Bρισκόμαστε σε μια κρίσιμη ιστορικά περίοδο, όπου, κατά τη διάρκεια της, θα κριθούν πολλά για το μέλλον της ανθρωπότητας και του κόσμου, όπως τον γνωρίζουμε μέχρι τώρα. Οι εξουσιαστικές υποθέσεις ανοίγουν με ταχύτατους ρυθμούς και οι επιδιώξεις τους μας επιφυλάσσουν ένα μέλλον δυσοίωνο. Η κυριαρχία, ξεδιπλώνει τους σχεδιασμούς της ενεργοποιώντας νέους –και όχι μόνο– πανεθνικούς μηχανισμούς παρακολούθησης, επιτήρησης, ελέγχου και καταστολής με απώτερο σκοπό τον πλήρη έλεγχο και την καθυπόταξη των ανθρώπων.
Στα πλαίσια αυτά έχει συσταθεί και η ID2020, η οποία μεταξύ άλλων δρα στα πλαίσια υλοποίησης της λεγόμενης ατζέντας 2030.
Iδρυτές της περιβόητης Συμμαχίας ID2020 είναι η ελίτ της δυτικής κυριαρχίας, δηλαδή οι: Microsoft, Accenture, Παγκόσμια Συμμαχία για τα Εμβόλια και τις Ανοσοποιήσεις (GAVI – Global Alliance for Vaccines and Immunizations), Ίδρυμα Ροκφέλερ (Rockefeller Foundation) και Ideo.org, ενώ κύριοι συνεργάτες της είναι οι: Mercy Corps, Kiva, Hyperledger, iRespond, Care, Simprints, ICC (International Computing Centre for the UN – Παγκόσμιο Κέντρο Πληροφορικής του ΟΗΕ), Fhi360, και το τεχνολογικό εργαστήριο CITRIS του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια που αποτελείται από τις ομάδες άλλων τεσσάρων καλιφορνέζικων πανεπιστημίων, καθώς και την λεγόμενη ανοιχτή κοινωνία του Τζώρτζ Σόρος, και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Αυτή η πολυμελής σύμπραξη λειτουργεί υπό την ομπρέλα του ΟΗΕ, ενώ χρησιμοποιεί και τις εγκαταστάσεις του στη Νέα Υόρκη.
Η ID2020 αναφέρει στην ιστοσελίδα της τα εξής:
Η ID2020 έχει ως σκοπό την κατασκευή ψηφιακής ταυτότητας για τους ανθρώπους όλου του κόσμου. Η επιχειρηματολογία που βασίζει τις πρακτικές της κινείται σε τρείς άξονες, κυρίως:
Η Accenture, ένας από τους εταίρους της Συμμαχίας ID2020, έχει ήδη παρουσιάσει διαλειτουργικές εφαρμογές έξυπνου κινητού τηλεφώνου που παρέχουν τις απαιτούμενες πληροφορίες ενός ατόμου.
Χάρη σ’ αυτές τις εφαρμογές, κάθε άτομο μπορεί να ταυτοποιηθεί μέσω μεθόδων βιομετρικής αναγνώρισης, όπως δακτυλικά αποτυπώματα, ίριδα των ματιών, παλάμη του χεριού και φωνή, που μαζί με όλα τα άλλα στοιχεία του, τελικά μετατρέπονται σε έναν κώδικα QR Ο Kώδικας QR είναι ένας γραμμωτός κώδικας (barcode) δύο διαστάσεων, που δημιουργήθηκε από την ιαπωνική εταιρεία Denso-Wave το 1994. Τα αρχικά QR προέρχονται από τα αρχικά των λέξεων Quick Response (Γρήγορη Ανταπόκριση), γιατί οι δημιουργοί του είχαν ως κύριο σκοπό τα δεδομένα που περιέχονται στον κώδικα, να αποκωδικοποιούνται με μεγάλη ταχύτητα. Η σάρωση ενός Kώδικα QR, γίνεται με την βοήθεια ενός έξυπνου κινητού. Για να γίνει αυτό, ο χρήστης χρειάζεται μία εφαρμογή η οποία μετατρέπει την κάμερα του κινητού σε σαρωτή κώδικα QR.
Για την ψηφιακή ταυτότητα χρησιμοποιούν εφαρμογές της τεχνολογίας Blockchain Βlockchain είναι στην ουσία ένα μητρώο/βάση δεδομένων, όπου αποθηκεύονται κι επαληθεύονται πληροφορίες και δεδομένα, με τη χρήση κρυπτογραφικών μεθόδων και με τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργείται μία συνεχής αλυσίδα δεδομένων. Κάθε τροποποίηση μίας πληροφορίας που έχει καταγραφεί στο μητρώο επηρεάζει αναγκαστικά όλες τις μεταγενέστερες καταχωρήσεις. Η πλατφόρμα blockchain μπορεί να είναι δημόσια/ανοιχτή ή ιδιωτική/κλειστή, αντίστοιχα όπως είναι το internet και τα εσωτερικά δίκτυα/intranets. , οι οποίες έχουν ξεφύγει του στενού πλαισίου των κρυπτονομισμάτων και καλύπτουν σχεδόν όλα τα πεδία της οικονομίας. Τα πλεονεκτήματα και οι δυνατότητες εφαρμογής του blockchain κάνουν πολλούς να μιλούν για επανάσταση αντίστοιχη με εκείνη του διαδικτύου.
