Οι υποσχέσεις για την νομιμοποίηση των «αυθαίρετα» μέχρι την εποχή των μνημονίων ήταν πάντα ένα από τα θέματα της προεκλογικής ατζέντας των κομμάτων που διεκδικούσαν την κυβερνητική εξουσία. Την εποχή των μνημονίων, όπου το πολιτικό σύστημα από «νταβατζής» έγινε «μπράβος» της ΕΕ και των δανειστών, το θέμα των «αυθαιρέτων» εξαφανίστηκε από τις προεκλογικές ατζέντες. Όχι τυχαία: Ο «μπράβος» δεν δίνει υποσχέσεις, διεκπεραιώνει απλά τις εισπράξεις…
Στις 30 Σεπτεμβρίου έληξε προθεσμία που έχει δώσει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων. Οι νομιμοποιήσεις βέβαια θα συνεχιστούν (εκτός από την κατηγορία 5), απλά θα είναι μεγαλύτερα τα πρόστιμα…
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απ’ αυτή την επιχείρηση, την εποχή του κορονοϊού, εισέπραξε 4.5 δις για να τα παραδώσει στους δανειστές. Χωρίς καμία διαμαρτυρία. Οι μόνες φωνές που καταγράφηκαν δημόσια ήταν αιτήματα για επέκταση της προθεσμίας υποβολής των δηλώσεων και της καταβολής των παράβολων…
Εκείνοι που έτρεξαν πρώτοι να νομιμοποιήσουν το αυθαίρετό τους, είναι αυτοί που βρίσκονται στην χειρότερη οικονομική κατάσταση, αυτοί που αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο της πώλησης του ακινήτου τους: Οποιαδήποτε αλλαγή στο καθεστώς ιδιοκτησίας προϋποθέτει την νομιμοποίηση των αυθαιρεσιών που περιλαμβάνει.
Η κρίση στην χώρα μας - όπως αυτή αποτυπώνεται στο καθεστώς διαχείρισης ”έκτακτης ανάγκης” που ονομάζεται μνημόνια - δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι έχει τα χαρακτηριστικά μιας βίαιης επέκτασης της καπιταλιστικής σχέσης. Ο συσσωρευμένος πλούτος των μικρομεσαίων στρωμάτων (είτε με την μορφή ακίνητης περιουσίας, καταθέσεων κλπ) καθώς και η δημόσια περιουσία εκλαμβάνονται από τους νέους «νταβατζήδες» ως μορφές “απολιθωμένου” κεφαλαίου το οποίο βρίσκεται εκτός κυκλοφορίας, γιαυτό και θα πρέπει να ενταχθεί με άλλους όρους (ακόμα και με αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος), ώστε να "αξιοποιηθεί" στα πλαίσια της λειτουργίας της κεφαλαιακής σχέσης.
Παρακολουθείστε στο παρακάτω video, πως ένας «μπράβος», που προσφέρει τώρα τις υπηρεσίες στη κυβέρνηση της εποχής του κορονοϊού, επιχειρηματολογούσε τότε (2011) ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, για αυτή την «νέα πολιτική»:
Τότε ξεκίνησε η ιστορία με «πράσινα άλογα»[1] που πούλησαν και συνεχίζουν να πουλάνε πασόκοι, νεοδημοκράτες, συριζέοι και λοιποί συγγενείς που αναλαμβάνουν να διεκπαιρεώσουν αυτή την στατηγική επιλογή για την ανάπτυξη του καπιταλισμού στην χώρα μας.
