Σήμερα, που ζούμε στο απόγειο της παρακμής και της σήψης του καπιταλιστικού καθεστώτος, δεν έρχονται απλώς στην επιφάνεια σαν χείμαρρος, αλλά το ίδιο το καθεστώς της πλανητικής τάξης πραγμάτων επιχειρεί να τα επιβάλλει σαν πολιτικό, «προοδευτικό» αίτημα και να τα κατοχυρώσει νομικά. Δηλαδή να κατοχυρώσει την κοινωνική παρακμή και τη διάλυση των πάντων.
Δεν αντιδρούμε, συνεπώς από ηθικό πουριτανισμό. Αλλά ΠΟΛΙΤΙΚΑ.
Πιστεύουμε ότι αυτά τα ζητήματα είναι «ιδιωτικά». Δεν αρνούμαστε σε κανέναν το δικαίωμα των σεξουαλικών του ιδιαιτεροτήτων.
Αρνούμαστε, όμως, στο πλανητικό κράτος και τις παραφυάδες του, να κατοχυρώσουν νομικά και πολιτικά τις κοινωνικές και ψυχολογικές «διαστροφές» του συστήματός τους και τις «προσωπικές» σεξουαλικές συμπεριφορές.
Εξάλλου, τα ζητήματα αυτά ούτε η κοινωνία τα έχει θέσει, ούτε τα λαϊκά κινήματα. Τα θέτουν μόνο τα «έμμισθα γκέτο» των ιμπεριαλιστικών, νεοταξικών μηχανισμών: Τα πολιτικά φερέφωνα του κεφαλαίου…
Διαβάστε και εδώ
Η ομοφυλοφιλία, όπως και άλλες σεξουαλικές «επιλογές» (είναι πάρα πολλές) αναπτύχθηκε ως συνέπεια αυτών των κοινωνικών εξουσιαστικών σχέσεων. Ένα βιβλίο που ερμηνεύει όλη αυτή την ιστορική πορεία είναι του Ένγκελς: «Η καταγωγή της οικογένειας, της ιδιοκτησίας και του κράτους».
Οι παρεκκλίσεις, συνεπώς από τη «φύση» αποτελούν κοινωνικό προϊόν και όχι ζήτημα «ελεύθερης επιλογής».
Τα φαινόμενα αυτά αναπτύχθηκαν ασφαλώς και στην αρχαιότητα, όπως και στη φεουδαρχία: κοινωνίες ταξικές και ανταγωνιστικές ήταν κι αυτές. Ο καπιταλισμός που ανήγαγε το άτομο σε θεότητα και προωθεί τη ζούγκλα, «όλοι εναντίον όλων», τα γιγάντωσε.
Και τα φαινόμενα αυτά της αλλοτρίωσής μας από τη φύση μας (σωματική και ψυχική), «άνθιζαν» επιδημικά σε εποχές παρακμής των εκάστοτε κοινωνιών: Αρχαιότητα, φεουδαρχία. Η παρακμή των καθεστώτων πολλαπλασιάζει την έγκληση ηθών, την αχαλίνωτη έκρηξη της καταπίεσης των ενστίκτων κ.λπ.
Σήμερα, που ζούμε στο απόγειο της παρακμής και της σήψης του καπιταλιστικού καθεστώτος, δεν έρχονται απλώς στην επιφάνεια σαν χείμαρρος, αλλά το ίδιο το καθεστώς της πλανητικής τάξης πραγμάτων επιχειρεί να τα επιβάλλει σαν πολιτικό, «προοδευτικό» αίτημα και να τα κατοχυρώσει νομικά. Δηλαδή να κατοχυρώσει την κοινωνική παρακμή και τη διάλυση των πάντων.
Δεν αντιδρούμε, συνεπώς από ηθικό πουριτανισμό. Αλλά ΠΟΛΙΤΙΚΑ.
Πιστεύουμε ότι αυτά τα ζητήματα είναι «ιδιωτικά». Δεν αρνούμαστε σε κανέναν το δικαίωμα των σεξουαλικών του ιδιαιτεροτήτων.
Αρνούμαστε, όμως, στο πλανητικό κράτος και τις παραφυάδες του, να κατοχυρώσουν νομικά και πολιτικά τις κοινωνικές και ψυχολογικές «διαστροφές» του συστήματός τους και τις «προσωπικές» σεξουαλικές συμπεριφορές.
Εξάλλου, τα ζητήματα αυτά ούτε η κοινωνία τα έχει θέσει, ούτε τα λαϊκά κινήματα. Τα θέτουν μόνο τα «έμμισθα γκέτο» των ιμπεριαλιστικών, νεοταξικών μηχανισμών: Τα πολιτικά φερέφωνα του κεφαλαίου…
Διαβάστε και εδώ
Θύμιος Παπανικολάου