Μέσω της εφαρμογής Aadhaar, δημιουργήθηκε μια βάση δεδομένων που περιλαμβάνει ήδη 1,3 δισεκατομμύρια εγγεγραμμένους χρήστες και άρα το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Ινδίας, περί το 90%. Η εγγραφή, με βάση τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς των κρατιστών της Ινδίας, είναι οικειοθελής. Με έναν δωδεκαψήφιο αριθμό, που αντιστοιχεί σε όνομα, ηλικία, αλλά και μια εικόνα σάρωσης της ίριδας του ματιού και σε δακτυλικά αποτυπώματα, μπορεί πλέον καθένας να πιστοποιήσει την ταυτότητά του πέραν κάθε αμφιβολίας και να υποβάλλει, για παράδειγμα, αίτηση για κοινωνικές παροχές. Αυτή τη στιγμή και παρ’ όλες τις αποφάσεις από το συνταγματικό δικαστήριο της Ινδίας, που θέτουν ζητήματα νομιμότητας, δίχως την εγγραφή σε αυτή την εφαρμογή δεν μπορείς να έχεις πρόσβαση στην υγεία, τρόφιμα και οποιαδήποτε παροχή. Εξ ού και η «οικειοθελής» εγγραφή των Ινδών.
Θα αναφέρουμε μόνο ένα παράδειγμα, που αφορά τις μητέρες. Το πρόγραμμα παρέχει χρηματική βοήθεια ύψους 5.000 Rs σε εγκύους, σε τρεις δόσεις, για τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού. Η εφαρμογή Aadhaar, έχει καταστεί υποχρεωτική για την πρόσβαση στα επιδόματα μητρότητας.
Ό,τι παρουσιάζεται ως προαιρετικό και οικειοθελές κάτω από την κρατική επιβολή είναι το απαραίτητο και αναγκαστικό. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, που ό,τι αναγγέλλεται ως έκτακτο και προσωρινό καταλήγει πάγιο και μόνιμο.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται δυσλειτουργία στην εφαρμογή Aadhaar. Αποτέλεσμα αυτής, είναι να αποκόπτονται άνθρωποι από τις κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες ή να λαμβάνουν λιγότερα από αυτά που τους αναλογούν. Αυτό οφείλεται κυρίως, όπως λένε οι ειδικοί, στο γεγονός πως απαιτείται έξυπνο κινητό τελευταίας τεχνολογίας που να λειτουργεί απρόσκοπτα, να μην έχει κλαπεί, να έχει πρόσβαση σε φόρτιση, ο χρήστης να πληρώνει σύνδεση στο διαδίκτυο, κ.ά.
Ο ευρύτερος σχεδιασμός της ID2020 προβλέπει –και εφαρμόζει– ότι η χορήγηση αυτής της ψηφιακής ταυτότητας, θα γίνεται σε ανθρώπους που θα λάβουν δωρεάν εμβολιασμούς μέσω του Ιδρύματος Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς και της GAVI. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της GAVI Σηθ Μπέρκλεϊ, «89% των παιδιών και των εφήβων χωρίς ταυτοποίηση ζουν σε χώρες που υποστηρίζονται από τον GAVI», ενώ σχολίασε: «Είμαστε ενθουσιασμένοι για τον πιθανό αντίκτυπο αυτού του προγράμματος όχι μόνο στο Μπαγκλαντές, αλλά ως κάτι που μπορούμε να αναπαραγάγουμε σε χώρες που είναι επιλέξιμες για το GAVI, παρέχοντας μια βιώσιμη διαδρομή για την κάλυψη του χάσματος ταυτότητας».
Το πρόγραμμα διεξάγεται σε συνεργασία με την Παγκόσμια Συμμαχία για τα Εμβόλια και τις Ανοσοποιήσεις (GAVI) η οποία χρηματοδοτείται από τα γνωστά «φιλάνθρωπα» ιδρύματα: Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς, Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), UNICEF, Παγκόσμια Τράπεζα και πολλούς φαρμακευτικούς κολοσσούς, που στη πραγματικότητα, βέβαια, μισούν την ανθρώπινη γεννητικότητα.
Η κυβέρνηση του Μπαγκλαντές δήλωσε σχετικά ότι «αναγνωρίζει ότι ο σχεδιασμός συστημάτων ψηφιακής ταυτότητας έχει εκτεταμένες συνέπειες στην πρόσβαση των ατόμων στις υπηρεσίες και στα μέσα διαβίωσης και είναι πρόθυμη να πρωτοπορήσει».
Όπως, λοιπόν, στην Ινδία, έτσι και στο Μπαγκλαντές αν δεν έχει κανείς βιομετρική ταυτότητα δεν μπορεί να εμβολιαστεί, οπότε στερείται μέσων διαβίωσης, όπως τα συσσίτια στους απόρους και η επιδότηση αγοράς σπόρων στους αγρότες. Ο ολοκληρωτισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Oι συμμετέχοντες των επιλεγμένων χωρών που συνεργάζονται αυτοί οι πανεθνικοί οργανισμοί, όπως τους ονομάζουν, δεν είναι άλλοι από τους πιο εξαθλιωμένους ανθρώπους σε αυτόν τον πλανήτη, οι οποίοι, γίνονται, τα πειραματόζωα που δοκιμάζονται πάνω τους οι απεχθέστερες μέθοδοι παρακολούθησης και ελέγχου. Οι μέθοδοι αυτές θα τροποποιηθούν για την διεύρυνση της εφαρμογής τους. Φυσικά, οι συμμετέχοντες αρχικά «επωφελούνται» από διάφορες κοινωνικές παροχές. Προκειμένου, όμως, να συνεχίσουν να «επωφελούνται» πρέπει εν συνεχεία να «αναβαθμίσουν» το μέσο αναγνώρισης εμφυτεύοντας στο σώμα τους ένα μικροτσίπ.