Αυτά που έλεγε τότε ο κ. Η. Μόσιαλος για την κατοικία δεν ήταν λόγια του αέρα. Ήδη είχαν γίνει οι πρώτες νομοθετικές ρυθμίσεις: Στο Κεφάλαιο 6, άρθρο 39, παρ.6, του «πολυνόμου σκούπα» που αναφέρεται στο «πράσινο ταμείο», προβλέπεται ότι μόνο το 5% του ταμείου θα πηγαίνει για τις λειτουργικές του ανάγκες και τους σκοπούς του, το δε 95% με κοινές αποφάσεις των υπουργών μεταφέρεται «στη μαύρη τρύπα» του κρατικού προϋπολογισμού. (περισσότερα εδώ: «Σημαντικές αλλαγές στο πολυνομοσχέδιο σε βάρος ΚΑΙ του περιβάλλοντος/ Τα έσοδα από το «πράσινο ταμείο» αντί να πηγαίνουν στο περιβάλλον μεταφέρονται στο κρατικό προϋπολογισμό/ ΑΙΣΧΟΣ»)
Αυτή ήταν η πρώτη κλοπή των πόρων του «πράσινου ταμείου». Τότε, όπως επισημαίνει το παραπάνω κείμενο «Η "πράσινη" κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ ανερυθρίαστα "μαύρισε" το "πράσινο ταμείο" με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου (20/10/2011)» Ακολούθησαν κι άλλες. Ας παρακολουθήσουμε μερικές χαρακτηριστικές στιγμές.
Το 5% θεωρήθηκε από τους νέους νταβατζήδες, τους "δανειστές", μεγάλο για τις ανάγκες του "πράσινου ταμείου", γιαυτό αυξάνουν σύντομα το ποσοστό της κλοπής σε 97,5%. Το 2012 το «Μνημόνιο-Συνεννόησης-στις-Συγκεκριμένες-Προϋποθέσεις-Πολιτικής» σελίδα 77 αναφέρει: «περιορισμός του κανόνα δαπανών για το Πράσινο Ταμείο το 2014 (στο 2.5 τοις εκατό του αποθέματος των καταθέσεων)».
Τον επόμενο χρόνο (2013) γίνεται μια «μπάζα» 2 δις από το "πράσινο ταμείο"και ο Ολι Ρεν διαβεβαιώνει πως από το 2016, με την ολοκλήρωση του προγράμματος το Πράσινο Ταμείο θα ανακτήσει τα έσοδά του:
«Σήμερα τα έσοδα του Ταμείου είναι της τάξης των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων το 1 δισ. προέρχεται από τα πρόστιμα των ημιυπαίθριων, μισό δισ. από τα πρόστιμα των αυθαιρέτων και τα υπόλοιπα από τις άλλες πηγές εσόδων. Αντί όμως οι πόροι να διοχετευτούν σε περιβαλλοντικές δράσεις, όπως προβλεπόταν αρχικά, «κουτσουρεύτηκαν» στον βωμό του δημοσιονομικού ελλείμματος, με αποτέλεσμα μόνο το 5% αρχικά και το 2,5% στη συνέχεια να διοχετεύεται στην προστασία του περιβάλλοντος, ενώ το υπόλοιπο ποσό να κινδυνεύει να χαθεί στη μαύρη τρύπα των ελλειμμάτων.
Τη «θυσία» του Πράσινου Ταμείου υπέρ του Μνημονίου παραδέχθηκε και ο Ολι Ρεν, απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή. Ο Ευρωπαίος επίτροπος προέβλεψε πως από το 2016, με την ολοκλήρωση του προγράμματος, το Πράσινο Ταμείο θα ανακτήσει τα έσοδά του και θα αρχίσει να δαπανά μεγάλο μέρος των πόρων του για περιβαλλοντικά έργα.»
( Περισσότερα εδώ: Τα αυθαίρετα θα χρηματοδοτούν το... πράσινο )
Όμως τον επόμενο χρόνο (2014), οι προβλέψεις του Ολι Ρεν έχουν ήδη διαψευστεί. Δεν αρκούν οι μπάζες από το «πράσινο ταμείο». Η κυβέρνηση Σαμαρά θεσμοθετεί τον ΕΝΦΙΑ, αναβαθμίζοντας το λεγόμενο "Χαράτσι" που επιβάλλονταν στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, το οποίο θα καταργούσε. Παραμένουν και τα δύο μέχρι σήμερα… Επίσης δεσμεύσεις των πόρων του Πράσινου ταμείου, επεκτείνονται κάθε φορά λίγο πριν λήξουν οι προθεσμίες..