Σε αυτό το σημείο και πριν προχωρήσουμε, να εξηγήσουμε κάποια πράγματα. Η αλήθεια με το ψέμα και η προπαγάνδα με τα σενάρια συνωμοσίας, γίνονται πολλές φορές ένα. Είτε αυτό είναι το αποτέλεσμα των εξουσιαστικών μεθοδεύσεων με σκοπό τη σύγχυση των ανθρώπων, είτε χρησιμοποιούνται γι’ αυτόν το λόγο. Ένα από τα κύρια θέματα που συνεχίζουν να απασχολούν θρησκευτικές, ακροδεξιές και συνωμοσιολογικές σελίδες στο Διαδίκτυο και ανάλογες εφημερίδες παγκοσμίως, είναι το περίφημο τσιπάρισμα σε ανθρώπους ή «σφράγισμα» ή «χάραγμα του Αντίχριστου» ή το «666» και πάει λέγοντας.
Δεν θα ασχοληθούμε με αυτά τα σενάρια και τις θεωρίες, επειδή ως γνήσιοι εξουσιαστές και αυτοί –εν μέσω εξαφάνισης, για να είμαστε ειλικρινείς– χρησιμοποιούν, ως βάση μέρος μιας αλήθειας και στη συνέχεια την επενδύουν με τον ανάλογο μανδύα που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Από την άλλη, έχουμε και όλους αυτούς τους έγκυρους και γνώστες φυσικά επί παντός επιστητού, που, με το που λένε συνωμοσιολογία, τέλος. Σε στιγματίσανε και τελείωσες. Όλος αυτός ο προαναφερθείς συρφετός, δρα στα πλαίσια μιας ενδοεξουσιαστικής διαμάχης, όπου τα συμφέροντα πότε τέμνονται και τους φέρνουν μαζί και πότε όχι, φέρνοντας τους αντιμέτωπους.
Σε αντίθεση εδώ με τους εξαθλιωμένους πληθυσμούς των φτωχών χωρών, το δυτικό μοντέλο τσιπαρίσματος –για ευνόητους λόγους– είναι τροποποιημένο. Μέχρι στιγμής πλασάρεται είτε ως μόδα είτε δια του παραδείγματος –μέχρι στιγμής– από διάφορους ηλίθιους ανά τον κόσμο που δρουν ως δούρειος ίππος κατά την ανθρωπότητας. Το θέλγητρο που αποτελεί κίνητρο έγκειται στη φιλοσοφία του λεγόμενου μετανθρωπισμού.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια μικρή τάση που όλο και μεγαλώνει και που δεν περιορίζεται στους biohackers/bodyhackers, ένα κύμα ανθρώπων που τοποθετούν μικροσκοπικά τσιπ-πομποδέκτες (Radio Frequency Identification – RFID Chip) κάτω από τα δέρμα τους. Υπολογίζεται ότι μόνο στη Σουηδία πάνω από 4.000 άνθρωποι έχουν μικροτσίπ στα χέρια τους για μη ιατρικούς λόγους. Στην ουσία, δεν χρειάζεται να κουβαλάς πορτοφόλι ή πιστωτικές κάρτες πάνω σου, τις έχεις μέσα στο σώμα σου.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Trevor Goodman, συνιδρυτής των αμερικανικών συνεδρίων BDYHAX (Body Hacking+Human Augmentation), βλέπει τα πράγματα κάπως διαφορετικά:
Ο Hannes Sjoblad μας περιγράφει ποιό είναι το όραμά του για τον άνθρωπο του μέλλοντος:
Ένα πρώτο συμπέρασμα, τουλάχιστον από εμάς, είναι πως το μέλλον –και μάλιστα το κοντινό– που οραματίζονται οι εξουσιαστές είναι φρικιαστικό και αποτρόπαιο. Διακρίνουμε τη μεθοδολογία που ακολουθούν οι κυρίαρχοι σε πολυπληθείς λαούς των χωρών της Ασίας και Αφρικής. Φυσικά δεν μπορεί να ακολουθηθεί η ίδια μεθοδολογία στο λεγόμενο δυτικό κόσμο. Στην πρώτη περίπτωση των πιο εξαθλιωμένων χωρών, ακολουθούν μια πιο αυταρχική τακτική αντίστοιχη αυτής του καρότου και του μαστίγιου και χρησιμοποιούν την εκπλήρωση βασικών αναγκών που δεν έχουν πρόσβαση αυτοί οι άνθρωποι. Στην δεύτερη περίπτωση, μέσω της μόδας και του παραδείγματος ικανοποιώντας, όμως, μια πλαστή, εκφυλιστική και υβριστική ανάγκη της ευκολίας και της κατασκευής του Υπεράνθρωπου. Ενώ με την πανδημία covid 19 επιταχύνονται οι διαδικασίες χρησιμοποιώντας τον τρόμο για την ζωή και την υγεία.
Ο δρόμος για την ενοποίηση της κυριαρχίας σε παγκόσμιο επίπεδο, φέρνει μια σειρά από τεραστίων διαστάσεων δομικές αλλαγές. Οι εν λόγω αλλαγές είναι πολυεπίπεδες και αφορούν τη συνολική έκφανση της ζωής. Στην πορεία αυτών των αλλαγών, ο,τιδήποτε προηγούμενο γκρεμίζεται και παραχωρεί τη θέση του στη δόμηση μιας νέας και δυστοπικής κατάστασης. Ολόκληρες κοινωνίες μετασχηματίζονται υπό κτηνώδεις όρους, κρατικοί σχηματισμοί εκχωρούν εξουσίες, θρησκείες και φιλοσοφικά δόγματα αποδομούνται συστηματικά μαζί με κοινωνικοπολιτικούς σχηματισμούς και συστήματα κοινωνικής οργάνωσης. Με λίγα λόγια, η δύση του πολιτισμού, όπως τον γνωρίζαμε, φέρνει όλο και γρηγορότερα την ανατολή ενός νέου και επαχθέστερου.
Αυτό, όμως, δεν προϋποθέτει και μια απριόρι αποδοχή δεδομένου ότι είναι απόρροια εξουσιαστικών σχεδιασμών και σκοπιμοτήτων. Το γεγονός ότι συγκρούεται με μια μερίδα του εξουσιαστικού χώρου ή τιτλοφορείται ως «νέο», δεν σημαίνει ταυτόχρονα και μια πρόοδο ή έστω μία καλυτέρευση της ζωής των εξουσιαζόμενων ανθρώπων.
Εννοείται πως ζητούμενο, από εμάς τους αναρχικούς, είναι η καταστροφή του πολιτισμού, νέου ή παλαιού, και των όσων δεινών αυτός επιφέρει. Βρισκόμαστε σε αντίθεση, επίσης, με όσους δίνουν έναν αγώνα με απώτερο σκοπό την επιστροφή στην πρότερη κατάσταση κι αυτό διότι κατ’ αρχήν, η πρότερη κατάσταση ήταν ένα στάδιο στην εξελεγκτική αυτή πορεία για να έρθουμε εδώ, στο σήμερα και το εγγύς μέλλον. Το ζήτημα για εμάς δεν τίθεται με όρους λιγότερου ή περισσότερου κακού, αλλά με διαρκή αγώνα μέχρις εσχάτων. Έως ότου καταστρέψουμε κάθε καρκινικό κύτταρο του εξουσιασμού.
anarchypress.wordpress.com
Στα πλαίσια αυτά έχει συσταθεί και η ID2020, η οποία μεταξύ άλλων δρα στα πλαίσια υλοποίησης της λεγόμενης ατζέντας 2030.
Iδρυτές της περιβόητης Συμμαχίας ID2020 είναι η ελίτ της δυτικής κυριαρχίας, δηλαδή οι: Microsoft, Accenture, Παγκόσμια Συμμαχία για τα Εμβόλια και τις Ανοσοποιήσεις (GAVI – Global Alliance for Vaccines and Immunizations), Ίδρυμα Ροκφέλερ (Rockefeller Foundation) και Ideo.org, ενώ κύριοι συνεργάτες της είναι οι: Mercy Corps, Kiva, Hyperledger, iRespond, Care, Simprints, ICC (International Computing Centre for the UN – Παγκόσμιο Κέντρο Πληροφορικής του ΟΗΕ), Fhi360, και το τεχνολογικό εργαστήριο CITRIS του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια που αποτελείται από τις ομάδες άλλων τεσσάρων καλιφορνέζικων πανεπιστημίων, καθώς και την λεγόμενη ανοιχτή κοινωνία του Τζώρτζ Σόρος, και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Αυτή η πολυμελής σύμπραξη λειτουργεί υπό την ομπρέλα του ΟΗΕ, ενώ χρησιμοποιεί και τις εγκαταστάσεις του στη Νέα Υόρκη.
Η ID2020 αναφέρει στην ιστοσελίδα της τα εξής:
«δυστυχώς, τα τρέχοντα μοντέλα ψηφιακής ταυτότητας δεν ικανοποιούν τις ανάγκες όλων. Είναι απαρχαιωμένα, επισφαλή, χωρίς επαρκή προστασία της ιδιωτικής ζωής, και για πάνω από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους παγκοσμίως, δεν είναι διαθέσιμα. Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει πρόσβαση σε ψηφιακή αναγνώριση που να του επιτρέπει να αποδείξει ποιος είναι σε θεσμικά και σε διεθνή σύνορα και με το πέρασμα του χρόνου να του δίνει τον έλεγχο του τρόπου συλλογής, χρήσης και μοιράσματος των προσωπικών του πληροφοριών».
Η ID2020 έχει ως σκοπό την κατασκευή ψηφιακής ταυτότητας για τους ανθρώπους όλου του κόσμου. Η επιχειρηματολογία που βασίζει τις πρακτικές της κινείται σε τρείς άξονες, κυρίως:
- Α) Υπολογίζεται παγκοσμίως πως 1,5 δις ανθρώπων δεν έχουν ταυτότητα. Κανένα έγγραφο που να αποδεικνύει την ύπαρξη τους και ως εκ τούτου η καταγραφή τους συνιστά άμεση προτεραιότητα για την εξουσία.