Πάμε στο 2017:
Όπως είναι γνωστό, οι πόροι του Πράσινου Ταμείου είναι δεσμευμένοι από το Υπουργείο Οικονομικών σε ποσοστό 97,5% και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις δράσεις του, λόγω των δεσμεύσεων της χώρας. Μέχρι την Τετάρτη το βράδυ (24-5-2017), η δέσμευση αυτή ίσχυε μέχρι τα μέσα του 2018. Από την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, η δέσμευση αυτή επεκτείνεται μέχρι το 2021. (αναλυτικά, εδώ: ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ: «ΚΡΥΦΟ» ΚΟΣΤΟΣ 4 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ )
Η κατάσταση αυτή ομολογείται παραστατικά και τον τελευταίο απολογισμό του «πράσινου ταμείου» που αναφέρεται στην περίοδο Δεκέμβριος 2015 – Ιούλιος 2019 (περίοδος ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ):
«Στη συνέχεια με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου «Ρυθμίσεις κατεπειγόντων θεμάτων του Ν.4046/2012 και του Ν.4093/2012», παράγραφος 16 του άρθρου 9, που εκδόθηκε στις 19/11/2012 το ποσοστό μειώθηκε από 5% και σε 2,5%. Ως συνέπεια των παραπάνω περιορισμών, μικρό μόνο τμήμα από τα συνολικά Ταμειακά Διαθέσιμα του Πράσινου Ταμείου τηρείται σε λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος οι οποίοι αντιστοιχούν στις πηγές προέλευσης των εσόδων. Το υπόλοιπο των Ταμειακών Διαθέσιμων του Πράσινου Ταμείου είναι δεσμευμένο στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων στο οποίο μεταφέρονται κατ’ έτος τα αδιάθετα ποσά από τους τραπεζικούς λογαριασμούς του Πράσινου Ταμείου.»
(Σελίδα 13, «Πράσινο Ταμείο: Απολογισμός Δράσεων, Δεκέμβριος 2015 – Ιούλιος 2019» )
[1] Σύμφωνα με τον λαογράφο Τάκη Νατσούλη, τα “πράσιν’ άλογα” προέρχονται από μια ιστορία που συνέβη στο Άργος, όταν Βασιλιάς της Ελλάδας ήταν ο Γεώργιος ο Α’. Δεν πολυπιστεύουμε αυτή την εικασία για την προέλευση της φράσης, αλλά ταιριάζει για την περίπτωση της «πράσινης ανάπτυξης» που πουλάει το κράτος μέσω του πολιτικού του συστήματος την εποχή των μνημονίων, η οποία σήμερα έχει προσλάβει αντίστοιχη νοηματοδότηση:
Επί Γεωργίου του Α’, μερικά άλογα των βασιλικών στάβλων έπαθαν ψώρα. Ο Βαυαρός κτηνίατρος Κλάουζεν έδωσε μια αλοιφή, για ν’ αλείψουν μ’ αυτή τις πληγές τους. Η αλοιφή αυτή ήταν πράσινη και όπως ήταν φυσικό, έγιναν πράσινα και τα άλογα. Πολλά, όμως, απ’ αυτά, δεν έπαιρναν γιατρειά. Αναγκάστηκαν, λοιπόν, άλλα να τα χαρίσουν και άλλα να τα πουλήσουν στους χωρικούς.
Ανάμεσα στους τελευταίους αυτούς ήταν και κάποιος Γιώργης Πρόκας, από τη Θήβα. Πήρε δυο άλογα και τράβηξε στο Άργος να τα μεταπουλήσει. Τα είδαν όμως, πράσινα οι χωρικοί και τους έκανε εντύπωση. Ο Πρόκας τους είπε τότε ότι ήταν ειδική ράτσα, που μόνον ο βασιλιάς κι αυτός είχαν το δικαίωμα να τα φέρουν απ’ το εξωτερικό. Οι χωριάτες τον πίστεψαν και τα αγόρασαν. Λίγες μέρες, όμως, αργότερα, ανακαλύφθηκε η απάτη και τον έπιασε η αστυνομία.
Από τότε, όταν κανείς προσπαθεί να μας ξεγελάσει σε κάτι, λέμε συνήθως ότι “πήγε να μας πουλήσει πράσινα άλογα” ή “τι πράσινα άλογα κάθεσαι και μου λες, Χριστιανέ μου!”