- Β) Ο έλεγχος και καταγραφή της ολοένα και αυξανόμενης δυναμικής των μεταναστευτικών ροών λόγω πολιτικής αστάθειας και κλιματικής αλλαγής.
- Γ) Για τους υπόλοιπους κατοίκους αυτού του πλανήτη που έχουν ταυτότητα, όπως στη δύση, θα υπάρξει αντικατάσταση των πιστοποιητικών εγγράφων κ.λπ. από μία κάρτα που θα τα περιλαμβάνει όλα, ή ένα μικροτσίπ.
Η Accenture, ένας από τους εταίρους της Συμμαχίας ID2020, έχει ήδη παρουσιάσει διαλειτουργικές εφαρμογές έξυπνου κινητού τηλεφώνου που παρέχουν τις απαιτούμενες πληροφορίες ενός ατόμου.
Χάρη σ’ αυτές τις εφαρμογές, κάθε άτομο μπορεί να ταυτοποιηθεί μέσω μεθόδων βιομετρικής αναγνώρισης, όπως δακτυλικά αποτυπώματα, ίριδα των ματιών, παλάμη του χεριού και φωνή, που μαζί με όλα τα άλλα στοιχεία του, τελικά μετατρέπονται σε έναν κώδικα QR Ο Kώδικας QR είναι ένας γραμμωτός κώδικας (barcode) δύο διαστάσεων, που δημιουργήθηκε από την ιαπωνική εταιρεία Denso-Wave το 1994. Τα αρχικά QR προέρχονται από τα αρχικά των λέξεων Quick Response (Γρήγορη Ανταπόκριση), γιατί οι δημιουργοί του είχαν ως κύριο σκοπό τα δεδομένα που περιέχονται στον κώδικα, να αποκωδικοποιούνται με μεγάλη ταχύτητα. Η σάρωση ενός Kώδικα QR, γίνεται με την βοήθεια ενός έξυπνου κινητού. Για να γίνει αυτό, ο χρήστης χρειάζεται μία εφαρμογή η οποία μετατρέπει την κάμερα του κινητού σε σαρωτή κώδικα QR.
Για την ψηφιακή ταυτότητα χρησιμοποιούν εφαρμογές της τεχνολογίας Blockchain Βlockchain είναι στην ουσία ένα μητρώο/βάση δεδομένων, όπου αποθηκεύονται κι επαληθεύονται πληροφορίες και δεδομένα, με τη χρήση κρυπτογραφικών μεθόδων και με τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργείται μία συνεχής αλυσίδα δεδομένων. Κάθε τροποποίηση μίας πληροφορίας που έχει καταγραφεί στο μητρώο επηρεάζει αναγκαστικά όλες τις μεταγενέστερες καταχωρήσεις. Η πλατφόρμα blockchain μπορεί να είναι δημόσια/ανοιχτή ή ιδιωτική/κλειστή, αντίστοιχα όπως είναι το internet και τα εσωτερικά δίκτυα/intranets. , οι οποίες έχουν ξεφύγει του στενού πλαισίου των κρυπτονομισμάτων και καλύπτουν σχεδόν όλα τα πεδία της οικονομίας. Τα πλεονεκτήματα και οι δυνατότητες εφαρμογής του blockchain κάνουν πολλούς να μιλούν για επανάσταση αντίστοιχη με εκείνη του διαδικτύου.
Το παράδειγμα της Ινδίας και η εφαρμογή Aadhaar (θεμέλιο)
Το 2009, η Σύμπραξη ID2020 σε συνεργασία με την Unique Identification Authority of India (UIDAI), ξεκίνησε μια εφαρμογή με την ονομασία Aadhaar, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Ηλεκτρονικών και Τεχνολογίας Πληροφορικής της Ινδίας, που στόχευε στην έγκυρη βιομετρική ταυτότητα των κατοίκων.Μέσω της εφαρμογής Aadhaar, δημιουργήθηκε μια βάση δεδομένων που περιλαμβάνει ήδη 1,3 δισεκατομμύρια εγγεγραμμένους χρήστες και άρα το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Ινδίας, περί το 90%. Η εγγραφή, με βάση τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς των κρατιστών της Ινδίας, είναι οικειοθελής. Με έναν δωδεκαψήφιο αριθμό, που αντιστοιχεί σε όνομα, ηλικία, αλλά και μια εικόνα σάρωσης της ίριδας του ματιού και σε δακτυλικά αποτυπώματα, μπορεί πλέον καθένας να πιστοποιήσει την ταυτότητά του πέραν κάθε αμφιβολίας και να υποβάλλει, για παράδειγμα, αίτηση για κοινωνικές παροχές. Αυτή τη στιγμή και παρ’ όλες τις αποφάσεις από το συνταγματικό δικαστήριο της Ινδίας, που θέτουν ζητήματα νομιμότητας, δίχως την εγγραφή σε αυτή την εφαρμογή δεν μπορείς να έχεις πρόσβαση στην υγεία, τρόφιμα και οποιαδήποτε παροχή. Εξ ού και η «οικειοθελής» εγγραφή των Ινδών.
Θα αναφέρουμε μόνο ένα παράδειγμα, που αφορά τις μητέρες. Το πρόγραμμα παρέχει χρηματική βοήθεια ύψους 5.000 Rs σε εγκύους, σε τρεις δόσεις, για τη γέννηση του πρώτου τους παιδιού. Η εφαρμογή Aadhaar, έχει καταστεί υποχρεωτική για την πρόσβαση στα επιδόματα μητρότητας.
Ό,τι παρουσιάζεται ως προαιρετικό και οικειοθελές κάτω από την κρατική επιβολή είναι το απαραίτητο και αναγκαστικό. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, που ό,τι αναγγέλλεται ως έκτακτο και προσωρινό καταλήγει πάγιο και μόνιμο.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται δυσλειτουργία στην εφαρμογή Aadhaar. Αποτέλεσμα αυτής, είναι να αποκόπτονται άνθρωποι από τις κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες ή να λαμβάνουν λιγότερα από αυτά που τους αναλογούν. Αυτό οφείλεται κυρίως, όπως λένε οι ειδικοί, στο γεγονός πως απαιτείται έξυπνο κινητό τελευταίας τεχνολογίας που να λειτουργεί απρόσκοπτα, να μην έχει κλαπεί, να έχει πρόσβαση σε φόρτιση, ο χρήστης να πληρώνει σύνδεση στο διαδίκτυο, κ.ά.
Ο ευρύτερος σχεδιασμός της ID2020 προβλέπει –και εφαρμόζει– ότι η χορήγηση αυτής της ψηφιακής ταυτότητας, θα γίνεται σε ανθρώπους που θα λάβουν δωρεάν εμβολιασμούς μέσω του Ιδρύματος Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς και της GAVI. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της GAVI Σηθ Μπέρκλεϊ, «89% των παιδιών και των εφήβων χωρίς ταυτοποίηση ζουν σε χώρες που υποστηρίζονται από τον GAVI», ενώ σχολίασε: «Είμαστε ενθουσιασμένοι για τον πιθανό αντίκτυπο αυτού του προγράμματος όχι μόνο στο Μπαγκλαντές, αλλά ως κάτι που μπορούμε να αναπαραγάγουμε σε χώρες που είναι επιλέξιμες για το GAVI, παρέχοντας μια βιώσιμη διαδρομή για την κάλυψη του χάσματος ταυτότητας».
Το πρόγραμμα a2i του Μπαγκλαντές
Άλλη μία χώρα όπου εφαρμόζονται οι βιομετρικές ταυτότητες της Συμμαχίας ID2020, είναι το Μπαγκλαντές, και το σχετικό πρόγραμμα φέρει τον παραπλανητικό τίτλο a2i –Access to Information (Πρόσβαση στη Πληροφορία).Το πρόγραμμα διεξάγεται σε συνεργασία με την Παγκόσμια Συμμαχία για τα Εμβόλια και τις Ανοσοποιήσεις (GAVI) η οποία χρηματοδοτείται από τα γνωστά «φιλάνθρωπα» ιδρύματα: Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς, Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), UNICEF, Παγκόσμια Τράπεζα και πολλούς φαρμακευτικούς κολοσσούς, που στη πραγματικότητα, βέβαια, μισούν την ανθρώπινη γεννητικότητα.
Η κυβέρνηση του Μπαγκλαντές δήλωσε σχετικά ότι «αναγνωρίζει ότι ο σχεδιασμός συστημάτων ψηφιακής ταυτότητας έχει εκτεταμένες συνέπειες στην πρόσβαση των ατόμων στις υπηρεσίες και στα μέσα διαβίωσης και είναι πρόθυμη να πρωτοπορήσει».
Όπως, λοιπόν, στην Ινδία, έτσι και στο Μπαγκλαντές αν δεν έχει κανείς βιομετρική ταυτότητα δεν μπορεί να εμβολιαστεί, οπότε στερείται μέσων διαβίωσης, όπως τα συσσίτια στους απόρους και η επιδότηση αγοράς σπόρων στους αγρότες. Ο ολοκληρωτισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Oι συμμετέχοντες των επιλεγμένων χωρών που συνεργάζονται αυτοί οι πανεθνικοί οργανισμοί, όπως τους ονομάζουν, δεν είναι άλλοι από τους πιο εξαθλιωμένους ανθρώπους σε αυτόν τον πλανήτη, οι οποίοι, γίνονται, τα πειραματόζωα που δοκιμάζονται πάνω τους οι απεχθέστερες μέθοδοι παρακολούθησης και ελέγχου. Οι μέθοδοι αυτές θα τροποποιηθούν για την διεύρυνση της εφαρμογής τους. Φυσικά, οι συμμετέχοντες αρχικά «επωφελούνται» από διάφορες κοινωνικές παροχές. Προκειμένου, όμως, να συνεχίσουν να «επωφελούνται» πρέπει εν συνεχεία να «αναβαθμίσουν» το μέσο αναγνώρισης εμφυτεύοντας στο σώμα τους ένα μικροτσίπ.
Σε αυτό το σημείο και πριν προχωρήσουμε, να εξηγήσουμε κάποια πράγματα. Η αλήθεια με το ψέμα και η προπαγάνδα με τα σενάρια συνωμοσίας, γίνονται πολλές φορές ένα. Είτε αυτό είναι το αποτέλεσμα των εξουσιαστικών μεθοδεύσεων με σκοπό τη σύγχυση των ανθρώπων, είτε χρησιμοποιούνται γι’ αυτόν το λόγο. Ένα από τα κύρια θέματα που συνεχίζουν να απασχολούν θρησκευτικές, ακροδεξιές και συνωμοσιολογικές σελίδες στο Διαδίκτυο και ανάλογες εφημερίδες παγκοσμίως, είναι το περίφημο τσιπάρισμα σε ανθρώπους ή «σφράγισμα» ή «χάραγμα του Αντίχριστου» ή το «666» και πάει λέγοντας.
Δεν θα ασχοληθούμε με αυτά τα σενάρια και τις θεωρίες, επειδή ως γνήσιοι εξουσιαστές και αυτοί –εν μέσω εξαφάνισης, για να είμαστε ειλικρινείς– χρησιμοποιούν, ως βάση μέρος μιας αλήθειας και στη συνέχεια την επενδύουν με τον ανάλογο μανδύα που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Από την άλλη, έχουμε και όλους αυτούς τους έγκυρους και γνώστες φυσικά επί παντός επιστητού, που, με το που λένε συνωμοσιολογία, τέλος. Σε στιγματίσανε και τελείωσες. Όλος αυτός ο προαναφερθείς συρφετός, δρα στα πλαίσια μιας ενδοεξουσιαστικής διαμάχης, όπου τα συμφέροντα πότε τέμνονται και τους φέρνουν μαζί και πότε όχι, φέρνοντας τους αντιμέτωπους.
Το δυτικό μοντέλο και η χρησιμοποίηση τσιπ RFID
Τα τσιπάκια που εμφυτεύονται στο ανθρώπινο σώμα είναι πραγματικότητα, εδώ και χρόνια και έχουν πάψει να αφορούν σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Οι σκεπτικιστές αυτής της ολοένα και αυξανόμενης πραγματικότητας παραδέχονται πως, η «αναβάθμιση» του ανθρώπου είναι πιο κοντά από ποτέ και εδώ κατ’ αυτούς θέτονται πολλά ερωτήματα γύρω από τη βιο-ηθική των πραγμάτων. Δεν την αρνούνται όμως και αυτό έχει μεγάλη σημασία. Λειτουργούν ως πόλος έλξης για ανθρώπους που κρατούν αποστάσεις ή διατηρούν αμφιβολίες. Εν συνεχεία, πλαισιώνονται από όλους εκείνους που στέκονται κριτικά. Το εξαγόμενο αποτέλεσμα συνήθως είναι, να τις αφομοιώνουν μετατρέποντάς τες σε ηθικούς προβληματισμούς.Σε αντίθεση εδώ με τους εξαθλιωμένους πληθυσμούς των φτωχών χωρών, το δυτικό μοντέλο τσιπαρίσματος –για ευνόητους λόγους– είναι τροποποιημένο. Μέχρι στιγμής πλασάρεται είτε ως μόδα είτε δια του παραδείγματος –μέχρι στιγμής– από διάφορους ηλίθιους ανά τον κόσμο που δρουν ως δούρειος ίππος κατά την ανθρωπότητας. Το θέλγητρο που αποτελεί κίνητρο έγκειται στη φιλοσοφία του λεγόμενου μετανθρωπισμού.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια μικρή τάση που όλο και μεγαλώνει και που δεν περιορίζεται στους biohackers/bodyhackers, ένα κύμα ανθρώπων που τοποθετούν μικροσκοπικά τσιπ-πομποδέκτες (Radio Frequency Identification – RFID Chip) κάτω από τα δέρμα τους. Υπολογίζεται ότι μόνο στη Σουηδία πάνω από 4.000 άνθρωποι έχουν μικροτσίπ στα χέρια τους για μη ιατρικούς λόγους. Στην ουσία, δεν χρειάζεται να κουβαλάς πορτοφόλι ή πιστωτικές κάρτες πάνω σου, τις έχεις μέσα στο σώμα σου.
«Η νέα γενιά των εμφυτευμάτων μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, κυρίως υπό όρους προσβασιμότητας και ταυτοποίησης. Με το δικό μου τσιπάκι, έχω αντικαταστήσει τα κλειδιά της δουλειάς, την κάρτα γυμναστηρίου και διάφορα άλλα. Μπορώ να ταξιδεύω με το τρένο σε όλη τη Σουηδία μόνο με το εμφύτευμά μου ως εισιτήριο»λέει σε συνέντευξη του, ο Σουηδός Hannes Sjoblad της εταιρίας DSruptive και από τις πιο δυνατές φωνές του bodyhacking – φυσικά, από τους πρώτους με τσιπάκι κάτω από το δέρμα του.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Trevor Goodman, συνιδρυτής των αμερικανικών συνεδρίων BDYHAX (Body Hacking+Human Augmentation), βλέπει τα πράγματα κάπως διαφορετικά:
«Συνήθως, οι κύριοι λόγοι για να εμφυτεύσεις RFID τσιπ στο σώμα σου είναι τα ψηφιακά κλειδιά, να αποθηκεύεις πληροφορίες και να το παίζεις cyborg. Ειλικρινά, τα RFID τσιπ δεν έχουν ακόμα μεγάλη λειτουργικότητα και πρόοδο, πέραν του πεδίου της ιατρικής».
«Συμβαίνουν τόσα μοναδικά πράγματα αυτή τη στιγμή στον κόσμο που είναι αδύνατον να συλλάβεις ή να φανταστείς πως θα είναι ο άνθρωπος του μέλλοντος. Πάντως, μπορώ να σου πω για τα συνθετικά νεύρα, την άμεση επικοινωνία ενός καλωδιωμένου εγκεφάλου και μιας εξωτερικής συσκευής, τη γονιδιακή θεραπεία και τη σχεδόν εκστατική κατάσταση του flow state hacking, τα εξατομικευμένα φάρμακα – όλα αυτά έχουν τη δύναμη για μια μεγάλη παγκόσμια αλλαγή, σε εμάς και στην ίδια την τεχνολογία. Έχουμε να δούμε συναρπαστικά πράγματα στο εγγύς μέλλον»συμπληρώνει ο Trevor Goodman.
Ο Hannes Sjoblad μας περιγράφει ποιό είναι το όραμά του για τον άνθρωπο του μέλλοντος:
«Το όραμά μου για το εγγύς μέλλον και μέσα από την εταιρεία μας είναι να παρέχουμε μια πλατφόρμα με εμφυτεύματα για παρακολούθηση και έλεγχο της υγείας. Κάτι σαν το Fitbit, αλλά κάτω από το δέρμα μας. Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, νομίζω ότι θα δούμε στα χρόνια μας μια συνένωση ανθρώπου και τεχνολογίας. Θα χρησιμοποιούμε τα εμφυτεύματα και άλλη τεχνολογία για γίνουμε πιο υγιείς, πιο δυνατοί και να παίρνουμε καλύτερες αποφάσεις –και όλοι θα επωφεληθούν από αυτό! Επειδή η τεχνολογία θα είναι φτηνή και ελεύθερη, ακόμη και στους μη προνομιούχους αυτού του πλανήτη».
Ένα πρώτο συμπέρασμα, τουλάχιστον από εμάς, είναι πως το μέλλον –και μάλιστα το κοντινό– που οραματίζονται οι εξουσιαστές είναι φρικιαστικό και αποτρόπαιο. Διακρίνουμε τη μεθοδολογία που ακολουθούν οι κυρίαρχοι σε πολυπληθείς λαούς των χωρών της Ασίας και Αφρικής. Φυσικά δεν μπορεί να ακολουθηθεί η ίδια μεθοδολογία στο λεγόμενο δυτικό κόσμο. Στην πρώτη περίπτωση των πιο εξαθλιωμένων χωρών, ακολουθούν μια πιο αυταρχική τακτική αντίστοιχη αυτής του καρότου και του μαστίγιου και χρησιμοποιούν την εκπλήρωση βασικών αναγκών που δεν έχουν πρόσβαση αυτοί οι άνθρωποι. Στην δεύτερη περίπτωση, μέσω της μόδας και του παραδείγματος ικανοποιώντας, όμως, μια πλαστή, εκφυλιστική και υβριστική ανάγκη της ευκολίας και της κατασκευής του Υπεράνθρωπου. Ενώ με την πανδημία covid 19 επιταχύνονται οι διαδικασίες χρησιμοποιώντας τον τρόμο για την ζωή και την υγεία.
Ο δρόμος για την ενοποίηση της κυριαρχίας σε παγκόσμιο επίπεδο, φέρνει μια σειρά από τεραστίων διαστάσεων δομικές αλλαγές. Οι εν λόγω αλλαγές είναι πολυεπίπεδες και αφορούν τη συνολική έκφανση της ζωής. Στην πορεία αυτών των αλλαγών, ο,τιδήποτε προηγούμενο γκρεμίζεται και παραχωρεί τη θέση του στη δόμηση μιας νέας και δυστοπικής κατάστασης. Ολόκληρες κοινωνίες μετασχηματίζονται υπό κτηνώδεις όρους, κρατικοί σχηματισμοί εκχωρούν εξουσίες, θρησκείες και φιλοσοφικά δόγματα αποδομούνται συστηματικά μαζί με κοινωνικοπολιτικούς σχηματισμούς και συστήματα κοινωνικής οργάνωσης. Με λίγα λόγια, η δύση του πολιτισμού, όπως τον γνωρίζαμε, φέρνει όλο και γρηγορότερα την ανατολή ενός νέου και επαχθέστερου.
Αυτό, όμως, δεν προϋποθέτει και μια απριόρι αποδοχή δεδομένου ότι είναι απόρροια εξουσιαστικών σχεδιασμών και σκοπιμοτήτων. Το γεγονός ότι συγκρούεται με μια μερίδα του εξουσιαστικού χώρου ή τιτλοφορείται ως «νέο», δεν σημαίνει ταυτόχρονα και μια πρόοδο ή έστω μία καλυτέρευση της ζωής των εξουσιαζόμενων ανθρώπων.
Εννοείται πως ζητούμενο, από εμάς τους αναρχικούς, είναι η καταστροφή του πολιτισμού, νέου ή παλαιού, και των όσων δεινών αυτός επιφέρει. Βρισκόμαστε σε αντίθεση, επίσης, με όσους δίνουν έναν αγώνα με απώτερο σκοπό την επιστροφή στην πρότερη κατάσταση κι αυτό διότι κατ’ αρχήν, η πρότερη κατάσταση ήταν ένα στάδιο στην εξελεγκτική αυτή πορεία για να έρθουμε εδώ, στο σήμερα και το εγγύς μέλλον. Το ζήτημα για εμάς δεν τίθεται με όρους λιγότερου ή περισσότερου κακού, αλλά με διαρκή αγώνα μέχρις εσχάτων. Έως ότου καταστρέψουμε κάθε καρκινικό κύτταρο του εξουσιασμού.
Νίλοβ
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 205, Ιούνιος 2020 anarchypress.wordpress.com